آیا طالبان یگ گروه شورشی مسلح اند ویا یگ گروه تروریستی ؟

آیا طالبان یگ گروه شورشی مسلح  اند ویا یگ گروه تروریستی ؟

کنفرانس شیکاگو با یک دست آورد برای افغانستان،پایان یافت.جامعه ای جهانی دراین نشست گفت که درکنارافغانستان پس ازسال دوهزارچهارده باقی است وازمردم وحکومت افغانستان حمایت می کنند.آنها دراین گردهمایی کم نظیرتاریخی ،استراتژی خروج شان را ازافغانستان ،تصویب کردند.مساله ایکه باید درمورد افغانستان به تصویب می رسید مساله مالی بود که آقای راسموسن گفت تعهدات مالی جامعه ای غرب پس ازسال دوهزارچهارده ،درنشست توکیو،مورد بحث قرارمی گیرد.

نکته ای اساسی دراین است که جامعه ای جهانی چرا این قدرراحت به مساله ای افغانستان پرداخت واستراتژی خروج شان را بدون درنظرگرفتن عواقب آن اعلام کردند.تحلیل گران سیاسی به یک نکته ای جالبی دست یافته اند ومن نیزبه آن مساله تاحدی زیادی معتقد شده ام وآن مساله این است که اصولا جامعه ای بین المللی درمورد طالبان به یک تعریف تازه ای دست یافته اند وآن تعریف این می تواند باشد که طالبان رادرچهارچوب یک مساله ای داخلی افغانستان ،مورد بررسی وتحلیل قرارداده اند.من چیزی درحدود سه سال پیش دربحث وگفتگو با صاحب نظران افغانی به این نتیجه رسیدم که جامعه ای غرب درمورد طالبان به جمع بندی، بنیادی دست یافته اند وآن این است که طالبان ایا یک جریان اید لوژیک وابسته به القاعده است ؟ویا اینکه آنها یک گروه سیاسی نظامی افغانستان اند که بخاطررسیدن به قدرت مبارزه می کنند؟

سه سال پیش دریک  نشست آقای علی امیری ازدوستان من گفت: که من درگفتگوی با تحلیل گران غربی به این نکته پی برده ام که آنها درفکریک تعریف تازه درمورد طالبان برآمده اند وآن برداشت این است که طالبان را یک جریان سیاسی غیروابسته به شبکه ای جهانی القاعد ه تحلیل کرده اند.وی گفت: دریک بحث بسیارجالبی، یک بانوی خارجی وابسته به یک شبکه بزرگی خبری غرب (که نمی دانم کدام شبکه خبری بود) باصراحت اعلام داشت که طالبان اصولا یک پدیده ای افغانی است. وی اذعان داشت که آنها بخاطررسیدن به قدرت فقط درافغانستان مبارزه می کنند وکاری به مسایل دنیا ندارند این بانو اروپایی وابسته به آژانس خبری بین المللی می گوید: ما با این تحلیل نمی توانیم بگوییم که طالبان تروریزم است. دراین گفتگو این بانو تحلیل گرگفت: طالبان راماباید یک جریان شورشی لقب دهیم که اهداف سیاسی وگرفتن قدرت درافغانستان را دنبال می کنند.

آقای امیری بمن گفت که براساس تعریف این بانو ازاین پس آنها کلمه تروریزم را درمورد طالبان بکارنمی برند فرهنگ واصطلاح سیاسی درمورد طالبان تغییرمی کند وازاین پس طالبان گروه شورشی اند که بخاطرقدرت درافغانستان می جنگند. من البته قریب سه سال است که با مطبوعات بین المللی سروکاردارم کم ترنشریه ای معتبررا می بینم که گفته باشد طالبان یک گروه تروریستی اند آنها همیشه درتفسیرهای شان ازکلمه ای شورشیان مسلح استفاده می کنند.شورشی با تروریزم تفاوت اساسی دارد.ازوقتیکه آقای جوب آیدن معاون رییس جمهورآمریکا درسال 2011 دریک اظهارنظری گفت: که طالبان الزاما دشمن آمریکا نیست. من بکلی به همه گفته های بانوی اروپایی با آقای امیری را باورکردم.غرب درمورد طالبان به این نکته رسیده است که آنها تروریست نه بلکه یک گروه مسلح وشورشی هستند.

