چه دلایلی درموش وگربه بازیهای حکومت یوسف رضا گیلانی با طالبان پاکستانی نهفته است؟
سید یوسف رضا گیلانی قدرتمند ترین نخست وزیر پاکستان که رییس جمهورکشورش آصف علی زرداری را تحت شعاع قرارداده واین بسیارکم سابقه است که درپاکستان که اساس آن برنظام ریاستی پارلمانی استوار است وقدرت همواره بدست رییس جمهور کشور بوده اما امروز درپاکستان قدرت بصورت کامل بدست نخست وزیر آن کشور قراردارد. سید یوسف رضا گیلانی نخست وزیر پاکستان همه کاره است وتمام اقتدار را بدست خود گرفته است وسیاستهای موش وگربه بازی را باطالبان درآورده است .
سه روز پیش، یازدهم دسامبر مرد شماره دو طالبان مولوی فقیر محمد درمنطقه ای باجاور پاکستان اعلام داشت که مذاکرات مهمی با دولت اسلام آباد داشته وگفتگوهای شان بخوبی پیشرفت داشته است و145 نفرزندانیان طالبان را حکومت پاکستان آزاد کرده ومذاکرات درمناطق دیگر وزیرستان جنوبی مثل سوات ، ارکزی ، با فرماندها ن وچهره های شناخته شده طالبان حاجی مسلم ومحمود خان نیز جریان دارد.مولوی فقیر محمد گفته است که علاقه ندارد با اردوی کشورش بجنگد ونمی خواهد پاکستان خراب شود.
اما درتاریخ دوازدهم دسامبر شخصی بنام احسا ن الله احسان که خود را سخنگوی طالبان معرفی کرد گفت که هیچ گونه مذاکرات با حکومت پاکستان درجریان نیست وی گفت هم اکنون ما پسته های حکومت را مورد حمله قرار داده ایم واین نشان د هنده این است که ما استقرارکامل شریعت اسلامی درپاکستان می خواهیم وتارسیدن به آن هدف به پیکار ونبرد خود ادامه می دهیم.وی گفت ملا داد الله مرد تصمیم گیرنده طالبان درمناطق وزیرستان جنوبی، هرگونه مذاکره را با دولت پاکستان مردود،اعلام داشته ونفر اصلی طالبان درمنطقه ملا داد الله است ونه کسی دیگر.
سخنان احسان الله احسان حکایت ازاختلاف طالبان پاکستانی دارد آنها درمذاکرات شان ظاهرا دچاراختلاف شدیدی هستند زیرا اظهارات مولوی فقیرمحمد که فرد شناخته طالب درساحات وزیرستان جنوبی ومرد شماره دو طالبان درمنطقه ای باجاور وسوات است با اظهارات احسان الله احسان، متضاد است وی ملا دادالله را تصمیم گیرنده درمناطق وزیرستان جنوبی می داند.
رحمن ملک وزیرداخله پاکستان نیز گفتگوی های صلح با طالبان را رد کرد وگفت که چنین مذاکرات درجریان نیست وی اشاره داشت به شروط دولت درمذاکرات با طالبان. شروط مورد نظر رحمان ملک وسید یوسف رضا گیلانی کنارگذاشتن اسلحه وتبعیت ازحکومت مرکزی است.مذاکرات صلح دولت پاکستان ازیک محور وآدرس معین مورد تایید قرارگرفته وبحث ازپیشرفتهای عمده نیزشده است 145 نفرازفرماندهان واعضای طالبان بگفته ای فقیر محمد از زندان رها شده اند اما گفتگوی های صلح ازدومنبع دیگر یکی دولت پاکستان ودیگری شخصی بنام احسان الله احسان که خود را سخنگوی طالبان معرفی کرده ، تکذیب شد این تایید وانکار به چه معنی است ودلایل احتمالی آن چه می تواند باشد.
اظهارات سید یوسف رضا گیلانی نخست وزیر پاکستان با سرویس جهانی بی بی سی نشان میداد که پاکستان درصد حل بحران بین آمریکا وپاکستان است گفتگوی های پی هم آقای مونی تر سفیر آمریکا با وزیر خارجه پاکستان دراسلام آباد وتاکید طرفین برحل مشکلات بوجود آمده وسخنان گیلانی که گفته است موضوع حمل کالای اردوی آمریکا ازطریق پاکستان درهفته های آینده حل می شود وی گفت که ما درصد ایجاد یک سیستم جدید دراین مورد با آمریکا هستیم اما وی نگفت که سیستم جدید مورد نظر پاکستان چیست واصولا درحل ترانزیت کالا ها ازخاک پاکستان ازآمریکا چه می خواهد.
درحملات 26 نوامبر درمرز افغانستان وپاکستان 24 نفر ازسربازان پاکستانی کشته شدند واین امر سبب گردید که پاکستان دراین مورد ازخود عکس العمل بسیارتندی نشان دهد وتمامی راههای منتهی به افغانستان را بصورت تانکرهای نفتی ، لاریهای اکمالاتی،وکانتی نرهای آمریکایی، بسته کرد. اگرنگوییم هزارها اما صدها محموله درخاک پاکستان متوقف شده درطی روزهای اخیر حملات زیانباری به تانکرهای وکانتینر ها صورت گرفته است .درکنار این مساله پاکستان کنفرانس بن دوم راتحریم کرد وپایگاه شمسی را که درسال 1990 شیخ حمدبن زاید آل نهیان امیر امارات متحده عربی، درسیصد کیلومتری شهر کویته ساخته بود ومورد استفاده آمریکاییها دربمباران مناطق وزیرستان قرارداشت ،را ،تعطیل کرد.
مقامات آمریکایی گفتند که عملیا ت درمرز، عمدی نبوده وموضوع رابه برسی می گیرد.آمریکاییها بصورت غیر مستقیم نظرات شان را در رسانه ها نیزبیان داشته وگفته اند که هزران نفر سربازان آمریکایی توسط گروهای کشته شده که درخاک پاکستان پناه گاه دارند مگراین همه تلفات ازناحیه کسانیکه مکانهای امنی را درخاک پاکستان برای خود ساخته اند، قابل بررسی نیست ویا باندازه 24 عسکر پاکستانی که اشتباها کشته شده اهمیت نداشته خلیل زاد دریک مقاله خود به این موضوع اشاره آشکاری داشت.
