نیروهای افغانستان سرمایه ای جهانی است!
نیروهای افغانستان سرمایه ای جهانی است!
درآستانه ای بزرگترین نشست ناتو درشیکاگو،مقامات درافغانستان سخنان نادری ایراد کرده اند،چند روزپیش مقامات وزارت خارجه ما گفتند که کمک جامعه ای جهانی ،خیرات برای مردم افغانستان نیست.این کمک برای یک نبردی داده می شود که متعلق به همه جهان است افغانستان درخط مقدم جنگ با تروریزم دشمن مشترک قراردارد بنابراین کمک به نیروهای افغانستان درواقع کمک به خط مقدم جبهه علیه دشمن مشترک است.این کمک ها ازنوع خیرات به افغانستان شمرده نمی شود.
براساس این برداشت کمکها به افغانستان ازسوی جامعه ای بین المللی یک تکلیف،وظیفه ویک مسئولیت است که باید به آن عمل شود.خیرات وصدقاتی درکارنیست.افغانستان به نیابت ازدنیا درجنگ با تروریزم روبرواست. من دریک مورد دوروزپیش اشاره کردم که ازسال 2001 دنیا با همه ای نیرو وپول خود بخاطرمقابله با تروریزم به افغانستان آمدند وهزاران نفرکشته وملیاردها دولاررا بمصرف رساند.حکومت افغانستان چرا ازاین کمک ها درجنگ با تروریزم استفاده نکرد ودرمواردی چوب درلای چرخ ماشین جنگ با تروریزم گذاشت وتروریزم بمثابه ای برادران ناراضی خطاب شد.جامعه ای بین المللی درسال دوهزارچهارد ه ازافغانستان خارج می شوند وشاید هم خیلی زود ترازرسیدن سال دوهزارچهارده نیروهای شان را بیرون نمایند.
درنشست شیکا گو اختلاف دربین اعضای ناتوبوجود آمده اند فرانسه ازهم اکنون اعلام کرده است که تاپایان سال دوهزاردوازده نیروهای شان را ازافغانستان بیرون می کند تصمیمی که برخلاف فیصله ای نشست لیسبون است.باخارج شدن پیش ازوقت فرانسه ممکن است سایرکشورهای عضوناتونیزازافغانستان بیرون شوند.جامعه ای بین المللی مسئولیت مقابله باطالبان را، تنها به دوش مردم افغانستان ونیروهای امنیتی آن می گذارند.آقای راسموسن دبیرکل ناتوپیش ازنشست سران ناتو اعلام داشته است که جامعه ای جهانی درکنارمردم افغانستان پس ازسال دوهزارچهارده باقی می مانند حرفی که همیشه روی آن تاکید شده است تردیدی نیست که آمریکا پس ازسال دوهزارچهارده یک بخش ازنیروهایش را درافغانستان می گذارد این نیروها برای جنگ درکنارسربازان افغانستان نه، بلکه برای مقاصدیکه که نانوشته است درافغانستان حضورخواهند داشت.جنگ روبروی ناتوبا طالبان به پایان خود می رسد وافغانستان دراین مقابله ای روبرو درده سال گذشته ،درکنارنیروهای بین المللی قرارنداشت مقامات کشورهمیشه با آنها مشکل داشتند.
دوپالیسی تروریزم دشمن مشترک ، وبرادران ناراضی،مانع جدی درنبرد باتروریزم ازسوی افغانستان درطی ده سال بود نیروهای بین المللی شبکه های تروریستی را درافغانستان وابستگان به القاعده ودشمن مشترک می دانستند ومی خواستند با آنها مقابله نمایند.ولی حکومت افغانستان تلقی دیگری داشت حکومت افغانستان می گفت که طالبان تروریزم نه بلکه برادران ناراضی هستند.حکومت افغانستان با عملیات شبانه به مخالفت برخواست.اکنون نیروهای بین المللی جنگ با طالبان را بخود افغانها می سپارد وپولی که قراراست دراخیتارافغانستان بگذارد خیراتی بیش نیست.
