آیا پاکستان کارهای را انجام می دهد؟

آیا پاکستان کارهای را انجام می دهد؟

سناتوران آمریکا دوپا را دریک کفش کرده ومی گویند: فرزندان آمریکا هرچه عاجل ترباید به آمریکا برگردند.جنگ درافغانستان کافی است.برخی ازتحلیل گران آمریکایی جنگ افغانستان را جنگ بی ثمر،تعریف کرده اند.قراین نشان می دهد که بخش بزرگی ازنیروهای آمریکا،ازخاک افغانستان پیش ازسال 2014 ازافغانستان خارج می شوند.آمریکا وانگلیس می خواهند فشارهای را به پاکستان وارد نمایند تا پاکستان کارهای را برای صلح انجام دهد.سیاست مداران غرب وآمریکا به شدت نیازدارند که به مردمان خود بگویند:

 که ما درافغانستان رفته بودیم واین کارها را انجام داده ایم.ما اسامه را کشته ایم رهبران عمده القاعده را درمنطقه نابود کرده ایم،تشکیلات وماشین جنگی آن را درهم کوبیده ایم،بخشهای بزرگی ازافغانستان درامنیت قراردارد.مادرافغانستان ازحکومتی حمایت می کنیم که براساس انتخابات دموکراتیک،روی کارآمده است.ملیونها کودک افغانستان به مکتب می روند،مادرافغانستان ،رسانه های آزاد را حمایت کرده ایم درافغانستان دموکراسی برقرارشده است.این مجموعه مسایل همیشه دررسانه های غرب ودرزبان سیاست مداران غرب،جریان داشته است.آقای اوبا ما درسراسرکارزارانتخاباتی خود به کشته شدن اسامه ورهبران القاعده تاکید می کرد.فضای تبلیغاتی غرب بگونه ای است که حتی آقای رومنی درسومین دورازمناظره تلویزیونی ازآقای اوباما بخاطرکشته شدن اسامه،سپاس گذارمی شود.نکته ای دیگریکه که غرب وآمریکا باید به مردم خود توضیح دهد که با خروج ازافغانستان،صلح وامنیت برقرارشده است واین مساله بصورت مستقیم به پاکستان برمی گردد.حال آمریکا وغرب می خواهند به پاکستان فشارهای را وارد نمایند که درآستانه خروج ازافغانستان باید پاکستان،گامهای را درجهت صلح بردارد.مصالحه درافغانستان عمده ترین دست آورد غرب می تواند درافغانستان،شمرده شود.غرب وآمریکا با روند مذاکرات صلح می تواند،دردهای وارد شده به سربازان شان وخسارات بزرگی که درطولانی ترین جنگ به آنها وارد شده است وبیش ازپانصد ملیارد دولار،خرج افغانستان کرده وبیش ازسه هزارسربازشان درافغانستان کشته شده،توجیه این همه تلفات،این است که پاکستان باید جریان مذاکرده را بجای مناسب وقابل قبولی بکشاند درحال حاضرغرب وآمریکا فشارهای زیادی به پاکستان وارد کرده ومصرانه ازآنها خواسته اند که گامهای استواروملموس برای صلح درافغانستان بردارد ونشان دهد که توانسته طالبان را برمیزمذاکره حاضرنمایند.

افغانستان دراین میان گامهای عملی برای حسن نیت، می خواهد بردارد وپاکستان هم عملا اقداماتی را بصورت سمبلیک به افغانستان وغرب،نشان داده است.نه نفرزندانی طالب که معلوم نیست به چه جرمی گرفتارشده بودند، حالاآزادی آنها، منت بزرگی برای افغانستان شده ومقامات پاکستان گفته است که گام بزرگی حسن نیت ازطرف شان، برداشته شد. نه نفررا اززندانیان بعنوان حسن نیت آزاد کرده ایم وتعداد دیگری اززندانیان طالب را آزاد می کنیم وما به خواست برادران درافغانستان احترام گذاشته ایم واین کارها را می کنیم.لیست که مورد نظرافغانستان بود،عملی نشده است. ملابرادرکماکان درزندان کراچی زندانی است.وزیرخارجه نیزهمان لیست  صلاح الدین ربانی رابا خود داشت.وزیرخارجه افغانستان خواستارآزادی زندانیان طالبان شده.آقای صلاح الدین ربانی درحال حاضردرآمریکا می باشد آگاهان امور می گویند :صلاح الدین قراراست بصورت جدی ازآمریکا بخواهد که زندانیان طالب را اززندان گوانتونما آزاد نماید وی دوماه پیش ازاین همراه رییس جمهوردرمجمع عمومی شرکت کرد ولیست طالبان که درزندان گوانتونما زندانی هستند را با خود داشت وآن را تسلیم شورای امنیت کرده است.صلاح الدین برای عملی شدن این هدف حال به آمریکا رفته است وباتمام انرژی تلاش می کند که خواست طالبان مبنی برآزاد شدن زندانیان شان ازجزیره ای گوانتونما،عملی شود.

