نرگس

نرگس

یاداشت ها و نوشته های محمد ناطقی
نرگس

نرگس

یاداشت ها و نوشته های محمد ناطقی

دست آوردهای هشت ماهه حکومت و حدت ملی

دست آوردهای هشت ماهه حکومت وحدت ملی

 

 

ادامه گفتگو های تلویزیون راه فردا، آریانا نیوز و تلویزیون خورشید  با محمد ناطقی رییس کمیسیون عالی نظارت ازتوافقنامه  سیاسی درمورد دست آوردهای هشت ماهه حکومت وحدت ملی

 

 

مجری تلویزیون خورشید: هشت ماه از اعلام حکومت وحدت ملی گذشت ارزیابی شما چیست ؟ و چه دست آوردهای حکومت وحدت ملی درطی این مدت داشته است؟


محمد ناطقی: این پرسش مهمی است من دربحث گذشته تاحدی به این مساله اشاره کردم حال در رابطه با پرسش شما توضیحات بشتری خواهیم داد.البته وقتی به مردم مراجعه شود می دانیم که مردم ازحکومت وحدت ملی راضی نیست و مردم حق دارد زیرا منطق مردم این است که حکومت و نخبگان سیاسی برای  زندگی مردم چه کرده است؟ مردم واقعا مشکل دارد و ازحکومت انتظار دارد که به مشکلات رسیده گی نماید عمده ترین گرفتاریهای مردم امنیت، فقر و بیکاری است مردم برایش مهم نیست که در مناسبات خارجی چه کارهای صورت گرفته است تنش زدایی بین افغانستان و پاکستان صورت گرفته و حکومت در پنج حلقه سیاسی که برای اصول سیاست خارجی تعریف کرده چه اقداماتی انجام داده است اینها برای مردم مهم و حتا قابل درک نیست مردم امنیت می خواهد که می بینیم امنیت مردم دچارمشکل شده است مردم کار و نان می خواهند که متاسفانه وجود ندارد و به همین دلایل است که مردم از حکومت ابرازنارضایتی می کنند.


حکومت کارهای ملموس و مرتبط به  زندگی مردم  را باید انجام دهد و باید اذعان داشت که این گونه اقدامات کم ترصورت گرفته است. ازاین مساله که بگذریم حکومت درعرصه های بنیادین کارهای مهمی را انجام داده است. و همین کارها، اساس تفاوت بین دو حکومت فعلی و قبلی را نشان می دهد. درحکومت حامد کرزی مناسبات افغانستان با خیلی کشورها و متحدان افغانستان خراب شده بود اما درحال حاضر افغانستان با متحدان بین امللی خود هیچ مشکلی ندارد روابط افغانستان با غرب و همسایگان خیلی عالی است و اگر بهبود مناسبات صورت نمی گرفت معلوم نبود که وضعیت ما با سیاستهای پیشین که رییس جمهورکرزی راه انداخته بود چه می شد. برخی ازاین مشکلات ریشه در همان زمان دارد و یک مساله آنی و خلق الساعه نیست. ما باپاکستان وضعیت را بسیارخراب کرده بودیم و همین حالاهم افرادی هستند که به شدت به دنبال تنش و جدال و مناقشه با دولت پاکستان هستند و می بینیم که تفاهم نامه امنیتی با پاکستان را چه قدرعلم کرده و آن را خیانت ملی اعلام کرده اند . درحالیکه بخوبی می دانند که ما نمی توانیم برای همیشه با پاکستاان بعنوان یک همسایه زندگی خصمانه، تنش آلود و توام با دشمنی را دنبال نماییم. آنها خوب می دانند که درجدال ابدی با پاکستان این ما هستیم که آسیب می بینیم زیرا که آسیب پذیری ما خیلی زیاد است


. من فکر می کنم طرفداران تنش و جنگ با پاکستان اشتباه می کنند این خیلی بهتراست که حکومت ما با دولت پاکستان روابط خوب و دوستانه داشته باشد. این درست است که پاکستان همسایه خوبی برای افغانستان نبوده ولی ممکن نیست که این بدی را با بدی پاسخ داد و جبران کرد.حکومت فعلی به نظرسیاست خوبی را درقبال پاکستان و دیگرهمسایه گان درپیش گرفته است. تنش زدایی و همکاریهای امنیتی برای ضربه زدن به تروریزم کاری درستی است ما باید با همسایه خود رفتارخوب داشته باشیم و دراین جهت باید پیشگام باشیم هیچ اشکالی ندارد که بخاطرمنافع خود گامهای خوب و مثبت برداریم و ازحکومت پاکستان نیزانتظارات و اقدامات مشابه را داشته باشیم. انتظارات مثبت و خوب با رفتارخوب و مناسب امکان دارد. همه می دانیم که افغانستان درموقعیتی قرارندارد که کشوری او را ببلعد و بخورد افغانستان لقمه ای نیست که به راحتی ازگلوی کسی پایین برود. 


