تعریف ازطالبان

تعریف ازطالبان

تفاوتهای زیادی درمورد گفتگو وتعریف ازباطالبان تاکنون وجودداشته است این تفاوتهابرمی گردد به این مساله که هریک ازکشورهای تاثیرگذار،تفسیروتعبیر خاصی خودرا ازطالبان دارد. قرائت انگلیس با برداشت آمریکا درمورد مذاکرات صلح متفاوت است.انگلیس نظراتش خیلی نزدیک با پاکستان درمورد طالبان باید باشد.پاکستان دردیکته کردن سیاست وتعریفش ازطالبان خیلی موفق بوده البته این ازخود دلیل دارد زیرا پاکستان درتاریخ، همیشه مرجع مطمئن درسیاست منطقه ای انگلیس، شناخته شده است. درجدال افغانستان وپاکستان،انگلیس همیشه جانب پاکستان را گرفته است.اعتماد درمناسبات دپلماتیک پایه کاروهمکاری می باشد واین اعتماد بین پاکستان وانگلیس درهمان بالاترین حدش،وجود دارد بی جهت نیست که آقای کامرون درحاشیه کنفرانس مجمع عمومی سازمان ملل درسپتامبر2012 دریک گفتگوی سه جانبه کامرون،کرزی، وزرداری،پیشنهاد امضای پیمان استراتژیک باپاکستان رابه کرزی می دهد.

 این مساله هیچ زیانی به پاکستان ندارد اما برای افغانستان باچالشهای زیادی  همراه می باشد.درمورد طالبان هم تعریف پاکستان همان تعریف  است که انگلیس ازطالبان دارد. درحالیکه افغانستان وآمریکا وبرخی دیگرازکشورها،تعریف متفاوت ازانگلیس وپاکستان را دارند.شبکه حقانی وشورای کویته عموما،مورد تایید پاکستان است انگلیس هم ازاین ایده پشتیبانی می کند درحالیکه آمریکا وافغانستان،این تعریف عام را قبول ندارد افغانستان برای خود طالب های انشعابی درست کرده وبرای این کارهم متحمل تلفات سنگینی شده وهم طالبان را که افغانستان ارتباط داشت آنها را نیزدچارچالش ساخته اند.ملاغنی برادروهمکارانش،درسال2010 قربانی همین ارتباطابات ومذاکرات باافغانستان گردید.قضیه ملابرادربجای باریک وحساسی درمناسبات دوکشورباید گره خورده باشد.حدس گمانهای وجود دارد که پاکستان ،می خواهد پس ازموافقتنامه استراتژیک با افغانستا،درمورد ملابرادرتصمیم بگیرد.پاکستان تعریفی دارد که قبول کردنش درحال حاضربرای آمریکا وافغانستان باید کمی سخت باشد.آگاهان می گویند: افغانستان سرک دوطرف به طرف طالبان کشیده وهیچ فرقی بین آنها قایل نیست رییس جمهونگفته این بخش ازطالبان برادروبخش دیگرش برادرنیست.برادران ناراضی خطاب عام رییس جمهوراست که شامل همه طالبان می شود این همان جاده دوطرفه است.

مشکل اساسی ازسوی طالبان است که سرک یک طرفه به افغانستان کشیده ونمی خواهد با افغانستان وارد هرگونه گفتگوومذاکره شود این را هم برخی ازآگاهان حمل به سیاستهای پاکستان کرده وگفته اند که این پاسخ درواقع موضع پاکستان است که ازسوی طالبان به این صورت اعلام شده است.درمذاکرات لندن پاکستان وانگلیس یک موضع را درمورد طالبان دارد وهردوکشورتاکید می کنند که باب گفتگوبا همه طالبان،گشوده شود که شامل شبکه حقانی هم باید شود.ولی افغانستان نمی تواند دراین مورد بصورت جدی حرف بزند.قبول کردن یک طرفه کاری سختی است دراین لحظه این چالش وجود دارد که  دسته وابسته به پاکستان نمی خواهد با حکومت افغانستان، گفتگوداشته باشد وبرای افغانستان باید سخت باشد که بگوید: درست مذاکره با شبکه حقانی،مذاکره با شورای کویته وخلاصه مذاکره با همه طالبان،درست است این نوع موضع گیربرای افغانستان کمی احتیاج به زمان وهماهنگی بشتری لازم دارد نظرواشنگتن درمورد شبکه حقانی تغییرنکرده واین گروه را درلیست سیاه گرفته است.لابیهای پاکستان تاکنون موفق نبوده که نظرآمریکا درمورد شبکه حقانی را تغییردهد.گرچه مقامات پاکستانی به آمریکاییها خاطرنشان کرده که شبکه حقانی، همان حکمی شورای کویته رادارد.

