مقاله مشترک زلمی رسول و وسترویله وزراء خارجه افغانستان وآلمان در
مقاله مشترک زلمی رسول و وسترویله وزراء خارجه افغانستان وآلمان درمورد کنفرانس بن دوم
درسوم دسامبر دومقام خارجه آلمان وافغانستان، مقاله ای مشترکی را منتشر ساختند موضوع سخن آنها درمقاله، اجنداء کنفرانس بن دوم هست. گرچه قبلا اعلامیه دفتر ریاست جمهوری افغانستان به موضوعا قابل بحث اجلاس بن اشاره داشت وگفته بود شش محور دربن دوم، مورد گفتگوی جامعه جهانی است اما درمقاله مشترک دو وزیر خارجه موضوعا مهم قابل بحث را دراجلاس المان ، سه محور مشخص اعلام داشته اند .
الف – انتقال مسئولیتهای امنیتی بصورت کامل به نیروهای افغان پس ازسال 2014 وختم ماموریتهای نظامی ناتو درافغانستان.
ب – تعریف حضور درازمدت جامعه جهانی درافغانستان پس از سال 2014 درافغانستان ونحوه تعهدات دوجانبه افغانستان وجامعه جهانی درحضور طولانی مدت آنها درکشور.
ج – پروسه گفتگو با مخالفین مسلح بمنظوررسیدن به صلح وثبات در افغانستان.
دو وزیر خارجه آلمان وافغانستان درتحلیل مشترک شان به این موضوعات پرداخته اند ودرواقع اجنداء مورد بحث اجلاس جامعه جهانی را دربن دوم به این صورت معین کرده اند. دلیل فشرده شدن موضوعا ازشش محور به سه محور واضح است زیرا درتدوین این مقاله وزیر خارجه المان نقش عمده داشته پراکنده وآشفته سازی متن با دخالت وی گرفته شده .افغانستان درتهیه متن ها دچار سردرگمی وآشفته کاری هستند موضوعا را نمی تواند بدرستی جمع بندی نماید قطع نامه 76 ماده ای لویه جرگه بهترین دلیل درتهیه متن آشفته ومتداخل است هفتاد شش ماده را می تواند به نزده و بیست ماده خلاصه کرد.دراجندا کنفرانس بن دوم بصورت تمام، مباحث خارج ازسه محور در مقاله مشترک نیست .
انتقال مسئولیتهای امنیتی بمفهوم خداحافظی و وداع جامعه جهانی با افغانستان است تفاوت فیصله های بن اول ودوم نیز درهمین است دربن اول فیصله شد که جامعه جهانی وارد افغانستان شوند ودرکنارمردم افغانستان با تروریزم مشترکا پیکار نمایند اما دربن دوم مسئولیت تنها به دوش دولت افغانستان گذاشته می شود وآنها ازافغانستان خارج می شوند.
آقای جان کیری سناتور شناخته شده آمریکا وکاندیدای ریاست جمهوری دربرابر جورج بوش، درمقاله دیروزخود که درروزنامه معتبرآمریکایی به چاپ رسیده، نوشته است که پاکستان با تحریم اجلاس بن دوم می خواهد اززیربار مسئولیتها وتعهدات منطقه ای درمقابله با تروریزم ،خارج شود. تحریم این کشور نشان می دهد که پاکستان خواهان صلح وثبات درافغانستان نیست مقاله جان کیری بسیارصریح وبی پرده درمورد پاکستان سخن گفته ودلایل تحریم پاکستان را شناسی وموشکافی کرده وبه این نتیجه رسیده است که پاکستان طرف دار همکاریهای منطقه ای وامنیت پس ازسال دوهزار چهارده درافغانستان نیست.پاکستان دراجلاس منطقه ای استانبول اسنادی را امضاءکرد که عمده ترین آن همکاری درجنگ با تروریزم وثبات درافغانستان است ودراجلاس بین المللی بن دو، پاکستان باید نشان میداد که به تعهدات خود پای بند است وبا جامعه جهانی درمقابله با تروریزم همکاری دارد.
رییس جمهور حامد کرزی درمصاحبه با اشپیگل المانی، با لحن شفاف تری پاکستان را مورد نقد وملامت قرارداده وگفته است که پاکستان درمذاکره با طالبان همکاری نداشته وجریان گفتگو با این گروه را پاکستان تخریب وسبوتاژ کرده است رییس جمهور کرزی پاکستان را همکارصادق درصلح افغانستان نمی داند ودرگفتگو با روزنامه معتبر اشپیگل این موضوع را واضح ساخته است.
درسال دوهزار چهارده مسئولیتهای امنیتی به افغانستان سپرده می شود .پاکستان براساس گفته های جان کیری واظهارات رییس جمهور کرزی درصلح با افغانستان همکاری نمی کند.سید یوسف رضا گیلانی صدراعظم پاکستان درمورد تحریم کنفرانس که درموردافغانستان دایر شده نیزگفته است که امنیت پاکستان برای شان مهم تر ازقضیه افغانستان می باشد.مفهوم این سخن این است که مهم نیست درافغانستان چه می گذرد ویا درکنفرانس بن دوم درموردافغانستان گفتگوی جهانی صورت می گیرد مهم برای شان پاکستان است که درمعرض خطر قرار گرفته وبیست چهارسربازآنها درمرز کشته شده وازخاک افغانستان به برادر دوقلویش تجاوز صورت گرفته .