سید یوسف رضا گیلانی درصدد حل معضل بوجود آمده می باشد ونمی تواند بیش ازاین ماجرای بسته کردن راه ها را کش دهد واین بضررپاکستان خواهد بود.اما پاکستانیها ازایجاد یک سیستم جدید اهداف مالی دارد .مقام مطلع به من گفت که اطهرعباس دریک اظهارنظر گفته است که آمریکا درجنگ با تروریزم، تعهد سپرده بود که مبلغ هفده میلیارد دالر به پاکستان کمک نماید اما تاکنون درجنگ با شبکه های تروریستی پاکستان فقط ده میلیارد دالر را گرفته وهفت میلیارد دالر آمریکاییها بدهکارپاکستان است.آگاهان امور این بخش ازهدف پاکستان را ازهمه مهم می داند پاکستان کشوری گرسنه ای است که بخاطر بدست آوردن پول هرکاری را می کند بنابراین ممکن است هدف سید یوسف رضا گیلانی ازایجاد یک سیستم جدید ومورد توافق با آمریکا بدست آوردن پول دربدل بازکردن راه های ترانزیتی کالاها ازخاک خود باشد.حداقل هفت میلیارد دالری که اطهر عباس سخنگوی اردوی پاکستان به آن اشاره کرده را بدست آورد.آمریکا این مبلغ را به پاکستانیها می دهد.
موضوع دیگری که پاکستانیها بخوبی آن را می دانند وآن مساله گفتگو با تروریستها ی طالب درخاک پاکستان است آمریکا ازروند مذاکرات با شبکه های تروریستی بصورت یک جانبه ناخشنود است ونمی خواهد پاکستان بدون مشوره آمریکا که جان سربازانش ازناحیه آنها درمعرض تهدید است ،گفتگو صلح داشته باشد و این گونه مذاکرات به اعتقاد آمریکاییها سبب تقویت شبکه های تروریستی می شود پاکستان با انکار هرگونه مذاکرات می خواهد به آمریکا نشان دهد که هیچ امری روی نداده وپاکستان مایل نیست با گروهای تروریستی وارد مذاکره بدون قید وشرط شود.
سید یوسف رضا گیلانی مصمم است که بحران بوجود آمده را حل نماید وراها را بصورت آمریکاییها درخلال هفته های آتی، بازنماید وبرای رسیدن به اهداف مورد نظرشان که بدست آوردن پول باشد، خواسته است که خاطر آمریکاییها را جمع بسازد که با طالبان درنواحی سوات،باجاور، وارکزی ،هیچ گونه مذاکره ومصالحه ای صورت نگرفته است.سید یوسف رضا گیلانی می داند که توافق روی یک سیستم جدید درامرانتقال کالاهای اکمالاتی ناتو وآمریکا، مستلزم این است که هرگونه گفتگو ومذاکره با طالبان را انکارنماید وازطرفی هم درتدوین پروتکل تازه مبالغ مورد نظر شانرا که اطهر عباس به آن اشاره داشته را به آسانی بدست آورد .اینها بنظر می رسد دلایل موش وگربه بازیهای پاکستان درگفتگوی های صلح با طالبان پاکستانی باشد.
رییس جمهور کرزی همانند ناظر بی طرف درمبارزه با فساد حکومتش گپ می زند.
ناظر بی طرف بکسی گفته می شود که هیچ گونه مسئولیت اجرایی درافغانستان ندارد ناظر کارش این است که قضایا ی کشور را بیبیند ودرباره آن اظهار نظرنماید وامید واراست که مقامات اجرایی نظام به سخنان وی گوش دهد وضعف ها را برطرف نماید ناظر انتخابات فقط نظر می دهد وازقوای اجرائیه کمک می خواهد که به تخلفات رسیده گی نماید .
رییس جمهور افغانستا درروز مبارزه بافساد بگونه ای سخن گفت که گویا ناظر بی طرفی است که عیب ها را شناسایی کرده ومی داند که مشکل فساد درکجا است وی درسخنانش به صراحت عوامل فساد درکشور را برشمرد وگفت که آنها ریشه فساد است رییس جمهور دوتابعیتهای نظامش را که یک دهه است با آنها کارکرده ومهم ترین ارکان حکومت دراختیارشان بوده ،مورد نکوهش قرارداد وآنها را تشبیه به طالبان کرد که پناهگاهای امنی دارند.
گذشته ازتابعیتهای دوگانه ، رییس جمهور گروهی دیگری را نیز به فساد متهم کرد وآنهارا زورگویان جامعه دانیست که پای بند به قانون نیست ومعاف ازهرگونه تعقیب وپی گیری قانونی است درکنار این مسایل رییس جمهور کشوربرف بامش را طبق معمول به بام خارجیها نیز ریخت وگفت که خارجیها نیز درفساد حکومتش نقش دارد منظور رییس جمهور از فساد خارجی درافغانستان قراردادهای است که با افراد زورمند افغانستان بامضا ء رسانده شده ویا نهاد های موازی که درکنار حکومت افغانستان ایجاد شده ومرتکب فساد می شود.
رییس جمهور افغانستا گویا، ناظری است که همه این ها را دیده وبررسی کرده وبخوبی پی برده که مفسدین درافغانستان کی ها هستند اما آقای کرزی عاملان فساد را به کجا ارجاع می دهد وکه آنها را تعقیب نماید ایشان مثال های ملموسی را ذکرکرد که اقای فطرت رییس پیشین بانک مرکزی درفساد دست داشته ودوتابعیته بوده ودرپناه امن خود درآمریکا خزیده مثل اینکه اعضای گروه حقانی درافغانستان مرتکب جرم می شوند وبعد به مکان امن خود درکشور پاکستان پناه می برند وپاکستان آنهارا دستگیر نمی کند وتحویل افغانستان نمی دهد.
مفسدین اقتصادی درافغانستان مرتکب خیانت شده بدلیل اینکه دارای تابعیت دوگانه هستند فرارکرده ودرمکانهای امن خود درپاریس ،لندن، نیویورک ، بسر می برند وآن کشور ها آنان را تحویل افغانستان نمی دهند.رییس جمهور، عبد القدیر فطرت را نام می برد که گریخته است وخواهان استرداد او ازآمریکا شد با اینکه وی مسئولیتی درکابل بانک نداشت اما بخاطر اینکه رییس بانک مرکزی بوده درکارهایش کوتاهی کرده ودرفساد کابل بانک، آغوشته شده واکنون گریخته است وازدست رییس جمهور وقانون فرارکرده .
ولی رییس جمهورافغانستان با مسئولان کابل بانک که فرار نتوانسته اند . وملیونها دالر ازپول مردم را خورده چه اقدامی کرده است؟ آیا آنها درزندان هستند ؟ مدیران کابل بانک درکجا هستند ؟ همه میدانیم عمده ترین مقامات مسئول کابل بانک درافغانستان می باشند وهمه هم آزاد انه زندگی می کنند .رییس جمهورکرزی ازعبد القدیر فطرت سخن گفته است ومتاثر است که بدلیل داشتن دو پاسپورت ازافغانستان فرارکرده ولی آنهاییکه مسئول اصلی بانک بودند وفراره نکرد اند، دولت رییس جمهور کرزی با آنها چه کرده است.
