جنگ داخلی ویا جنگ با دهشت افگنی

جنگ داخلی ویا جنگ با دهشت افگنی

مقامات افغانستان گفته اند جنگ درافغانستان درواقع با تروریزم است.شورای امنیت ملی درواکنش به گفته های آقای دابنز نماینده ویژه آمریکا درامورافغانستان وپاکستان که گفته بود رویدادهای خونین درافغانستان،یک جنگ داخلی است. درواکنش به اظهارات جیمزدابنز،مقامات حکومتی اظهارات وی را رد کرده وگفته اند که جنگ درافغانستان،تعریف جنگ داخلی ندارد.آنچه که درکشورمی گذرد مقاومت دربرابردهشت افکنی است.آقای دابنزبا چه دلایلی درگیریهای طالبان درافغانستان را جنگ داخلی خوانده وی توضیحات بشتری نداده.این مساله که طالبان درافغانستان می جنگند واین جنگ پایانی ندارد یک واقعیت است اما اینکه آن را صفت نبردهای داخلی ازنوع دهه نود داده باشیم. ،جای پرسش است.دردهه نود پس ازسقوط حکومت دست نشانده شوروی،همه اذعان کرده اند که درگیریهای خونین دهه نود،تعریف جنگهای داخلی داشته.مارشال فهیم درسخنرانی خود به این مساله اعتراف داشت که مجاهدین پس ازسقوط حکومت نجیب الله اشتباه کردند ودرگیرجنگهای داخلی شد ونتوانستند حکومت مورد قبول را تاسیس نمایند.مارشال با صراحت ازرویدادهای خونین دهه نود،یاد کرد وگفت: ما نتوانستیم حکومت مورد حمایت وتاییدمردم افغانستان را تشکیل دهیم.مضمون سخنان مارشال فهیم بدون شک، اشاراتی است به درگیریهای خونین داخلی آن زمان.

صاحب نظران ومقامات دولتی می گویند: منطق آقای جیمزدابنزنماینده آمریکا درامورافغانستان همان منطقی است که درمورد جنگهای دهه نود بکارگرفته شده ومبنایی حقوقی درستی ندارد چون جنگ داخلی ازخود باید تابع معیارومنطقی باشد هرگونه جنگ را که نمی شود جنگ داخلی دانیست.شورای امنیت ملی افغانستان به همین دلیل دربرابر گفته های دابنزواکنش نشان داده وگفته است که جنگهای جاری درافغانستان داخلی نیست بل جنگهای است علیه تروریزم.مقامات افغانستان گفته های آقای دابنزرا قبول ندارند.استدلال منطقی برای جنگهای داخلی شاید این باشد که گروهای مختلف دربرابرهم درداخل یک کشورباهم بجنگند کاریکه دردهه نود درافغانستان پیش آمد ومارشال درسخنرانی خود به همین رویدادهادرمراسم هفته شهید اشاره داشت.اما اینکه درشرایط حاضرجنگ طالبان با حکومت افغانستان را جنگ داخلی تعریف نماییم کارسختی است.این اولین باری است که چنین اظهاراتی ازیک مقام مسئول آمریکایی می شنویم.تحلیلگران سیاسی درکشورتعریف دیگر ازجنگ جاری درافغانستان دارند.

نگاه تحلیلگران ازجنگ جاری درافغانستان:

مقامات حکومتی کشورگفته های دابنزرا همان گونه که اشاره شد،رد کرده اند تحلیلگران سیاسی درکشورهم با این گفته های دابنزموافق نیستند آنها می گویند: درافغانستان، ما یک حکومت منتخب داریم که براساس رای مردم روی کارآمده درافغانستان قانون اساسی ونهاد های دولتی داریم هرسه قوه درکشورفعال می باشند. افغانستان با همه کشورهای خارجی مناسبات دپلماتیک برقرارکرده ودرسازمان ملل کرسی افغانستان تثبیت شده است.افغانستان با ده ها کشورخارجی پیمان استراتژیک امضا کرده .دولت افغانستان شریک قابل اعتباربرای آنها شناخته شده است.آقای دابنزاشتباه کرده که جنگ طالبان گروهی که ابزاردست خارجیها قرارگرفته وبه نیابت ازآنها درافغانستان می جنگند،را جنگ داخلی توصیف نماید.آقای سیاف درمراسم سالگرد احمد شاه مسعود وهفته شهید درحدی مساله طالبان را تقلیل داد که گفت: مصالحه با غلام جوازشرعی ندارد زیرا که فاقد " حریت " است.درقوانین شریعت طرف گفتگو ومعاهده باید،آزاد باشد وی گفت: طالبان مزدورهستند ونمی شود با غلام عقد صلح را بست.

