عید را به کی باید تبریک گفت ؟

عید را به کی باید تبریک گفت ؟

آیا فردا گرسنگان جامعه می توانند،عید قربان را به پا دارند؟.امشب خبری را شنیدم که یک چهارم مردم افغانستان،درآمدی روزانه شان درحد یک دالراست.رسانه ها،گاهی گزارش می دهند که بالای پنجاه درصد مرد م افغانستان زیرخط فقر،زندگی می کنند.جمعیت افغانستان بنا برآمارتخمینی سی پنج ملیون نفراست،ازاین سی پنج ملیون بالای پنجاه درصد زیرخط فقر،قراردارند.آقای امرالله صالح در"سمینارعلمی غیرمتمرکزسازی"درهتل انترکانتی نانتال،اعلام داشت که ازمجموع سی پنج ملیون انسان،تنها پانصد هزارنفر،زندگی متوسط ویا طبقه ای متوسط را تشکیل می دهند،بقیه مردم درسطوح پایین زندگی دارند.

درمیان جمعیت متوسط پانصد هزارنفری یک گروه بسیاراندکی،ملیونرهای افغانستان درخارج وداخل کشورمی باشند البته پانصد هزارنفر، گروه اجتماعی پول دار،درداخل وخارج کشور،محاسبه شده اند.آقای صالح این رقم را واجد سرمایه درخارج وداخل کشوراعلام داشت.ملیونرهای گروه پانصد هزارنفری،وابسته به طبقات حاکم جامعه هستند که درطی یازده سال گذشته با استفاده ازقدرت،چانسهای بزرگ ثروت ومال اندوزی را تجربه کرده اند.درآمریکا وغرب درسالهای 2011 و2012 جنبشی بنام اشغال خیابانها،ظاهرشد.نام دیگراین جنبش 99 درصد بود،نام 99 درصد اشاره به این مساله است که درجامعه آمریکا 99 درصد مردم گرسنه وفقیرهستند وسرمایه دراختیاریک درصد قراردارد.اعتراضات 99 با مهارتهای یک درصد ونفوذ هولناک آنها درقدرت،باعث ناکامی جنبش 99 درصد، درآمریکا گردید.گرسنگان جامعه براساس ادعا وفلسفه جنبش 99 درصدی بسیاردرناک است واینکه یک درصد،سلطه کامل برامورزندگی مردم داشته باشد.

مردم افغانستان درمقایسه با جامعه غرب،گرسنگان حقیقی بشمارمی روند.ثروت تمام جامعه دراخیتارگروهای اندک مافیایی قراردارد.بین شصت تا هفتاد درصد مردم افغانستان زیرخط فقر زندگی می کنند،یک چهارم مردم درامد درحد یک دالردرروزدارند.جامعه سی پنج ملیونی افغانستان درحال حاضرنزدیک به یک ملیون معتاد دارند.هزاران انسان معلول را اگربه آن اضافه نماییم،ارقام بزرگی ازگرسنگی  وفقر درجامعه ، ظاهرمی شود.این اماررسانه ها است اما قرین به واقعیت باید باشد.درکناراین مصیبت های بزرگ ، جنگ ولشکرکشی طالبان را داریم. عوامل ومولفه های گرسنگی درجامعه،عواقب هولناکی ازجرم وجنایت را بدنبا دارد.ادعاهای صورت گرفته است که بخش ازلشکرطالبان را گرسنگان جامعه،ساخته اند.مقامات دولتی نیزگاهی به این مساله اشاره کرده اند که افرادی به دلیل فقر بسوی طالبان روی آورده ولشکرآنها را تقویت کرده اند.این ادعا با توجه به جمعیت بالای پنجاه درصد زیرخط گرسنگی ،می تواند درست باشد.عده ای ازمردم وجوانان بدلیل فقربه جمع طالبان پیوسته باشند.اقتصاد مافیایی درکشور،فاصله های عمیق فقروغنا را توسعه داده است.گروه اندکی،زندگی اکثریت بزرگی جامعه را غارت کرده اند وسبب گرسنگی مردم شده اند. نهصد شصت ملیون دالرازپول مردم را تنها،شانزده نفردراداره کابل بانک خورده اند.شما خواهید پرسید چه گونه وچطوراین اتفاق روی داده است؟ نهصد شصت ملیون دالررا مدیران کابل بانک ،سرقت کرده اند.آنها شانزده نفرهستند البته همه آنها با تفاوت قدرت ومقام،ازکابل بانک برداشت کرده اند.حکومت ووزارت مالیه،بانک تخلیه شده را پرکرده است پول واریز شده ازسوی وزارت مالیه به بانک غارت شده ،متعلق به مردم است به این صورت است که نهصد شصت ملیون دالرازمال مردم توسط گروه شانزده نفری،غارت شده است.

