نگاه درونی و بیرونی -۱۴-

نگاه درونی و بیرونی -14-

توتاپ و تورخم

استاد خلیلی بلا می کند و امشب یک اعلامیه از ایشان خواندم برایم جالب بود.تورخم و توتاپ را دریک دیگ ملی انداخته بود تا آشی را پخته نماید که یک وجب روغن داشته باشد . تورخم دو سویه و دورویه دارد یک طرفش پاکستان و طرف دیگرش افغانستان هست و هردو کشور نقاطی را بنام نقطه ای صفری تعیین کرده اند که از اقدامات تحریک آمیز اجتناب کنند که پاکستان رعایت نکرده و حالاجنگ و خون ریزی راه افتاده است. اما توتاپ امرخدماتی و پروژه دولتی هست که حکومت بر مبنای انکشاف متوازن به مردم خدمات رسانی داشته باشد. جنگ در تورخم تعریف دفاع از تمامیت ارضی و استقلال را دارد اما این مساله درباب توتاپ صدق نمی کند که مردم را تحریک کنیم و جنگ راه بیاندازیم .ما در موضوع توتاپ جنگی نداریم دو طرح بود یکی همان طرح علمی فیشنر که حکومت رییس جمهور کرزی خرابش کرد و تغییر داد اما حکومت وحدت ملی از باب ناگزیری طرح بدیل را قبول کرده است. چسپاندن توتاپ به تورخم و اینکه هردو در یک دیگ پخته شود و هر وقت آن را پیاز داغش کنیم تنها برای پلان و اجندای سیاسی مفید است و استاد خلیلی می داند که خطای حکومت شان قابل برگشت نیست اما نیشخوار کردنش برای تحریک احساسات و فشار بر حکومت خوب و مستحب هست و بخاطر همین هدف استاد بزرگوار توتاپ و تورخم را در یک دیگ انداخته و جوش داده روان هست تا آشی برای ما پخته کند که یک وجب روغن داشته باشد. خدا عاقبت مارا بخیر کند آمین و یارب العالمین.

