همسایه ها

همسایه ها

امروزرییس جمهورکرزی درکنفرانس اکو درپایتخت آذربایجان سخنرانی مفصلی داشت ایشان دربخش اول ازبیانیه خود تاکیدات زیادی درمورد تروریزم نمود وی گفت: تروریزم خطری است که تمام منطقه را تهدید می کند.رییس جمهورکرزی برای تروریستها درمنطقه پناه گاهای امنی را برشمرد وگفت: تازمانیکه همکاری منطقه ای درنابودی تروریزم وپناه گاه های امن آنها،نباشد، تروریستها نابود نمی شود. رییس جمهورکرزی دراین سخنرانی سخن ازمحوم ونابودی تروریستها داشت وکشورهای مثل پاکستان،آسیایی میانه،چچن را نام گرفت رییس جمهوردریک مورد به کشورهای منطقه وهمسایه منت گذاشت وگفت: اگرافغانستان درمقابل تروریستها مقاومت وایستادگی نکند،درآن صورت کشورهای آسیایی میانه درمعرض خطرتروریستها قرارمی گیرد.

ایشان به حزب اسلامی ازبکستان، گروه القاعده درچچن وگروه تروریستی درالغورهم اشاره داشته است.متن سخنرانی رییس رییس جمهورتاکنون بدست نیامده اما برخی گزارشها اشاره به این داشت که رییس جمهورکرزی ازگروهای افراطی درالغوریای چین نیزنام گرفته است.وی ازهمه گروهای تروریستی درکشورهای همسایه  ومنطقه بنام یاد کرد وگفت:این شبکه های تروریستی درمنطقه آموزش می بینند،تغذیه می شوند ودست به اقدامات خرابکارانه می زنند.سخنان رییس جمهور به منابع وتسهیلات که برای تروریستها گذاشته می شود،صراحت داشت.وی همکاری کشورهای همسایه ومنطقه را درنابودی تروریستها ضروری دانست.منتقدان می گویند: درتمام سخنرانی رییس جمهورنامی ازافغانستان که پناه گاه تروریست است گرفته نشد.ایشان کشورهای همسایه را پناه گاه امن تروریستها اعلام کرد وحتی تاکید داشت که تروریستها دراین کشورها تمویل آموزش وبه افغانستان فرستاده می شوند.درحال حاضربیش ازچهل هزارتروریست مسلح درتمام افغانستان فعالیت دارند ازسوی رییس جمهورنامی ازآنها گرفته نمی شود.اظهارات اخیررییس جمهوردومساله را واضح ساخته است یکی اینکه تروریستهای که رییس جمهورازآن درافغانستان حرف می زند نام ندارد.مردم می گویند: طالبان تروریست هستند اما رییس جمهوراین ادبیات را قبول ندارد که طالبان تروریست باشد ایشان زبانی دیگری را درمورد طالبان بکارمی برد که طالبان برادران ناراضی مردم افغانستان هستند.نکته دومی که رییس جمهورهمواره روی آن تاکید دارد این است که قریه های افغانستان محل تروریستها نیستند.تروریستها ازخارج مرزهای افغانستان وارد افغانستان می شوند.

رییس جمهورکرزی درکنفرانس ممالک اسلامی درمکه سه ماه پیش نیزبه این نکته ها اشاره داشت ایشان بیش ازهشتاد درصد سخنرانیش اختصاص به تروریزم داشت وازعلماء جهان اسلام خواست که برضد تروریستها اقدام نمایند اما تروریست های رییس جمهورنام نداشت ویا هرکه بود اما طالب نبود.درکنفرانس سازمان منطقه ای اکو،ایشان ازشبکه های تروریستی القاعده،شبکه تروریستی چچن،حزب اسلامی ازبکستان، گروهای تروریستی الغور،گروهای تروریستی درپاکستان نام گرفت وازکشورهای منطقه وهمسایه خواست که درنابودی تروریستها همکاری داشته باشند.ایشان بصورت آشکارگفت: که تروریستها درکشورهای منطقه تغذیه می شوند به آن ها آموزش داده می شوند با این وضع تروریستها ازبین نمی روند.رییس جمهوربه این مساله اشاره داشت که افغانستان تنها بخاطرخود مبارزه نمی کند بلکه مبارزه افغانستان یک بخشش مربوط به امنیت منطقه نیزمی شود.همسایه ها بخصوص پاکستان چالش عمده ای امنیتی برای افغانستان بوده دراین خصوص هیچ تردیدی نیست.حملات تند تیزرییس جمهورازآموزش،تغذیه ای تروریستها بدون شک همسایه شرقی پاکستان است رییس جمهوربارها به این موضوع پرداخته است وازمقامات ناتوخواسته است که مراکزتروریستها را هدف قراردهد.

درکنفرانس ویدیویی با رییس جمهوراوباما، پیش ازشرکت درنشست مجمع عمومی ملل متحد رییس جمهور به چند مساله مربوط به تروریستها اشاره داشت یکی اینکه قریه های افغانستان خالی ازتروریست است وناتونباید مردم را درقریه ها بنام تروریست بکشد ونکته دوم این بود که تروریستها درآن سوی مرزهای افغانستان مستقرهستند وسوم اینکه رییس جمهورازمقامات ملکی ونظامی غرب وناتوی خواسته که مراکزامن تروریستها را درآن سوی مرزها،هدف قراردهند.پاکستان رمز وراز این حرفهارا می داند این نوع اظهارات درمناسبات دوکشورخدشه جبران ناپذیروارد می کند.منتقدان رییس جمهورمی گویند: پاکستان ازموضع گیریهای ایشان این برداشت را می کند که رییس جمهورافغانستان ازغرب وآمریکا می خواهد که خاک پاکستان را مورد حمله قراردهد واین مساله درروابط دوکشورتاثیربسیاربدی دارد.انکاررییس جمهورازحضورهزاران تروریست افغانی درداخل این کشوروفعالیتهای انکارناپذیرطالبان درخاک افغانستان،به هیچ وجه قابل توجیه نیست.سئوالی که چرا رییس جمهورحضورتروریستهای طالب درافغانستان را منکراست ازسوی هیچ کسی جواب داده نشده است.مقامات حکومتی وتحلیل گران وابسته به حکومت هرگزدراین گونه موارد حرف روشنی به مردم نگفته اند.شکی دراین نیست که طالبان درخاک پاکستان حضوردارند وناف آنها به ناف استخبارات بسته اند وازسوی آنها تغذیه تمویل وتجهیزمی شود کسی منکروجود شبکه حقانی درخاک پاکستان نمی تواند شد.ولی این حقایق نمی تواند موجب کتمان حقایقی دیگری شود که بگوییم درقریه های افغانستان تروریستی نیست.

رحمان ملک وزیرداخله پاکستان چنین منطقی دارد هروقت خبرنگاران ازوی پرسیده اند که چرا شبکه های تروریستی درخاک پاکستان پناه گاه دارند وی براحتی می گوید:درخاک پاکستان هیچ پایگاهی ازتروریستها نیست وی منطق مشابه ما را بکارمی برد ومی گوید: دلایلی زیادی است که تروریستها ازافغانستان داخل پاکستان می شوند وامنیت کشورما را به خطرمواجه ساخته اند.پاکستان همسایه افغانستان ازمنطق مشابه افغانستان کارمی گیرد ومنکرتروریستها درخاک پاکستان می باشد خانم کهرهنگام سفررییس جمهورکرزی به پاکستان دربهارسالجاری گفته بود: ما ملا عمرنداریم که تحویل افغانستان دهیم این بانوی عاشق حتی منکروجوملاعمردرخاک پاکستان شد.خطریکه افغانستان را تهدید می کند وبخش زیادی ازتحلیل ها به این پایه استواراست که طالبان ازخاک پاکستان وبا حمایت این کشورپس ازسال2014 وارد افغانستان می شوند وبا جنگ، افغانستان را به تصرف خود درمی آورند وحکومت کابل را ساقط می کنند.گروه بین المللی بحران نیزبه احتمال سقوط حکومت اشاره کرده است.اینکه معاون دوم رییس جمهور با سخنرانی یک نیم ساعته خود به مردم اطمینان می دهد که طالبان نمی توانند به افغانستان برگردند این نوع حرف گردن جواب همان پرسش درتقدیراست که طالبان ممکن است برگردند و خطرازسوی طالبان وجود دارد ونگرانی بازگشت طالب بکلی برطرف نشده است.

مقامات افغانستان وناتوهمواره تاکید کرده که طالبان نمی توانند پس ازسال 2014 افغانستان را به تصرف خود درآورند ونماینده ملل متحد درافغانستان آقای یان کوبیش نیزمی گوید: خطربازگشت طالبان منتفی است.این همه تاکیدات خبرازنگرانی های می دهد که آن طرف سکه را نیزباید دید که طالبان ممکن است دراثرغفلت برگردند ومشکلات بزرگی را ایجاد نمایند.همسایه وهمسایه ها این گونه چالشها را می توانند برای افغانستان خلق نمایند.زمینه های داخلی حضورهزاران تروریست مسلح درداخل خاک افغانستان وعوامل منطقه ای که تروریستها بگفته ای رییس جمهورازسوی آنها تمویل وآموزش داده می شوند،می تواند تهدیدات جدی پس ازسال دوهزارچهارده را فراروی افغانستان قراردهد.بحث همسایه های افغانستان موضوع بسیاراساسی درصلح وثبات افغانستان است .آقای یان کوبیش که جریان مذاکره وگفتگوی بین الافغانی را می خواهد مدیریت نماید،گذشته ازعوامل درونی جامعه افغانستان،عوامل منطقه ای مذاکرات برای شان، خیلی مهم است زیرا کشورهای منطقه به دلیل منافع شان درافغانستان به راحتی ازبحران افغانستان به زیان منافع شان نمی گذرد.همسایه های افغانستان، نظرات متفاوت درمورد قضیه افغانستان دارند پاکستان منافع خودرا دراین جستجوی می کند که حکومت کابل مطیع وفرمان برداراسلام آباد ودرضدیت با هند عمل نماید برای پاکستان همسایه هندی افغانستان دردرجه اول تعریف منافع را دارد. پاکستان همسایه افغانستان زمانی تسلیم صلح می شود که متیقن شود که حکومت کابل متحد وحتی دست نشانده آن است.

 عواملی زیادی درتحلیل استراتژیستهای پاکستان وجود دارد که این کشورهمسایه را امید وار می کند که پس ازسال2014 حکومت کابل وابسته به آنها خواهد شد حال می تواند سیمای آن حکومت طالبانی کامل باشد ویا ترکیبی ازطالبان حزب اسلامی و جناح تبارگرایی ارک.هند با چنین حکومت دست نشانده وبنیاد گرای درکابل، هرگزکنارنمی آید.همسایه هندی علاقمند حکومتی درکابل است که دوست هندوستان باشد به همین دلیل هند مصالحه ایکه نتیجه آن، سلطه یک جانبه طالبان درکابل باشد ویا ازطریق جنگ طالبان کابل را به اشغال خود درآورند هرگزتسلیم نمی شود.ایران همسایه غربی افغانستان ملاحظات خاصی را دارد تهران باحکومت مستقردرکابل کارمی کند اما نه ازنوع طالبانی آن که حکومتی جمهوراسلامی ایران را خصم اعتقادی خود درتفسیراسلام وشریعت بداند. کشورهای آسیانه میانه هرگزازحکومتی درکابل حمایت نمی کند که برای آنها تروریست وتبهکارصادرنمایند.کشورهای عربی نیزدیدگاه های خود را درمورد افغانستان دارند گرچه مساله افغانستان با توجه به بحرانهای شدیدی ناشی ازبهارعربی،اهمیت درجه چندم را دارد اما بازهم کشورهای حوزه خلیج فارس بسترنا امنی افغانستان شناخته شده اند به عبارت واضح تر امنیت افغانستان همواره ازسوی این دسته ازکشورها درمعرض تهدید قرارداشته است. این کشورها نسبت شان با افغانستان این است که ازمنظرپاکستان با مساله افغانستان می نگرند.

حکومت رییس جمهورکرزی هم نتوانسته سیاست های قانع کننده ای درمناسبات همسایه گی داشته باشد اسلام آباد با کابل هرگزروابط دوستانه ندارد دهلی هم نگران تذبذب حکومت افغانستان است ایران هم نسبت به قراردادهای استراتژیک با آمریکا وغرب تردیدهای خاصی خود را دنبال می کنند کشورهای آسیایی میانه ازسیاست های کابل سردرنمی آورد و به شدت نگران حوزه امنیتی خود ازسوی افغانستان می باشند.رییس جمهوردرباکو گفت: ما تنها بخاطرامنیت خود با تروریزم نمی جنگیم بلکه درجنگ با تروریزم ازمنافع منطقه نیزدفاع می کنیم.البته حرف رییس جمهورازسوی همسایه ها بخصوص پاکستان تعارفی بیش نیست.دیگران هم باورمند نیست که افغانستان بخاطرمنافع آنها با تروریزم می جنگند.همسایه ها دلیل دارد وآن این است که حکومت حامد کرزی اصولا تعریفی ازتروریزم ندارد وطالبان را بعنوان دشمن وتروریست تعریف نکرده است درحالیکه اکثرکشورهای همسایه به جزپاکستان، طالبان را تروریست ودشمن منافع خود می دانند.