ریشه های اعتصاب

ریشه های اعتصاب

اعتصاب غذا،یکی ازراه های شناخته شده درمبارزات مدنی است.این حرکت به این دلیل اهمیت دارد که، گروهیکه اقدام به این عمل می کند سه خصیصه رادرنظر می گیرد یکی هدف اعتصاب است.امساک ازغذا واعتراض ازاین نوع باید هدف داشته باشد هرانسانی قادربه انجام این عمل نیست اعتصابات مطلقا انگیزه های بسیارقوی دارد.نکته دوم که اعتصاب را بسیاربرجسته وبرازنده می کند،این است که این حرکت هیچ آسیبی به دیگران وحتی به مورچه هم نمی رساند این عمل به این علت که به دیگران زیان نمی زند ابعاد اخلاقی وانسانی این حرکت را بسیاربرجسته می کند ونکته سومی که دراعتصاب بسیا شکوهمند است این است که اعتصاب کننده یک نوع فداکاری وازخود گذشته گی را می خواهد برملا نماید.

بی عدالتی صورت گرفته آنها دربرابرظلم وبیعدالتی می خواهد ایثاروفداکاری نمایند.این کاررا با، مایه گذاشتن ازجان خود شروع می کنند.اعتصاب هراندازه که زمانش طولانی می شود به همان پیمانه،خطرونابودی وی را تهدید می کند وبسیارجالب است کسانیکه این کاررا تجربه کرده ند گفته اند که اعتصاب کننده درست است که بلحاظ جسمی نحیف وضعیف می شود اما بلحاظ روی بسیاراستوارومصمم می گردد ما خیال می کنیم که وی بدترین حالت روحی را دارد زیرا ما ظاهروی را می بینیم که درست است ولی اعتصاب کننده با جهان خود سروکاردارد وهرچه زمان می گذرد، تاثیرات گرسنگی وتشنگی بروی کم وکم ترمی شود.بابی سانز درتاریخ، طولانی ترین اعتصاب را پشت سرگذراند وسرانجام این مبارزایرلندی با بیست هشت روزمقاومت تاب نیاورد ومرد.

نکته بسیاراساسی دراعتصاب این است که طرف را درنهایت استیصال وتحت فشارقرارمی دهد. نهاد که علیه آن اعتراض ازنوع اعتصاب راه افتاده باشد بسیار،تحت تاثیرقرارگرفته به این صورت ازهمان لحظه های اول بلحاظ روحی روانی اعتصاب کننده ،طرف خود را شکست داده و پیروزشده است.زیرا اعتصابگر،مقابل وطرف خودرا خلع سلاح کرده است بگونه ای که نهاد حکومت که برضد وی اعتصاب صورت گرفته می خواهد چه کند؟.خانم بارکزی درآغازدورشانزده هم پارلمان دست به اعتصاب زد وفکرمی کنم، شانزده روزازخوردن ابا ورزید. امساک شانزده روزه خانم بارکزی همه خصوصیات که اعتصاب دانشجویان داشت را، داشت ولی اینکه وی چرا موفق نشد،این  البته ازخود دلیل داشت ایشان یک نفربود وحکومت می توانست  بخوبی ازپس  یک نفربدرآید ودربرابراعتصاب یک نفره تصمیم بگیرد، خیمه وخرگاه وی را جمع نماید ودرشفاخانه ببرد وبا یک نحوی مقاومت وی را بشکند.

اما اعتصاب محصلان ،بخوبی سازماندهی شده بود.حرکت جمعی بود واین حرکت ازهمان روزهای اول به هفتاد نفررسید وهرچه زمان می گذشت به تعداد آن افزده می شد.حکومت سخت نسبت به این مساله نگران بود.ولی هرگزنمی توانست هشتاد یک نفررا با هزاران هوادارکه دراطراف آنها صف کشیده بودن را،دستگیرنماید این مساله برای حکومت امکان نداشت.نکته دوم که این حرکت را بسیارتقویت وتغذیه کرد،همین شبکه ها اجتماعی بود واقعا شما می توانستید قدرت اطلاع رسانی این شبکه ها را درک نمایید مردم دراین هشت روز، رادیوها را کنارگذاشته بودند وبا فیسبوک لحظه به لحظه رویداد اعتصاب را تعقیب می کردند وجدید ترین خبرها را دریافت می کردند. درفیسبوک شما با یک خبرنگارسرکارندارید درفیسبوک همه خبرنگارهستند وهرکس می تواند ازموقعیت خودگزارش تهیه نماید.