دراین صورت بحث دوم که درسخنان رییس جمهور مطرح شد، پیش می آید که آنها زورگویان هستند وازقانون می گریزند ومعاف ازپی گیری هستند.سئوال اساسی دراین است که آیا کسی بالاتر ازرییس جمهور معاونین واعضای حکومتش درافغانستان زور دارند؟ مسلما هیچ مقامی درافغانستان بالاترازرییس جمهور صلاحیت ندارد وتمام قدرت افغانستان بدست رییس حکومت ودولت اوست مقامات کابل بانک اکثرا وابسته به دولت می باشند وازخویشاوندان مقامات دولتی هستند.حقیقت امر این است که باید اذعان داشت که درمورد فساد، ریک درکفش خود مقامات دولتی ازصدرتاذیل است وهیچ کسی دیگری مقصر وملامت نیست.
ادارات موازی شاید به خارجیها برگردد اما کسی تاکنون نشنیده وشکایتی هم وجود ندارد که آنها اموال مردم افغانستان را دوزدیده باشند آنها اگرفسادی کرده با پولهای دولت خودکرده وازمردم افغانستان وحکومت افغانستا پولی نگرفته که ما آنها رامتهم کنیم که پولهای مردم افغانستان را مثل کابل بانک، حیف میل کرده اند کدام اداره موازی خارجی ازحکومت افغانستان ویا ازمردم افغانستان پول دوزدیده که رییس جمهورازآنها شکایت دارد ادارات موازی درفساد مربوط به حکومت افغانستان دخالتی ندارند پولهای را که آنها بمصرف می رسانند ازحکومتهای خود شان است وطبیعی است حکومتهای محاسبه گر غرب سیرتاپیازخود را حساب می کنند ورییس جمهور افغانستان نگران فساد نهاد موازی خارجی نباشد.
این حرف شاید درست باشد که نهادهای موازی مشکل امنیتی برای افغانستان ایجاد می کنند ودرامور امنیت مداخله می کنند ودرکنارکارهای پولیس ،اردو،وامینت ادارات موازی می سازند وازفرمان اردو،پولیس ومقامات امنیتی تبعیت ندارند این اعتراضات تاحدودی شاید درست باشد که البته مشکل است انسان قانع شود که نهاد خارجی موازی ، مخل امنیت افغانستان شده باشد.
رییس جمهور افغانستان تازه ازاجلاس بن دوم برگشته ودرآنجا عمده ترین تعهدش حکومت داری خوب برای افغانستان درسالهای آینده بود. اما سخنان رییس جمهور نشان می دهد که وی تمام گناهان را به دوش دیگران می اندازد وخودرا غیرمسئول ازهرگونه فساد می شمارد.استراتژی مبارزه با فساد درسخنان رییس جمهور نشان دهنده این است که حکومت ایشان هیچ گونه مسئولیتی را درفساد ندارد زیرا که مفسدین دوتابعیتهای خارجی وداخلی ویا قانون گریزان زورگوی معاف ازتعقیب ویا هم نهاد های موازی با حکومت افغانستان هستند که گویا هیچ ربطی به دولت افغانستان ورییس جمهور کرزی ندارند ودلیل مساله هم درسخنرانی رییس جمهورافغانستان ذکرشده که زورشان به هیچ یک ازآنها نمی رسند.
اما رییس جمهور شاید متوجه این نکته است که مخاطبین شان کودکان شیر خوار نستند که هیچ مساله ای را ندانند وبهمین سادگی سخنان ایشان را درمبارزه با فساد قبول نماید ودولت را بیگناه ومبرای ازهمه چیز بشمارند. مردم افغانستان وجامعه جهانی طرفش دولت افغانستان است وحکومت افغانستان وشخص رییس جمهور یگانه مرجع پاسخ گوی دربرابر همه مسایل حکومت داری ازجمله مبارزه با فساد درکشوراست.مردم آنقدر نادان نیست که گناه عبد القدیر فطرت که رییس جمهوربه آن اشاره داشت راقبول نماید اما ده ها مفسد دیگرکه کابل بانک را به یغما بردند و وابسته به نظام افغانستان هستند را نشناسند.
مردم قبول ندارد که رییس جمهور یک ناظر بی طرف است ومثل یک بی طرف وعاری ازهرگونه قدرت سخن می گوید درحالیکه رییس جمهورکرزی مقتدرترین مقام درافغانستان است وتمام قدرت سیاسی،نظامی،امنیتی ،اقتصادی ، مالی، ومدیریتی دردست وی ونظام متمرکز ریاستی کابل، وارک ریاست جمهوری ،جمع شده است. تعهدات دوجانبه اجلاس بن دوم با حکومت رییس جمهورکرزی بسته شده وجامعه جهانی حضور درازمدتش را با حکومت داری خوب عاری ازفساد درافغانستان تعریف کرده است.شفافیت ،تحول درنظام افغانستان یگانه شرط همکاری شرکت کننده گان اجلاس بن دوم با افغانستان می باشد.
خروج نیروها ،کاهش کمک ها دونگرانی عمده افغانها از کنفرانس بن دوم
رییس جمهور افغانستان درسخنرانی خود ضمن برشمردن دست آورد های ده سال گذشته ،قویا خواهان کمک ازجامعه جهانی گردید وی تاکید داشت که پس ازسال دوهزار چهارده برای حفظ دست آوردهای گذشته نیاز بکمک های بین المللی دارد.آقای گیدو وستروله وزیرخارجه آلمان، تاکید کرد که جامعه جهانی پس ازسال دوهزارچهارده افغا نستان را تنها نمی گذارند وی نیز اشارات به مصالحه ملی درافغانستان داشت.
خانم کیلینتون وزیرخارجه آمریکا ضمن تاکید برحمایت جامعه جهانی ازافغانستان تاکید بر پروسه انتقال مسئولیتهای امنیتی نمود . متن پایانی درواقع، تعهدات جامعه جهانی پس ازسال دوهزار چهارده ومسئولیتهای دولت افغانستان درقبال آن را بصورت دوجانبه ، منعکس می کند وبا انتشارآن سند، تحلیل ها واطلاعاتی بشتری بدست خواهد آمد.
کنفرانس امروز حوالی ساعت 9صبح بوقت آلمان مطابق با پنجم دسامبر 2011 درمورد افغانستان با شرکت 85 کشور و16 سازمان معتبر بین المللی درهتل پترس برگ ، با ریاست حامد کرزی رییس جمهور افغانستان شروع بکار نمود .خانم مارکل صدراعظم المان وآقای بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد وآقای حامد کرزی رییس جمهور افغانستان کنفرانس را افتتاح کردند. اما ریاست اجلاس بعهده رییس جمهورافغانستان است .اجندای کنفرانس ازقبل تنظیم شده است وقرار است دراجلاس یک روزه بن المان به تصویب برسند موضوعا ازپیش ساخته شده که عمدتا سه مساله اصلی را تشکیل میدهد .
نخست انتقال مسئولیتهای امنیتی به نیروهای افغان با خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان.دو ُتعهدات دوجانبه افغانستان وجامعه جهانی پس ازسال دوهزارچهارده وسوم مساله گفتگو بامخالفان مسلح افغانستان از موضوعات مهم واساسی کفنرانس بن دوم درپترس برگ است.