دوستی ازجمعیت اسلامی که نمی خواهد نامش گرفته شود می گوید : صلاح الدین ما ازخود طالبان،جدی ترومتعهدانه تربرای آزادی رهبران طالب وتبهکاران تلاش دارد.وی می گوید: برای ما خیلی دردناک است که وارث شهید ومظلوم،تبدیل به حامی ظالم وقاتل شود.این عضو جمعیت اسلامی وازپیروان استاد شهید ربانی با تاثرزیادی می گوید: که برای ما اصلا قابل درک نیست که چرا چنین شده است. طالبان که استاد ربانی را شهید کرده اند هم ظالم وهم قاتل هستند.صلاح الدین ما حال درنیورک رفته قاتلان پدرش را می خواهد آزاد نماید وکاردیگری را که دنبالش است این است که تعداد بیش ازپنجاه نفرازطالبان را ازلیست سیاه سازمان ملل بردارد زندانیان گوانتونما شاید درطراحی ومهندسی قتل استاد شهید نقشی نداشته اند اما اینهای را که صلاح الدین نامهای شان را باخود دارد ومی خواهد ازلیست سیاه سازمان ملل برداشته شود،بدون شک آنها درشهادت استاد ربانی نقش داشته اند وی می گوید: این ازعجایب تشکیلات ما است که وارث شهید،حامی قاتل وظالم شود.وی دریک گفتگوی دوستانه گفت: با این وضع خون استاد پایمال می شود.این عضوبرجسته جمعیت می گوید: ما درتلاش هستیم کنگره ای جمعیت را دایرنماییم وبه این سرپرستی به یک نحوی خاتمه دهیم.این مساله اصلا قابل توجیه برای ما نیست.البته بادوستان دیگرازجمعیت اسلامی گفتگوداشته ام برخی ازاعضای جمعیت با این نظرموافق نیست آنها می گویند: صلح ارزشش خیلی بالاترازاین حرفها است واین دسته منطق واستدلال شان همان استدلال حکومتی اند.

حکومت افغانستان گامهای سریع وجدی حسن نیت رادرمورد طالبان برداشته است.برداشتن نام طالبان ازلیست سازمان ملل،درخواست آزادی زندانیان طالب ازجزیره گوانتونما،ارایه لیست به مقامات پاکستان درخصوص آزادی زندانیان طالبان اززندانهای پاکستان،همه اینها درنوع خود بی نظیراست کاریکه خود طالبان ومقامات پاکستان تاکنون انجام نداده اند.سئوالی که مطرح است این است که افغانستان باهمه این تلاشها،هنوزنتوانسته است رضایت وقناعت طالبان وشورای کویته را بدست آورد وهنوزطالبان به شدت ماشین کشتارشان را درقلم رو حاکمیت افغانستان،درحرکت است.جاده مذاکرات با طالبان یک طرفه است.این افغانستان است که به سرعت به جانب صلح می راند اما ازسوی طالبان،هرگزاقدامی صورت نگرفته است وآنها هم چنان درجای خود درصلح با افغانستان متوقف هستند.طالبان همین چند روزپیش همه اقدامات حکومت افغانستان را مردود اعلام کرده وگفته اند که هرگزبااین حکومت دست نشانده مذاکره ای ندارند اما با آمریکا آری حاضراست مذاکرات را آغازنمایند.طالبان، آمریکا را بعنوان طرف مذاکرات شان قبول دارند اما نمی خواهند با حکومت افغانستان سلام وعلیک داشته باشند.