شبکه اجتماعی فیسبوک یک معجزه علمی است.اطلاع رسانی ازجریان اعتصاب حیرت انگیزبود بخصوص اینکه نسل حاضردرمیدان آن قدربه تکنولوژی واستفاده ازتکنولوژی روی آورده اند که قابل وصف نیست انها نه تنها خبرها را می خوانند بلکه هرکدام درهرگوشه ای که باشد خبرتولید می کنند وهرکدام تبدیل به خبرنگاررویداد ها می شوند.اعتصاب دانشجویان درجوارپارلمان حیرت انگیزبود درفاصله چند دقیقه خبربه اقصی نقاط عالم انتشارمی یافت.حکومت باید ازهیچ چیزنترسد اما ازشبکه های اجتماعی وازقدرت اطلاع رسانی فیسبوک باید بترسد.خاطره وتجربه شخصی خودم دراین هشت روزخیلی جالب بود.خطی که را که دنبال می کردیم خیلی واضح بود.ابتداء برای ما، شناخت خواسته های دانشجویان وریشه های عمل آنها خیلی مهم بود.ما، می با ایست باید بعمق خواسته های دانشجویان راه می یافتیم این برای ما دردرجه اول اهمیت قرارداشت.

 خواسته های دانشجویان وریشه های اعتصاب شان برای من دراطلاع رسانی، اصلی ترین مساله شده بود دراین مرحله فکرمی کردم ،ما تابع احساسات شخصی خود واینکه یک محصل بیهوش شد وچه گونه به شفاخانه منتقل شد را نباید قرارمی گرفتیم ااین درست که اعتصاب مسایل عاطفی بسیاردرد ناکی دارد ولی مهم ترازآن شناخت هدف محصلان است که حق شان است که باید مرام شان دانسته شود.من اهداف اعتصاب رابه دست آوردم ودانشجویان خیلی ساده وصریح گفتند که ما چهارمساله را خواسته ایم تغییر درمدیریت دانشکده وآنها مصداق این تغییرات را، نیزروشن کردند که استاد ورییس دانشکده علوم اجتماعی،عامل رویداد واعتراض بودند خوب بسیارمنطقی بود که باید آنها برطرف شوند وتغییردرمدیریت پوهنحی زی باید ازیک جای شروع شود.

نکته دوم که درخواسته های محصلین خیلی شفاف دیده می شد، تغییردرکادرعلمی دانشکده وسومین مساله ای که بسیارجالب بود،رفع تبعیض وتعصب ازمحیط دانشکده بود.همه این امور برای ما، مهم بود.دانشجویان درواقع مالک این خواسته ها بود هرکسیکه ازاعتصاب محصلان می خواست حرف بزند، می بایست مالکیت آنها را برخواسته های شان درک می کرد.این مساله ازاین نقطه نظرحایزاهمیت می توانست باشد که تحریفات وسوءاستفاده ازخواسته های دانشجویان صورت نگیرد درروزششم شنیدم که برخی به مطالبات دانشجویان می خواهند، تغییرات بوجود بیاورند وبه تعداد مطالبات، اموری را اضافه نماید.دراطلاع رسانی این مساله بسیارمهم بود که نباید خواسته ها واصول اولیه مطالبات  دستخوش تغییروتحول شود.همان چهاراصل وماده که درهمان روزاول اعلام شد وهفتاد نفرمحصل بخاطرآن اقدام به اعتصاب غذا زد،همان شروط اولویت واصول اصلی معیار، ما دررسانه ها شده بود.