دیشب دریک ضیافت بزرگ با فتخار مهمانان کفنرانس ،آقای گیدو وسترویله وزیر خارجه المان اعلام داشت که ما افغانستان را پس ازسال دوهزارچهارده تنها نمی گذاریم ونمی خواهیم تاریخ گذشته تکرار شود. وی عرصه همکا ریها را متفاوت ازگذشته بررسی کرد وگفت که همکاریهای بعدی درعرصه های باز سازی افغانستان وانکشافات خواهد بود. ازسال 2001 تا سال 2014 مشارکت جامعه جهانی وحضورآنها درافغانستان، تعریف وبار مبارزه با تروریزم را داشت ولی پس ازسال 2014 مشارکت آنها ، میدانهای بازسازی وانکشاف را احتوای می کنند . حضور نظامی 49 کشور درافغانستان درجنگ با تروریزم درده سال گذشته ، با ناکامیهای روبروشد واصولا باید اعتراف شود که دولت افغانستان ونیروهای بین المللی به اهداف خود که ریشه کن کردن وازبین بردن تروریزم باشد نرسید. امروز شبکه های دهشت افکن تباهکار به نقطه ای خودرا کشانده که وزراء خارجه ودفاع المان آروزوی گفتگو با آنها را دارند.دومقام برجسته المانی دراستانه کنفرانس بن دوم، مذاکره باطالبان را یک واقعیت ویک ضرورت توصیف کرده اند.
خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان درسال دوهزارچهارده نگرانیهای ازهم اکنون ایجاد کرده است زیرا براساس تحقیقا ت بعمل آمده آنها بابیرون شدن ازافغانستان بخش بسیارعمده واساسی اقتصاد وسرمایه جامعه جهانی را باخود می برند . درجنگ افغانستان 444 میلیارد دالربرای نیروهای بین المللی تاکنون هزینه شده است این مبلغ تاثیرات خاصی خودرا روی اقتصاد افغانستان داشت .این درست است که مبلغ فوق درعرصه نظامی مربوط به خود آنها هزینه شده اما درفرعیات مصارف اصلی آنها، افغانستان بسیارزیاد بهره مند می شدند. یک بخش عمده تجهیزات اردو وپولیس افغانستان درواقع تجهیزات اردوی آمریکا وناتواست.
خبرگزاری المان به نقل ازکارشناس مسایل افغانستان بانیته بیلرت گفته است که ازسال 2001 تاکنون نزدیک به 60 میلیارد دالر به افغانستان کمک شده است این پولهای ازمجاری مختلف برای افغانستان هزینه شده وی گفته است اقتصاد افغانستان بیش ازنود پنج درصد متکی به کمک های خارجی است .افغانستان نزدیک به هشت میلیارد دالر برای بهبود وضعیت اردو وپولیس خود سالیانه پول لازم دارد .بارفتن نیروهای بین المللی ازافغانستان معلوم نیست که افغانستان این پولهای را ازکجا تهیه خواهد کرد.
شرکت کنندگان کنفرانس بن دوم هیچ سندی را امضاء نمی کنند که درآن تعهدات مالی کشورها شرکت کننده گنجانده شده باشد بن دوم درواقع موضوعات غیر مالی را ببحث می گیرد کنفرانس بن دوم اجلاس کشورهای دونر نیستند. خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان، تبعات سرسام آوری کاهش کمک ها را درپی دارد واقتصاد نود درصد وابسته افغانستان را درمقیاس غیرقابل پیش بینی متضرر وتحت تاثیر قرار می دهد.مردم افغانستان این سوال برای شان حل نشده است که بارفتن نیروهای ناتو ازافغانستان ،پولیس واردوی افغانستان می تواند با تروریزم مقابله نماید.اردو وپولیس که وابسته به امداد های نظامی آنها هستند.
سوال دیگر این است که سیاست مقابله با پا کستان وتغییر جغرافیای جنگ که آقای اسپنتا مشاورامنیت ملی رییس جمهورکرزی بارها آن را مطرح کرده ،مشکل افغانستان را باپاکستان چندین برابر نمی کند. تغییر جغرافیای جنگ درداخل خاک پاکستان یک مساله ساده ای نیست.پاکستان با یک عملیات غیرعمدی ناتو در26 نوامبر چه ماجرای های را آفریده چه قیامتی رادراین روزها برپا کرده است. ازآن لحظه بیست ششم ماه نوامبر 2011 ببعد تمام راهای تدارکاتی ناتورا درمرز ترخم وچمن بسته است پایگاه شمسی را که مورد استفاده هواپیماهای بی سرنشین درجنگ با تروریزم مورد استفاده بود، درسیصد کیلومتری کویته ، مسدود ساخته وکنفرانس بن دوم را تحریم کرده تمام این مخالفتها به خاطر این است که یک مورد تغییر جغرافیای جنگ درخاک پاکستان اتفاق افتاده ودرجنگ باترروریزم تعداد سربازان پاکستانی کشته شده است .
پاکستان آن را مقابله ومبارزه باحاکمیت ملی خود تلقی کرده ودربرابر آن استاده ودرواقع آمریکا وغرب را تحت فشارهای شدیدی قرارداده است .میزان تاثیرات اقدامات پاکستان را ازگفته های مقامات آمریکایی باید دانسته باشیم سه ارگان عمده آمریکا کاخ سفید، وزارت خارجه، وپنتاگون که تمام قدرت آمریکا به آن منتهی می شود ازپاکستان معذرت خواهی کرده اند ولی پاکستان راضی نشده است زیرا که جغرا فیای جنگ ازافغانستان به خاک پاکستان اشتباها منتقل شده است.
افغانستان باسیاست مقابله با پاکستان کارش به جلو نمی رود پاکستان ابزارزیادی دراختیار دارد که می تواند منافع ملی خود را درپناه آن حفظ نماید.رییس جمهور افغانستان سیاست مقابله با پاکستان ومصالحه با طالبان را درست انتخاب نکرده است .طالبان وشبکه حقانی را نمی تواند ازچنگ پاکستان خارج ساخت آنها به گفته جنرال بازنشسته ای پاکستانی دیوانه های هستند که دراختیار استخبارات آن کشورقراردارد.پاکستان همسایه مهم افغانستان، مطالبات تاریخی وسرحدی ازافغانستان دارد وآنها منتظر این است که جامعه جهانی وافغانستان مسایل وپرسش های لاینحل پاکستان را حل نماید .