سخن گوی رییس جمهورکشورآقای ایمل فیضی گفته است که نیروهای افغانستان، سرمایه ای جامعه ای جهانی است وکشورهای عضوناتودرکنفرانس شیکاگوباید به این سرمایه گذاری توجه داشته باشد.جامعه ای بین المللی درکنفرانس شیکاگو،تعهداتی را به افغانستان خواهند کرد.عمده ترین مساله مورد نیازافغانستان بخش مالی تعهدات جامعه ای جهانی به افغانستان است.پرداخت این کمکها به افغانستان ازهم اکنون دچارمشکل شده است قراربود پیش ازنشست ناتودرشیکاگو،مبالغی برای افغانستان گرد آوری شود اما این کارصورت نگرفته است کشورها عضوناتوبا بی میلی به مسایل مالی برخورد می کنند دلیل مساله یکی بحرانهای مالی است ودیگری مساله ای جنگ اعتبارومحبوبیت آن درنزد ملتهای آنها هستند. مساله مهم ترسیستم ونظام حاکم درکشوراست مساله ای آلوده گی به فساد عمده ترین چالش کمکها به حکومت افغانستان است.جامعه ای جهانی شروطی زیادی برا ی کمک های شان دارند.با این وضع نگرانیهای زیادی درپیش روی حکومت افغانستان قراردارد.
نیروهای افغانستان سرمایه ای بین المللی درجنگ باتروریزم نمی تواند باشد.جامعه ای جهانی با سرمایه وپای خود برای جنگ ومقابله با تروریزم به افغانستان آمده بودند وکسی ازاین سرمایه استفاده نکرد وهمه کمکها را هدرداد حال نیروهای افغانستان چه گونه می تواند سرمایه آنها درمقابله باتروریزم باشد.نیروهای افغانستان سرمایه برای خود کشوراست وجامعه ای بین المللی سرمایه ای مردم افغانستان را کمک نماید این حرفی درستی است.طالبان شاید پس ازسال دوهزارچهارده کاری به جامعه ای بین المللی نداشته باشد تنها گروهی که مزاحم وخطربرای جامعه ای جهانی وآمریکا شناخته شده است شبکه القاعده است غرب وآمریکا تصمیم گرفته اند که ازپس این گروه تروریستی برآیند.اما درمورد طالبان مساله فرق می کند غرب می داند که طالبان وابسته به شبکه ای استخبارات است ومی شود با فشاربرکشورهای حامی طالبان ،آنها را مهارکرد پاکستان بخاطرخود نمی گذارد که طالبان ازمرزهای افغانستان عبورنماید ومنافع کشورها را درمعرض خطرقراردهند.آقای راسموسن گفته است که مقابله با طالبان بدون همکاری وهمراهی پاکستان امکان ندارد.این همه تاکید برنقش پاکستان درمورد طالبان بخاطراین است که همه می دانند طالبان ابزاردست استخبارات پاکستان است.درنشست شیکاگو ازرییس جمهورپاکستان دعوت شد دلیل مساله هم را نیزبیان داشت که پاکستان نقش مهمی درصلح وثبات افغانستان دارد طالبان درپاکستان اند واین کشورمی تواند این گروه را برسرمیزمذاکره بکشاند.