 کسانی بودند که برما خورده می گرفتند که چرا اصراردارید که خواسته های دانشجویان سنگین نشود این عده درگفتگوهای شان با ما غرض نداشتند ولی کاسه های داغ ترازآش شده بودند.محصلان خود شان اطلاع رسانی بسیاردرستی می کردند وواقعا مدیریت اطلاع رسانی شان زیبا بود.همه ازمدیریت اطلاع رسانی آنها سود می بردیم وکمک می کردیم.موضع مقامات وزارت با اطلاع رسانی منطقی بدورازاحساسات خنثی گردید انها دراول اتهامات ناروایی را بسته بودند." لوچک" دانشجویان رفوزه شده ومسایل ونسبت های اخلاقی به دانشجویان درسرلوحه تبلیغات شان قرارگرفته بود وهمین طور دامن زدن به مسایل تباری.

اما حرکت دانشجویان واطلاع رسانی درست ومنطقی، سبب گردید که اتهامات شان بی اساس وغیرمنطقی نشان داده شود.حضورهزاران نفرازگروهای مختلف اجتماعی بخصوص دانشجویان دانشگاه ها وحضورسنگین جمعیتهای بزرگی ازمحصلان همه پهنتونهای کابل واعلام حمایت آنها با خواندن بیانیه ها واعلامیه ها،همه را بهت زده کردند و یقین کردند که حرکت واعتصاب محصلان مورد حمایت بیدریغ همه دانشجویان کشورهستند واعتراضات محصلان صنفی مدنی براساس حق وعدالت استواراست.اعلام حمایت بیش از250 شخصیت ونخبگان افغانستان درسراسرجهان ازدانشجویان،دیگرهیچ تردیدی بجای نگذاشت که اعتراضات دانشجویان ازاصول مدنی وحقوق شهروندی برخوردارهستند وربطی به حقوق شهروندی وصنفی همه محصلان دارند.برگزاری محفل گفتمانهای علمی وتحلیلی وانعکاس گسترده آن ازسوی رسانه های کشور،فضیلتهای زیادی را برای محصلان بوجود آورد وسرانجام این مساله ابعاد فرا شهری بخود گرفت.

 دانشجویان هرات،بامیان،کابل ازاعتصاب حمایت کردند وآنها هم دست به اعتصاب زدند این مساله صورت ملی بخود گرفت درکانادا جمعی ازفرهنگیان افغانی وکانادانی ازاعتصاب حمایت کردند ودرکویته پاکستان مردم مصیبت دیده این شهر،برای محصلان کابل، شام غریبان برپاکردند اهالی شهرکویته به یاد عزیزان شان که توسط جنایت کاران جهنگوی کشته شدند وبه یاد دانشجویان کابل درتاریکی شب هرنفر دو شمع روشن کردند وتا خاموش شدن شمع های شان درکنارشمع به یاد وخاطره عزیزان شان ودانشجویان کابل نشستند این همبستگی واقعا حیرت انگیزبود.ریشه های اعتصاب ازهمین نکته ها، نیزبخوبی روشن می شود وآن این است که درنظام آموزشی وتعلیمی ما،کهنه گی،فرسوده گی ارتجاع،تعصب وتبعیض حاکم است درکناراین مساله به دلیل بد بودن سیستم، دانشجویان دختروپسرقربانی مدیرواستادان وابسته به مدیریت فاسد پهنتونها شده اند.

دراین شرایط گزارش اداره مبارزه با فساد، کوس رسوایی مدیریت فاسد درپهنتونها را،ازبام به زمین انداخت.این اداره درجمع دانشجویان اعلام داشت که هرآنچه دانشجویان گفته درست است ولی کم گفته در سیستم تعلیمات عالی فساد وسوءاستفاده های وحشتناکی، جریان دارد واعمال شده که عاملین آن باید مجازات وزندا نی شوند.ریشه های اعتصاب همین ها است حال حکومت باید دیگرگونیهای اساسی درنظام آموزشی وتعلیمی بوجود اورد.تازمانیکه اصلاحات همه جانبه انجام نشود بازهم روزی، گرفتاری ازنوع دیگری تکرارخواهد شد.مدیریت سنتی وعقب مانده، سخت به زیان محصلان است وامورتعلیمی ودرسی هم فوق العاده کهنه وتاریخ گذشته و متحجرانه است با این وضع فرزندان این مردم قربانی این سیستم می شود.