آقای عطا محمد نور والی بلخ به درستی به خواسته های پاکستان پی برده وباصراحت اعلام داشت که خطوط مرزی وخط دیورنگ دراجلاس بن دوم بحث وحل گردد.تحلیل گران مسایل افغانستان براین باورهستند که قبول خواسته های پاکستان ازسوی افغانستان درواقع چیزی به جز اعتراف به یک مساله تثبیت شده بیش نیست خط دیورنگ امرشناخته شده وتبدیل به مرزرسمی پاکستان شده وافغانستان هرگز توانایی تغییر آن ندارد جامعه جهانی وافغانستان می تواند بصورت منطقی به این مساله بپردازند وموضوع دیورنگ را حل فصل نماید.
البته هژمونی سیاست دراسلام آبا د ممکن به این مساله قناعت نداشته باشد اعتراف به خط مرزی دیورنگ دردی را درمناسبات دوکشور افغانستان وپاکستان درمان نکند زیرا احتمال اینکه مطالبات پاکستان بسیاربالاتر ازاینها باشد مثلا عمق استراتژیک ،حیات خلوت درواقع خواسته اصلی پاکستان را تشکیل می دهد.ولی با تمام این مسایل با ید ازیک جای مساله آغاز شود وگامهای درجهت اعتماد سازی برداشته شود.عطا محمد نوربهترین اعتماد سازی را درشناسایی خط دیورنگ دانسته است وگفته است که باید دراجلاس بن دوم این مساله حل گردد.
افغانستان درپیش روی خود مشکلات زیادی دارد بیرون شدن نیروها ی بین المللی ازافغانستان با سیاست مقابله با پاکستان وتاکید برتغییر جغرافیای جنگ ازسوی افغانستان ،ممکن است ابعاد جنگ را وسیع ترنماید وافغانستان گرفتارجنگ های خونین دیگری شود رییس جمهور کرزی درالمان به بازگشت دهه نود وقبل ازحوادث یازدهم سپتامبر اشاره داشت.خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان همان گونه که بیان شد ،تبعا مالی وکاهش کمک ها را بدنبال دارد.اقتصاد افغانستان بیش ازنود پنج درصد وابسه به خارج است .اجلاس بن دوم پیام خوشی برای مردم افغانستان ندارد دومساله خروج نیروهای ناتو وکاهش کمک ها از نگرانیهای عمده ای مردم افغانستان است.
مقاله مشترک زلمی رسول و وسترویله وزراء خارجه افغانستان وآلمان درمورد کنفرانس بن دوم
درسوم دسامبر دومقام خارجه آلمان وافغانستان، مقاله ای مشترکی را منتشر ساختند موضوع سخن آنها درمقاله، اجنداء کنفرانس بن دوم هست. گرچه قبلا اعلامیه دفتر ریاست جمهوری افغانستان به موضوعا قابل بحث اجلاس بن اشاره داشت وگفته بود شش محور دربن دوم، مورد گفتگوی جامعه جهانی است اما درمقاله مشترک دو وزیر خارجه موضوعا مهم قابل بحث را دراجلاس المان ، سه محور مشخص اعلام داشته اند .
الف – انتقال مسئولیتهای امنیتی بصورت کامل به نیروهای افغان پس ازسال 2014 وختم ماموریتهای نظامی ناتو درافغانستان.
ب – تعریف حضور درازمدت جامعه جهانی درافغانستان پس از سال 2014 درافغانستان ونحوه تعهدات دوجانبه افغانستان وجامعه جهانی درحضور طولانی مدت آنها درکشور.
ج – پروسه گفتگو با مخالفین مسلح بمنظوررسیدن به صلح وثبات در افغانستان.
دو وزیر خارجه آلمان وافغانستان درتحلیل مشترک شان به این موضوعات پرداخته اند ودرواقع اجنداء مورد بحث اجلاس جامعه جهانی را دربن دوم به این صورت معین کرده اند. دلیل فشرده شدن موضوعا ازشش محور به سه محور واضح است زیرا درتدوین این مقاله وزیر خارجه المان نقش عمده داشته پراکنده وآشفته سازی متن با دخالت وی گرفته شده .افغانستان درتهیه متن ها دچار سردرگمی وآشفته کاری هستند موضوعا را نمی تواند بدرستی جمع بندی نماید قطع نامه 76 ماده ای لویه جرگه بهترین دلیل درتهیه متن آشفته ومتداخل است هفتاد شش ماده را می تواند به نزده و بیست ماده خلاصه کرد.دراجندا کنفرانس بن دوم بصورت تمام، مباحث خارج ازسه محور در مقاله مشترک نیست .
انتقال مسئولیتهای امنیتی بمفهوم خداحافظی و وداع جامعه جهانی با افغانستان است تفاوت فیصله های بن اول ودوم نیز درهمین است دربن اول فیصله شد که جامعه جهانی وارد افغانستان شوند ودرکنارمردم افغانستان با تروریزم مشترکا پیکار نمایند اما دربن دوم مسئولیت تنها به دوش دولت افغانستان گذاشته می شود وآنها ازافغانستان خارج می شوند.
آقای جان کیری سناتور شناخته شده آمریکا وکاندیدای ریاست جمهوری دربرابر جورج بوش، درمقاله دیروزخود که درروزنامه معتبرآمریکایی به چاپ رسیده، نوشته است که پاکستان با تحریم اجلاس بن دوم می خواهد اززیربار مسئولیتها وتعهدات منطقه ای درمقابله با تروریزم ،خارج شود. تحریم این کشور نشان می دهد که پاکستان خواهان صلح وثبات درافغانستان نیست مقاله جان کیری بسیارصریح وبی پرده درمورد پاکستان سخن گفته ودلایل تحریم پاکستان را شناسی وموشکافی کرده وبه این نتیجه رسیده است که پاکستان طرف دار همکاریهای منطقه ای وامنیت پس ازسال دوهزار چهارده درافغانستان نیست.پاکستان دراجلاس منطقه ای استانبول اسنادی را امضاءکرد که عمده ترین آن همکاری درجنگ با تروریزم وثبات درافغانستان است ودراجلاس بین المللی بن دو، پاکستان باید نشان میداد که به تعهدات خود پای بند است وبا جامعه جهانی درمقابله با تروریزم همکاری دارد.
رییس جمهور حامد کرزی درمصاحبه با اشپیگل المانی، با لحن شفاف تری پاکستان را مورد نقد وملامت قرارداده وگفته است که پاکستان درمذاکره با طالبان همکاری نداشته وجریان گفتگو با این گروه را پاکستان تخریب وسبوتاژ کرده است رییس جمهور کرزی پاکستان را همکارصادق درصلح افغانستان نمی داند ودرگفتگو با روزنامه معتبر اشپیگل این موضوع را واضح ساخته است.
درسال دوهزار چهارده مسئولیتهای امنیتی به افغانستان سپرده می شود .پاکستان براساس گفته های جان کیری واظهارات رییس جمهور کرزی درصلح با افغانستان همکاری نمی کند.سید یوسف رضا گیلانی صدراعظم پاکستان درمورد تحریم کنفرانس که درموردافغانستان دایر شده نیزگفته است که امنیت پاکستان برای شان مهم تر ازقضیه افغانستان می باشد.مفهوم این سخن این است که مهم نیست درافغانستان چه می گذرد ویا درکنفرانس بن دوم درموردافغانستان گفتگوی جهانی صورت می گیرد مهم برای شان پاکستان است که درمعرض خطر قرار گرفته وبیست چهارسربازآنها درمرز کشته شده وازخاک افغانستان به برادر دوقلویش تجاوز صورت گرفته .