درنشست شیکاگورهبران ناتوبه همین دلیل با خیال راحت ازمساله ای خروج وختم جنگ درافغانستان سخن گفتند.آنها به چند مساله باوردارند مساله اول اینکه طالبان شورشیان مسلح هستند که برای گرفتن قدرت فقط درافغانستان می جنگند.طالبان تروریست نستند وهرگزمنافع جهانی را تهدید نمی کنند والزاما دشمن غرب نمی توانند باشند.مساله دیگراینکه ازنظرغرب طالبان باید شریک قدرت سیاسی درافغانستان باشند واین شراکت نه ازطریق جنگ بلکه ازطریق صلح وگفتگو می تواند انجام شود به همین اساس است که آنها همواره تاکید به مذاکره دارند وپروسه ای قطررابه همین خاطرراه اندازی کرده اند.موضوع سومی این می تواند باشد که نیروهای افغانستا پس ازسال دوهزارچهارده، توانایی مقابله با طالبان را دارند وما هم به آنها کمک می کنیم که درصورت ادامه ای جنگ آنها ازافغانستان دفاع نمایند.آقای اوباما وراسموسن هردودرکنفرانس شیکاگو اعلام کردند که : ما به توانایی نیروهای افغانستان اطمینان داریم وراه که ما درپیش گرفته ایم راه درستی است.

 ازنشست شیکاگو این مساله بدست می آید که غرب وناتونیروهای افغان را کمک می کنند که نظام سیاسی درافغانستان بدست طالبان سقوط نکند.زیرا غرب نظام سیاسی درافغانستان را یک دست آورد می داند وهرگزنمی گذارد که این نظام بدست طالبان سقوط نماید.بنابراین باید اطمینان داشت که پس ازسال دوهزارچهارده ،حوادثی ازنوع سرنگونی نظام سیاسی افغانستا ،روی نمی دهند ولی جنگ ادامه می یابد وناتوبراین باوراست که این جنگ را نیروهای افغان خود می توانند به پیش ببرند وآنها فقط نقش حمایتی می توانند داشته باشند.تفاوت نظرغرب با پاکستان دراین نقطه متمرکزاست که غرب اصرار دارد که طالبان ازمسیرگفتگوهای صلح وارد قدرت سیاسی شود اما پاکستان به این باورنیست.پاکستان این مساله را با غرب حل کرده که طالبان هرگزتهدید جهانی نیست وطالبان جدایی ازالقاعده اند وآنها نمی توانند تروریست باشند ولی طالبان می توانند اصولا تمام قدرت را درافغانستان دراختیارداشته باشد تازمانیکه که این اختلاف بین غرب وپاکستان برداشته نشود، جنگ به دلیل حمایت پاکستان ازطالبان ادامه می یاد زیرا جنگ بد ست استخبارات پاکستان است.

این مساله به این ترتیب می تواند حل شود که غرب آنقدربه پاکستان فشاروارد نماید که پاکستان درنهایت امرقبول نماید که طالبان ازطریق صلح ومذاکره شریک قدرت سیاسی درافغانستان باشد اما بنظرمی رسد که این مساله زمان لازم دارد.زیرا استخبارات پاکستان پس  ازخروج نیروهای بین المللی ازافغانستا یک باردیگراین دیوانه ها را بکارمی گیرند واین تجربه ای خونین را تکرارمی کند وبه همین دلیل جنگ درافغانستان پس ازسال دوهزارچهارده ادامه می یابد امریکه غرب به آن توجه دارد.آقای اوباما می گوید افغانستان روزهای دشواری درپیش رو دارد.دشواریهای زیاد همان ادامه جنگ درافغانستان است.این مساله را یک جنرال ناتونیزتایید کرده است که جنگ پس ازسال 2014 درافغانستان دوام می یابد دلیل مساله همان اختلاف نظرپاکستان وغرب درمورد طالبان اند غرب می خواهد طالبان وارد جریان صلح شود ونظام سیاسی بدست طالبان ازطریق جنگ سرنگون نشود ونمی گذارد که نظام سرنگون شود اما پاکستان با تاکید به این مساله که طالبان تهدید بین المللی نیست ومی تواند قدرت سیاسی درکابل را، تغییردهند ونظام مورد دلخواه، خودرا درافغانستان پیاده نمایند.