سخنگوی ریاست جمهوری درواکنش به گفته های استاد سیاف باید گفته باشد که نه، همه طالبان مزدورنیستند.امروز، روزنامه های کشوربه این نکته اشاره داشت که سخنگوی ریاست جمهوری گفته های استاد سیاف را بدون ذکرنام ازایشان رد کرده است.دررسانه های کشوربه این نکته برخورده ایم که سخنگوی ریاست جمهوری گفته است که همه طالبان مزدورنیستند.یعنی اینکه گروهای ازطالبان هستند که مستقل می باشند وبخاطراهداف ملی درکشورمی جنگند ومزدورنیستند وباید با آنها وارد گفتگوشد.اظهارات سخنگوی ریاست جمهوری با گفته های دابنز درواقع تعریف واحدی دارد.وی ملالمت نیست طالبان را گروهی می داند که جنگ داخلی راه انداخته باید با آنها گفتگو شود یعنی اینکه قابل گفتگو وشریک مذاکره می تواند باشد.آقای ایمل هم همین حرف را می گوید که همه طالبان مزدورنیستند پس باید با آنها گفتگو شود.واقعا دردستگاه حکومتی ما چه می گذرد.شورای امنیت ملی گفته های دابنزرا رد می کند.سخنگوی ریاست جمهوری طالبان را مزدورنمی داند استاد سیاف می گوید: آنها مزدوروغلام هستند واجد شرایط گفتگو برای معاهده نمی باشند.این تناقضات غیرقابل توجیه را کی می تواند درک نماید.

ولی حرف شفاف همین نظرصاحب نظران باید باشند که ما جنگ داخلی نداریم طالبان یک گروهی شورشی هستند که با حکومت قانونی ونهادهای دولتی منتخب بصورت نیابتی درحال جنگ قرارگرفته اند البته که باید با شورشیان ودهشت افکنان وارد گفتگو شد اما این گفتگو نباید،گسترده وبدون دروازه باشد. تحلیلگران افغانستان می گویند: دراین کشوراصول وارزشهای آفریده شده ومردم درواقع این ارزشها را خلق کرده بنابراین با قبول ارزشهای ملی ،وارد گفتگو باید شد.نگاه تحلیلگران درمورد جنگ همین است که جنگ درافغانستان، تحمیلی ،خارجی ،استخباراتی ونیابتی است ما هرگزجنگ داخلی ازنوع که دردهه نود پیش آمد را نداریم آقای رابنزدچاراشتباه محاسباتی وحرف بدون پشتوانه منطقی را سرداده است.گفته های آقای سخنگوهم خیلی باواقعیت جنگ سازگاری ندارد این درست که جماعتهای ازطالبان طرف دارجنگ نیستند مردم هرگزبااین جماعتهای صلح طلب مشکل ندارند.

مشکل اساسی گروهای اصلی طالبان می باشند که هرگزازجنگ خسته نشده وبصورت وحشتناکی مرتکب خشونت می شوند ماه ها وهفته های اخیر،شاهد بیرحمانه ترین کشتارطالبان ازمردم بیگناه بوده ایم امارتلفات پولیس ونیروهای امنیتی دوبرابرنسبت به سال گذشته شده است.آقای سخنگو می تواند ثابت نماید که گروهای اصلی طالبان،طرف دار صلح با حکومت افغانستان می باشند آنها که تا همین الان حکومت را طرف گفتگوهای خود قبول ندارند پس چگونه می توان نشان داد  که طالبان اصلی وخشونت گرا،وابسته نیستند.درمقایسه بین گفته های استاد سیاف وسخنگویان حکومت ترجیحاتی زیادی درمورد گفته های استاد وجود دارد.واقعا این دسته ازطالبان که مشکل اصلی را ایجاد کرده، ازخود اراده ای ندارند وبه دستوربیگانه گان وخارجیان جنگهای شان را برمردم غریب افغانستان تحمیل کرده اند.مقاومت دربرابراین دسته،تعریفی جزمقابله دربرابرتروریزم ودهشت افگن را نمی تواند داشته باشد واین دفاع امرمشروع است بجای تبهکاران، این سربازان ومردمان بیگناه ما هستند که باید به بهشت بروند.

