سه رنگ

سه رنگ

آقای بوش بعد از یازده سپتامبر جهان را به دو رنگ سیاه و سفید تقسیم کرد و رنگ سومی نداشت. درحالیکه رنگ سوم یکی از مهم ترین رنگ ها در زندگی است. رنگ سوم متناسب با هر کشور،می تواند معنی داشته باشد. برخی خاکستری، برخی آبی و عده هم به رنگ سبز نیاز دارند. این رنگ سوم را باید ما درکشور خود داشته باشیم.رییس جمهور این رنگ سوم را باید پیدا نماید. تنها رنگ در افغانستان سیاه مطلق و یا سفید مطلق نباید باشد. تروریزم اگر رنگ سیاه است که هست، اما مصالح افغانستان در رنگ دیگری نهفته و آن رنگ آبی و یا سبز و برخی گفته خاکستری است. همکاری با جامعه بین المللی همان انتخاب رنگ سوم است مصلحت افغانستان دراین است که سند همکاریهای امنیتی باید امضا شود در غیر آن همه آنها رفته اند و ماباید به رنگ سیاه کشانده شویم و به حمایت گروهای خشونت گرا پناه ببریم و این واقعا کار نادرست است.

البته همه گفتند که رییس جمهور بوش پس از یازده سپتامبر 2001  و کشتارهولناک و انهدام دوبرج نیویورک ، حق داشت که احساساتی شود و چنین منطق دورنگی را بکار ببرد. سه هزار نفر کشته شدند و هزاران آدم دیگر زخمی و ضربه ترسناکی به آمریکا که درتاریخ آن کشوربی نظیر، بود را مشاهده کرد. و طبیعی بود که چنین احساساتی شود و جهان را به دوگروه مثبت و منفی و یا دورنگ سیاه وسفید، تقسیم نماید.اما رییس جمهور حلیم افغانستان چرا احساساتی شد و در سخنرانی دوم شان درلویه جرگه با احساسات سخنرانی کرد. خوب لویه انتخابی وانتصابی خود شان درنهایت به امضا موافقت نامه همکاری امنیتی، صحه گذاشت و آن را تایید کرد ولی رییس جمهور با شنیدن این فیصله، وارد لویه جرگه شد و با احساسات کم نظیر توام با عصبانیت سخنرانی کرد و در مواردی با پیر، و مراد خود حضرت مجددی به مشاجره افتاد. دوستی می گفت اصلا و ابدا موردی در تاریخ کار مشترک  رییس جمهورکرزی و حضرت مجددی وجود ندارد که چنین گفتگوهای تلخی آن هم درحضور رسانه ها و جمعیت دو هزار پانصد نفری لویه جرگه، چنین مناقشات تلخی را ، راه اندازی نماید. ازاین روایت معلوم می شود که رویداد لویه جرگه و فیصله آن هرگز و هرگز به مذاق رییس جمهورکشور نبوده است.

شروطی که رییس جمهوروضع کرده خیلی سخت وعملی کردن آن زمان لازم دارد. مساله صلح با طالبان، ضمانت انتخابات شفاف ازسوی آمریکا، رهایی زندانیان طالبا ن ازسوی آمریکا و عدم تفتیش خانه های مشکوک،موضوعاتی نیست که آنها را به سند همکاری بخیه کرد. شروط وضع شده احتیاج به وقت و زمان دارد و نمی شود آن را به موافقت نامه امنیتی ،گره زد. آمریکا و ناتو که طرف قضیه هستند امضا سند همکاری را پیش از سال 2014 می خواهند. آنها این گونه استدلال کرده اند که ما این سند را لازم داریم و براساس آن، تنظیم قانون و تصویب میلیاردها دالر بودجه لازم داریم. امروز رهبران ناتو دربروگسیل گرد هم آمده اند و جدی ترین حرف شان امضای موافقت نامه امنیتی با افغانستان است. آقای راسموسن اخطار داد که اگرکابل سند همکاریهای امنیتی را امضا نکند آن وقت خطرات و تهدیدات آن را باید قبول نماید. خطرات که متوجه افغانستان می شود این است که تجربه عراق تکرار می شود امری که وزیرخارجه عراق درسفری که به کابل داشت با صراحت اعلام داشت که به نفع افغانستان است که سند همکاری با آمریکا را امضا نماید. اظهارات هوشیار زیباری وزیرخارجه عراق برخواسته، از یک امر شخصی نیست وی می داند که پارلمان عراق چه اشتباه بزرگی را مرتکب شد و موافقت نامه همکاری با آمریکا را به دلیل مصونیت قضایی رد و حالا با موج عظیم موتر سواران انتحاری رو برو شده است.

