با امضاءسندی؛پایان عملیات شبانه ناتودرافغانستان اعلام شد
با امضاءسندی؛پایان عملیات شبانه ناتودرافغانستان اعلام شد
یورش شبانه ای ناتوبرمراکزتروریستها،یکی ازموضوعات بحث برانگیزدرکنارمدیریت زندان بگرام درماه های اخیرشناخته شد.حکومت افغانستان عملیات شبانه را ناقض حاکمیت ملی خود تفسیرمی کرد وهمواره تاکید داشت که عملیات شبانه باید قطع شود.دیروزجبرال جان آلن فرمانده ناتو وآقای عبد الرحیم وردک وزیردفاع افغانستان توافقنامه پایان عملیات شبانه را امضای کردند براساس این سند عملیات شبانه بدوش نیروهای افغان گذاشته می شود ونقش ناتودراین مورد آموزشی ،تدارکاتی وحمایتی است.
دراین سند گفته شده است " درموارد که فرماندهان افغان ازنیروهای ناتودرماموریت عملیات شبانه کمک بخواهند دراین صورت نیروهای بین المللی آنها را کمک می کنند" درسند مورد توافق آمده است که یک کمیته ای مشترک برای هماهنگی بین نیروهای افغان وناتو،تشکیل می شود.این کمیته مشترک درموارد باید هماهنگ عمل نماید.درتوافقنامه ذکرشده درصورت ضرورت عملیات شبانه توسط نیروهای ناتو، مجوزآن را باید قاضی افغانی صادرنماید.
درتوافقنامه تاکید شده درعملیات شبانه قوانین ومقررات افغانستان رعایت می شود. ازمجموع محتویات سند این گونه مستفاد می گردد که عملیات شبانه ازنیروهای بین المللی به نیروهای افغانستان منتقل می شود ونقش نیروهای بین المللی دراین مورد ،تدارکاتی، حمایتی، وآموزشی است.پیش ازاین یک سند بین افغانستان وقوای بین المللی درمورد مدیریت زندان به ا مضا رسید دراین سند نیزتاکید شده که مدیریت زندان درخلال شش ماه به نیروهای افغانستان سپرده می شود.
افغانستان هردومساله را تعبیربه حاکمیت ملی خود دانسته اند.مقامات ارگ ازامضای این اسناد بسیارخرسند ان .آنها معتقداند که رییس جمهورکرزی، اراده خودرا برمقامات ناتوتحمیل کرده است وآنها راملزم به اطاعت ازخواسته های رییس جمهورکرزی دانسته اند. اما درک متقابل ازامضای چنین اسنادی، امری دیگراست ناتو برای اینکه همه مسئولیتهای امنیتی ونظامی را تاپیش ازسال 2014 به دوش افغانها گذاشته باشد ،الزاما باید اسنادی را با مقامات افغانستان به امضا برسانند.
امضای این اسناد مسئولیتهای افغانستان را چند برابرساخته ودرمقابل مسئولیتهای نیروهای بین المللی را بسیارآسان می کنند.با امضای این گونه پروتوکلها،افغانستان باید همه مسئولیتها وعواقب جنگ با تروریزم را به تنهای بعهده بگیرد.این امردرذات خود مفید است اما می دانیم که توانایی وظرفیت افغانستان درامرمبارزه با تروریزم ناکافی است.همین فقدان ظرفیت سبب شده که تحلیل گران امورنظامی وامنیتی را به شدت نگران نمایند.آنها معتقدند که افغانستان توانایی مقابله را به تنهایی ندارد.
کارشناسان امورنظامی وامنیتی گفته اند" افغانستان هرگزنمی تواند عملیات شبانه را انجام دهد" آنها دلایلی دارند. نیروهای افغانستان بلحاظ تخنیک ،تدارک ، وآموزش،نمی توانند این مساله را به عهده بگیرند.درسندآمده است که هرسه مساله تخنیک،آموزش، وتدارکات، را نیروهای بین المللی بدوش دارند.سئوالی که مطرح می شود این است که آیا اصراربیش ازحد افغانستان برامضای چنین اسنادی،چه دلیلی دارد درحالیکه خرد مقابله با تروریزم خواستن کمک است حال افغانستا همه این کمک هارا مسترد می کند ونمی خواهد درجنگ باتروریزم ازنیروهای بین المللی استفاده نماید .افغانستان با استدلالهای "حاکمیت ملی" افغانی کردن امور" مسئولیتهای را متقبل می شود که ازعهده آن نمی تواند برآید.
