مرثیه ای هشتمین سالگرد قانون اساسی افغانستان .
مرثیه ای هشتمین سالگرد قانون اساسی افغانستان .
قانون اساسی افغانستان گاها ازاو بعنوان سند ملی نام گرفته می شود وگفته شده که این سند درنوع خود درمنطقه کم نظیراست. قوانین کشورهای منطقه درمقایسه با قانون اساسی افغانستان رنگ باخته است ولی درجریان هشت سال ازعمر مبارک این قانون ،کسی درچهارچوب او عمل نکرده . نظام افغانستان تماما براساس روابط وزدوبند های سیاسی ومنافع، اداره شده ونه مطابق با قانون افغانستان یکی ازرسانه های کشورگفته است که براساس فصل هفتم منشورملل متحد، افغانستان ازجمله کشورهای متجاوز به قانون خوانده شده .
دیروز تجلیل ازقانون اساسی درافغانستان بود آقای گل رحمن قاضی رییس کمیسیون نظارت برتطبیق قانون اساسی باصراحت دولت افغانستان را متهم کرد که پابند به رعایت قانون اساسی کشورنیست وقوای سه گانه بخصوص قوه ای مجریه آنرا نقض کرده . اقای بهزاد نایب دوم مجلس نمایندگان نیزدرمراسم گفته است که قانون اساسی درافغانستان زیرپاگذاشته شده وی حکومت افغانستان را مقصر دانیست که درطی هشت سال، قانون کشوررا عملی نکرده، دوزدان ومفسدان دراین کشور زیرنظرحکومت خارج ازقانون زندگی وعمل می کنند وکسی آنها را نمی تواند مطابق با قوانین نافذه کشور مجازات نمایند.
درمنشورتازه، آمده است که افغانستان یکی ازجمله کشورهای است که خارج ازقانون عمل کرده وقوانین درافغانستان درعرصه ها مختلف نقض شده است.حقیقت قضیه این است که درافغانستان نقض قوانین ونقض حقوق بشربوضوح دیده شده واین تجاوزات قانونی دردوقلم رو حکومت ومخالفین مسلح صورت گرفته است .آنچه که مربوط به مخالفین می شود چندان سخنی غریبی نیست زیرا که طالبان اصولا باقوانین کشور پای بند ی ندارد اعمال طالب همیشه خارج ازقوانین بوده وآنها تعهدی نسبت به قوانین کشورندارد وازاساس نه حکومت ونه قوانین حکومت را قبول دارد.
موارد نقض قانون درجنگ طالبان بسیارفاحش وگسترده است گزارشات نشان می دهد که هشتاد درصد، نقض قوانین ونقض حقوق بشرتوسط طالبان مسلح انجام شده است حمله به بیمارستان درمنطقه لوگردرآخرماه نوامبر که منجر به کشته شدن تعداد زیادی ازبیماران ومراجعان وکارکنان شفاخانه گردید ،ازمظاهر صریح نقض قانون وتجاوز به حقوق بشر است. حمله مسلحانه وانتحاری درهتل انترکانتینانتال درماه جون سال 2011 بقصد کشتن انسانهای بیگناه ومهمانان که در مراسم جشن عروسی شرکت داشتند وحمله به خانه فرهنگ بریتانیا درماه اگوست سال 2011 که جان چندین انسان بیگناه را گرفتند ،درواقع نقض اشکار حقوق بشردراین کشور ازسوی تبهکاران است.
کشتارمظلومانه ای ده ها انسان ومجروح کردن جمع کثیری ازبیگناهان درمراسم تدفین بزرگ قومی درشهرطالقان ولایت تخار ،تجاوزبه حقوق وکرامت انسانی ازسوی طالبان بود وجنایت تاریخی که درظهر عاشورا درزیارتگاه ابوالفضل درمنطقه ای مراد خانی که صدها عزادارحسینی کشته وزخمی شدند وبصورت هولناکی زنان ،مردان، وکودکان، بخاک وخون طپیدند ، ازبرجسته ترین وبیرحمانه ترین نقض قانون ونقض حقوق بشردرافغانستان، شمرده می شود.
عاملان فاجعه ها بجای اینکه به پنجه قانون سپرده شود ولی اکنون شرایط گفتگو وامتیازگرفتن برای شان ازسوی جامعه جهانی ومدعیان حفاظت ازقانون وحقوق بشر،درنظر گرفته شده وباعزت واحترام برای آنها دیوان ودفتربا هزینه های ملیونی افتتاح می شوند. این ها تماما نقض حقوق انسان ولگد زدن به آن وزیرپا کردن قانون است .
درجانب حکومت افغانستان که هشتمین سالگرد قانون اساسی را تجلیل می کند ، تجاوزات به قانون اساسی فراوان دیده می شود واساسا حکومت افغانستان با قانون اداره نمی شود اداره این نظام با علایق شخصی ورابطه ها، صورت می گیرد وسخنان هردومقام دردستگاه قضایی درسالگرد تجلیل ازقانون اساسی درست وتایید شده است که حکومت افغانستان تعهد به قانون ومدیریت درکادرقانون را ندارد واراده عمل به قانون وحکومت داری خوب را ، ازدست داده وقانون ازطرف حکومت افغانستان بوضوح نقض شده. مثالهای زیادی ازنقض قانون وجود دارد ودرقلم روحکومت افغانستان تجاوزات صریح به حقوق اطفال صورت گرفته است. درافغانستان ازکودکان استفاده های جنسی وتجاوزات جنسی به آنها، صورت می گیرد کودکان قاچاق می شوند ولی متجاوزین بحقوق کودکان مجازات نمی شوند.