گیلانی گفته است که پاکستان درمبارزه با تروریزم گامهای بلند ومحکمی برداشته اما کسی به فداکاریهای پاکستان اهمیت قایل نیست .وی خطاب به خبرنگاران گفت: که جنگ با تروریزم جاده یک طرفه نیست. که پاکستان راه برود فداکاری داشته باشد وقربانیان بی شماری را بدهد اما جامعه جهانی آنها را نادیده بگیرد.جنگ با تروریزم دوجانبه وهمکاری دوجانبه می خواهد مبارزه با تروریز سرک یک طرفه نیست.
گذشته ازمساله انتقال مسئولیتهای امنیتی که درمقاله دومقام آلمانی وافغانی به عنوان اجنداء کنفرانس درنظر گرفته شده ،موضوع تعریف حضور درازمدت جامعه جهانی درافغانستان پس ازسال دوهزارچهارده نیز مهم وحیاتی است .درسال دوهزار چهارده قوای خارجی از افغانستان خارج می شود با خروج آنها، بلادرنگ خروج سربازان روسی ازافغانستان دراذها تداعی می کند ویا خروج سربازان آمریکایی د ر آغاز دهه هفتاد ازویتنام ویا هم ترک وکنارگذاشتن افغانستان درآخر دهه هشتاد که نیروهای شوروی از افغانستان بیرون وجامعه جهانی نیز با افغانستان خداحافظی کرد.
ازهم اکنو نگرانیهای زیادی خلق شده که بارفتن قوای بین المللی وناتو ازافغانستان احتمال وقوع جنگ های داخلی وبازگشت به دهه نود ،پیش آید این تشویشها بسیار جدی است مقامات افغانی درآستانه ای برگزاری اجلاس بن نیز به این نگرانیها اشاره داشته اند.تحلیل های زیادی دررسانه های داخلی وبین المللی راجع به این مساله ،نوشته شده.اجنداء مهم اجلاس بن ، براساس مقاله وزراء دوکشور افغانستان وآلمان ،تعریف وجایگاه درازمدت جامعه جهانی درافغانستان است.دراجلاس بن اول صحبت ازتاسیس یک نظام دموکراتیک، مردم سالار، متعهد به رعایت حقوق بشر،آزادیهای مدنی ،آزادی مطبوعات، نظامی قضای وحقوقی،رعایت حقوق زنان ، حقوق اقلیتهای قومی،وده های مولفه دیگر ، درمیان آمد وبا امضاء سندی معروف به فیصله بن، تمام آن مسایل آورده شد وپروسه نظام سازی درسه مرحله انتقالی ،موقت ،ومنتخب با تدوین وتصویب قانو اساسی به پایان خود رسید دراجلاس بن دوم جامعه جهانی با حکومت بد ویا خوب درافغانستان سروکاردارد همکاریهای متقابل به نظر درچهارچوب یک نظام وحکومت داری خوب درافغانستان پس ازسال دوهزارچهارده مطرح می شود.
ازهمین الان روشن شده که جامعه جهانی با حکومت غیر مسئول دربرابر فساد همکاری ندارد ونمی خواهد کمک های شان وارد جریان سیستم فاسد ناکارآمد غیر مسئول وبی بندبار،درافغانستان شود آنها ازافغانستان این تعهد را می گیرند که با فساد مبارزه نماید ومصرف کمکها باید شفاف باشد.
امریکه افغانستان درجریان ده سال گذشته ناکام بود افغانستان هم درمبارزه با فساد وهم درمبارزه با تروریزم وامنیت ناموفق بود این مساله را خود رییس جمهوردرآلمان اعلام داشت.وبرجسته ترین ناکامیهای حکومتش را امنیت وچالشهای امنیتی دانست درمورد فساد هم افغانستان وشخص رییس جمهور بارها وبارها معترف بوده که حکومتش آلوده به فساد است .
تفاوت سخنان رییس جمهور درمورد تعریف فساد با جامعه جهانی دراین است که رییس جمهور همیشه ازفساد مشترک سخن گفته وجامعه جهانی را متهم به فساد درافغانستان دانسته ماجرای کابل با نک رانیزناشی ازمشوره های غلط مشاوران خارجی قلم داد کرد رییس جمهور کرز وحکومت وی موضوع فساد را مساله چند جانبه اعلام داشته وبتنهای زیر بارنرفته است.
پس ازسال دوهزارچهارده افغانستان خواهان کمک های فوق العاده ازجامعه جهانی شده و وزیر مالیه تهدید کرده که اگرکمک ها به افغانستان کاهش یابد وبدرستی و درموقعش بدست رس قرارنگیرد، افغانستان با چالشهای عظیم امنیتی روبرو خواهد شد آقای زاخیل وال وزیرمالیه افغانستان گفته است که افغانستان درپرداخت حقوق سربازان شان به کمک های خارجی وابسته است معاش اردو وپولیس افغانستان با کمک های خارجی تادیه می شود این وابسته گی سالهای ادامه خواهد داشت.افغانستا دراجلاس بن ازجامعه جهانی می خواهد که کمک های شان مستقیما به دولت افغانستان سپرده شود افغانستان با نهاد های موازی درکنار دولت افغانستان به شدت مخالفت کرده .