جنبش 99 درصدی آمریکا،چنین استدلالهای برای اعتراضات خیابانی شان دارد.آنها گفته اند که تنها یک درصداست که سرمایه مردم را دراختیاردارد و99 درصد فقیروگرسنه هستند.نهصد شصت ملیون دالرکابل بانک درتصاحب وتصرف شانزده نفرقرارمی گیرد این مبلغ درجامعه فقیرمثل افغانستان،ثروت ملیونها انسان می توانیست باشد.گرسنگان جامعه ما، فردا به استقبال عید قربان می روند.گوشت قربانی حیوانات اگربه گرسنگان جامعه برسد،عید وجشن بزرگی برای آنها وفرزندان گرسنه شان هست.مشاهدات مردم نشان داده است که توزیع گوشت قربانی برای فقراء به آن صورت لازم ، صورت نمی گیرد. مالکان وصاحبان قربانی،اکثرا،گوشت قربانی را توزیع نمی کنند بلکه ذخیره برای روزهای بعد ی شان می کنند.آنها قربانی کرده اند اما نخواسته که گوشت آن دربین فقراء جامعه ،تقسیم شود.فقراء درعید قربان آن چنان موفق به دریافت گوشت قربانی نستند مگراینکه وابسته به قربانی کننده باشد.عید قربان فرصتی خوبی برای رسیدگی به فقراء هست اما مدیریت واخلاق مبارزه با فقرکم است.بارها شنیده ایم که ملیونها راس حیوان درمنا،قربانی می شود گوشت آن به کجا می شود درگذشته عربستان سعودی گوشت را زیرخاک می کردند اما حالا نمی دانم که چه می کند درحالیکه ملیونها انسان مسلمان فقیروبه گوشت محتاج هستند.

فقدان مدیریت واخلاق مبارزه با فقروهمبستگی انسانی ومسلمانی،سبب گردیده که گرسنگان حتی درروزهای عید قربان، محروم ازگوشت قربانی باشند.دوستی می گفت : اگراراده وعواطف انسانی ومسلمانی قوی باشد،روزهای عید، مساجد بهترین مراکزبرای توزیع گوشت حیوانات ذبح شده می تواند باشد.گوشتها درمساجد جمع آوری وبه فقرا محل توزیع شود این کارسختی نیست وی می گفت: ملیونها حیوان ذبح شده "منا" هم امکان توزیع آن به فقراء جهان اسلام ممکن است.یک بخش ازمالیات را به توزیع وارسال گوشت حیوانات اختصاص دهد ویا هرکشوراسلامی گوشت،حیوانات قربانی شده اتباع کشورش را ،به فقرای مردمش منتقل نماید مگرازیک ودوپروازبشتر،هزینه لازم دارد این کارها شدنی است وخیلی ساده وراحت نهادینه می شود درصورتیکه اراده وبرنامه ای برای این کارباشد.روزهای عید وغیرعید برای فقراء، چندان تفاوتی ندارند. فردا ماعید داریم ولی می دانیم هزاران انسان را درهوس پیداکردن یک تکه گوشت قربانی،محروم می کنیم.عید های ما درقالب همین پیام ها است که به هم دیگرتبریک وشاد باش می گوییم این کارخوب است اما خوب ترازآن،برنامه ریزی وتعهد برای مبارزه با گرسنگی است. ما اگرموفق شویم تنها یک روزشکم گرسنه ای را، سیرکرده باشیم  ویالباسی وکشفی برای یتیمی وفقیری خریده باشیم، بزرگترین تکلیف انسانی خودرا اداء کرده ایم.هرکس بخود مراجعه کند آیا چنین فکر وبرنامه ای دارد که  ازگوشت قربانی،به فقرایی که نمی شناسد،توزیع نماید. خیلی کم اتفاق می افتد که چنین کاری انجام شود.

فردا عید قربان است،تفاوت آشکاررا دررفتارمردم شاهد هستیم اغنیای جامعه رفتارمخصوص بخود را دارند.آنها آن قدرسیرمی خورند وخوب می پوشند وبا ماشینهای خود وخانواده، درشهروخارج ازشهر،جلوه ونمایش می دهند، که نه پرس. روزهای عید روزهای فراموشی اغنیاء به حال فقراء است.کسی درفکرعید عام جامعه نیست عید برای خواص جامعه است.جامعه که یک چهارم جمعیت آن روزانه یک دالرکاسبی ودرامد داشته باشد ویا بالای پنجاه درصد زیرخط فقرزندگی نمایند وصد ها هزارانسان معتاد ودرمانده داشته باشند،چه گونه می تواند عید داشته باشند.فردا عید است اما به حال فقراء وگرسنگان جامعه ،چندان توفیری ندارد.عید برای اغنیاء وبرای خواص جامعه گرفته می شود فردا برای پولداران واقعا عید است.آنها شرایط وتسهیلات بهره گیری ازروزهای رخصتی وتعطیلی عید را دارند وعید می گیرند وکیف لذت شان را می برند اما فقراء با حسرت گرسنگی،فقروحسرت خریدن عروسکی  برای کودکش،روزهای شان را می گذرانند.روزهای عید برای فقراء جامعه ،جریحه دارشدن عواطف شان دربرابرزنان وفرزندان شان است اما برای اغنیاء چارچ شدن غرایزوتمایلات شان این تفاوت اندکی نیست.

افغانستان با اماروارقام که ارایه شده یکی ازبد ترین کشورها درفاصله های طبقاتی فقر،غناء است .گروه اندکی زندگی اکثریت را چوروچپاول کرده اند.جنبش 99 درصد حق دارد معترض باشد اما آنها این تفاوت رابا ما دارند که آنها ضمانتهای زنده ماندن را باداشتن برنامه های سوسیال حکومت، دارند اگرکاری نداشته باشد ازگرسنگی نمی میرد زیرا حکومتهای طرف دار یک درصد، بهرحال برنامه ای برای زنده ماندن افراد جامعه اش دارد اما دراین جا چه آیا حکومتها وحکومت افغانستان برای محرومیت زدایی فقروگرسنگی برنامه ای دارند؟ ،هرگز.فردا درجامعه ما تنها اغنیاء عید دارند اما فقراء با حسرت لقمه نانی وتکه گوشتی،روز شان را، می گذراند.عید را به کی باید تبریک گفت واقعا که سخت است.