چرا من چنین بحث می کنم و نسبت به اهداف استاد مظنون هستم این مساله از وقتی برایم هویدا شد که حضور و خاک نشینی استاد خلیلی هماهنگ و با مشوره تیم سیاسی شان انجام می شود. وقتی که از رییس جمهور کرزی در لندن در باره توتاپ پرسیده شد ایشان مثل همیشه هم به نعل زد و هم بیخ و شفاف جواب نداد اما یک مساله را بسیار صریح شفاف و صادقانه اعلام داشت که با استاد خلیلی مرتب در تماس هست.استاد خلیلی همراه مدبر در طول سالهای حکومت شان هر گز راست نمی رفتند و بخاطر رقابت باهم بخش بزرگی از نیروها و کادرها را در حکومت راه ندادند و استدلال هم این بود که اینها یا متعلق به حزب انسجام ملی هستند و یا مربوط به حزب وحدت اسلامی بخش از نیروها به دلیل خصومت شان از ورود به حکومت و ساختار حکومت محروم شدند. نیروها و هوداران حزب وحدت مردم که باید سری جای خود می نشست و حتا یک مورد را نداریم که از حزب استاد محقق کسی در حکومت رییس کرزی راه پیدا کرده باشد. هردوی شان همانگونه سد نفوذ نیروهای خود می شدند و مانعی در راه کادرهای حزب ما هم بودند. یک تعداد از نیروهای ما با تقیه و دروغ و یا با دشنام دادن استاد محقق راه باز کردند که خیلی ناچیز هست اما حالا داکتر مدبر ، استاد خلیلی را شاهد می گیرد و استاد خلیلی مدبر را و برای توتاپ در مصلی شهید مزاری همین کار را می کردند. توتاپ پروژه تخریب شده زمان حکومت آقایان بود و در ۱۳ ثور درکابینه حکومت وحدت ملی عمل انجام شده را فقط تایید کرد. توتاپ را تبدیل به امر برگشت ناپذیر کردند و حکومت را در منگنه گذاشت و آقایان استاد دانش و استاد محقق راتحت فشار قرار دادند. یکی از مشاوران استاد دانش که نمی خواهم ازوی نام گرفته شود به من گفت وقتی که این قدر سوی استفاده از صداقت و از بر ملای و درخواست اسناد از تدارکات ملی صورت گرفت و این همه  توهین و تحقیر شدیم کاریکه مربوط به حکومت گذشته می شد را بهتر بود که افشا نمی کردیم و مردم را خبر نمی کردیم و حالا وبال گردن خود ما شده است . من گفتم این درست که سوی استفاده صورت گرفت و چماقی شد علیه استاد دانش و استاد محقق ولی کاری خوبی شد زیرا اسناد نشان می دهد که در زمان حکومت گذشته تنها یک میگاوات برق آن هم سوله ری و یک جنراتور برق سهم ولایت دایکندی بود اما حالا ۳۰۰میگاوات برق طرف هزارجات راه اندازی می شود و معادن ذغال سنگ و معدن آهن بکار انداخته می شود و این نتیجه همین افشاگری و صداقت تان هست. یک بزرگی از ولایت ننگر هار نیز به من گفت از شما از دو بابت تشکر می کنم یکی اینکه مانع حق ما نشدید چون بشدت در ولایت ما، ننگر هار، شایعه شد که شما برادران هزاره مانع از انتقال برق به ولایات ما می شوید من واقعا بهت زده شدم و دیگر از این جهت تشکر دارم که برادران و خواهران ما در ساحات مرکزی هم ۳۰۰میگاوات برق را بدست می اورند ما تنگ نظر نستیم و خیلی خوشحال هستیم. کار و خدمت حکومت گذشته همان یگ میگاوات برای بامیان بود. حالا رهبران تیم سیاسی وارد معرکه شده و هم دیگر را شاهد می کشند که این کار در زمان حکومت مانشده است استاد خلیلی می گوید داکتر مدبر شاهد هست و مدبر می گوید استاد خلیلی شاهد هست. مثل رییس کرزی که در مصاحبه خود مرتب می گفت اسپنتا شاهد هست. پرسش اساسی دیگر هم این است که چرا استاد خلیلی شیوه پوپولیستی را در پیش گرفته است و خاک نشین شده است و مدبر را همکار خود گرفته است. پاسخ برای این  دیدگاه روشن هست استاد واقعا اپوزیسیون شده و نگاه شان با حکومت اپوزیسیونی و بیرونی هست و حکومت را از خود نمی داند شورای عالی صلح را ترک گفته و هیات شورای صلح را جواب داد که نه من دیگر به شورا بر نمی گردم نگاه استاد خلیلی به حکومت همان دیدگاه و نگاه رییس جمهور کرزی شده است. هیچ اشکالی ندارد که ایشان دوشادوش کرزی مخالف حکومت و اپو زیسیون حکومت باشد هیچ کسی مخالف آن نیست اما اشکال کار در باب توتاپ این است که اینها کاری که کرده به دوش نمی گیرد و شهامت اعتراف را ندارند و انر انداخته به گردن حکومت و مشخصا فشار وارد کردن به محقق و دانش و دیگر اینکه توتاپ را می خواهد سیاسی درست کنند و حربه علیه حکومت اگر نه تورخم و توتاپ چه نسبتی با هم دارد و هیچ و واقعا همانگونه که گفتم امور لایتچسپک است. توتاپ نباید سیاسی و انتخاباتی شود که ما را از هدف باز می دارد.یک عده هیچ هدفی ندارند بگفته خانم کوفی که روی بازگشت به حوزه انتخاباتی خود ندارند و با فرمان مخالفت می کنند.شما شاهد خواهید بود که چه معرکه های را درکابل در موسم انتخابات راه خواهند انداختند و مردم ساده دل و جوانان پر از احساسات را چه بلای بر سر شان خواهند اورد. استاد خلیلی و مدبر تنها برای یک مساله شاهد هم می شود که اجندای سیاسی شان را پیش ببرد ودیگر وجه مشترک ندارند.دوستان از استاد محقق و استاد دانش بارها خواسته اند که تجربه خلیلی و مدبر در داخل حکومت را تکرار نکنند که باز مردم از حضورو مشارکت در حکومت محروم می مانند درست کاریکه در ۱۳ سال استاد خلیلی و داکتر مدبر کردند. در محرومیت تنها مدیران ریس جمهور کرزی ملامت نستند و ما خود بسیار ملامت هستیم. من حد اقل ۸۷ مورد را دارم  که ازکار در حکومت به علت اختلاف ان دوبزرگوار محروم مانده اند. نگاه شان هم باخود شان و هم با تیم ما غیر خودی و بیگانه بودند و این بخش از نیروها از کار در حکومت باز ماندند.