گیلانی گفته است که پاکستان درمبارزه با تروریزم گامهای بلند ومحکمی برداشته اما کسی به فداکاریهای پاکستان اهمیت قایل نیست .وی خطاب به خبرنگاران گفت: که جنگ با تروریزم جاده یک طرفه نیست. که پاکستان راه برود فداکاری داشته باشد وقربانیان بی شماری را بدهد اما جامعه جهانی آنها را نادیده بگیرد.جنگ با تروریزم دوجانبه وهمکاری دوجانبه می خواهد مبارزه با تروریز سرک یک طرفه نیست.
گذشته ازمساله انتقال مسئولیتهای امنیتی که درمقاله دومقام آلمانی وافغانی به عنوان اجنداء کنفرانس درنظر گرفته شده ،موضوع تعریف حضور درازمدت جامعه جهانی درافغانستان پس ازسال دوهزارچهارده نیز مهم وحیاتی است .درسال دوهزار چهارده قوای خارجی از افغانستان خارج می شود با خروج آنها، بلادرنگ خروج سربازان روسی ازافغانستان دراذها تداعی می کند ویا خروج سربازان آمریکایی د ر آغاز دهه هفتاد ازویتنام ویا هم ترک وکنارگذاشتن افغانستان درآخر دهه هشتاد که نیروهای شوروی از افغانستان بیرون وجامعه جهانی نیز با افغانستان خداحافظی کرد.
ازهم اکنو نگرانیهای زیادی خلق شده که بارفتن قوای بین المللی وناتو ازافغانستان احتمال وقوع جنگ های داخلی وبازگشت به دهه نود ،پیش آید این تشویشها بسیار جدی است مقامات افغانی درآستانه ای برگزاری اجلاس بن نیز به این نگرانیها اشاره داشته اند.تحلیل های زیادی دررسانه های داخلی وبین المللی راجع به این مساله ،نوشته شده.اجنداء مهم اجلاس بن ، براساس مقاله وزراء دوکشور افغانستان وآلمان ،تعریف وجایگاه درازمدت جامعه جهانی درافغانستان است.دراجلاس بن اول صحبت ازتاسیس یک نظام دموکراتیک، مردم سالار، متعهد به رعایت حقوق بشر،آزادیهای مدنی ،آزادی مطبوعات، نظامی قضای وحقوقی،رعایت حقوق زنان ، حقوق اقلیتهای قومی،وده های مولفه دیگر ، درمیان آمد وبا امضاء سندی معروف به فیصله بن، تمام آن مسایل آورده شد وپروسه نظام سازی درسه مرحله انتقالی ،موقت ،ومنتخب با تدوین وتصویب قانو اساسی به پایان خود رسید دراجلاس بن دوم جامعه جهانی با حکومت بد ویا خوب درافغانستان سروکاردارد همکاریهای متقابل به نظر درچهارچوب یک نظام وحکومت داری خوب درافغانستان پس ازسال دوهزارچهارده مطرح می شود.
ازهمین الان روشن شده که جامعه جهانی با حکومت غیر مسئول دربرابر فساد همکاری ندارد ونمی خواهد کمک های شان وارد جریان سیستم فاسد ناکارآمد غیر مسئول وبی بندبار،درافغانستان شود آنها ازافغانستان این تعهد را می گیرند که با فساد مبارزه نماید ومصرف کمکها باید شفاف باشد.
امریکه افغانستان درجریان ده سال گذشته ناکام بود افغانستان هم درمبارزه با فساد وهم درمبارزه با تروریزم وامنیت ناموفق بود این مساله را خود رییس جمهوردرآلمان اعلام داشت.وبرجسته ترین ناکامیهای حکومتش را امنیت وچالشهای امنیتی دانست درمورد فساد هم افغانستان وشخص رییس جمهور بارها وبارها معترف بوده که حکومتش آلوده به فساد است .
تفاوت سخنان رییس جمهور درمورد تعریف فساد با جامعه جهانی دراین است که رییس جمهور همیشه ازفساد مشترک سخن گفته وجامعه جهانی را متهم به فساد درافغانستان دانسته ماجرای کابل با نک رانیزناشی ازمشوره های غلط مشاوران خارجی قلم داد کرد رییس جمهور کرز وحکومت وی موضوع فساد را مساله چند جانبه اعلام داشته وبتنهای زیر بارنرفته است.
پس ازسال دوهزارچهارده افغانستان خواهان کمک های فوق العاده ازجامعه جهانی شده و وزیر مالیه تهدید کرده که اگرکمک ها به افغانستان کاهش یابد وبدرستی و درموقعش بدست رس قرارنگیرد، افغانستان با چالشهای عظیم امنیتی روبرو خواهد شد آقای زاخیل وال وزیرمالیه افغانستان گفته است که افغانستان درپرداخت حقوق سربازان شان به کمک های خارجی وابسته است معاش اردو وپولیس افغانستان با کمک های خارجی تادیه می شود این وابسته گی سالهای ادامه خواهد داشت.افغانستا دراجلاس بن ازجامعه جهانی می خواهد که کمک های شان مستقیما به دولت افغانستان سپرده شود افغانستان با نهاد های موازی درکنار دولت افغانستان به شدت مخالفت کرده .
چالش عمده دربرابر کشورهای دونر، حکومت داری خوب است که افغانستان آنرا تاکنون نداشته ودرآینده نزدیک نمی تواند این نقیصه را برطرف نماید واین معضل بزرگی شده که جامعه جهانی مشکل است با دولت فاسد درکابل همکاری نماید وپولهای شان رادر کانالهای واریز نماید که آلوده بفساد باشد.کشورهای دونر این مساله را تحمل نمی کنند که پولهای شان حیف میل شود .کابل بانک، مثال و داستان غم انگیز حکومت داری بد درافغانستان است پول کابل بانک ازملت افغانستان دوزدیده شد.تعهدات بلند مدت جامعه جهانی این نیست که کمکهای مالی شان به سرنوشت پول مردم افغانستان درکابل بانک گرفتار شود.