 درجدول زمانی مشترکی که درمورد طالبان،تهیه شده این رانشان می دهد که تاپایان سال 2013 سه مساله درمورد طالبان باید حل شود یکی اینکه طالبان رسما انفکاک خودرا ازشبکه القاعده اعلام نماید دوم اینکه سلاحهای شان رابه زمین بگذارد وسوم اینکه درپروسه انتخابات شرکت نمایند.این جدول عملی واجرایی شدنش کاملا بسته گی دارد به موافقت پاکستان وتطبیق این جدول بدون همکاری پاکستان، عملی نیست البته گفته شده که مسایل زیادی درجدول پیشنهاد شده که برخی ازقسمتهای آن را روزنامه وال استریت جرنال یک ماه پیش به نشررسانده بود.درآن روزنامه به این مساله اشاره شده بود که طالبا دربخشهای ازجنوب وشرق افغانستان، اداره مورد نظرخودرا بصورت آزمایشی برای مدت دوسال تطبیق نماید امریکه تهدیدات زیادی را بدنبال دارد.

درنشست لندن آقای کامرون روی دومساله پافشاری خواهد کرد. که هر دوموضوع به نفع پاکستان،تفسیرشده است یکی اینکه ایشان فکرسپتامبر2012 را درموردموافقتنامه استراتژیک،  کنارنمی گذارد وهم چنان ازاین ایده حمایت می کند.این مساله تسهیلات برای پاکستان وچالش برای افغانستان دانسته شده است.نکته ای دومیکه کامرون روی آن پافشاری می کند مساله گفتگوبا همه گروهای طالب به شمول شبکه حقانی باید باشد قبول کردن این موضوع ازسوی افغانستان به این دلیل دشواراست که این گروه ها افغانستان را بعنوان طرف ، قبول ندارند. جاده یک طرفه است.ازسوی دیگرچه گونه افغانستان می تواند بدون هماهنگی با واشنگتن قبول نماید که گروه حقانی شامل مذاکرات صلح شود.واشنگتن شبکه حقانی را درلیست سیاه خود قرارداده وگروه حقانی را عطف به القاعده تفسیرمی کند ودرلیست ورودی قرارداده.درواشنگتن دولیست ورودی وخروجی مورد مطالعه است پنجاه سه نفردرفهرست ربانی ،باید ازلیست سیاه خارج شود وشبکه حقانی وارد لیست سیاه شود.

مساله دیگریکه ازسوی رییس جمهوردررسانه های غربی منتشرشده،هم می تواند درسطح ملی چالش برانگیزدانسته شود وآن این ا ست که ایشان گفته: خطربرای افغانستان طالبان نیست.خطرمداخله خارجیها درامرگفتگوومصالحه باطالبان است.منظورازمضمون کلام شان دوچیزتعبیرشده یکی  اینکه درمذاکرات صلح گروهای سیاسی افغانستان دعوت شده وتاحالا درچند مورد ازآنها خواسته شده که درنشستهای مشترک شرکت نمایند.این مساله ازسوی افغانستان،مردود دانسته شد وزیرخارجه گفت: دیگرشانتهی چهاروپنج نداریم.حکومت افغانستان ورییس جمهورکرزی تاکید دارد که گفتگوهای صلح باید ازیک مجرای صورت بگیرد وآن شورای عالی صلح است ایشان گفته است که ازمجاری متفرق کارصلح مشکل می شود.نکته دومیکه رییس جمهورروی آن تاکید کرده وآن دخالت خارجیها درامورافغانستان است وی دراین مصاحبه گفته است که دخالت خارجیها خطرناک تراطالبان می باشد.رییس جمهورازنشست رهبران سیاسی با نمانیدگان طالب درپاریس،دبی وجاهای دیگرناخرسند،می باشد.احتمالا این مساله را ایشان همانگونه که دررسانه های بریتا مطرح کرده ممکن است با مقامات بریتانیا نیزمطرح نماید.

طالبان خطرنیست اما دخالت خارجیها خطرناک می باشد.احتمالا این مساله بصورت را جدی دنبال وتا جاییکه امکان دارد ازمذاکرات گروهای سیاسی بانمایندگان، جلوی گیری نماید اشکالی که صورت گرفته این است که چرا رییس جمهورنسبت به نشست توکیو که سه جانبه بود اعتراضی نداشته است.درتوکیونماینده گان طالب،حزب اسلامی ونمایندگان شورای عالی درنیمه آخرسال2012 گفتگوی را درقالب نشست دریک کنفرانس علمی بیان داشت ما درآن زمان، ازمقامات حکومتی شنیدیم که ازنشست سه جانبه علمی ،استقبال کرده است.ولی نسبت به نشست شانتهی پاریس معترض می باشد.آگاهان می گویند: حکومت نسبت به مخالفان سیاسی خود حساسیتهای زیادی دارد این مساله درانتخابات،مذاکرات ودردیگرموارد نمایان شده است.درگفتگوی لندن مساله مذاکره اپوزیسیون نیزمطرح می شود.حکومت به کشورهای خارجی وازپاکستان می خواهد که بگوید: گفتگوازیک کانال صورت بگیر.

 درمورد تعریف ازطالبان،کنفرانس لندن کنفرانس سختی خواهد بود.طالبان مورد نظروحمایت پاکستان وانگلیس، با طالبان که آمریکا وافغانستان روی آن تاکید دارند، فرق دارد شواهد نشان می دهد که کشورهای عربی بشترنظرپاکستان را درمورد طالبان ترجیح خواهند داد.تعریف ازطالبان درکناردیگرمسایل نیزازموضوعات برجسته درکنفرانس لند شناخته شده است.