اعتراضات امروز

نمی دانم اعتراضات امروز کابل درشهرنو را چه نام گذاشته اند، دیشب یک اطلاعیه توسط زلمی خان و خانم فرهیخته بنام مجدیه و چند تن دیگر در صفحه من فرستاده شد و موضوع آن دادخواهی بود و امروز این تظاهرات انجام شد. قطعنامه پایانی تظاهرات ملی مردمی و در چوکات قانون و مقررات حکومتی برابر بود. حکومت باید به خواسته های این عزیزان توجه داشته باشد مسافران را از چنگ تروریستها آزاد و امنیت راه ها تامین و تبهکاران را بسزای اعمال شان برساند. من گرچه در تظاهرات نبودم اما خواسته ها و مطالبات مردم خود را برحق می دانم. درگذشته نیز حامی توتاپ و حامی مجازات جنایت سر بریدن مسافران در بیست عقرب بودیم. گذشته از سوی استفاده باندهای سیاسی و گذشته از تعرض اهانت و فحش دشنام یک عده نا چیز به مقامات حکومتی، اصل خواسته های مردم از حکومت شان حق و حقیقت و انکار ناپذیر هست .حکومت باید به پیام معترضان توجه و خواسته های هموطنان مارا که در ماه مبارک رمضان با دهان روزه به حمایت مسافران ربوده شده برخاسته اند به دیده قدر نگرسته و عملی نماید.درود به هموطنان و راهپیمایان مدنی امروز کابل. 