موضوع سوم دراجلاس بن دوم براساس نوشته مشترک زلمی رسول وزیر خارجه افغانستان وگیدو وسترویله وزیرخارجه المان ،گفتگوهای صلح با مخالفان مسلح است .این مساله برای آلمانها دردرجه بالای اهمیت قراردارد دومقام برجسته آلمانی وزیر دفاع و وزیرخارجه دراستانه ای کنفرانس بن دوم، اعلام داشتند که مذاکره با طالبان باید انجام شود غرب نمی تواند با این استدلا ل که طالبان مردمان خوبی نیست ،باب گفتگو را باآنها ببندد .دو وزیر برجسته کابینه خانم مارکل اذعان داشته واستدلال کرده اند که صلح با دشمن صورت می گیرد وطالبان باید ازطریق صلح وگفتگو،وارد جریان سیاسی کشور شود موضوع طالبان با جنگ قابل حل نیست.آلمان ها درگذشته نیز مشوق گفتگو با طالبان بودند واین باراگر مخالفت با نظرات آن دومقام آلمانی نشود آنها حتی حاضر هستند طالبان را وارد اجلاس نمایند وبرمیز مذاکره با دولت حامد کرزی بنشانند.
دراستانه ای اجلاس بن دوم، شاهد حضور چهره های برجسته طالبان درکشورالمان هستیم مولوی متوکل وزیرخارجه پیشین طالبان وملا عبد السلا ضعیف سفیر پیشین طالبان درپاکستان مهمانان عالیقدر کشور آلمان هستند.المان متاسفانه درگفتگو با طالبا بسیارشتاب دارد وحتی شروط مذاکره را فراموش کرده است .اصول مذاکره با طالبان ،رعایت حقوق زنان، حقوق اقلیتهای قومی درافغانستان،قبول قانون اساسی ، کنارگذاشتن اسلحه ،جدا شدن از القاعده ، احترام به ارزشهای مدنی ، قبول دموکراسی درافغانستان ، درنظر گرفته شده اما بنظرمی رسد مقامات المانی درمذاکره باطالبان به این شروط گفتگو ها توجه ندارند. زیرا که آنها تاکنون صحبتی ازقواعد گفتگو با طالبان نداشته اند. به حاشیه قراردادن اصول مذاکرات، نشانه خسته گی بی حد حصر المان ازجنگ پرهزینه افغانستان است آنها حاضر هستند درگفتگو با طالبان خواسته های زیادی ازطالبان پذیرفته شود .یکی ازمطالبا ت اساسی ومحوری طالبان خروج نیروهای بین المللی ازافغانستا است .کنفرانس بن دوم درواقع به این خواسته پاسخ مثبت داده وبوضوح اعلام می دارد که پس ازسال دوهزارچهارده دیگردرافغانستان نستند.
اجنداء اجلاس بن دوم همین سه محوروگزینه ای است که دومقام برجسته المانی وافغانی به آن پرداخته اند هرسه مولفه مورد مناقشه درکنفرانس ،چالشهای ومشکلات خود را دارد. انتقال مسئولیتهای امنیتی به نیروهای افغان با چالش وسعت نا امنی روبرو است .حضور درازمدت جامعه جهانی با عدم شفافیت ،فساد وحکومت داری بد وخوب درافغانستان مواجه است ومساله گفتگو با طالبا بخاطر مخالفت وتحریم پاکستان به نقطه قابل اتکاء نمی رسد.پاکستان جریان مصالحه با طالبان را سبوتاژکرده ومی کند موضوعی که رییس جمهور کرزی به آن اشاره کرده وبی ثباتی وناامنی درافغانستان خواست پاکستان است وبا بایکوت کنفرانس پاکستان نمی خواهد صلح وثبات درافغانستا ن برقرارشود مساله که جان کیری سناتور برجسته آمریکا ومسئول روابط خارجی سنا، به آن درمقاله اش پرداخته است.
تفاوتها وشباهت های بن اول وبن دوم درمورد افغانستان
رییس جمهور کرزی درتاریخ پنجم دسامبر 2011 ریاست کنفرانس بین المللی بن دوم درمورد افغانستان را بعهده می گیرد. دربن اول وی بعنوان رییس اداره انتقالی افغانستان برگزیده شد . بن دوم باحضور نود کشور وسازمانهای معتبر بین المللی درشهر المان دایر می شود میزبان کنفرانس وهزینه ها ی آن را المان به عهده گرفته است ازاین زاویه که اجلاس بین المللی است ومحل کنفرانس ومیزبان آن کشور المان است ،بن دوهزاریک وبن دوهزار یازده ،یکی است وشباهت عام وتام با هم دارد.
اما تفاوتها وفارقهای بسیارزیادی دردوکنفرانس به چشم می خورد که ماهیت آن را بکلی تغییر داده. درکنفرانس بن اول فیصله شد که نیروهای بین المللی وارد افغانستان شوند ودوشادوش مردم افغانستان درجنگ با تروریزم ،شریک باشند وپیکارنمایند. براساس مصوبه بن دوهزاریک قوای خارجی وناتو شریک جنگ افغانستان شد. اما دراجلاس دوهزاریازده فیصله می شود که نیروها بین المللی ازافغانستان خارج شوند ومسئولیتها ی جنگی تنها به دوش مردم ودولت افغانستان گذاشته می شود.
فرق بسیار بنیادی وزیر بنایی دردواجلاس وجود دارد.گذشته ازتفاوت ورود نیروها به افغانستان دراجلاس بن اول وخروج نیروها از افغانستان درکنفرا نس بن دوم، تفاوت های دیگری را نیز می تواند شناسایی کرد .
دراجلاس دوهزاریک ریاست کنفرانس به عهده سازمان ملل بود. اقای لخضر ابرا هیمی نماینده ویژه سازمان ملل و وزیر خارجه پیشین الجزایر بعنوا دپلمات ورزیده وموفق ،کنفرانس بن اول را رهبری کرد ونتایج مورد نظر را پس از دوازده روزگفتگو، به دست آورد .اما درکفنرانس بن دوم آقای حامد کرزی رییس جمهورافغانستان رییس کنفرانس برگزیده شده است همان گونه که ریاست آقای ابراهیمی توام با مسئولیتهای سنگینی بود، ریاست آقای کرزی نیز تبعات بسیارسنگینی را درپی دارد .
دراجلاس بن اول وظایفی بدوش آقای ابراهیمی گذاشته شد وی موظف بود که فیصله های بن را باجرا درآورد فیصله بن اول سه مرحله را درتاسیس حکومت تازه برای افغانستان درنظر گرفته بود مرحله اول دوره انتقالی ، مرحله دوم دوره موقت و مرحله سوم دوره حکومت منتخب . آقای ابراهیمی با حمایت جامعه جهانی این دوره ها را با موفقیت عملی کرد ودریک فاصله زمانی سالهای 2001 تا سال 2004 مراحل وپروسه های درنظرگرفته شده درهر سه مرحله به پایان خود رسید وافغانستان تمامی دوره ها را زیر نظر سازمان ملل به انجام رساند.
دراجلاس دوهزاریازده رییس کنفرانس آقای حامد کرزی قرار است وظایف مهم وخطیری را متقبل شود که عمده ترین آن قبول مسئولیتهای امنیتی وجنگی درافغانستان است .ازسال دو هزارچهارده ببعد هیچ نیروی بین المللی درکنار افغانستان درپیکار با تروریزم نیست ودولت افغانستان با ید به تنهایی جنگ با تروریزم را رهبری نماید وامنیت کشورش را به عهده بگیرد.
