وضعیت نیروهای اردو وپولیس افغانستان پس ازسال دوهزارچهارده
وضعیت نیروهای اردو وپولیس افغانستان پس ازسال دوهزارچهارده
آقای راسموسن دبیرکل ناتو دریک گفتگوی بسیارطولانی درمورد نیروهای ارتش وپولیس افغانستان،ابرازشادمانی کرده است وی دریک مصاحبه با خبرنگاربا هوش واستعداد افغانستان آقای لطف الله نجفی زاده، گفته است که ما به نیروهای افغان مباهات می کنیم . نیروهای پولیس اردوی افغانستان دربیست هفتم حمل سال1391 درسه نقطه ی مهم ازکابل با تروریستها، وارد درگیری شدید هجده ساعته شدند.
سرآنجام نیروهای عملیاتی پولیس واردو موفق شدند سی شش تروریست را درکابل وسه ولایت دیگر ازپای درآورند.آقای راسموسن با تاکید به سرکوب انتحاریون توسط نیروهای اردو وپولیس آن را مورد ستایش قرارداد.ازگفتگوهای خبرنگارجوان افغان با دبیرکل ناتوکه به نظرم جذاب ترین مصاحبه ای بود که تاکنون درمورد نیروهای امنیتی خوانده ام. خبرنگار شبکه طلوع آقای لطف الله مشعل با مهارت خاصی سئوالاتش را مطرح می کرد که گاهی شخصیت مثل راسموسن دبیرکل ناتو درتنگنایی پاسخ گفتن قرارمی گرفت.وی دراین گفتگوی بسیارموفق به نکات مهمی ازمسایل جاری کشورپرداخته است آقای راسموسن درتمامی این مصاحبه به مساله نظامی وامنیتی افغانستان بسیارپرداخته است.وی نشان می دهد که نیروهای افغانستان یک دست آورد بزرگ برای ناتو وجامعه ای بین المللی است.
آقای راسموسن با تکیه به توانائیهای نیروهای افغان،نسبت به حوادث پس ازسال دوهزارچهارده به دیده ای مثبت می نگیرد.وی می گوید: جامعه جهانی پس ازسال دوهزارچهارده مردم افغانستان را تنها نمی گذارند. این مساله را همیشه اززبان رهبران ناتو شنیده ایم آنها دراین خصوص ،به مسایلی چندی اشاره دارند یکی اینکه نیروهای بین المللی ازافغانستا براساس جدول لیسبون، درسال دوهزارچهارده ازافغانستان خارج می شوند ودراین هیچ شبهه ای نیست.نکته دیگراینکه یک بخش ازنیروهای بین المللی درافغانستان پس ازسال دوهزارچهارده افغانستان می مانند ولی تاکنون تعداد آن هرگزبرملا نشده است. گرچه به نقل ازمعاون رییس جمهورآمریکا آقای جوب آیدین گفته شده است که بین بیست تاسی هزارنیرودرافغانستان پس ازسال 2014 می مانند اما این مساله درحد یک شایعه ونقل قولهای غیرموثق بیان شده است.
نکته ای دیگری که مقامات ناتو دربروکسیل بیان داشته اند. نقش نیروها ی بین المللی پس ازسال دوهزارچهارده درافغانستان،نقش حمایتی ،تدارکاتی،وآموزشی استند. همه این مسایل درگفتگوی آقای راسموسن با آقای نجفی زاده دربروکسیل ذکرشده است دراین مناظره ای تلویزیونی آقای راسموسن تاکید دارد که نیروهای بین المللی پس ازسال دوهزارچهارده درافغانستان می مانند ونقش آنهاعمدتا تعلیمی وتدارکاتی است آقای نجفی زاده دریک مورد ازدبیرکل ناتو این مساله را سئوال می کند که :آیا آنها پس ازسال دوهزارچهارده درجنگ نقشی خواهند گرفت؟.آقای راسموسن درپاسخ به این سئوال، بصورت تلویحی تایید می کند که نیروهای بین المللی درحالاتی ممکن است درجنگ نیزشرکت نمایند.اما بلافاصله تاکید می کند که نیروهای افغان خودتوانایی مقابله را با تروریستها دارند.درمورد هزینه های نیروهای مسلح افغانستان ازآقای راسموسن سئوال می شود وی دراین مورد رقمی خاصی را ذکرنمی کند ومی گوید : درنشست شیکاگو،روی این مساله بحث شده وتصمیم گرفته می شود.
درموردهزینه ویا درکل کمک به افغانستان این مساله بارها پس ازبن دوهزاریازده گفته شده است که جامعه ای بین المللی سالانه چهارملیارد ویک صد ملیون دالر به افغانستان کمک می کنند.خبرنگارطلوع نیوزازآقای راسموسن به این رقم اشاره می کند که آیا این مبلغ به نیروهای افغانستان داده می شود؟.آقای راسموسن تعیین مبلغ به نیروهای مسلح افغانستان را، محول به فیصله های شیکاگومی کند.این معنی اش این است که رقم چهارملیارد ویک صدملیون دالراگربه افغانستان داده شود این تنها به اردوی وپولیس افغانستان نیست.مبلغ اختصاصی به نیروهای افغان درنشست ماه می تعیین می شود.