به صورت کلی در حکومت وحدت ملی که به یک معنا مایه افتخارات هم برای ملت و هم برای حکومت باید شمرده مساله، همانا اعتراضات مدنی پرشور و با هیجان و توام با برد باری مدنی و مسالمت هست که بر گزار شده است. در حکومت حامد کرزی کمتر چنین اعتراضاتی را داشته ایم تنها یک مورد که بی نهایت برجسته و فوق العاده بود، تظاهرات علیه تهاجم کوچی بر ده نشینهای بهسود دایمرداد بود. الجزیره گزارش داد که جمعیتی بالای هشتاد هزار در پایتخت افغانستان اعتراض و تظاهرات داشتند و رهبری تظاهرات به دست حاجی محمد محقق یک رهبر سیاسی از قوم هزاره هست که نسبت به حمله کوچی بر ده نشین به حکومت اعتراض کرده و حالا در یک اعتصاب غذایی شبه کامل در خانه خود در منطقه غرب کابل دست زده است. این مفهوم گزارش الجزیره در نه سال پیش از امروز بود. حکومت رییس کرزی از اعتراضات مردم سخت در هراس بود و رهبری اعتراضات مدنی برای اولین بار در دهه دموکراسی توسط استاد محقق راه اندازی شد. رییس جمهور کرزی با مهارت خاصی مانع از بر گزاری اعتراضات مدنی مردم می شد و دیگر چنین اعتراضاتی را در کابل نداشتیم اما حکومت وحدت ملی نگاه درونی و خودی به اعتراضات مدنی دارد و کمتر تلاش دارد که از راه ها و شیوه های دیگر مانع اعتراضات مدنی شود رییس کرزی از روشهای سنتی و داروغه گی و ریش سفیدی استفاده می کرد جلسه تشکیل می داد لویه جرگه می گذاشته و با این شیوه های شناخته شده، بزرگان را سرگرم می کرد اما رهبران حکومت وحدت ملی این عادت را ندارند و زیاد تلاش ندارند که مانع اعتراضات مردم شوند. در بیست عقرب سال گذشته  تظاهرات بسیار فوق العاده در کابل صورت گرفت. علت تظاهرات کشتار مظلومانه نه مسافر بیگناه و بریدن گلوی یک کودک نه ساله بود. اشکال کار در این بود که جنایت را داعش انجام داد و حکومت نمی دانیست که چه گونه با خفاشان زیرزمینی داعش و شب گشت برخورد نماید و حالا هم همین قضیه است امروز در کابل اعتراضات مدنی بر گزارشد و هدف از بر گزاری اعتراضات، تامین جاده ها و امنیت مسافران بود و درحال حاضر چندین مسافر بیگناه در اسارت قطاع الطریق های طالب هستند و تعداد از مسافران را شهید کرده اند. نفس این اعتراضات خوب است و فشار و تکانی روی حکومت. استنباط من این است که حکومت وحدت ملی نگاه نو به رویدادهای سیاسی و اجتماعی دارد و می خواهد مردم با جدید ترین شیوه های اعتراضات مدنی آشنا شوند. دلیل مساله هم این است که رییس جمهورغنی تحصیل کرده غرب و بسیار علاقمند هست که در امور اجتماعی و سیاسی از دست آوردهای جامعه مدرن استفاده شود وقتی که ما از تکنولوژی موبایل، انترنت،فیسبوک وایبر تویتر استفاده می کنیم پس در ساحتهای سیاسی نیز از جهان مدرن استفاده نماییم. مردم تظاهرات شان مدنی و قانونمند باید باشند پولیس به وظایف خود عمل نماید و صدای مردم شنیده شود. اینها از خوبیهای حکومت و مواصفات آن هست و این کاراکترها برمی گردد به نوع نگاه. نگاه حکومت وحدت ملی به اعتراضات مدنی خودی و درونی هست و جایگاه اعتراضات که در قانون اساسی تعریف شده از نظر حکومت یک امر قانونی خودی و درونی هست و قابل احترام .اما تفاوتهای این دوره با گذشته را هم باید در نظر گرفت وضعیت فعلی با گذشته بی نهایت فرق کرده است در گذشته امنیت ما با مشارکت ۱۳۰هزار نیروی خارجی تعریف و تامین شده بود اما حالا این طوری نیست آسیب پذیری مردم و حکومت حالا بسیار زیاد شده است امریکه در گذشته حکومت کرزی نداشت. تظاهرات با تهدیدهای بزرگ امنیتی هر لحظه روبرو هست. یک دیپلمات خارجی هم به من همین را می گفت وی پس از تظاهرات هفتم جوزای سالجاری می گفت ما این گونه اعتراضات را دوست داریم و لی ما که خود را معمار اعتراضات مدنی درغرب می دانیم امااز اعتراضات خیابانی شما بشدت می ترسیم زیرا نگران هرلحظه حمله بیرحمانه تروریستها می باشیم. منطق این دیپلمات درست است. ستایش از تظاهرات امروز کابل ستایش از تظاهرات و مطالبات برحق معترضین و همینطور ستایش ازتظاهرات هفتم جوزا سالجاری که یک تحلیلگر المانی گفت ای کاش ما در آلمان موفق به بر گزاری چنین تظاهرات می شدیم و ستایش از تظاهرات بیست عقرب سال گذشته همه و همه قابل قدر و ستایش هست و حکومت وحدت ملی صادقانه حمایت می کند اما مشکل اساسی تروریستها هست که باید بشدت باید از آن ترسید. در بیست عقرب جوانانی تحریک شدند که از دیوار ارگ بالا شوند که شد و این یک اشتباه بود و هدف تظاهرات را زیر سوال می برد چرا از دیوار بالا شدیم هدف تصرف و تسخیر و سقوط حکومت که نبود اما این اشتباه صورت گرفت. در اعتراضات، تهدید تروریزم افراط گرایی و شعارهای غلط و توهین و دشنام از ضعف های اعتراضات در کنار زیباییهاش هست و یک نقطه ضعف دیگر که به نظرم جدی و خطرناک هست و آن سوی استفاده باندهای سیاسی برای بد نام کردن حکومت هست آنها اجندا دارند که حکومت  تحت فشار قرار بگیرد و حتا حکومت را از هم بپاشاند. در اعتراضات هفتم جوزا رد پای سیاست مداران بوضوح دیده شدو دیروز استاد خلیلی تورخم و توتاپ در کنارهم قرار داد و به یک نحوی تحریک احساسات داشت. تظاهرات اهدافش باید روشن باشد و از آن نباید عدول کرد. هدف اعتراضات امروز در کابل  امنیت راه ها و نجات مسافران بود و برنامه هفتم جوزا هم مساله توتاپ بود و نه مساله سیاسی و در اعتراضات بیست عقرب سال گذشته نیز امنیت و مصونیت مسافران و دست گیری جلادان قرار داشت و اعتراضات نه سال پیش از امروز بخاطر جلوگیری از تهاجم دسته های مسلح کوچی بر ده نشین و اسکان کوچیها بود. تظاهرات امروز کابل هم علیرغم خشونتها خوب بر گذار شد. در همه اعتراضات عمده ترین نگرانی، پریشانی و خطر،  مساله تروریستها است.