طالبان یگانه قدرتی جنگی دربرابرافغانستان با حمایت پاکستان شناخته شده است این گروه را درچارچوب جنگ با افغانستان محدود می کند وطالبان را نمی گذارند که تبدیل به خطرجهانی شود.این درست که طالبان حامی القاعده بوده وهست ولی تمامی تلاش ها، براین استوارشده است که طالبان نتوانند خارج ازجغرافیای افغانستان واردعملیات ویران گرتروریستی شود.پس ازسال دوهزارچهارده طالبان دربرابرافغانستا وابزاردست پاکستان است واین ابزاررا استخبارات پاکستان فقط درجغرافیای کشورافغانستان مورد استفاده قرارمی دهد.پاکستان پس ازسال دوهزارچهارده این کارها را می کند یکی اینکه به هیچ وجه ازطالبان دست بردارنیست،دیگراینکه آنها را مهارمی کند تا خارج ازافغانستان اقدامات تروریستی نداشته باشد زیرا منافع پاکستان ایجاب نمی کند که طالبان افغانستان ووابسته به پاکستان، وارد قلم روی های شود که به ضررمصالح پاکستان باشد.ازاصف علی زرداری درنشست شیکاگو دعوت شده است وحرفهای زیادی به رییس جمهورپاکستان وهیئت همراه ایشان گفته خواهد شد واین نتیجه بدست خواهد آمد که طالبان خطروتهدید جهانی نباشند رابطه ای فعال وخطرناک با شبکه القاعده نداشته باشند.اینها تعهداتی است که پاکستان به جامعه جهانی می دهند.
ازطرفی دیگرپاکستا مساله ای طالبان را یک مساله داخلی افغانستان بررسی کرده ودرمورد حل بحران افغانستان ازطریق گفتگو بین خود افغانها همکاری وتعهد شان را اعلام می کند.افغانستان نیزهمیشه تاکید کرده است که طالبان برادران ناراضی یک موضوع داخلی است که درگفتگوی بین خود افغانها حل فصل شود.غرب هم فقط این را می خواهد که طالبان پای شان را ازگلیم شان بشتردرازنکنند وکاری به کاری غرب نداشته باشند امریکه پاکستان براحتی می تواند بگوید که طالبان یک مساله داخلی افغانستان است وهیچ گونه تهدیدی برای غرب نیست. اردووپولیس افغانستان سرمایه ای برای دفاع ازافغانستان ونظام می تواند باشد اما این اردوسرمایه ای برای جهان نیست.پس ازسال دوهزارچهارده افغانستان فقط با گروه طالبان سروکاردارد که زیرسلطه پاکستان عمل می کند.افغانستان باید ازخود دربرابرطالبان دفاع نماید ویا برادران ناراضی را،قانع به صلح ومصالحه نمایند اینها ازمسئولیتهای مهم افغانستان پس ازخروج نیروهای بین المللی ازافغانستان است.
درنشست شیکا گوبه مردم افغانستان کمک های مالی درحد همان چهارملیارد وصد ملیون دالر،اعلام می شود اما گرفتن آن مبلغ کاری ساده ای نیست شروطی زیادی برای آن وجود دارد.جامعه ای بین المللی به نیروهای افغانستان آموزش وتعلیم می دهند این هم درست است درعرصه های دیگرنیزکمک های را درحد خیرات به مردم افغانستان می گذارد.زیرا همه امورتغییرمی کنند افغانستان افغانستان دربرابرطالبانی قراردارد که مهارآن بدست پاکستان است.طالبان تروریزم برای افغانستان است وکاری بکار دنیا ندارد. جامعه ای جهانی وآمریکا باتروریزم القاعده درهرجای که لازم باشد خود تصفیه ای حساب می کند واین مساله هیچ ربطی به افغانستان ندارد آنها البته دراین حد متعهد هستند که نگذارند حکومت افغانستان توسط طالبان، سقوط نماید این همه تاکید پیش ازنشست شیکاگوبرای این مساله است که درکنارمردم وحکومت افغانستان هستند ونمی گذارند که دولت افغانستان با خطرسقوط وشکست روبروشود اما این افغانستان است که باسرمایه ای خود درمقابله با طالبان به پردازد واردووپولیس افغانستان سرمایه افغانی است وکمک های غرب هم لطف واحسان شان ویاهمان خیرات وصدقات است که درمقابله با تهدایدات داخلی وامورداخلی،بکارگرفته شود.