مخالفان بهبود روابط با همسایه گان و پاکستان باید بدانند  که افغانستان هیچ گاهی خلوتگاه و حیات خلوت برای کشوری نمی شود. حکومت وحدت ملی دراین عرصه کارهای خوبی را انجام داده و تنش زدایی بین افغانستان و پاکستان صورت گرفته و البته باید این مساله بصورت جدی دنبال شود.


ازپاکستان که بگذریم درعرصه های بین المللی هم اقدامات حکومت وحدت ملی قابل ستایش است درحال حاضر افغانستان روابط بسیارخوب و دوستانه ای با غرب و آمریکا برقرارکرده است. این روابط به ما خیلی کمک کرده است. آقای اتمرمشاورامنیت ملی درگفتگوی با مجلس سنا گفت: که روزانه دوازده میلیون دالر برای نیروهای امنیتی هزینه می کنیم و این بخاطر همان امضای پیمان امنیتی است. این درست است که اگراین سند امضا نمی شد دیگر متحدان افغانستان به افغانستان کمک نمی کرد زیرا دلیلی برای این کار را نداشت. روزانه مبلغ دوازده میلیون دالر به نیروهای امنیتی کمک صورت بگیرد این مبلغ برای افغانستان فوق العاده است البته برای هرکشوری این مبلغ درعرصه امنیتی فوق العاده می باشد افغانستان که هیچ چیزندارد و 13 سال حکومت ما نتوانیست با کمکهای بین المللی کاری برای افغانستان انجام دهد و کارهای زیربنایی صورت نگرفت افغانستان به شدت احتیاج به کمکهای خارجی درهمه ساحتها بخصوص درساحت امنیتی دارد. این یک دست آورد است. 


درسال 2013 درنشست شیکاگو سران ناتو فیصله کردند که سالانه مبلغ چهارمیلیارد و یک صد میلیون دالر به حکومت افغانستان درعرصه های امنیتی کمک صورت بگیرد و حالا این کمک با سیاستهای خوبی که افغانستان با متحدانش درپیش گرفته است انجام می شود. شما فرض کنید که ما این سیاست را نداشتیم و پیمان را امضا نمی کردیم و به صورت کج دار و مریض با متحدان تان رفتارمی کردید معلوم نبود که این کمکها را برای نیروهای تان دریافت می کردید برخی می گویند که نه این طوری نیست آمریکا مجبوراست که این کمکها رابه افغانستان داشته باشد چون منافع شان ازافغانستان درمعرض خطر می باشد یعنی انیکه افغانستان پول زور دریافت می کند عین همان قضیه که دریک درامه خواندیم کسی بنام بامشاد از مردم پول می گرفت وقتی پرسید که پول چی می گیری وی می گفت پول زور. کسی به افغانستان پول زور نمی دهد. کمکها به دلیل مناسبات دوستانه و همکاری انجام می شود و این به نفع مردم افغانستان می باشد. 


شک نداشته باشیم که اگراین کمکها به نیروهای امنیتی ما نرسد آن وقت سرنوشت اردو و پولیس بدون کمک و معاش چه خواهد شد.درحال حاضر با این همه مساعدتها بازهم می بینیم که درمعرض فشارهای بسیار شدیدی قرارگرفته ایم هرروز خبرازتلفات نیروهای امنیتی را داریم ابعاد تلفات بسیار بالا رفته است این گزارش که درهرهفته 330 نفرازنیروهای امنیتی ما کشته می شود خبربسیارتکان دهنده است. با این وضع ما بشدت احتیاج به حمایتهای خارجی داریم و بدون همکاری ناتو و آمریکا ارتش و نیروهای امنیتی خودرا نمی توانیم نگهداریم. این حرف که یک وقت رییس جمهورکرزی گفته بود که اگرآمریکا و ناتو بما کمک نمی کند ما از روسیه تدارکات و امکانات خودرا دریافت می کنیم این یک شوخی بیش نیست هیچ قدرتی درحال حاضر نمی تواند بدیل کمکهای غرب شود.


مجری تلویزیون اریانا: درحال حاضر افغانستان میزبان وزیرداخله روسیه است. سفرایشان را چه گونه ارزیابی می کنید ؟مقامات روسیه بارها گفته اند که انتقال جنگ از جنوب به شما ل کشوربرنامه ریزی شده می باشد این برنامه ریزی را کی کرده و منظورشان ازاین سخن چه هست؟ و چه کشوری را مسوول انتقال جنگ از جنوب بشمال افغانستان می داند؟


محمد ناطقی : البته این بحث درمحافل سیاسی و خبری افغانستان خیلی جدی طرح شده است درداخل کشور هم گروهای و افرادی هستند که ازاین مساله نیزگذشته و مدعی هستند که مقامات حکومت و دولتی درانتقال نیروهای داعش و طالب ازجنوب بشمال دست دارند. داکترعبدالله رییس اجراییه حکومت وحدت ملی به شدت این مساله را رد کرد و گفت کسی اصلا درذهنش راه ندهد که مقامات دولتی نیروهای طالب و داعش را از جنوب بشمال منتقل می کنند این حرف بی معنا است حکومت علیه خود نمی جنگد و ایشان درمورد کشورهای که متحد افغانستان هستند نیزتاکید داشت که متحدان ما هم این کار نکرده و نمی کنند. هیچ یک ازمقامات حکومت وحدت ملی این حرف را قبول ندارند که مقامات دولتی درانتقال دشمن ازجنوب بشمال نقش دارند. آقای اتمرمشاور امنیت ملی هم درنشست استجوابیه سنا تاکید داشت که مدرکی دال براین که سازمانهای و یا کشورهای تروریستها را از جنوب بشما منتقل کرده باشد و جود ندارد وی تاکید داشت که شش و هفت گروه تروریستی درشمال کشور جابجا شده و هرکدام برنامه های خاص  خود را دنبال می کند وی اشاره کرد که لشکرطیبه برنامه دارد که ازطریق نورستان و ولایات شرقی به کشمیر نفوذ نماید جنبش ترکستان شرقی برای چین و ایالت سانکیان برنامه دارد و به همین ترتیب حزب اسلامی ازبکستان و گروهای چچنی و عربی هرکدام نقشه های برای نفوذ درقلمروهای ازسرزمین افغانستان را درسرمی پروراند آقای اتمرمدعی است که این گروها تهدید جهانی و امنیت جهانی را به خطرانداخته اند. همان گونه که  دربحث قبلی اشاره کردم آقای اتمر اشاره بحضورگسترده گروهای تروریستی دارد ولی هرگز به این مساله اشاره نمی کند که سازمانها و یاکشورهای درپشت این قضایا قرارگرفته است.


مقامات روسیه با صراحت می گویند که انتقال جنگ ازجنوب بشمال برنامه ریزی شده است و سازمانهای استخباراتی کشورها می خواهند امنیت کشورهای آسیانه میانه و قلمرو روسیه را به خطراندازند البته این حرف و دید گاه برمی گردد به یک مساله زیربنایی تر و آن تقابلی است که درسطح جهانی  بین روسیه و آمریکا و متحدانش بوجود آمده است. من باید به این نکته اشاره کنم که گرچه وضعیت جهان بکلی تغییرکرده و دیگر ما نمی توانیم آن تعریف چهاردهه پیش را داشته باشیم نظام بین الملل کاملا تغییرکرده ولی ازسوی هم ما نمی توانیم منکر رقابتها و حتا خصومتهای کشورهای شرق و غرب باشیم. 


عرصه و ساحتهای گوناگون و جوددارد و نمی شود مناسبات را به گونه یک دست مورد بررسی قرارداد بعنوان مثال آمریکا و چین دو قدرت بزرگی اقتصادی و سیاسی است و این دو کشور سرمایه گذاریهای بی حسابی دارند و شاید بخاطر همین تعامل و کارها و سرمایه گذاری مشترک هست که به منافع هم دیگر ضربه وارد نکند. 


اما میزان همکاری اقتصادی آمریکا و روسیه معلوم نیست و من نمی دانم که این دو کشور درحال حاضرچه قدر همکاریهای تجاری و اقتصادی شان را توسعه داده اند. خبرهای درمقایسه با توسعه همکاری آمریکا و چین را درمورد روسیه و آمریکا نداریم و فکر می کنم این دو کشور چندان همکاری درعرصه های اقتصادی ندارند درعرصه های دیگر که خیلی واضح است آمریکا و شوروی نه تنها که همکاری ندارند بلکه منافع امنیتی و سیاسی و به قلمروهای یک دیگر ضربه وارد می کنند مثلا دراکراین آمریکا و روسیه درحدی درگیری نیابتی با هم منازعه دارند درسوریه همین  گونه من با گفته همکارانم موافق نستم که روسیه و آمریکا درجاهای با هم دوست و درجاهای با هم درگیر هستند آمریکا و روسیه درهیچ جای از دنیا با هم همکاری امنیتی ، سیاسی ندارند اینکه روسیه درمورد تحرکات تروریستها با دیده شک و تردید می نگیرد و می گویند این کار برنامه ریزی شده است این حرف خیلی واضح است که منظورشان ازاین موضع و سخن غرب و متحدانش می باشد.


برای روسیه خیلی واضح است که بگوید فعالیتهای تروریستها درشمال کشور برنامه ریزی شده و ازسوی سازمانهای استخباراتی منطقه و فرامنطقه این کارصورت می گیرد و هدف شان ایجاد درد سر و تهدید منافع امنیتی روسیه و متحدانش می باشد. شایعاتی و جود دارد که سازمانهای استخباراتی کشورهای آسیای میانه با سازمان استخبارات روسیه نشستهای فوق العاده داشته تا درمورد تحرکات تروریستها درشمال کشور برنامه مشترک داشته باشد. 


یک منبع مطلع به من گفت که آنها هزیته مقابله با تروریستها را نیز تعیین کرده اند چیزی درحدود پانصد میلیون دالر برای مقابله با تروریستها را درنظرگرفته اند و این هزینه قراراست که بین شان سهمیه بندی شود. وی می گفت روسها گفته است که این هزینه را عمدتا با ید کشورهای آسیای میانه پرداخت نمایند. همین دیروز اخباری داشتیم که تحرکات بسیار گسترده ای را روسها درمرزهای مشترک تاجیکستان و افغانستان راه انداخته اند. افسران اطلاعاتی و نیروهای نظامی روسیه درمرزهای مشترک فعالیتهای شان را شروع کرده اند. همه این ها دال مرکزی است که نگرانی روسها ازحضورتروریستها چندین برابر شده اند.


و حالا که وزیر داخله روسیه درکابل آمده نوع گفتگوهای پشت پرده شان برای ما معلوم نیست ولی این مساله را می توان حدس زد که دو کشور، نوع مطالبات و همکاریهای شان را روی میزمی گذارند. این برای کابل خیلی مهم است که روسها دربرابردرگیری که درمرزها وجود دارد، چه نوع همکاری با افغانستان را در پیش می گیرد و ازسوی روسها خیلی علاقمند است که بدانند که افغانستان درسرکوب و مهارتروریستها درشمال کشور چه برنامه های دارد. این نگرانی را هم می خواهد برطرف نماید که حضورتروریستها درشمال چرا به این پیمانه گسترش یافته و روایت و قرایت افغانستان از این ماجرا چیست؟


تلویزیون راه فردا: پرسش که من دارم این است که درطی هشت ماه ازعمرحکومت وحدت ملی چه اقداماتی درمورد تطبیق موافقتنامه سیاسی صورت گرفته است و شما رییس کمیسیون نظارت ازتطبیق موافقتنامه سیاسی هستید به نظرشما این سند که پایه و اساس حکومت وحدت ملی را تشکیل می دهد تا چه حدی عملی شده و درچه مواردی نقض شده و اگرنقض شده شما دراین خصوص چه کرده ا ید و برنامه و استراتژِی شما درمورد تطبیق این سند چه می باشد؟ 


محمد ناطقی: شما سوال خیلی خوبی را طرح کرده اید اجازه دهید که برای توضیحات جایگاه قانونی کمیسیون عالی نظارت به تاریخهای منظوری و تقرریها رییس و اعضای کمیسیون اشاراتی داشته باشم و بعد برای تان شرح خواهیم داد که برنامه کمیسیون چیست ؟ و تا حالا چه کرده ایم و درآینده چه خواهیم کرد. درتاریخ 27/8/ 1393 پیشنهاد کمیسیون که شامل 18 عضو و کارمند و 19 اجیر و کارمندان خدماتی می شود، کمیسیون عالی نظارت.. طی پیشنهاد نمبر 117 مورخ 27/8/93 ازسوی ریاست اجراییه محترم داکترعبدالله به مقام ریاست جمهوری داکتر صاحب محمد اشرف غنی ارسال می شود. ریاست جمهوری درتاریخ 19/9/1393 طی حکمی  نمبر399  ساختارتشکیلاتی کمیسیون عالی نظارت را منظور می کند. البته شما می دانید که به دلیل فراهم شدن مقدمات کار و معرفی اعضای کمیسیون عالی نظارت که 11 عضو دارند و یک رییس، کمی با تاخیرکارمان شروع گردید و حالا کارها را شروع کرده ایم گرچه تعداد اعضای ما تکمیل نشده است و منتظر هستیم که ریاست محترم اجراییه ، اعضای باقی مانده را معرفی و مقرر نمایند دفاترما به صورت نسبی فعال شده است.