دراین گفتگوی جالب آقای راسموسن به مساله ای جنگ وصلح با طالبان می پردازد وی می گوید" جنگ وصلح با طالبان ضروری ودرست است" وی برای تشریح این مولفه هم زمان گفته است که درنهایت جنگ افغانستان به صلح منتهی می شود بنابراین لازم است که طالبان مایوس شود طالبان باید بداند که درجنگ هیچ دست آوردی ندارد وجنگ با طالبان به همین خاطراست که به آنها نشان داده شودکه ازطریق جنگ هیچ چیزی نمی توانند بدست آورند.این تفهیم ودرک با جنگ ممکن است.وقتیکه طالبان مایوس شد آن وقت راه های صلح وگفتگو را دنبال می کنند.آقای راسموسن به این صورت حرف می زند که باطالبان هم جریان صلح وهم جنگ به پیش برده می شود.وی درجواب آقای نجفی زاد ه به این مساله اشاره می کند که : دربرابرطالبان جنگ وصلح هردو جریان دارد. استدلال برای دومقوله جنگ وصلح همزمان همان زبانی است که به آن اشاره شد جنگ بخاطراین است که طالبان صلح را درک کند وبه آن تسلیم شده وتمکین نمایند.
آقای راسموسن درمورد انتقال پروسه ای امنیتی می گوید: درشرایط حاضرپنجاه درصد امنیت کل افغانستان به نیروهای افغان منتقل شده است درسال دوهزارچهارده پروسه انتقال،تکمیل می شود.ازمجموع گفتگوی های نجفی زاده با دبیرکل ناتو،چشم اندازروشن ومثبتی برای نیروهای افغانستان پس ازسال دوهزارچهارده،ترسیم می شود.نیروهای افغان، توانایی مقابله با شبکه های تروریستی رادارند.درکنارنیروهای پولیس واردو وامنیت ،نیروهای بین المللی باقی می مانند.نیروهای بین المللی پس ازسال دوهزارچهارده،هم چنان نیروهای افغان را آموزش وتعلیم می دهند.تعداد نیروهای افغان به سیصد پنجاه دوهزارنفربالا می روند.
ولی آگاهان امورنظامی وامنیتی با نگرانی، اظهارات دبیرکل ناتورا،دنبال می کنند.آنها نگران بهم خوردن امنیت پس ازسال دوهزارچهارده هستند .آنها می گویند: خروج ناگهانی ناتو تبعات منفی زیاد ی درپی دارند. آگاهان امورتوصیه می کنندکه خروج نیروها باید بگونه ای باشند که دست آورد ها ده ساله ازبین نرود،امنیت وثبات درافغانستان بهم نخورد.این نگرانیهای مشترک درافغانستان درمحافل غرب نیزوجود دارند.اعلام پیروزی تروریستها وشکست غرب، فاجعه دانسته شده است.توصیه این دسته ازآگاهان این هستند که نیروهای بین المللی با حزم واحتیاط ،برنامه ریزی برای خروج شان ازافغانستان داشته باشند.
آقای سرگی لاروف وزیرخارجه روسیه با صراحت اعلام داشت که خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان،اوضاع امنیتی افغانستان را خراب می کنند.وی تاکیدمی کند تازمانیکه ثبات وامنیت درافغانستان ،تامین نشده آنها به ماموریت شان ادامه دهند.روسیه اصولا به مساله نیروهای بین المللی درافغانستان به دوصورت نگرسته است .نگاه اول این است که نیروهای بین المللی تازمان انجام ماموریت شان که سرکوب تروریستها، باشند ،درافغانستان بمانند.ماموریت ناتو درافغانستان باید موفقانه ختم شود.اشارات امروزلاروف به همین مساله بود وی به شدت ازخروج نیروهای بین المللی ازافغانستانُ، ابرازنارضایتی ونگرانی کرد.نکته ای دوم این است که روسها با حضورطولانی مدت نیروهای بین المللی درافغانستان مخالف هستند.این مساله برای غرب نیزخوش آیند نیست که گفته شود که شما ماموریت تان را درافغانستان تمام نمایید.وبعد حق یک لحظه ماندن درافغانستان را ندارید حضوردرازمدت شما دراین کشوربی معنی است.
بصورت نانوشته این گونه موضع گیری ونگاه به نیروهای بین المللی، این پیام را به غرب منتقل می کند که روسها غرب را بمثابه ای ابزارکه تروریستها را بکشند،بررسی ومطالعه کرده اند.غرب پس ازسال دوهزارچهارده دیگربا تروریزم درافغانستان نمی جنگند واظهارات آقای راسموسن اشارات به مسایل وتبعات روانی قضیه است.غربیها می دانند که موضع روسیه، ایران،وچین درموردحضوربلند مدت آنها یکی هستند.فکرمی کنم دیگرغرب به این حرف روسها گوش نمی دهد که شما درافغانستان بمانید وماموریت تان را تمام کنید.آنها کاروجنگ شان را درسال دوهزارچهارده تمام می کنند وماموریتها را به نیروهای افغان می سپارند.دیگرنگران روسیه ،مرزهای مشترک آسیای میانه با افغانستان نستند.این ها دیگرازمشکلات افغانستان ،تاجیکستان ، ازبکستان وآسیای میانه هستندکه چه گونه امنیت شان را تامین می کنند.
وضعیت نیروهای افغان پس ازسال دوهزاچهارده معین است که همه مسئولیتها بدوش خود آنها گذاشته می شوند.نیروهای بین المللی درحد کمک کننده به افغانستان اگربمانند،باید خیلی ممنون شان بود.افغانستان تماما درجنگ با تروریزم تنها می ماند وکشورهای همسایه هرنوع تعامل ورفتاری که درپیش گرفتند، افغانستان ناگزیر به حرفهای همسایگان خود گوش دهند.این طبیعی که افغانستان درجنگ با تروریزم حرف ناتورا گوش نداد، حال باید به حرف همسایگان پس ازسال دوهزارچهارده ،گوش دهد.
