مدیریت دور دوم بهتر از دور اول نخواهد شد

مدیریت دور دوم بهتر از دور اول نخواهد شد

انتخابات دور دوم دارد.براساس اعلام کمیسیون مستقل انتخابات، نامزدان پیشتاز هیچ یکی موفق به کسب آراء پنجاه به علاوه یک را نشد. درحال حاضر هیچ یکی از نامزدان از مدیریت کمیسیونها، راضی نستند البته دلیل عدم رضایت، فقدان مدیریت سالم است. نامزدان به وضوح شکایت از تقلب ازسوی ماموران کمیسیون دارند. آقای اشرف غنی احمد زی ازهمه بشتر، فریاد می زند که کمیسیون درحق شان ظلم کرده ورای شان خیلی بالاتراز 31 اعشاریه 5 است. دراعلام نتایج قسمی به لحاظ تبلیغاتی، موقعیت آقای اشرف غنی احمدزی، خیلی تنزل کرد. این مساله درشمارش آراء برای شان باید خیلی سخت تمام شده باشد. شنیده شده که ایشان از رفتار کمیسیون با اعلام نتایج، سخت ناراحت می باشد. تیم اصلاحات وهمگرایی هم از روند شمارش آراء راضی نیست آنها هم گفته اند که شمارش آراء قناعت شان را حاصل نکرده است. تیم اصلاحات و همگرایی گفته است که رای شان به مراتب بالاتراز آن چیزی است که شمارش شده است. در دور پایانی 44 اعشاریه 9 درصد آراء به نفع داکتر عبدالله ریخته شده است. همان گونه که اشاره شد تیم ها راضی به آنچه که کمیسیون انجام داده نستند و به دیده شک و تردید می نگرند. دلیل مساله همان عدم شفافیت و سوء مدیریت کمیسیو انتخابات می باشد. حال با این وضع اگر انتخابات با همین مدیریت به دور دوم می رود، درآن صورت وضعیت هرگز بهبود نمی یابد و شک تردید ها خیلی زیاد تر از انچه که هست خواهد شد. دراین مقاله به عمده ترین اعتراضات و اشکالات مدیریتی کمیسیون مستقل انتخابات و کمیسیون سمع شکایات پرداخته می شود.

چرا کمیسیونها متهم به سوء مدیریت شده اند؟

اولین چالش که کمیسیونها، خلق کرد این بود که خود شان اظهارات بسیار متفاوتی درمود انتخابات را داشتند. مقامات دو کمیسیون هرگز موفق نشدند که بعد از شانزده هم حمل 93  منطق منسجم و واحدی داشته باشند. یکی می گفت: تقلب درحدی گسترده است که ممکن است نتایج انتخابات را آسیب پذیر نماید اما دیگری می گفت: تقلب هست اما نه درحدی که به نتیجه انتخابات، صدمه ای وارد نماید. در داخل خود کمیسیونهای سمع شکایات و انتخابات به گونه ای بسیار متفاوتی سخن گفته شد. آقای نجرابی درمورد باطل کردن صد هزار رای مردم هرات برخلاف کمیشنر دیگری درهرات حرف می زد و کار ابطال آراء درهرات را برخلاف مقررات وقانون وطرزالعملهای کمیسیون اعلام داشت. در مرکز هم آقای آریا فر، از رویداد ابطال صد هزار رای درهرات، ابراز ناخوشنودی داشت و گفت: هرآنچه روی داده برخلاف قانون بوده است. سخنگوی کمیسیون هم واکنش نشان داد و گفت حق اظهار نظر تنها درشان وی و رییس کمسییون سمع شکایات می باشد کسی دیگری حق اظهار نظر دراین خصوص را ندارد. خوب سوء مدیریت بد ترازاین را نمی توان سراغ داشت.

آگاهان امور می گویند:  تناقضات این را نشان می دهد که مقامات کمیسیون تحت تاثیرعوامل قدرت و سیاست قرار دارند و مدیریت مستقل شان را تاحدی زیادی با چنین اظهاراتی خدشه دار کرده اند. این نگرانی هم و جود دارد که در دور دوم همین تاثیرگزاری و تاثیر پذیری را آنها داشته باشند. گذشته از این تناقضات بیانی و موضع گیریهای متفاوت، مقامات هردو کمیسیون در مورد انتخابات، نحوه عملکرد آنها در مورد آراء نیز، درست نبوده است. آنها باصراحت اعلام داشتند که صد هزار رای را درهرا ت باطل کرده اند که کردند و بعد  مقامات کمیسیون گفتند: که درهرات 16 مرکز و 13 صندوق باطل شده است. آقای محسنی می گفت: که درسراسر کشور بین 68  تا 75 مرکز و محل باطل شده است. حال این پرسش جواب داده نشد که به چه تعدادرای مردم درسراسر افغانستان باطل شده است. این گونه مبهم کاری و مخفی کاری برخلاف قانون انتخابات می باشد. در دور نهایی رییس کمیسیون مستقل انتخابات گفت: که 444  محل ، رای دهی  شامل اعلام صد درصدی نیست آن محلات به کمیسیون سمع شکایات ارجاع داده شده است و چیزی درحدود پانصد مرکز و محل هم باطل شده است. این ها کارهای است که صورت گرفته  ولی هیچ یک از نامزدان دراین مورد اطلاعی ندارد. مقامات ستاد های انتخاباتی هر نامزدی گفته اند که ده ها نامه برای کمیسیونها، فرستاده و لی هرگز به نامه های و پرسشهای شان جواب نداده اند. این ها از مظاهر عمده سوء مدیریت می باشد.

گذشته از اینکه معلوم  نشد که صد هزار رای مردم هرات باطل شد و یا نشد وارد سیستم شد و یا نشد، اظهارات متناقض دراین خصوص کارهای شفافیت را در مورد آراء مردم ، پیچیده تر ساخت اما حقیقتا کسی نمی داند صد هزار رای به چه دلیل باطل و یا نشد. بالای پانصد محل ومرکزی که گفته شده است رای شان باطل شده است، دلایلی آن به نامزدان داده نشده است. گزارشهای هم از ولایات شرقی داریم که خیلی درد ناک می باشد. گزارشهای که من دیدم این گونه حکایت دارد که صندوقهای زیادی به نام زنان پرشده است و بعد همان صندوقها، دوباره تبدیل به رای مردان شده است. بازهم گزارش داریم که در آغاز وروزهای اول رای دهی وشمارش، آمار، ولایات براساس اوراق نتیجه ناظران، چیزی بوده ولی بعدا روشن شد که چندین برابر رای همان محلات به نفع یک نامزد بالا رفته است. یک کار شناس امور  انتخابات می گفت: چیزی در حدود ششصدهزار برگه تقلبی به نام نامزدان و یا نامزدی به صندوقها ریخته شده است. وی این گونه ا ستدلال می کرد که این آمار با برگه های که ما از ناظرین خود داریم، هم خوانی ندارد و تفاوتهای بسیار زیادی بین اوراق نتیجه ناظران و آن چیزیکه وارد صندوق شده است، وجود دارد وی علاوه کرد آنچه که در بایگانی کمیسیون گذاشته شده کاپی اوراق نتیجه از این دست محلات و مراکزی تخیلی می باشد. تمام این ها برمی گردد به همان سوء مدیریت کمیسیونها.

چرا دور دوم از دور اول بد تر خواهد شد؟

آنچه برشمردیم، نشان می دهد که کمیسیونها، نمی تواند دور دوم را به خوبی مدیریت نمایند. در دور اول شرایط به گونه فراهم بود که مردم به لحاظ ذهنی آمادگی کامل برای رفتن به پای صندوقهای رای را داشتند و می دانستند که انتخابات در 16 حمل 93 برگزار می شود که شد. مردم وظیفه خود می دانستند که بروند و سرنوشت سیاسی خودرا تعیین نمایند و رفتن با کمال شجاعت و شهامت علیرغم تهدیدات گسترده ای امنیتی و شرایط نامساعد جوی، رای شان را به صندوقها ریختند تا رییس جمهورشان را انتخاب کرده باشند ولی متاسفانه این حماسه و زیبایی با مدیریت جانب دارانه کمیسیونها خراب شد. کمیسیونها نتوانیستند، در امر ملی به وظایف و مکلفیتهای خود ، خوب عمل نمایند این همه اختلافات که دربین خود شان جریان دارد و این همه پنهان کاری که صورت گرفته است واین همه پرسشهای که جواب داده نشده است، دلیلی واضحی است که دور دوم را به مراتب از دور اول خراب تر خواهد کرد.

چالش دیگر، میزان علاقمندی مردم به رفتن به پای صندوقهای رای به دور دوم است. شک نداشته باشیم که دور دوم برخلاف میل مردم می باشد. هرکی ادعا کند که مردم طرف دار دور دوم هستند باید به خرد وی شک کرد. دور دوم امر تحمیلی و ازباب ناگزیری هست. قانون هم این ناگزیری را پیشبینی کرده است. نکته اساسی فقدان مدیریت انتخابات در دور دوم می باشد با استناد به دور اول، واضح است که دور دوم به مراتب ازآنچه که صورت گرفته بد ترخواهد شد. مردم علاقه به دور دوم ندارند، مسایل امنیتی به مراتب، دور دوم را تهدید می کند جامعه جهانی هم فکر نمی کنم چندان میل داشته باشد که انتخابات با آن همه هزینه های کمر شکنی برای شان دارد، به دور دوم برود.

درکناراین چالشها از هم اکنون واضح شده که گروها و جماعتهای شکست خورده دور اول وارد فازهای خطرناکی قومی و سمتی شده اند. اگر تفاهمی صورت نگیرد و انتخابات به دور اول تمام نشود، شک نداشته باشیم که انتخابات را این کمیسیونها مدیریت نمی تواند، بحران شدیدی را پیش رو خواهیم داشت. مساله بسیار مهمی دیگر هم این خواهد شد که در دور دوم، هرنامزدی که بازنده باشد، هرگز عملکرد کمیسیونها را قبول  نمی کند. دلیل مساله این است کمیسیونها نتوانیستند اعتماد نامزدان را به خود داشته باشد همان گونه که اشاره کردم درحال حاضر هیچ نامزدی از رفتار ابطال، مخفی کاری، صندوق واوراق مشکوک و ده ها مشکل که کمیسیونها خلق کرده راضی نیست. در دوم نامزد شکست خورده هرگز قبول نمی کند که شکست خورده وی با صراحت مخالفت خود را اعلام می کند و با این همه بی نظمیها و بی مدیرتیهای کمیسیون، فکر نمی کنم نتایج کار کمیسیون را در مدیریت انتخابات در دور دوم قبول نماید کمیسیونها نتوانیستند بی طرفی خود را ثابت نمایند. با این دلایل و ده ها دلیل دیگر می توان گفت وضعیت دور دوم به مراتب دشوارتر ازدور خواهد بود. این مساله می تواند راه حل داشته باشد. راه حل قضیه همان است که طرفها به یک راه حل سیاسی هم فکر نماید وزیاد امید به کارهای دو کمیسیون نداشته باشند. آنها بشتر و بهتر ازاین نمی تواند کاری را انجام دهند.