ما البته همان گونه که می دانید زیرنظرریاست اجراییه کارهای مان را پیش می بریم کمیسیون خاص اصلاحات انتخاباتی هم تمامی گزارشهای شان را به ریاست اجراییه می دهد و این ریاست اجراییه است که فیصله ها و مصوبه های کمیسیون خاص اصلاحات انتخاباتی را به شورای وزیران می برد و جرح تعدیل در شورای وزیران صورت می گیرد. کمیسیون عالی نظارت هم زیرنظرریاست اجراییه کار می کند.


و اما پر سیده اید که تا بحال چه کارهای را کرده ایم اعضای کمیسیون درنشستهای خود، درچهارچوب موافقتنامه حکومت وحدت ملی و ضماییم آن ابتداء طرزالعمل کاری خود را تهیه کرده است و  این طرزالعمل کاری ازسوی کمیسیون تهیه و مسوده آن نهایی گردید طرزالعمل کاری کمیسیون که شامل ساختار و اهداف می باشد در پنج فصل و پانزده ماده ترتیب یافته است و حالا دراختیار ریاست محترم اجراییه گذاشته شده با تایید مقام ریاست اجراییه مبنایی کارما همین طرزالعمل کاری خواهد بود. ما دراهداف کمیسیون، کارهای مان را که بعد تحقیقی و نظری دارد را درسه فاز دسته بندی کرده ایم. 


فازاول جمع آوری اطلاعات ازکارکردهای حکومت درچهارچوب موافقتنامه است این کار به این معنا است که ما می خواهیم بدانیم که کارهای انجام شده تا چه  حدی با روح موافقتنامه هم خوانی داشته است و درچه مواردی نقض و تخلف سرزده است. جمع آوری اطلاعات و هماهنگ ساختن آن با مفاد موافقتنامه ازعمده ترین اولویتهای کاری ما هست. فازدوم دسته بندی و تهیه گزارش به مقامات حکومت وحدت ملی می باشد ما درگزارشهای خود به گونه مستند خواهیم گفت که موافقتنامه دراین موارد به درستی نقض شده و دراین موارد عملی شده است و ازمقامات ، خواهان عملی و اجرایی شدن موافقتنامه می شویم . مرحله و فازسوم ازکارما اطلاع رسانی به مردم می باشد یعنی این کار دروقتی انجام می شود که بکلی مایوس ازعملی شدن موافقتنامه شویم در آن صورت این حق مردم است که بدانند برسرموافقتنامه چه گذشته است.


با توجه به این نکات که اشاره کردم خبرنگارتلویزیون جوان نیز ازما پرسیده بود که شما درچه مرحله قراردارید و چه قدر مواردی را شناسایی کرده اید که موافقتنامه نقض شده است من البته به مجری تلویزیون گفتم و حالا به شما هم عرض می کنم که ما درمرحله گرد آوری اطلاعات هستیم  و هنوز به فازدوم که تهیه گزارش به مقامات باشد نرسیده ایم دلیل مساله هم این است که ما کارمان را تازه شروع کرده ایم و وقتی زیادی نمی شود. شما می پرسید که سقف زمانی برای فازهای کاری تان تعیین و تعریف کرده اید و یانه ؟. بله ما برای هرمرحله سقف زمانی درنظرگرفته ایم و ما برای ابد دریک مرحله و یا دو مرحله نمی مانیم سقف زمانی برای جمع آوری اطلاعات همان ششماه خواهد بود و بعد تهیه گزارش به مقامات و امید واریم به مرحله سوم که اطلاع رسانی به مردم باشد نرسیم یعنی اینکه موافقتنامه بخوبی اجرای شود

و سوال آخر شما اینکه این موافقتنامه چند درصد عملی شده است را  به این گونه توضیح می دهم. اجازه دهیم ازکلمه فی صدی اجتناب نماییم من مساله را به صورت گراف عملیاتی و اجرایی طرح می کنم شما اگر گرافی را درنظر بگیرید که چند عرصه داشته باشد دراین گراف درعرصه های پیشرفت صورت گرفته است و تقریبا به مرحله صد رسیده است مثلا گراف کابینه، نهایی شده و گراف ولایات هم خوب بوده گراف ریاست های مستقل و  گراف سفارت خانه ها و جنرال قنسلگریها و.. هرکدام به صورت متناوب رشد کرده است و درمواردی هم بسیار عقب مانده ایم.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد