نرگس

نرگس

یاداشت ها و نوشته های محمد ناطقی
نرگس

نرگس

یاداشت ها و نوشته های محمد ناطقی

پس ازشش ماه تاخیر،مذاکرات سه جانبه افغانستان،پاکستان وآمریکا شرو

پس ازشش ماه تاخیر،مذاکرات سه جانبه افغانستان،پاکستان وآمریکا شروع شد  

 

ششمین دورگفتگوهای سه جانبه دراسلام آباد شروع شد. آقای جاوید لودین معین وزارت خارجه افغانستان،آقای گروسمن نماینده ویژه ای آمریکا درامورافغانستان وپاکستان، وآقای جلیلی معین وزارت خارجه پاکستان ،مذاکرات سه جانبه شان را دراسلام آباد آغازکردند.گفتگوها سه جانبه با تاخیربسیارزیادی شروع می شود. پاکستان با کشته شدن بیست چهارسربازشان در پاسگاه مرزی سلاله درخط دیورند، دربیست ششم نوامبر2011 همه مناسبات خودرا به حال تعلیق درآورد.  

 پاکستان راه های تدارکاتی ناتورا بست، آقای گروسمن را اجازه ورود به پاکستان نداد.مذاکرات سه جانبه عملا به حال تعلیق درآمد.درماه گذشته درکنفرانس ریکا تاجیکستان مذاکرات سه جانبه دایرشد.ششمین دورازگفتگوهای سه جانبه دراسلام آباد برگزارشد .موضوعات مورد بحث مذاکرات صلح با طالبان به رهبری افغانها ، مبارزه با مواد مخدر، مناسبات تجاری وبازرگانانی، موضوعات امنیتی ازعمده ترین مسایل قابل بحث درششمین نشست سه جانبه اسلام آباد، ذکرشده است.آمریکا وافغانستا ،علاقمندی زیادی دربرگزاری نشست سه جانبه دارند.زیرا هردوکشورمایل اند که موضوعات مرتبط به مسایل افغانستان ،جنبه های عملی بخود بگیرد.آمریکا درسال 2014 ازافغانستان خارج می شود آنها مصمم هستند که پیش ازخروج شان ازافغانستان، کارهای را درعرصه های ثبات وامنیت، انجام داده باشد. این مهم بدون مشارکت پاکستان ممکن نیست .  

طالبان اگربصورت صادقانه وارد گفتگوهای صلح شوند این مساله مستلزم آن است که پاکستان خود، وارد مذاکرات شود وطالبان را وادارنماید که تن به گفتگوهای صلح دهند.مذاکرات صلح درشرایط حاضربین آمریکا طالبان متوقف شده است.این مساله مایه خرسندی غرب بخصوص آمریکا نیست.آنها دیروزاعلام داشته اند که درمورد آزادی زندانیان طالبان ،فکرمی کنند وگفته شده است که ملا خیرالله خیرخواه وزیرپیشین طالبان اززندان رها می شود.بوضوح اعلام شده است که آزادی خیرالله به خاطرنشان دادن حسن نیت به طالبان است. هدف این است که مذاکرات ازسرگرفته شود.افغانستان همانند آمریکا علاقمند ازسرگیری مذاکرات است.مذاکرات وزیرخارجه افغانستان درقطر،حاکی ازپیشرفت وتفاهم بین قطر وافغانستان بود.درگفتگوهای دوحه نشان داده شد که افغانستان نقش رهبری ومالکیت مذاکرات را، به دوش داشته باشد. مذاکرات بین الافغانی باشد.  

 درادامه این بحث ها گفته شد که قطرمایل است سفارت ونمایندگی درافغانستان افتتاح نماید.درنشست سه جانبه اسلام آباد،موضوع اصلی ازسرگری مذاکرات با طالبان است واینکه گفتگوها،بین خود افغانها باشد.

درکناراین مسایل ابعاد جنگ وخشونت درآغازفصل بهارشدت بشتری داشته است .عملیات بیست هفتم حمل درکابل ازسوی گروهای تروریستی مستقردرپاکستان،وتلفات روزانه سربازان ناتو درافغانستان،نشانه های واضحی ازتوسعه وگسترش جنگ شمرده می شود.مذاکرات اسلام آباد ازسوی پاکستان به جدیت وصداقت همراه نیست آگا هان امور کما کان درصداقت پاکستان تردید دارند.نشست سه جانبه بکارخود شروع کرده است .آمریکا چراغ سبزی راروشن ساخته است می خواهد ملا خیرالله خیرخواه را بعنوان نشانه آغازگفتگوها اززندان گوانتونامو آزاد نماید.  

ولی مسایل زیادی مانده است که پاکستانیها باید به آن رسیدگی نمایند.پاکستان هنوزبصورت واضحی راه تدارکاتی واکمالاتی ناتورا بازنکرده است درحالیکه عمده ترین مساله درجنگ با تروریزم، بازشدن راه های اکمالاتی است.ناتو این مساله را کم ترمطرح می کند اما واقعیت مساله این است که درجنگ با تروریزم، اکمالا ت جنگ عمده ترین مساله برای نیروهای ناتودرافغانستان است.علیرغم بازکردن راه های تدارکاتی ازشمال کشور،وسعت حضورنیروهادرافغانستان، هرگزبی نیازازراه پاکستان نیست.حجم بزرگی ازنیروهای بین المللی درافغانستان به شدت نیازمند تدارکات است وپاکستان می بایست راه ها را بازنماید اما تاکنون راه ها بصورت درستی بازنشده است.

خواسته ها ومطالبات پاکستان ازآمریکا خیلی سنگین وبه زبان آوردنی نیست.اما آنها تازمانیکه مقاصد اصلی خود را بدست نیاورد،هیچ گونه همکاری درجنگ با تروریزم نمی کنند. نشست های سه جانبه راه حل مهمی شمرده نمی شود.جنگ به شدت ادامه دارد گروها مستقردرپاکستان مسئول این جنگ ها شناخته شده اند. پاکستان علیرغم درخواست های مکررآمریکا وافغانستان درمورد شبکه های تروریستی بخصوص گروه حقانی، هیچ کاری نکرده است ونمی کند.آگاهان مسایل افغانستان به این نیت پاکستان تاکید دارند. پاکستان نمی خواهد به خواسته های افغانستان وآمریکا درمورد شبکه حقانی پاسخ دهد وسازمان استخبارات این کشورهرگزعلاقه ندارد که گروهای سراج الدین حقانی ، شورای کویته وگروهای تروریستی دیگر ازبک که درشمال افغانستان جنگهای شان را شروع کرده اند،عملیات آنها را محدود نمایند.قراین نشان می هد که گروهای تروریستی علیرغم مذاکرات هم چنان درخاک پاکستان به تدارکات وسازماندهی جنگ مشغول هستند.  

این مساله ثابت شده است که هم طالبان وهم سازمان استخبارات منطقه ،متیقین شده اند که آینده جنگ وسرنوشت افغانستان بدست آنها رقم زده می شوند.سال دوهزارچهارده سال سرنوشت سازبرای شان شمرده می شود.آنها به این دلیل علاقمند صلح نیستند ونمی خواهند جزءازماجرای قضیه افغانستان باشند آنها تمام افغانستان را می خواهند درتسخیرخود درآورند.انگیزه های تمامیت خواهی طالبان وشبکه های تروریستی،هرگزفروکش نکرده اند.آنها دراین امربسیارمصمم دیده می شوند وقصد دارند با خشونت وقهرآمیز همه ای امورکشوررا دردست بگیرند.مشوق این انگیزه ای خون باروخون آلود ،استخبارات منطقه است.شکست حکومت افغانستان ، شکست نیروهای بین المللی را،جدی گرفته است.خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان درسال دوهزارچهارده ویا پیش ازآن درجانب طالبان مفهوم شکست را دارند آنها بصورت شبانه روزی به هواداران خود ،تعلیمات وانگیزهای شکست کفار درافغانستان وپیروزی مجاهدان شا را ، آموزش می دهند.  

 این همه جرات وجسارت را کی به طالبان ایجاد کرده عواملی که آنها را پناه داده اند وبه آنها امکانات وشرایط آموزشهای رزمی را فراهم می کنند.طبیعی است که سازمان های استخباراتی این همه شرایط وزمینه هارا، مساعد ساخته اند.فرد زنده دستگیرشده ازحملات بیست هفتم حمل 1391 گفته است که درکمپ که آموزش مرگ وانتحاربه آنها داده می شد تنها دریک مورد دوهزارنفر،روشها مرگ وخود کشی را دروزیرستان شمالی،سپری کرده اند.ازسال دوهزاریک تاکنون سیرتصاعدی وروبه توسعه انتحار،وکشتارجمعی انسانهای بیگناه را ، درکنارسربازان ونیرهای خارجی ،شاهد هستیم.بااین وضع نشست های سه جانبه که آغازشده است مایه ای امید واری کم تری درصلح وامنیت درافغانستان درپی دارد.  

 مساله اصلی واساسی درجنگ باتروریزم بیرحم، ایجاد انگیزه مقاومت دربرابرتروریزم است تروریست با ید ازادامه جنگ مایوس شود وباید به آنها این درس  بخوبی تفهیم شوند که با جنگ نمی توانند به اهداف خود برسند.این سبق به دلیل سیاست غلط ونادرست ما به شبکه های تروریستی داده نشده است.صلح با طالبان با نشست های چند جانبه بدست نمی آید.صلح با طالبان بانشان دادن ضرب شست ونا امید شدن طالبان وشبکه های تروریستی،میسر است. نشست سه جانبه اسلام آباد با گذشت ماه ها تاخیرازسرگرفته شده است. این مساله درذات خود خوب است اما راه حل مشکل افغانستان، جواب دادن شکن به طالبان است. جواب که خود آنها برای ما درنظرگرفته است. 

 

طالبان اصولا اعتقاد به صلح ندارند.آنها با مردم افغانستان همیشه بازبان تفنگ حرف زده اند.درکنارنشستهای سه جانبه، شبکه های تروریستی جواب دندان شکن لازم دارند.حفظ قانون اساسی ودست آوردهای ده ساله ای گذشته با التماس وتضرع ،امکان ندارد.یاس طالبان وشبکه های تروریستی ،یگانه عامل صلح وثبات درکشوراست.یاس را باید با مردانگی وشجاعت دردل آنها نشاند.مقاومت وجواب دندان شکن به تروریست ، عامل یاس وناامیدی است.وقتیکه طالبان وتروریستان مایوس می شوند آنوقت مذاکرات قطر،نشستهای سه جانبه اسلام آباد معنی ،پیدامی کنند.گرچه جنگ وکوبیدن  برطبل جنگ بد است اما گاهی است که راه به طرف صلح وکرامت، جنگ است زیرا طرف تروریست ا ست وبوی وخوی آدمیت درآن مرده است.درهجده ساعت جنگ بی معنی درشهرکابل وسه شهردیگر، تروریستها سی شش نفرازکادرهای خود را ازدست دادند.این ها نشانه ای نا انسانی آنها شمرده می شوند.آنها باید ازاین نوع تلفات را درحد شکستن کمرشان بدهند،تا مذاکرات صلح با آنها معنی ومفهوم پیدا نمایند.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد