پیروزی بادو اکثریت

پیروزی بادو اکثریت

انتخابات آمریکا درجهان،استثناء است.درهرجای دنیا انتخابات با یک اکثریت،به پیروزی می رسد اما درآمریکا این گونه نیست.آقای اوباما ومیت رامنی با اکثریت،اراء مردم رییس جمهورنمی شوند.هرکدام ازدونفر،برای رییس جمهورشدن احتیاج به دواکثریت دارد وآن اکثریت کالیج الکترورال واکثریت رای مردم است. موضوع انتخابات آمریکا بسیار پیچیده ،مهندسی شده است.دورقیب درهمه ایالتها،مبارزه می کنند اما درهشت ایالت باید بشترین انرژی را برای کسب مقام ریاست جمهوری،خرج نمایند. ایالت مثل اوهایو،پنسیلوانیا،فلوریدا،نیوهمپشهرو..ازعمده ترین ایالتهای می باشد که دورقیب بشترین کارهای انتخاباتی را دراین ایالتها،انجام می دهند.

ازمیان این چند ایالت سرنوشت ساز،گفته شده است که ایالت اوهایو،نقش اول رادارد چرا؟  زیرا این هشت ایالت درکالیج 161 کرسی دارد درمیان آنها اهایو هجده کرسی درالکتروکالج دارد.بنابراین باید اهایو را تسخیرکرد تارییس جمهورآمریکا شد.درمرکزکالیج الکترورال،رییس جمهوربرگزیده 270 رای راباید بدست آورد.درغیرآن صورت او،نمی تواند رییس جمهورآمریکا شود.درسال2000 آقای الگوررای اکثریت مردم را داشت اما رییس جمهورآمریکا نشد دلیل آن این بود که الگور،نتوانیست درالکترورال کالیج 270 را بدست آورد.به همین دلیل بوش رییس جمهورآمریکا انتخاب شد. دراین مورد البته حکم محکمه فدرال بود.درکناراین دو اکثریت "رای مردم وکالیج" دیده می شود رای کالیج مهم تر ازرای مردم است ویا شاید رای مردم بخصوص درایالتهای کلیدی،رای الیکترورال،به دنبال دارد.کسیکه دراوهایو،بشترین رای مردمی را دشته باشد هجده رای این ایالت را درمرکزالیکترورال بدست آورده است.دو،اکثریت ازشاخصه های انتخابات آمریکا،شمرده می شود ودرهیچ جای این نوع سیستم وجود ندارد.

درکنارداشتن دواکثریت،مولفه های دیگر،نیزدرانتخابات آمریکا مهم است.درحال حاضر،آقای اباما ومیت رامنی درچندین میدان درحال پیکار انتخاباتی می باشند.زنان آمریکا،اقلیتهای قومی،تیره های تباری، سیاست خارجی وبرنامه های اقتصادی و..هرکدام نقش تعیین کننده درپیروزی دونامزد می تواند ،داشته باشد.نظرسنجیها،نشان می دهد که دورقیب شانه به شانه حرکت می کنند،فاصله ای آنچنانی نیست.اوباما 48 درصد ومیت رامنی 47 درصد افکارعامه را باخود دارد.زنان دراین میان بشترطرف داراوباما هستند.اقلیتهای قومی نیزازاوباما حمایت می کنند.درمقابل گروهای مذهبی وسفید پوست بشتر،متمایل به آقای میت رامنی اند.برنامه های اقتصادی،ایجادشغل نیز،ازدیگرابزارانتخابات آمریکا دانسته شده است.عرضه کردن برنامه های خوب وشفاف شعارهای جذاب،می تواند درجذب افکارعمومی ،تاثیرگذارباشد.سیاست خارجی درمبارزات انتخاباتی آمریکا،نیزجایگاهی دارد اما نه به پیمانه برنامه های داخلی.مردم امریکا بشترعلاقمند برنامه داخلی آمریکا هستند.این هم یکی ازجالب ترین مسایل درانتخابات آمریکا می باشد.آمریکا درعمل بشترین توجه را به مسایل خارجی دارد این البته،کارسیاست مداران آمریکا است مردم آمریکا برخلاف سیاست مداران شان،به مسایل خارجی کم ترتوجه دارند.

 به همین دلیل است که درسراسرمبارزات انتخاباتی آمریکا،دوکاندید کم ترین بحث را درمورد سیاست خارجی بخصوص مساله افغانستان داشته اند.هردوگفته اند که سربازان آمریکا ازافغانستان خارج شوند.خواست مردم آمریکا پایان جنگ افغانستان می باشد.جنگ افغانستان مردم آمریکا را خسته کرده است.یکی ازموضوعات غیرقابل نقاش دربرنامه های دورقیب،خروج سربازان آمریکایی ازافغانستان است.ولی می دانیم آمریکا درعمل،بالاترین توجه را به سیاست خارجی خواهد داشت هریک ازدوکاندید،سیاست خارجی متفاوت را دنبال می کنند.درافغانستان دموکراتها،خواهان مصالحه ومذاکره با طالبان اند.شروطی درمذاکره را مدنظردارند درصوت که آن خواسته های تامین شود ،دموکراتها،مصالحه با طالبان را ترجیح می دهند.شروط اینها می تواند باشد قطع مناسبات با القاعده،پناه ندادن اعضای القاعده درافغانستان،عدم تعرض وتجاوزبه حوزه امنیتی غرب وآمریکا.طالبان اگراین تعهدات را قبول نمایند،بدون شک، دموکراتها،با طالبان وارد مذاکرات صلح می شوند وخواسته های طالبان را قبول می کنند.جوب آیدن معاون رییس جمهورآمریکا یک وقتی گفته بود : طالبان الزاما دشمن آمریکا نیست. طالبان شروط که را بیان شد اگرآن اصول را به پذیرد آمریکا با آنها مذاکراه می کنند.

جمهوری خواهان متفاوت برخورد می کنند.آنها گفته اند که طالبان باید بعنوان یک قدرت نظامی ،حرف نزند طالبان ان قدرباید کوبیده شود که ماشین جنگی آنها درهم بشکند وبا زبان زورسخن نگویند.برداشت جمهوریخواهان این است که آنها طالبان را برای آمریکا دشمن ومتحد القاعده تعریف کرده ورابطه طالبان با شبکه القاعده را،رابطه ای ایدلوژیک وگسست ناپذیر،تعریف کرده اند به همین اساس است که نمی خواهند دشمنان آمریکا با قدرت نظامی وزورنظامی دربرابرآمریکا،سیاستهای شان را جلوببرد.آمریکا با رهبری جمهوریخواهان،بصورت مستقیم با دشمنان خود درگیرمی شود.به همین خاطر است که گفته شده درصورت پیروزی میت رامنی،ممکن است شاهد جنگهای دیگری ازنوع جنگهای که بوش درابتداء هزاره دوم،راه انداخت ،باشیم.جمهوریخواهان با راه انداختن جنگ عراق،افغانستان را قربانی کرد.بوش جمهوریخواه درکنارمساله افغانستان،وارد جنگ درعراق شد وبه این صورت ،نیروهای بین المللی درافغانستان،استحاله گردید.یکی ازدلایلی ناکامی ناتودرافغانستان،ایجاد جنگ موازی درکنارافغانستان بود.بوش سه کشور را مرکزشرارت اعلام داشته بود ومی خواست،هرسه محوررابردارد.جنگ با صدام حسین براساس همین سیاست ،مهندسی گردید.آقای رامنی،میراث دار ومیراث خواربوش است.

تحلیل گران می گویند: میت رامنی دربرابرمساله،سوریه بی تفاوت نمی ماند.جمهوریخوهان ممکن است ،مستقیما وارد منازعه سوریه شوند.درمورد ایران هم ممکن است سیاستهای سختگیرانه وانعطاف ناپذیری را درپیش بگیرند ومسایل را بجاهای خطرناکی ،سوق دهند.مقامات وفرماندهان نظامی ایران با دلایلی می گویند: که جنگ روی می دهد اما کی ودرچه جای آن دیگرمعلوم نیست.جمهوری خواهان،مناسبات بسیار،صمیمانه با اسراییل دارند.امروزگزارشهای را درمورد انتخابات آمریکا خواندم.جمعیت بیش ازدوصد هزارنفردراسراییل که تابعیت آمریکایی دارند اکثریت قریب به اتفاق آنها گفته اند که به آقای میت رامنی رای می دهند. این نوع گرایشات جمعی بی دلیل نیست.آقای اوباما درمیان اسراییلیهای مقیم آمریکا،محبوبیتی ندارد.یهودیها دراسراییل ازاوبا ما خوش شان نمی آیند.آقای اوبا ما حرفی را گفته است که اسراییلها،هرگزآن را فراموش نمی کنند.ایشان سه سال پیش گفته بود که مرزهای اسراییل وفلسطین براساس تاریخ 1967 تعیین شود.مرزهای اسراییل وفلسطین وسرزمینهای اشغالی مبنایی زمانی آن سال1967 باشد این مساله جنجال بزرگی درآمریکا ،ایجاد کرد اسراییلیها ولابیهای آن درآمریکا ،نظرآقای اوبا ما را ،ردکردند.

دوحزب دموکرات وجمهوری خواه درآمریکا ،نحوه تعامل وبرخورد شان درسیاست خارجی،متفاوت اند.جنگ مستقیم ونیابتی ،ازشاخصه های سیاست خارجی دوحزب می تواند باشد.جمهوریخواهان،دشمنان تعریف شده شان را دربیرون ازآمریکا،دسته بندی کرده وبصورت مستقیم با آنها درگیرمی شوند اما دموکراتها، سعی می کنند که بصورت مستقیم وارد جنگ نشوند.آنها ازابزارهای منطقه ای برای پیش برد اهداف شان کارمی گیرند.دموکراتها سیاستهای انگلیسی را نسبت به سیاستهای ناسیونالیستی جمهوری خواهان،ترجیح می دهند.دموکراتها،منافع شان را درجنگ نیابتی تعریف می کنند.درجنگ لیبیا دیدیم که آمریکا ازتوانایی وظرفیتهای منطقه ای وبین المللی استفاده کرد.درجنگ لیبیا، آمریکا نقش بسیارمتاخررا داشت.بارجنگ را به دوش اروپا وکشورهای عربی گذاشت.آمریکا به رهبری جورج بوش هرگزاین کار رانمی کرد.جنگ مستقیم ونیابتی درواقع،شاخص ترین تعریفی است که می توان درمورد سیاست های دوحزب،نام گرفت.درجنگ سوریه آمریکا مایل نیست،وارد شود اما جمهوریخواهان این سیاست را قبول ندارند آنها می گویند باید مساله سوریه با قهر،یک طرفه کرد.ناتو باید وارد درگیری سوریه شود.جمهوریخواهان این چنین حرف می زنند.

آگاهان نگران این هستند که با ،روی کارآمدن جمهوری خواهان،خاورمیانه، شاهد شدید ترین منازعات تاریخی خود شود.برخی گفته اند سیاست های جنگی جمهوریخواهان،برمی گردد به بیس داخلی آمریکا. کارخانه های اسلحه سازی عمدتا درمالکیت جمهوریخواهان می باشد بنابراین آنها مایل اند که درجنگ، ماشین آلات شان بفروش می رسد.درموردافغانستان ملموس ترین تاثیرات انتخابات آمریکا درمورد مذاکره با طالبان،نشان داده خواهد شد.میت رومنی روند فعلی گفتگوباطالبان راقبول نمی کند.آنها می گویند با ید طالبان را متقاعد ساخت که جنگ راه حل نیست واین کاربا ضرب شصت به طالبان تفهیم می شود.روند فعلی را جمهوریخواهان قبول ندارد وآن رامایه شکست وسستی آمریکا دربرابردشمنان شان می داند.این جوب آیدن است که گفته است طالبان الزاما دشمن آمریکا نیست.جمهورخواهان می گویند: طالبان الزاما دشمن آمریکا هست.این گروه باید شکست بخورد وخود داوطلب صلح شود.این کاردرصورت امکان دارد که ماشین جنگی طالب درهم شکسته شود وطالب، آن قدردرهم کوفته شود که خود با صدای بلند،خواهان مذاکره وصلح شود.

جمهوریخواهان به پاکستان،فشارهای زیادی وارد می کند.آنها تاثیرتهدیدات شان را درمورد پاکستان ازیاد نبرده اند .مشرف درکتاب خاطرات خود"درخط آتش" به این مساله اشاره می کند که آمریکا گفت: دست ازحمایت طالبان والقاعده برمی داری ویا اینکه پاکستان را به قرن حجربرگردانیم.این منطق جمهوریخواهان است.پیروزی میت رامنی،تاثیرات زیادی درجنگ باطالبان خواهد گذاشت واینکه گفته شود برای افغانستان هیچ تاثیری پیروزهریک ازدورقیب ندارد،حرف دقیقی نیست.پیروزی اوباما ویا میت رامنی با دو،اکثریت رای مردم واکثریت کالیج الیکترورال،تاثیر شگرفی درمنطقه وافغانستان می گذارد.احتمالا برنده این دورازانتخابات با گرفتن هردواکثریت رای مردم وکالیج، با دشواریهای زیادی،بارک اوباما خواهد بود.