وزرای دفاع

وزرای دفاع ناتو در بروکسیل گردهم آمدند و درباره جنگ افغانستان صحبت کرده اند تفصیل دیدگاه های وزرا را شرح می دهم اما عجالتا به این نکته اشاره می کنم که خبرهای خوبی برای مردم، حکومت و نیروهای امنیتی و خبرهای بد برای طالبان و تروریستها و حامیان شان پیدا شده اند. نشست روز چهار شنبه وزرای ناتو دال مرکزی برای حضور و مقابله با تروریزم را نشان می داد و در یک مورد گفته شد که تا سال ۲۰۲۰ باید از نیروهای افغانستان حمایت کرد. رهبران ناتو به مساله دشمنان استراتژیک شان مثل القاعده و داعش در افغانستان اشاره داشتند و وجود این تبهکاران را دلیل حضور دوامدار شان در افغانستان گفته اند سه تعهد بنیادی آموزش ، تجهیز و مشوره دهی را تکرار کردند اما تجدید نظر بنیادی تغییر جدول زمانی خروج نیروها از افغانستان هست رییس جمهور اوباما یک جدول داشت که در پایان ۲۰۱۶ تعداد سربازان به حد اقل و آنهم در کابل خلاصه شود اما حالا بحث در این است و تقریبا فیصله شده و در نشست ورسا و بعدش بروکسیل نیز روی آن بحث می کنند که نیروهای ناتو و آمریکا در کابل پایتخت و در شمال کشور مشخصا مزار شریف و همینگونه در ولایت غربی هرات و در ولایت جنوبی قندهار و همینطور در ولایت شرقی ننگرهار، حضور و پایگاه داشته باشند و این تغییرات بنیادی و استراتژیک و به نفع مردم و جنگ علیه تروریستها می باشد و این می تواند خبرخوب برای مردم و حکومت و خبر بد برای تروریستها و حامیان شان باشد. همکاری تا سال ۲۰۲۰ را که گفتم و نکته جالب و نو هم این است که همین مقدار نیرو تا پایان دوره حکومت اوباما خواهند ماند و بعد دوره نو و رییس جمهور جدید آغاز می شود که اگر ترامپ روی کار بیاید که حضور و جنگ علیه تروریستها ابعاد بسیار گسترده تری می گیرد ترامپ گفته که پاکستان را تحت فشار قرار می دهد و سربازانش را در افغانستان تقویت می کند و ازسیاستهای هند حمایت می کند و اما اگر خانم کلینتون روی کار بیاید بازهم افغانستان فراموش نمی شود زیرا خانم کلینتون وقتی که وزیر خارجه بود بارها و بارها اعلام داشت که دیگر اشتباه گذشته را تکرار نمی کند و افغانستان را تنها نمی گذارد. حالا تقریبا محرز شده که تاپایان دوره حکومت اوباما نیروها در افغانستان باقی می ماند. از سوی هم خبر داریم که اوباما به جنرالان آمریکایی اجازه داده که هرنوع عملیات رادر افغانستا داشته باشند و نیروهای طالبان را بمباران نمایند عملیات شبانه داشته باشند و با بی سرنشین هر نقطه خطری را در هم بکوبند و حتا رهبران طالبان را در خاک پاکستان بکشند. نکته دیگری که حایز اهمیت هست و درنشست دیروز بحث شد که نیروی هوایی و زمینی افغانستان باید تقویت شود بخصوص نیروی هوایی اینها مفاد گفتگوهای وزرای ناتو در باره افغانستان بود خوبی قضیه در این هست که اوضاع به زیان تروریستها هم در منطقه و هم در جهان سوق داده شده است و این فرصت برای افغانستان پیدا شده که نگاه متحدان به مردم و حکومت افغانستان دوستانه باشد پلهای اعتماد ساخته شده نگاه متحدان با افغانستان نگاه خودی منافع مشترک و تصمیم مشترک شده امری که درزمان رییس جمهور کرزی خراب شده بود رییس جمهور کرزی خط کشی و غیریت سازی با متحدان افغانستان ایجاد کرده بود و حالا دیگر آن خط کشی نیست. حکومت وحدت ملی پنج حلقه در سیاست خارجی را خوب پیش برده است ممکن برخی از همکاری افغانستان با متحدانش ناراضی باشد اما واقعیت این هست که افغانستان نیاز دارد و با متحدان بین المللی نگاه خودی دوستانه و همکاری مشترک و اعتماد سازی گسترده را ایجاد نماید غیریت سازی با کشورهای منطقه و فرا منطقه درست نیست. نگاه ها باید معطوف به امر همکاری همه جانبه، متمر کز باشد مردم و حکومت افغانستان تنها یک دشمن برای خود تعریف نمایند و آن را بیرون و نگاه بیرونی با آن داشته باشند و ان تنها و تنها تروریزم است و طالب داعش و القاعده.  و شرایط به همان سمت در حرکت هست و نشست دیروز وزرای ناتو و بحثهای که داشتند خبر بسیار خوب برای مردم افغانستان و خبر بسیار بد برای دشمنان ماست.