بهرصورت این ها ازحوادث احتمالی پس ازسال دوهزارچهارده درافغانستان می تواند باشد.درنشست شیکاگو غرب بدون نگرانی فیصله استراتژی خروج ازافغانستان را صادرکردند.دلیل اطمینان را شرح دادم که آنها باورندارند که نظام سیاسی درافغانستان شکست می خورند ونمی گذارند که نظام ساقط شود.آنها به این مساله نیزواقف اند که طالبان نمی توانند یک تهدید بین المللی باشند وپاکستا ن  بخاطرمنافع خود جلوآنها را می گیرند.سفیرآمریکا درکابل بزودی ازافغانستا بیرون می شود آقای رایان کراکردپلمات بسیارورزیده وطرف داراقدامات جدی علیه طالبان ومخالف جریان صلح وگفتگو با طالبان ، شاید بخاطرهمین موضع گیریها یش ازافغانستان خارج می شود گرچه دلیل کنارگیری وی شرایط نامساعد جسمی وی ذکرشده است ولی آگاهان امورگفته اند که کراکربخاطرموضع گیریها یش ازافغانستا خارج می شود زیرا وی طرف دارصلح ومذاکره با طالبان دانسته نشده است امریکه با سیاست واشنگتن وکابل چندان سازگاری ندارد درهردوپایتخت مساله ای صلح باطالبان یک گزینه جدی ومطلوب است وکراکربا این گزینه موافق وهمکاری نداشت.

مساله مذاکره با طالبان بعنوان یک اصل ادامه می یابد درآینده بسیارنزدیک یوسف رضا گیلانی وارد کابل می شود هدف گیلانی درکنارهمه ای مسایل یکی همین تفاهم وگفتگوبا حکومت افغانستان درمورد نحوه مذاکره باطالبان درآینده  است جریان مذاکرات را طالبا بسته است اما غرب وافغانستان می خواهند این پروسه ازسرگرفته شود ویوسف رضای گیلانی با بی میلی اعلام می کند که طرف دارازسرگیری مذاکرات است.اصل مذاکره درشرایط حاضر وهم پس ازسال 2014 اصل مهمی است وهدف ازآن برای افغانستان وغرب این است که طالبان شریک قدرت ازطریق گفتگووتوافق شود.مساله مذاکره با طالبان یکی ازموضوعات مهم درآینده است.آمریکا سعی می کند مهره های حامی صلح را درافغانستان تقویت نماید دپلماتهای ازنوع کراکرکه گفته می شود سیاست سخت گیرانه را درمورد طالبان دنبال می کرد،باید کنارگذاشته شود.صلح بخاطرشراکت یکی ازمسایل اساسی پس ازسال دوهزارچهارد ازسوی غرب تعقیب می شود ودرنهایت آنها باوردارند که دراین کارموفق می شود وپاکستان نیزبه این مساله تمکین می کند.  

پایان نامه ای ناتو درکنفرانس شیکاگو

پایان نامه ای ناتو درکنفرانس شیکاگو

سرانجام پس ازدوروز بحث،پایان نامه ای ناتو،صادرشد.دراین قطع نامه تماما به مسایل امورانتقال پرداخته شده است واشاراتی به مسایل مالی وتعهدات پولی نشده است.آقای راسموسن گفت: این کنفرانس بخاطرامورمالی وتعهدات پولی نبود.قطع نامه نشان می دهد که همه تصامیم بریک مساله استواربوده است که نیروهای بین المللی درسال 2014 ازافغانستان به تدریج خارج می شوند.نشست شیکا گود درکنارمسایل مهم جهانی ،استقرارموشکهای اتمی دراروپای شرقی ،بحران خطرناک پولی دراروپا وحوزه ای یورو،مساله ای افغانستان را مورد گفتگوقراردادند.آنها دراین نشست استراتژی خروج شان را ازافغانستان بررسی کردند.

نکات مهمی که درپایان نامه ای ناتودرمورد خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان ،گنجانده شده است.اولین مساله ایکه به آن پرداخته شده است ،خروج تدریجی نیروهای بین المللی  ازافغانستان است.نشست ناتواصولا به موضوع استراتژی خروج ،تمرکزیافته بود.درنشست لیسبون سال2010 خروج تدریجی نیروهای بین المللی ازافغانستان،تصویب شد.درنشست شیکاگوتاکید به خروج مسئولانه وتدریجی ناتو ازافغانستان شده است.درقطع نامه شیکا گوگفته شده است که درنیمه سال 2013 همه مسئولیتهای امنیتی،نظامی،به نیروهای افغان واگذارمی شود .درتاپان 2014 نیروهای بین المللی درصورت ضرورت درکنارنیروهای افغان،وارد جنگ خواهند شد اما درپایان سال 2014 ماهیت وساختارحضورناتو درافغانستان،تغییرمی کند.حجم نیروها درافغانستان،بسیارپایین می یایند،قطعات وواحدهای کوچکی درمراکزمعین ،جابجا می شوند.

نکته ای مهمی که  درقطع نامه به آن اشاره شده این است که نیروهای ناتو، نقش حمایتی وتعلیمی پس ازسال 2014 درافغانستان دارند.آنها درواقع ،آموزگاران نیروهای امنیتی پولیس واردوی افغانستان خواهند بود.تبدیل شدن نقش نظامی ناتوپس ازسال 2014 به حمایتی، آموزشی ازعمده ترین ماده های پایان نامه شیکاگو است.رییس جمهورآمریکا دراین مورد گفته است که : ماپس ازسال2014 به نیروهای افغان اطمینان داریم ،آنها این توانایی رادارند که ازکشورشان دربرابرتهدیدات،دفاع نمایند وی درمورد دیگری به این نکته اشاره داشت که خروج نیروهای ناتوازافغانستان با برنامه وتدریجی صورت می گیرد.آقای اوباما به رییس جمهورکرزی وعده داده که نیروهای بین المللی پس ازسال 2014 درکنارمردم افغانستان قرار دارند ومردم افغانستان را تنها نمی گذارند.آقای اوباما درعین حال به دشواریهای جنگ افغانستان نیزاشاره داشت وی گفت: دشواریهای زیادی درپیش رواست اما ما را ه درستی را انتخاب کرده ایم.مقامات نظامی آمریکا درافغانستان نیزبه این دشواریها اشاراتی دارند یک مقام نظامی امریکا درافغانستان گفته است که پس ازسال 2014 جنگ درافغانستان ادامه می یابد.

درمورد کمکهای مالی به افغانستان گفته شده است که نشست شیکاگو،کنفرانس تعهد مالی به نیروهای افغانستان نیست وبه همین خاطرچنان اشاراتی روشنی به مسایل وتعهدات مالی نشده است.قراراست یک نشست دیگری درتوکیوبرگزارشود ودرکنفرانس توکیوبه موضوعات مالی به افغانستان پس ازسال 2014 پرداخته می شود.کنفرانس شیکاگواستراتژی خروج را بصورت تدریجی مطابق با جدول زمانی لیسبون به تصویب رسانده است درکناراین موضوع تاکید شده است که نیروهای بین المللی بعنوان اموزگاران نیروهای افغانستان درافغانستان حضورخواهند داشت مقامات ناتوهمه درمورد نقش نیروهای پولیس واردوی افغانستان اظهارخوشبینی واطمینان کرده اند آنها به مسایل ودشواریهای جنگ افغانستان نیزاذعا ن کرده اند.مقامات نظامی آمریکا درافغانستان گفته اند که : جنگ پس ازسال 2014 درافغانستان ادامه می یابد.

این مساله دلیلی روشنی دارد که جنگ درافغانستان خاتمه نمی یابد زیرا منابع جنگ ازبین نمی رود.پاکستان درواقع عامل اصلی ادامه بحران دانسته شده است ادامه جنگ درافغانستان معلول اراده ای استخبارات پاکستان است.درنشست شیکاگوازرییس جمهورپاکستان دعوت شد اما دومقام برجسته ازملاقات با آصف علی زرداری ابا ورزیدند آقای اوباما رییس جمهورآمریکا وآقای راسموسن دبیرکل ناتو حاضرنشدند که با رییس جمهورپاکستان ملاقات نمایند.تحقیرپاکستان درکنفرانس ناتوخیلی آشکاربود.آقای اوبا ما وقتیکه ازهمه کشورهای شرکت کننده درجنگ با تروریزم درافغانستان تشکرمی کند اما دراین مورد ازپاکستان نام نمی برد. برخی گزارشها حاکی است که رییس جمهورآمریکا دبیرکل ناتوحتی حاضرنشده که با رییس جمهورپاکستان حرفی بزنند.آقا زرداری با وزیرخارجه آمریکا خانم کلینتون ملاقات داشت ولی هیچ گونه گفتگوی بین رییس جمهورپاکستان ومقامات برجسته ای ناتو ردبدل نشده است.

این مساله که ازهمه کشورها درجنگ با تروریزم تشکرمی شود اما ازپاکستان نام گرفته نمی شود معنی  این برخورد این است که پاکستان حامی تروریزم است ودرهمکاری با جامعه ای جهانی صادق نیست.مقامات ناتو درشیکاگو،نشان داد که پاکستان درمقابله با تروریزم درکنارآنها نیست.آقای آصف علی زرداری خیلی ناشیانه با مسایل برخورد داشت وی به مسایلی پرداخت که مستقیما  ارتباط به تروریزم می گرفت وی گفت: پاکستان خواهان قطع عملیات بی سرنشین درخاک پاکستان است.عملیات طیاره های بی پلوت بخاطرشکاررهبران تروریزم است ورییس جمهورپاکستان درنشست شیکاگوبه این مساله می پردازد که عملیات بی سرنشین باید قطع شود.مساله ای دیگری که برای رییس جمهورپاکستان خیلی بد تمام شد واین کشوررا درنشست شیکاگو به تحقیرکشاند،موضوع راه های اکمالاتی ناتو ازخاک پاکستان درمقابله با تروریزم است.پیش ازدعوت آصف علی زرداری، ازطرف خانم ربانی کهروزیرخارجه پاکستان اعلام شد که راه های اکمالاتی ناتو درجنگ ،باید بازشود وپاکستان پس ازششماه باید اکنون این راه هارا بازنماید.آقای گیلانی نیزتاکیدات مشابه داشت وی گفته بود: که طرف پاکستان تنها آمریکا نیست پاکستان با بیش ازچهل کشورعضوایساف،روبرواست.

دلیل بی مهری وبرخورد سرد وتوهین آمیزبا مقامات پاکستان درنشست شیکاگو، همین ها است پاکستان به وعده ای که داده بود تاکنون عمل نکرده راه های اکمالاتی ناتو درجنگ با تروریزم درافغانستان همچنان بسته است این مساله را مقامات پاکستانی درک می کنند که درمقابله با تروریستها درکنارناتوقرارندارند وراه های تدارکاتی آنها را بسته است واین مساله به نفع تروریستهای است که هرروزسربازان ناتورا درافغانستان می کشند.پاکستا درکناردوموضوع قطع عملیات بی سرنشین وبازنکردن را ه ها ،مساله ای دیگری را،نیز آقای زرداری درگفتگوهای شیکاگو عنوان کرده است وی ازناتو خواسته است که برای هرکانتی نرپنج هزاردالرمالیات به پاکستان به پردازد.

طرح این گونه سئوالات نشان می دهد که پاکستان هرگزهمکاری صادق درجنگ با تروریزم نیست وبه همین دلیل است که مقامات ناتومی گویند جنگ درافغانستان ادامه می یابد ودشواریهای زیادی درپیش رو است.قطع نامه ای شیکاگو نشان می دهد که جامعه ای جهانی پس ازسال دوهزارچهارده درکنارافغانستان قراردارند.آنها نمی گذارند که نظام سیاسی درافغانستان بدست طالبان به افتد این تعهد را آنها دارند به همین خاطرآنها به نیروهای افغان آموزش می دهند وفشارهای زیادی رابه پاکستان وارد می کنند که دست ازحمایت طالبان بردارند. به نظر می رسد که پاکستان درنهایت امرتسلیم مطالبات ناتووجامعه جهانی می شود پاکستان همانطوریکه قبلا به آن اشاره کردم این تعهد رابه دنیا می دهد که طالبان ازخاک پاکستان تهدید جهانی وبین المللی نباشد وپاکستان پناه گاه امنی برای القاعده،نباشد.

اما تاکید می کنم که آنها دست ازحمایت طالبان برنمی دارند.موضوعات که آقای زرداری درنشست شیکاگو مطرح کرد نشان می داد که پاکستان به راحتی دست ازحمایت طالبان برنمی دارند.این ها مسایلی است درآینده روی آن معاملات جدی صورت می گیرد.پاکستان نمی تواند بیش ازاین تحقیروفشارجامعه ای بین المللی را تحمل نماید وبه یک نحوی با جهان کنارمی آید وتعهداتی که طالبان خطروتهدیدی برای آنها نباشد را، به جامعه ای جهانی  می دهد اما پاکستان برای اقتدارطالبان درافغانستان تلاش می کند واین برداشت مقامات نظامی آمریکا کاملا درست است که جنگ درافغانستان پس ازسال دوهزارچهارد ه به پایان خود نمی رسد.دراین جنگ افغانستان به تنهایی روی پای خود می استد کشورهای ناتو با صدورقطع نامه ای، استراتژی خروج شان را درنشست شیکاگو، اعلا م کردند.

افغانستان ،ناتو،شیکاگو.

افغانستان ،ناتو،شیکاگو

روزدوم در نشست شیکاگو،روزتاریخی است دراین گردهمایی سه مساله ای اساسی ازهم اکنو تصویب شده به نظرمی رسد یکی خروج نیروهای بین المللی وختم ماموریت جنگی آنها درافغانستان،مساله دوم کمک های مالی به افغانستان پس ازسال دوهزارچهارده که مبلغ تثبیت شده آن، همان چهارملیارد ویک صد ملیون دالراست ومساله سوم حضورنیروهای بین المللی درافغانستان درچهارچوب وساختارحمایتی وآموزشی نیروهای افغان.

 موضوعا بالا درواقع فیصله شده است ویک توافق عام روی آن صورت گرفته است ودردومین روزازکنفرانس شیکاگو این سه مساله تایید می شود.آقای راسموسن دبیرکل ناتودرآغازکنفرانس شیکاگو گفت:ما شتابی برای خروج نیروهای مان ازافغانستان پیش ازسال دوهزارچهارده نداریم. فرانسوا الاند رییس جمهورسوسیالیست فرانسه که تازه به کارخ الیزه رفته است،فیصله لیسبون را نقض کرده وگفته است که فرانسه شتاب برای خروج نیروهای شان دارد آقای الاند هم درجریان مبارزات انتخاباتی وهم درگفتگو با رییس جمهوراوباما تاکید کرد که: فرانسه نیروهای شان را تاپایان سال همین سال ازافغانستان خارج می کند. شتاب فرانسه ممکن است اختلاف درصفوف ناتو ایجاد نماید واین مساله سبب شود که دیگران نیز برای بیرون کردن نیروهای شان ازافغانستان تشویق شود.گرچه خانم میرکل صدراعظم آلمان با سخنان خود تاکید برفیصله ای لیسبون داشت وی گفت:ما یک جا به افغانستان رفته ایم وحالا متحدا می خواهیم ازافغانستان خارج شویم.

 فرانسه نسبت به آلمان نیروی کم تری درافغانستان دارد ولی با این همه، خروج 3400 سربازفرانسوی به یک باره ازافغانستان نشانه ای اختلاف نظراعضای ناتودرمورد افغانستان می تواند باشد.طالبان ازاظهارات فرانسو الاند استقبال کرده وگفته اند که فرانسه گام های واقعبینانه ای برداشته وسربازان شان را تا آخرسال 2012 ازافغانستان بیرون می کند.اعلامیه منسوب به ملاعمرکه درروزنامه های پاکستان منتشرشده است،ازتصمیم فرانسه ستایش شده است.دراین اعلامیه گفته شده است: که اشغال افغا نستان توسط آمریکا غیرمنطقی وغیرقانونی است واین اشغال با قوانین بین المللی مطابقت ندارد .دربیانیه ای طالبان خواسته شده است که نیروهای اشغال گرباید ازافغانستان خارج شوند.اقدامات رییس جمهورسوسیالیست فرانسه دوپیامد منفی درپی داشته است یکی اینکه اختلاف درسطح ناتودرمورد افغانستان ایجاد کرده است ودیگراینکه علیرغم تلفات سربازان فرانسوی توسط تروریستها،اقداماتش باعث استقبال آنها شده است.تروریستها دربیانیه خود فرانسه را سرمشق کشورهای اروپایی دانسته اند وگفته اند که ممالک غربی ازکشورفرانسه درامرخروج سربازان شان ،پی روی نمایند.

آقای راسموسن به موضع گیری فرانسه اشاره داشت وگفت:فرانسه می تواند نقش مهمی را درافغانستان داشته باشد. البته تردیدی نیست که فرانسه براساس سنداستراتژیک می تواند با افغانستان کمک نماید وموافقت نامه با فرانسه عرصه های زیادی رابرای کمک به افغانستان بازکرده است.ولی معلوم می شود رییس جمهورفرانسه چندان علا قمندی به مسایل افغانستان ندارد وی براحتی وقتیکه فیصله های لیسبون مربوط به متحدانش را نقض می کند حال چه ضمانتی وجود دارد که موافقت نامه، با رییس جمهورکرزی که با سارکوزی ،منعقد شده است را ،نقض نکند این نگرانی وجود دارد موضع فرانسه درمورد افغانستان هرگزموضع درستی نبوده است.آقای راسموسن دبیرکل ناتو نشست شیکاگورا فصل تازه ای ازهمکاری با افغانستان دانسته است ودرنشست بن2011 دهه ای پس ازسال 2014 ، بنام دهه ای تحول مسمی شده است.دراین فصل نو،کشورهای عضوناتویکی باید به تعهدات مالی شان عمل نمایند دیگراینکه درکنارنیروهای افغان،نقش حمایتی شان را انجام دهند وسوم اینکه مشارکت جدی درعرصه های سیاسی، اقتصادی، تعلیمی ،بازسازی ، حکومت داری خوب،حقوق بشرداشته باشند.

آقای اوبا ما پس ازیک ساعت گفتگو با رییس جمهورکرزی دریک نشست خبری اعلام داشت که: روزهای سختی پیش روی ما قراردارند واما معتقد است که ناتوراه درستی را انتخاب کرده است. رییس جمهورکرزی نیز دراین نشست خبری گفت: ازمردم آمریکا بخاطرکمک ازمالیات خود به افغانستان سپاس گذاراست.وی ازجامعه ای بین المللی نیزستایش کرد رییس جمهورکرزی گفت: پس ازسال دوهزارچهارده با انتقال امورامنیتی به نیروهای افغان،بارمسئولیت ازدوش جامعه جهانی به دوش نیروهای افغان ،منتقل می شود. رییس جمهورافغانستان باخرسندی گفت: خیلی خرسند است که افغانستان سری پای خود می استد ودیگرباردوش دنیا نیست.درنشست شیکاگوختم ماموریتهای جنگی ناتو درافغانستان بصورت رسمی اعلام می شود .مرحله ای تازه ای که آقای راسموسن به آن اشاره داشت،مشارکت جامعه جهانی به نوع دیگری است این مشارکت دقیقا به همان سه مساله که به آن درابتداء بحث اشاره کردم، برمی گردد آقای راسموسن ترک نیروهای بین المللی را بمعنی پایان همکاری نمی داند وی می گوید : ما درکنارمردم افغانستان درمقابله با تروریزم هستیم ونیروهای افغانستان را آموزش وتعلیم می دهیم وبه آنها تجهیزات می دهیم.کمکهای مالی نیزپس ازسال دوهزارچهارده به افغانستان داده می شود وموضوع دیگرازنوع مشارکت وهمکاری جامعه ای بین المللی،نقش حمایتی آنها ازافغانستان درمقابله با تروریزم است.

درکناراین مسایل،اقدامات دیگری نیزجریان دارد وآن این است که طالبان را پس ازسال 2014 بعنوان یک تهدید افغانی تعریف می کنند ومعتقد هستند که طالبان پس ازسال دوهزارچهارده کاری به مسایل دنیا ندارند.درپیام ملا عمرامروزنوشته شده است که : ما به هیچ کشوری دردنیا صدمه ای وارد نکرده ایم وبه همین دلیل ملاعمر می گوید: اشغال افغانستان مخالف قوانین بین المللی است.اخباری زیادی وجود دارد که عناصرالقاعده خیلی کم درافغانستان حضوردارند آنهابه دلیل شکارشان توسط طیاره های بی پلوت اکثرا ازپاکستان گریخته اند وبه کشورهای شمال افریقا وخاورمیانه ،عراق وسوریه فرارکرده اند ودرآنجاه به تبهکاری وجنایت شان ادامه می هند.تفکیک طالبان ازالقاعده وتعریف این گروه بعنوان یک تهدید داخلی برای افغانستان ،مایه امید واری زیادی برای نیروهای بین المللی شده است.این تعریف وتفکیک آنها رابه این نتیجه رسانده اند که می شود باطالبان بخوبی بازی کرد درمذاکرات صلح برخی آنها کشانده می شوند البته این امرواقعیت دارد تعدادازطالبان به جریان صلح کشانده شده اند وبه همین دلیل توسط طالبان وابسته به استخبارات کشته می شوند.

رهبران ناتوپس ازسال دوهزارچهارده به حکومت پاکستان فشارمی آورند که مانع ازتحرک وتهدید طالبان برای جامعه ای بین المللی شود طالبان نباید پناه گاه امنی برای شبکه ای القاعده شود امریکه پاکستان براحتی آن را قبول می کند وبخاطرمنافع خود نمی گذارد که طالبان منافع دنیا را تهدید نمایند ویا پناه گاه امنی برای القاعده شود پاکستان درطی ده سال گذشته بالاترین همکاری را با جامعه ای جهانی درمورد نابودی شبکه القاعده کرده است ودراین هیچ تردیدی نیست.نکته ایکه که پاکستان ازآن عبورنمی کند این است که طالبان را به عنوان یک تهدید برای افغانستان حفظ می کند آنها هیچ ابایی ازاین ندارد که حتی طالبان را به قدرت برساند.پاکستان جامعه ای جهانی را متقاعد ساخته است که طالبان منافع شما را تهدید نمی کنند وطالبان نمی توانند پناه گاه شبکه های  القاعده باشند وتجربه همکاری آنها وپیوند ازدواج شان ،دیگرتکرارنمی شود اما این نکته را هم پاکستان به غرب تفهیم کرده است که طالبان یک جریان افغانی است ومربوط به خود افغانها امریکه حکومت افغانستان نیزبه آن معترف است ورییس جمهورافغانستا آنهارا درهرحال برادرخطاب می کند.

 این باورپاکستان است که این گروه بعنوان یک گروه افغانی می توانند درافغانستان به قدرت سیاسی شریک باشند واین حق آنها هستند.پاکستان یگانه متحدی خود درافغانستان که مانع تحرکات هند شود،طالبان را دانسته اند این طالبان اند که دشمنان آشتی ناپذیروقسم خورد ه ای کشورهند می توانند باشند.تعریف حوزه جغرافیای مشخص برای طالبان ومتقاعد ساختن غرب که طالبان یک جریان افغانی اند وآنها حتی نمی توانند تروریست باشند، ازخیلی وقت برای محافل غرب تفهیم شده است وبه همین دلیل است که ازچندین سال است که دررسانه های غرب از طالبان بعنوان گروه شورشی نام می برند آنها فقط شبکه حقانی را تروریست می گویند دلیل مساله را دراین می دانند که شبکه حقانی پیوند با شبکه ای القاعده دارد.

پس ازسال دوهزارچهارده درکنارموضوعا چون آموزش،کمک های مالی به افغانستان،حمایت ازاردو وپولیس ، به این مسایل نیزپرداخته می شود.ناتوامید واراست که طالبان رابه یک نحوی متقاعد نماید که وارد گفتگوهای صلح شود وشریک سیاسی قدرت درکابل ازراههای مسالمت آمیزباشند.نکته ای دومی که ناتوپس ازسال دوهزارچهارده به آن متعهد است این است که نظام سیاسی درافغانستان توسط طالبان نابود نشود نظام سیاسی درافغانستان بعنوان یک سرمایه به آن نگرسته شده است.ولی پاکستان به این مسایل باورندارد پاکستان می خواهد نظام سیاسی بدست طالبان سقوط نماید وقدرت درکابل بدست طالبان مهارشده استخبارات پاکستان قراربگیرد.پاکستان تعهدی که به غرب می دهد این است که طالبان تهدید بین المللی ازنوع القاعده نباشد اما هرگزبا این امرموافق نیست که طالبان قدرت سیاسی رادرکابل اشغال نکنند نه، سیاست اسلام آباد دراین مورد تغییرنمی کند وبه همین دلیل است که مشکل درافغانستان پس ازسال 2014 باقی است وجنگ خاتمه نمی یابد اما نظام سیاسی علیرغم تمایلات پاکستان،هرگزسرنگون نمی شود اینها ازحوادثی است که پس ازسال 2014 باید انتظارآن را کشید.