چالش عمده دربرابر کشورهای دونر، حکومت داری خوب است که افغانستان آنرا تاکنون نداشته ودرآینده نزدیک نمی تواند این نقیصه را برطرف نماید واین معضل بزرگی شده که جامعه جهانی مشکل است با دولت فاسد درکابل همکاری نماید وپولهای شان رادر کانالهای واریز نماید که آلوده بفساد باشد.کشورهای دونر این مساله را تحمل نمی کنند که پولهای شان حیف میل شود .کابل بانک، مثال و داستان غم انگیز حکومت داری بد درافغانستان است پول کابل بانک ازملت افغانستان دوزدیده شد.تعهدات بلند مدت جامعه جهانی این نیست که کمکهای مالی شان به سرنوشت پول مردم افغانستان درکابل بانک گرفتار شود.
موضوع سوم دراجلاس بن دوم براساس نوشته مشترک زلمی رسول وزیر خارجه افغانستان وگیدو وسترویله وزیرخارجه المان ،گفتگوهای صلح با مخالفان مسلح است .این مساله برای آلمانها دردرجه بالای اهمیت قراردارد دومقام برجسته آلمانی وزیر دفاع و وزیرخارجه دراستانه ای کنفرانس بن دوم، اعلام داشتند که مذاکره با طالبان باید انجام شود غرب نمی تواند با این استدلا ل که طالبان مردمان خوبی نیست ،باب گفتگو را باآنها ببندد .دو وزیر برجسته کابینه خانم مارکل اذعان داشته واستدلال کرده اند که صلح با دشمن صورت می گیرد وطالبان باید ازطریق صلح وگفتگو،وارد جریان سیاسی کشور شود موضوع طالبان با جنگ قابل حل نیست.آلمان ها درگذشته نیز مشوق گفتگو با طالبان بودند واین باراگر مخالفت با نظرات آن دومقام آلمانی نشود آنها حتی حاضر هستند طالبان را وارد اجلاس نمایند وبرمیز مذاکره با دولت حامد کرزی بنشانند.
دراستانه ای اجلاس بن دوم، شاهد حضور چهره های برجسته طالبان درکشورالمان هستیم مولوی متوکل وزیرخارجه پیشین طالبان وملا عبد السلا ضعیف سفیر پیشین طالبان درپاکستان مهمانان عالیقدر کشور آلمان هستند.المان متاسفانه درگفتگو با طالبا بسیارشتاب دارد وحتی شروط مذاکره را فراموش کرده است .اصول مذاکره با طالبان ،رعایت حقوق زنان، حقوق اقلیتهای قومی درافغانستان،قبول قانون اساسی ، کنارگذاشتن اسلحه ،جدا شدن از القاعده ، احترام به ارزشهای مدنی ، قبول دموکراسی درافغانستان ، درنظر گرفته شده اما بنظرمی رسد مقامات المانی درمذاکره باطالبان به این شروط گفتگو ها توجه ندارند. زیرا که آنها تاکنون صحبتی ازقواعد گفتگو با طالبان نداشته اند. به حاشیه قراردادن اصول مذاکرات، نشانه خسته گی بی حد حصر المان ازجنگ پرهزینه افغانستان است آنها حاضر هستند درگفتگو با طالبان خواسته های زیادی ازطالبان پذیرفته شود .یکی ازمطالبا ت اساسی ومحوری طالبان خروج نیروهای بین المللی ازافغانستا است .کنفرانس بن دوم درواقع به این خواسته پاسخ مثبت داده وبوضوح اعلام می دارد که پس ازسال دوهزارچهارده دیگردرافغانستان نستند.
اجنداء اجلاس بن دوم همین سه محوروگزینه ای است که دومقام برجسته المانی وافغانی به آن پرداخته اند هرسه مولفه مورد مناقشه درکنفرانس ،چالشهای ومشکلات خود را دارد. انتقال مسئولیتهای امنیتی به نیروهای افغان با چالش وسعت نا امنی روبرو است .حضور درازمدت جامعه جهانی با عدم شفافیت ،فساد وحکومت داری بد وخوب درافغانستان مواجه است ومساله گفتگو با طالبا بخاطر مخالفت وتحریم پاکستان به نقطه قابل اتکاء نمی رسد.پاکستان جریان مصالحه با طالبان را سبوتاژکرده ومی کند موضوعی که رییس جمهور کرزی به آن اشاره کرده وبی ثباتی وناامنی درافغانستان خواست پاکستان است وبا بایکوت کنفرانس پاکستان نمی خواهد صلح وثبات درافغانستا ن برقرارشود مساله که جان کیری سناتور برجسته آمریکا ومسئول روابط خارجی سنا، به آن درمقاله اش پرداخته است.