خطرات احتمالی که متوجه افغانستان می شود

امروز آقای راسموسن در نشست ناتو دربروگسیل به وضوح به این خطرات اشاره کرد وی با صراحت اعلام داشت که اگر موافقت نامه امنیتی بین افغانستان و آمریکا امضا نشود، دراین صورت تمامی اعضای ناتو تصمیم مشترک خواهند گرفت یعنی همان گونه که یک جا وارد افغانستان شده اند و یک جا هم ازافغانستان خارج خواهند شد. خروج نیروهای بین المللی را آقای جنرال دانفورد فرمانده نیروهای آمریکایی به خوبی توضیح می دهد.روزنامه وال استریت جرنال نوشته است که خروج نیروهای بین المللی از افغانستان پیامد های ناگوار اقتصادی، امنیتی و فروپاشی نیروهای نظامی و امنیتی افغانستان را درپی دارد. آقای دانفورد گفته است که رییس جمهورکرزی این سند را باید امضا نماید و درغیرآن صورت، نیروهای بین المللی از افغانستان بیرون می شوند، وی به عوارض درد ناکی این گزینه اشاره می کند و می گوید: اولین پیامد آن فرو پاشی اقتصاد افغانستان است. این مساله را همه کارشنان گفته اند که افغانستان به لحاظ وابستگی های مالی به اندازه ترسناکی به خارج وابسته است. آقای آذرخش حافظی به من می گفت: ما بالای نود درصد به کمک های غرب وابسته شده ایم. این مساله خیلی عریان است. وزیرمالیه بودجه 444 میلیارد افغانی را که به مجلس نمایندگان عرضه کرده، تنها یک 132 میلیارد آن مربوط به عواید داخلی می شود، و ما بقی تماما برمی گردد به امداد های خارجی. حال آقای دانفورد به همین مساله اشاره دارد که اگر نیروهای بین المللی از افغانستان خارج شوند، خوب تاثیرات منفی آن با قطع کمک های خارجی به وضوح نمایان خواهد شد و اقتصاد افغانستا ن نمی تواند دوام بیاورد و فروشانی مالی واقتصادی پیش می یاید.

آقای دانفورد فرمانده کل نیروهای بین المللی درافغانستان به خطرات امنیتی نیز اشاره دارد وی گفته است که با رفتن نیروهای بین المللی از افغانستان، نیروهای تروریستی درافغانستان فعال می شوند و خارج شدن نیروها ی بین المللی آنها را امید وار و تشیجع می کنند و به این صورت امینت افغانستان ازسوی آنها به خطر، رو به رو می شود. نکته سومی که آقای دانفورد به آن پرداخته است،مساله ارتش و اردوی افغانستان است وی با صراحت اعلام داشته که با خروج کامل نیروهای بین المللی ، ارتش و پولیس افغانستان، دچارفروپاشی می شود. این مساله احتیاج به گفتن ندارد.این کافی است که چند ماه معاش 350 هزار نیروی نظامی و امنیتی پرداخت نشود، این یعنی فروپاشی ارتش و نیروهای امنیتی. رییس جمهوردریک مورد به این مساله اشاره داشت که خوب ما حالا سه چهارمیلیارد دالر، ذخیره داریم و آن ذخایر تمام شود باز خدا مهربان است . این مضمون سخنان رییس جمهور، نمی تواند مشکل را به صورت اساسی حل نماید و این تیر، بسوی تاریکی انداختن است. رزق "من غیرلایحتسب" درشرایط وحالات ویژه است  که ما لایق رزق من غیرلایتحسب نشده ایم. معاشات اردو و پولیس باید بر اساس محاسبات منطقی و با واقعیت های زندگی مردم تنظیم شود.350 هزارنیرو ازسوی منابع خارجی تمویل می شوند حال آنها می روند خوب اردو و پولیس بدون معاش نمی توانند، کار کنند. این همان حرف دانفورد می شود که اردوی و پولیس افغانسان با رد موافقت نامه امنیتی ، ازهم می پاشند.

 امروز یک جنرال باز نشده درمورد شایعات قطع تدارکات و سوخت صحبت می کرد. آقای امرخیل جنرال بازنشسته می گفت و قتی که شما ذخیره ندارید و دریک روز با قطع شدن سوخت ، ازپرواز می مانید این یعنی اینکه  نیروهای هوایی ندارید. وی تاکید داشت که این کمبود و فقدان ذخیره درامورنیروهای زمینی نیز تاثیرمی گذارد و همه چیز فلج می شود خوب این همان فروپاشی است که آقای دانفورد به آن اشاره کرده است. خلاصه کلام این است که همه امور درحال حاضر گره خورده به مساله موافقت نامه امنیتی اگر رییس جمهورآن را امضا کند دراین صورت غرب و آمریکا باید به تعهدات عمل نمایند و روال عادی بهم نمی خورد اما اگر این سند امضا نشود درآن صورت باید به دامن گروهای دهشت افکن پناه ببریم و توصیه ها و به مضمون اعلامیه آن ها باید  گوش بدهیم و این یعنی اینکه ما رنگ سیاه و سفید داریم و حالا رنگ سیاه را برگزیده ایم هما هنگی وهمسوی با خشونت طلبان همان گزینه رنگ سیاه است.