درافغانستان ودرقلم روحکومت، هزاران نمونه ازدواجهای زیر سن داریم که بلحاظ قانونی منع است اما دراین کشورازدواجهای کودک درکنارسربازان کودک وجود دارد وحکومت کم تر به وظایف خود عمل کرده است. حقوق کودک با استثمارجنسی نقض می شود کودک درشرایط سنی نامناسب به ازدواج داده می شود کودک سربازدرجنگ گرفته شده کودک حتی به "بد" داده شده.کودک درخیابان مورد ضرب وشتم قرارگرفته ودرازا کار، حقوق ودست مزد کودک به وی داده نشده وبجای آن توهین وتحقیر شده. تمام این اموردرهرجا ی کشورودرپایتخت افغانستان روزانه اتفاق می افتد واینها تماما برخلاف قانون وزیرسلطه حکومت ودرسایه نظام افغانستان صورت می گیرد.
زنان درافغانستان حقوق انسانی ندارند وتجاوزات گسترده درحق آنها انجام شده زنان درهرگوشه ای ازکشوردست به خودکشی وخود سوزی زده تا خودرا ازعذاب نجات داده باشد اما متاسفانه برای همیشه به عذاب گرفتار شده زیرا که بازنده ماندش ، به موجود سوخته تبدیل شده است ودیگر هیچ جایگاه اجتماعی وخانوادگی ندارد.زن درسایه حکومت افغانستان شکنجه می شود ومورد تجاوزات جنسی قرارمی گیرد ولی محاکم افغانستان بدرستی بحق آنان رسیدگی نمی کنند زنان ودختران درکشور به عنعنه ضد انسانی "بد" داده می شوند.اینها موارد انکارناپذیر ازتجاوزات به حقوق انسان ونقض قوانین کشور است. درحکومت افغانستان هنوز امنیت شغلی امنیت جانی وجود ندارد افراد خودسرانه بازداشت می شوند پولیس ونیروهای امنیتی درموارد خلاف قوانین، افرا د را گرفته وازآنها رشوه خواسته وپول گرفته است.
امنیتی شغلی درکشور نیست یک روز شهرداری هزارانسان را به بهانه ای اینکه می خواهد شهرش را زیبا نماید وبه کابل صفایی وجلوه زیبایی دهد، ازخیابان ها با تمام دار ندارش جمع می کند وپولیس چماق دار با بیرحمی تمام آنها را مورد تعرض قرارمی دهد درحالیکه مردم فقیردرشهر(خریدارو فروشنده) ازوجود بساط های کنارخیان بهره مند هستند زیرا مشتری فقیروفروشنده ای مستمند باعرضه کردن کالا به قیمت بسیارارزان یک نوع خدمت وسهولت را فراهم می کنند اما شهردارحکومت بدون اینکه جای برای آنها درنظر بگیرد همه را با چوپ ازخیابانها بیرون کردند واین امنیت شغلی نیست.درحالیکه درمدرن ترین شهرهای دنیا، مکانهای را حکومت درنظر می گیرد فروشندگان وخریداران، کالای مورد ضرورت شان را باقیمت مناسب عرضه و تهیه می کنند.
خبرنگاری بمن گفت که درفصل هفتم منشورملل متحد که تازه منتشرشده افغانستان ازجمله کشورهای متجاوز به قانون شناخته شده گرچه من این منشوررا ندیدم اما گزارشهای زیادی را خوانده ام که افغانستان مرتکب تخلفات بسیار، درزمینه نقض حقوق بشر شده وحکومت افغانستان درموارد متعددی قوانین کشورش را زیرپاکرده وبوضوح دیده می شود که اداره کشوربا رابطه ها است ونه با اجرایی قانون وعدالت.افغانستان چرا درفساد دومین کشوردنیا است شاید اولی آن سومالی باشد دلیل آن مدیریت براساس رابطه های مافیایی می باشد دیگر دلیلی ندارد که افغانستان نایب قهرمان دنیا، درفساد باشد. قوانین وحقوق شهروندی مردم افغانستان، هم ازناحیه ای مخالفان مسلح مورد تجاوز قرارگرفته وهم ازطرف حکومت.
ازدهشت افکنان وتروریستها ،گله ای نیست زیرا که آنها تروریست وبراساس ضوابط خود عمل می کنند وکارشان تخریب وکشتارآدم ها هستند آنها مردمان بی مسئولیت دربرابرجان ومال مردم می باشند اما گله وشکایت ازحکومت است که قانون وضع کرده ونظامش باید براساس قوانین اداره شود ولی می بینیم که تماما نقض قوانین ونقض حقوق بشردرسایه حکومت جریان دارد.ازقانون اساسی تجلیل شد ولی این سند با این زعامت هرگز به اجرای گذاشته نمی شود.فردا، ناقضان اصلی قانون وحقوق بشروارد افغانستان می شوند وزندانیان گوانتونامو،وزیران کشور میشوند زیرا دولت افغانستان خواسته که چنین شود برادران ناراضی را باین صورت می خواهد راضی نگهدارد.دولت افغانستان خواستش این بود که نباید مراکزآنان بمباران وعملیات شبانه درمورد آنها اجراء شود واین هم خواست افغانستان است که به آمریکا اخطارداده که امضاء سند استراتژیک مشروط به قطع عملیات شبانه درمورد طالبان است واین بی میلی حکومت افغانستان است که قانون کشورش باجرای گذاشته نشده واداره مملکت با رابطه ها ومنافع، بجای قانون وعدالت پیش برده شده است.