تناقضات اعمالی وگفتاری:

آقای دابنز نماینده آمریکا درامورافغانستان،جنگ با دهشت افکنان را داخلی توصیف کرده ازسوی هم تاکید دارد که باید با طالبان وارد گفتگوهای صلح وسازنده شد.درواکنش با این موضع گیری شورای امنیت ومقامات حکومتی افغانستان، جنگ جاری را ضد تروریزم ودهشت افکنی دانسته اند.این تناقض گفتاری وگفتمانی را درمورد افغانستان وعمده ترین متحد غربی شان شاهد هستیم.مشکل کاردراین تناقضات این است که مردم را هردوطرف سرگردان می کنند که درافغانستان چه می گذرد جنگ داخلی ویا مقابله باتروریزم وتبهکار.تناقضات گفتمانی ،پیامدهای اعمالی خودرا هم دارد.آمریکا واقعا تغییرات عمده ای دردید گاه سیاسی شان درمورد طالبان پیدا شده همین نکته که جنگ درافغانستان داخلی است بیانگرتغییردید آمریکا درمورد طالبان است.درجنگ داخلی هردوطرف صاحب حق می شوند واختلافات شان قابل بررسی است دیگرجنگ مشروع وغیرمشروعی وجود ندارد.

براساس گفته های آقای دابنز،درافغانستان جنگ مشروعی وجود ندارد.جنگ داخلی بین طرفها است وباید براساس گفتگوحل وفصل گردد.بگذریم ازاینکه این گونه اظهارات متناقض چه تاثیرات بدی روی افکارعمومی می گذارد. پیامد دیگرقضیه هم این است که آمریکا برای چی درافغانستان می خواهد بماند.دوتوجیه منطقی می تواند داشته باشد یکی ادامه جنگ با القاعده نه طالبان ودیگربرای اهداف فرا افغانی ومنطقه ای نکته که تحلیلگران بارها آن را تیوری توطه اعلا م کرده اند حال اظهارات مقامات آمریکایی واقای دابنز،نشان می دهد که حضورآمریکا درافغانستان،این اهداف راباید دربطن خود داشته باشد القاعده را بکشد ودیگراینکه نقش نظارت امنیتی واستخباراتی خودرا درمنطقه داشته باشد.

تناقضات رفتاری وگفتاری درنظام حکومتی ودولتی ما خیلی خسته کننده است.استاد سیاف می گوید: درپهلوی من درچوکی کسی نشسته است که معاشش ازخارج برایش می رسد یعنی اینکه آنها ازخود استقلالی ندارند ومعاش خورخارجی می باشند.دوستی می گفت: این گفته استاد سیاف اشاره است به آدمهای که درشورای عالی صلح جمع شده ومرتبط به گروه طالبان هستند.درحالیکه حکومت یگانه مرجع قانونی ومعتبردرمذا کرات صلح همین شورای عالی صلح را اعلا کرده.این چه گونه سیاستی است که ما داریم یکی می گوید: معاش خوران خارجی درچوکی پهلوی من نشسته آنها اجیرومزد بگیرخارجی هستند وشایسته گفتگوبرای صلح نیستند اما ازسوی دیگرسخنگوی حکومت اعلام می کند که طالبان  مزدورنیستند.واقعا این تناقضات دردرون حکومت وتناقضات دراظهارات حکومت ومتحدان بین المللی شان ،گیج کننده شده. چرا چنین شده ایم؟ وچرا براساس یک سیاست شفاف بامردم خود حرف نمی زنیم؟.ریشه این سردرگمی وتناقضات، برمی گردد به راس قاعده وقتی رییس جمهورما بارها وبارها طالبان را برادرخطا ب نماید این طبیعی است که آقای جیمزدابنز بیاید بگوید درافغانستان جنگ داخلی ویا جنگ بین برادران است وباید صلح وآشتی بین شان صورت بگیرد.