پاکستان نیزگامهای را برای نشان دادن حسن نیت می خواهد بردارد. آزادی زندانیان طالب بنا به درخواست افغانستان،گامی مثبتی ازسوی پاکستان دانسته شده است.اقدامات پاکستان ازسوی آمریکا مورد ستایش قرارگرفته است گرچه آمریکا وانگلیس بخوبی می دانند که پاکستان ازاهداف استراتژیکی خود درموردافغانستان دست بردارنیست ولی آن را اعلام نمی کند این مساله دلیل دارد.غرب وآمریکا مستاصل شده ومی خواهندازجنگ بی ثمرافغانستان خودرا نجات دهند وبرای توجیه افکارعمومی شان،اقدامات پاکستان را بزرگ می شمارند وازپاکستان بابت کارهای که می کند،سپاس گذارمی شوند وآن را گامی بسوی صلح درافغانستان،تعبیرمی کنند.غرب وآمریکا بخوبی می دانند که پاکستان، مطالبات خودرا درموردافغانستان به حاشیه نگذاشته است.پاکستان یکی ازاروزوهایش این است که علیرغم هندوستان،موافقت نامه استراتژیک با افغانستان امضا نماید زیرا پیامد آن رامی داند.امضای پیمان راهبردی با افغانستان ،موافقتنامه استراتژیک با هند را بی تاثیرمی کند واین اروزی درجه اول پاکستان است که سند همکاری افغانستان وهند ازاعتباروصلابت بی افتد.خانم کهرهمین دیروزاوراق بلند بالای را که درواقع همان مسوده پیمان استرتژیک است را درمیزگفتگو،جلوی وزیرخارجه افغانستان می گذارد وخواهان مطالعه وامضای آن می شود.انگلیس درحقیقت مبتکراین سیاست است که کابل واسلام آباد باید سند همکاری استراتژیک داشته باشد.

مساله دیگر درمذاکرات وخواست پاکستان این است که حال ما تعداد زندانیان طالب را بنابردرخواست شما آزاد کردیم وتیم ملابرادررا،هم رها می کنیم ولی شما درمورد ملافضل الله فراری ما چه می کنید وی درخاک افغانستان است ومرتکب تروروجنایت شده دخترنوجوان وبی گناه مارا می خواست بکشد.درکنارمطرح کردن گروه فضل الله،شاید مسایلی دیگری را نیزعنوان نماید. منازعات مرزی بین دوکشورازموضوعاتی نیست که پاکستان آنرا فراموش کرده باشد.سفراءانگلیس مستقردرافغانستان وپاکستان می گویند: مساله مرزی دوکشوربرای ما روشن است اما نمی خواهیم آن را درحال حاضربه رسانه ها بکشانیم.مناقشه ارضی کنارگذاشته نشده است .این درست که آمریکا آن را به رسمیت شناخته اما انگلیس نمی خواهد آن را مطرح نماید.افغانستان خط دیورند را به رسمیت نمی شناسد اما مثل انگلیس نمی خواهد آن را عنوان نماید.پاکستان ازافغانستان می خواهد که خط دیورند را، قبول نماید وخود شان گفته است که این مساله به پایان خود رسیده ودیگرقابل بحث نیست.پاکستان می خواهد کارهای برای صلح انجام دهد اما نه به رضای خدا وخوشنودی افغانستان.پاکستان تحت فشاراست ودرآستانه خروج سربازان غرب وآمریکا می خواهد،کارهای را برای آنها انجام دهد اما این کارها،مفت مجانی نیست.

 پاسخ دادن به خواسته های پاکستان برای افغانستان خیلی سخت است.ملافضل الله وگروه وی را چه گونه می تواند پاسخ داد ازنظرافغانستان این داستان ساختگی است اما پاکستان می گوید وی داستان حقیقی کشورما است که افغانستان درازاء خواسته هایش ازما برای این مساله پاسخ مثبت دهد.پاکستان به دیگرخواسته افغانستان که آزادی زندانیان طالب باشد ممکن است مثل گذشته کارهای را انجام دهد اما می خواهد طالبان، اساسی ترین نقش رادرحکومت افغانستان داشته باشند.مذاکرات مشروط را هرگزطالبان وپاکستان قبول ندارند شروط مذاکرات ازنظرپاکستان وطالبا امر غلطی است درمذاکرات صلح هیچ شرطی پذیرفته شدنی نیست همان گونه که تحلیل گران طرف دارطالب می گویند: برای مذاکره وضع پیش شرط ها، امراشتباه است.برخی آگاهان اظهارات بد بینانه ای دارند ومی گویند : افغانستان با این تلاش وسرعت که درشرق وغرب دنیا راه انداخته ولیست های بلند بالای را ازطالبان دارد،معلوم می شود که شروط خود را درمذاکرات کنارمی گذارد.پاکستان دراین موارد می خواهد کارهای را انجام دهد اما ازخواسته های خود نمی گذرد.درحال حاضر،امضای موافقت نامه استراتژیک،همکاری دردستگیری ملافضل الله ،قایل شدن نقش بزرگ برای طالبان درنظام سیاسی افغانستان،کنارگذاشتن شروط درگفتگوهای صلح وشاید هم مساله دیورند ازجمله مطالبات پاکستان است .