عملیات شبانه بدون کمک نیروهای بین المللی برای نیروهای افغان غیرممکن است وبا امضای این سند درجنگ با تروریزم دیگر عملیات شبانه باآن کارا ییهای که داشت، عملا منتفی می شود. این مساله به نفع تروریزم است وبه زیان امنیت کشور.نیروهای بین المللی بدلیل اینکه ازجنگ افغانستان خسته شده بصورت آبرومندانه درقالب امضای پروتکلها واسناد ،کارها ومسئولیتهای سنگین شان را بدوش دولت ضعیف افغانستان می گذارد. امضای سند دیروز،همان پایان عملیات شبانه با تروریزم است که افغانستان آن را بد ست آورده است. دراین جا درواقع نه تروریزم ضررکرده ونه هم ناتو برای اولی فضای جنگ وجنایت بازترشده ومحدودیتها وترس برداشته شده است حالا آنها می توانند شب وروزدرجهت کشتن مردم افغانستان ،فعالیت نمایند.
برای ناتووبارسنگینی آن به دوش دولت افغانستان گذاشته شده بارکه مرد چهل ساله باید آن را به منزل می رساند حال این باربدوش کودکی ده ساله افتاده تاآنرا بمنزل برساند.افغانستان با سیاست پوپلیستی خود،می تواند نشان دهد که به" حاکمیت ملی" خود دست یافته است.دیگردرجنگ با تروریزم احتیاج به خارجیها ندارد وازآنها دیگرکمک نمی خواهد. تروریزم با خیال راحت به کارهای جنایت کارانه اش ،ادامه می دهد.وناتوپیش ازرفتن ازافغانستان تمامی بارهای سنگین خودرا بدوش دولت افغانستان می گذارد ودیگرهیچ مسئولیتی را درجنگ افغانستان متقبل نمی شود.
دراین جا همه به اهداف خود به یک نحوی نایل آمده اند. حکومت افغانستان"حاکمیت ملی"را بد ست آورده ،تروریستها خیالش ازتعقیب شبانه راحت شده است.ناتوبا رسنگین مسئولیت را کنارگذاشته واحسا س راحتی می کند. اما نگرانیهای مردم افغانستان بشترمی گردد مردم نگران آرامش وامنیت شان هستند واین آرامش را با امضای اسناد ،حکومت افغانستان ازمردم می گیرد.گفته شده است که امضای دوپروتکل مدیریت زندان، وقطع عملیات شبانه ای ناتو،راه را بسوی امضای پیمان استراتژیک پیش ازنشست شیکاگو درماه می سال جاری ،هموارمی کند زیرا شروط پیمان تحقق یافته است. اما باید فلسفه ای حضورنیروهای بین المللی درافغانستان دانسته شود آنها وقتیکه درجنگ با تروریزم درکنارمردم افغانستان نباشند مسئولیتهای شبانه وروزانه ای شان را به حکومت افغانستان منتقل نمایند،دیگرحضورآنهادرافغانستان چه مفهومی خواهد داشت.
دراین صورت مردم عاشق چشم وابروی نیروهای بین المللی درکشورش نیستند.حضورآنها درافغانستان مفاهیم ومعانی دیگری خواهند داشت به گفته ای دپلمات روس" باکنارگذاشتن عملیات برضد تروریزم،آنها ناظروکنترل کننده ای کشورهای روسیه ،چین، وایران درافغانستان خواهند بود" امریکه که هرگزبه سود افغانستان درحضورنیروهای بین المللی نیست.پیمان استراتژیک با آمریکا حضوربلند مدت را معنی می دهد اما این حضوربلند مدت درصورتی مفید است که آنها درجنگ باتروریزم درکنارمردم افغانستان وفادار باشند. گرچه مقامات غربی همواره گفته اند که هدف آنها حفظ وبقاء نظام وسیستم درافغانستان هستند ونمی گذارند دست آوردهای ده ساله درافغانستان نابود شوند.
باورکردن این مساله کمی سخت است زیرا خطراصلی تروریزم است. حال با امضای قرارداد ها وطرح مصالحه با طالبان،دیده می شود که اراده مقاومت دربرابرتروریزم ازآنها گرفته شده اند دراین صورت وقتیکه طالبان فرصت پیداکنند وبا اشکال سیاسی درقالب مذاکره ویا درقالب جنگ وتهاجم سلطه ای خودرا گسترش دهند،پس چه گونه دست آورد ها درافغانستان حفظ می شود؟ آیا می توانند بگویند که طالبان تغییرماهیت داده اند؟ با بازگشت شان درهرقالبی هیچ تهدیدی برای دموکراسی ،آزادی،حقوق مدنی ،قانون اساسی،حقوق زنان واقلیتها،درافغانستان نیست.