درکنفرانس اول اصولا تاسیس یک نظام جدید برای افغانستان مطرح شد. زیرا افغانستان درآن زمان فاقد حکومت وساختار سیاسی بود اداره شمال یک شبهه حکومت ساخته بود وبلحاظ قوانین بین المللی برسمیت شناخته شده بود اما دولت استاد ربانی دارای زیر ساختهای سیاسی معتبری نبود وتمام وقتش با جنگهای داخلی گذشت ازسال 1991 تا سال 2001 جنگ های داخلی دردومرحله بیداد می کرد مرحله اول نزاع های مجاهدین که ازسال 1991 تا سال 1996 درکابل ودیگر شهرها دوام داشت ومرحله دوم جنگهای خونین با گروه طالبان که ازسال 1994 ازمنطقه ای اسپون بلدک شروع گردید وتا سال 2001یک دهه دوام کرد وبدین سان ازسال 1991 تا سال 2001 حکومت استاد ربانی درگیر نبرد های داخلی شد.
درکفنرانس بن اول تمام صحبت برسر تاسیس دولت جدید درافغانستان بود کمیته های حقوق بشری ،کمیته های تدوین قانون اساسی، کمیته های قضایی ،کمیته های انتخابات پارلمانی وریاست جمهوری ،درقطعنامه بن اول درنظر گرفته شده بود فیصله بن اول اصول یک ساختارسیاسی جدید را برای افغانستان ترسیم کرد. اما دربن دو هیچ یک ازاین بحث ها وجود ندارد. اجلاس بن دوم درواقع متمرکز بر دو مو لفه است یکی توافق برسر خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان ودیگری نحوه رابطه وتعهد با دولت افغانستان پس ازسال دوهزار چهارده .
موضوع اول ازهمین حالا محرزشده نیروهای ناتو ازهم اکنو مقدمات خروج شان را ازافغانستان تدارک می بینند .نیروهای فرانسوی مستقردرسروبی وکاپیسا ،قوای مربوط به کشور المان درشمال کشور مزار شریف ولایت قندوز و ولایت تخار ونیروهای انگلیسی درولایت هلمند ونیروهای آمریکا درهمه جای افغانستان ،اماده می شوند که نیروهای شان را به تدریج ازافغانستان خارج نمایند .جدول خروج نیروهای آمریکایی نشان می دهد که آنها ده هزار نیرو را تا آخر سالجاری ازافغانستان بیرون می کنند وتا نیمه سال 2012 بیش ازسی سه هزارنیروی شان را ازافغانستان خارج می کنند. ودرسال 2014 تمام نیروهای بین المللی ازافغانستان بیرون می شوند.
درکنفرانس بن دوم به صورت قطع این مساله به افغانستان گوش زد می شود که دیگر آنها نیروی رزمی درکنارملت ودولت افغانستان درجنگ با تروریزم ندارند.اما گفته اند که مربیانی را برای آموزش اردو وپولیس افغانستان می گذارند ولی این مساله چنان شفاف نیست تجهیزات مورد نیازاردو وپولیس افغانستان نیز روشن نیست که آنها چه کار خواهند کرد.دراجلاس بن اول خلاء ساختاری وجود داشت وجامعه جهانی درصدد تاسیس ساختارنوین برای افغانستان برا مدند. دراجلاس بن اول تعهدات جامعه جهانی استواربرمبارزه مشترک با تروریزم بود اما درکنفرانس بن دوم جامعه جهانی با حکومت داری بد وخوب درافغانستان، سرو کاردارند.
پروژه های بن اول که پایه گزاری یک نظام سیاسی درافغانستان بود ،تکمیل شد افغانستان پس ازاجلاس بن اول صاحب یک ساختارسیاسی تازه گردید وامروز درافغانستان حکومت وجود دارد اما ایا این حکومت داری چه گونه است افغانستان حکومت دارد اما حکومت داری خوب ندارد مشکل اساسی دربرابر اجلاس بن دوم بحث حکومت داری خوب درافغانستان است .تعهدات دوجانبه افغانستان وجامعه جهانی برسر حکومت داری خوب متمرکز است .آنها پس ازسال دوهزارچهارده ، تعهدات شان با حکومت مسئول وحکومت کم تردارای فساد خواهد بود.فساد جاری درنظام افغانستان مایه نگرانی شدید جامعه جهانی شده . آنها دراجلاس بن بحث می کنند که می خواهد ببینندکه دولت افغانستان تا چه حد قادراست فساد را محو نماید.
دراجلاس بن دوم شاید نگاهی به گذشته مصارف حکومت افغانستان انداخته شود ولی مهم گذشته پولهای مصرف شده نیست زیرا کسی دربن حساب وتسویه حساب با افغانستان ندارد.اماگذشته می تواند درسی برای مصارف آینده پولها با شد.ظرفیت حکومت افغانستان که مدعی است کمک های پس ازسال دوهزارچهارده ببعد به دولت افغانستان ،سپرده شود، خیلی مهم است.برنامه دولت افغانستان دراجلاس بن اگر کانکریت شده ومحکم نباشد امکان دارد چانس های بعدی کمک ها ازش گرفته شود. دنیا حاضر نیست پولهای شان به آتش انداخته شود فساد درواقع همان آتش است اگر نگرانیهای موجود رفع نشود حکومت با ظرفیتهای اندک وبرنامه های غیر شفاف با جامعه جهانی روبرو شود، نمی توانند آنها را متقاعد ساخت که پس ازسال دوهزارچهارده، یاوران خوبی برای افغانستان باشد.
گرفتن پول ازجامعه جهانی وتعهد درازمدت آنها برای حمایت ازافغانستان بسیارسخت ودشواراست.افغانستان درجریان ده سال گذشته امتحان خوبی نداده میکانیزم بعدی کمک ها به افغانستان فوق العاده حیاتی است.احتمالا میکانیزم مشترک وقابل قبول برای همه طرف ها باید درکنفرانس ساخته شود.تا براساس آن مساعدت ها فراهم گردد.دربن اول انگیزه ای بسیارفراوان وجود داشت. افغانستان وزمداران آن تجربه نا شده بود ولی دراجلاس بن دوم انگیزه های کمک به افغانستان بسیارضعیف شده مردم اروپا نسبت به مسایل افغانستان بسیارکم علاقه شده جنگ با تروریزم درافغانستان، طرف داران کم تری دارد تلفات وخسارات جامعه جهانی وکشته شدن سربازان شان ،طاقت فرسا است. درکنار این موضوعا حکومت داری خوب درافغانستان زیر سئوال رفته است.حکومت رییس جمهور کرزی برای شان محبوبیت ندارد. این ها چالشهای عمده وتفاوتهای اساسی کنفرانس بن اول با کنفرانس بن دوم است.