بحث امنیت و تجاوزات مرزی پاکستان درگفتگو با محمد ناطقی دپلمات و کارشناس مسایل سیاسی ( 7)
بحث امنیت و تجاوزات مرزی پاکستان درگفتگو با محمد ناطقی دپلمات و کارشناس مسایل سیاسی ( 7)
خبرنگارنور: وضعیت مرزی و تجاوزات پاکستان به صورت بی سابقه ای گسترش یافته است ریاست جمهوری طی بیانیه ای گفته است که هدف ازاین راکت بارانها، اخلال در مساله انتخابات می باشد شما رویداد های آخیر را چه گونه ارزیابی می کنید و ارتباط آن به مساله انتخابات تا حد جدی است؟
محمد ناطقی: البته این احتمال است که چنین ارتباطی را پیدا کرد و می دانیم که پاکستان در امنیت افغانستان صداقت ندارد این مساله از خود دلیل دارد. عمده ترین دلیل آن بحران دپلماسی بین کابل و اسلام آباد است. امنیت پیش ازخود یک اصلی دیگری را دارد و آن مناسبات سیاسی است وقتی که سیاست بهم بخورد به صورت طبیعی پیامدهای بعدی و امنیتی را درپی دارد. گفته باشیم که حملات مرزی یک امر تازه ای نیست نزدیک به چهارسال است که این حملات گاه گاهی ادامه یافته است. فکر می کنم درسال 2013 هشت ماه این بمباران و راکت باران ادامه یافت. بنابراین ارتباط راکت باران با مساله انتخابات را نمی توان رد و هم نمی توان دلیل اصلی دانیست زیرا این مساله سابقه دارد. نکته دومی که باید به آن اشاره کرد وآن این است که حکومت افغانستان در برابر این حملات نباید بی تفاوت باشد. این مساله روشن است که جنگ بین افغانستان و پاکستان، هرگز تبدیل به جنگ تمام عیار نمی شود این حملات مرزی را همیشه پاکستان با هند داشته است این کشور عادت دارد که هرازچند گاهی این گونه حملات را با همسایگان خود داشته باشد.
باهند این گونه عمل کرده تفاوت که هند با افغانستان دارد این است که هند دربرابر این گونه تعرضات و مزاحمتها، پاسخ می دهد البته پاسخ به مثل در حدی همان راکت باران های مرزی و نه چیزی بشتر از آن. افغانستان باید بی تفاوت نباشد اینکه تنها شعاردهد و احضارات دهد کافی نیست. در همین لحظه که ما باهم گپ می زنیم وزیر دفاع اعلام داشته است که رییس جمهورکرزی فرمان احضارات به وزیر دفاع داده است در حال حاضر نیروهای وزارت دفاع در همه جا به حال آماده باش می باشند. این ها البته کاری درستی است و یک وظیفه ملی می باشد. اما باید گفته باشم که حکومت افغانستان اقدامات به مثل نداشته است امریکه نیروهای پاکستان به خوبی روان شناسی ما را درک کرده است و می داند که افغانستان اقدام به تعرض موردی هم نمی کند درحالیکه این حق طبیعی افغانستان است که ازخاک خود دفاع نماید.
مجری برنامه: با این وضع که افغانستان پاسخ نمی دهد و ازسوی هم کماکان حملات راکتی پاکستان همان گونه که اشاره کرده اید، نزدیک به چهار سال است که ادامه دارد بنابراین چه راه حل و راهکار مشخصی می تواند حکومت افغانستان در نظربگیرد و این که هم چنان دست بسته و تماشاگر حملات پاکستان باشد، نیز قابل قبو نیست. ازسوی هم حملات راکتی مرزی همزما شده است با انتخابات 93 شک نداشته باشیم که روی انتخابات هم این گونه حملات تاثیردارد. به صورت مشخص افغانستان چه باید بکند؟
محمد ناطقی: همان گونه که اشاره کردم حملات راکتی نباید بدون پاسخ بماند درست در همان حدی که طرف اقدام کرده است. البته استدلال پاکستان که گروهای شورشی و تروریستهای پاکستانی در خاک افغانستان پناه گرفته و هر ازچند گاهی وارد خاک پاکستان می شوند و سربازان پاکستانی را می کشند و بعد به طرف خاک افغانستان برمی گردند و نیروهای پاکستانی آنها را تا خاک افغانستان تعقیب می کنند و چیزی بشتر ازاین نیست. البته این حرف پاکستان موجه نیست. زیرا همان گونه که بارها گفته شده است که نیروهای تروریستی افغانستان در خاک پاکستان پناه گاه دارند و مراکز عمده ای درخاک آن کشور دارند و جنگ نیابتی را در افغانستان راه انداخته اند اما افغانستان هیچ گاهی به این دلایلی که پاکستان برای توجیه حملات خود یاد داشت کرده ، روی نیاورده است. کسی خبر ندارد که افغانستان تروریستهای شبکه حقانی را تا داخل خاک پاکستان تعقیب کرده باشد اما پاکستان یگانه دلیلش این است که ما تروریستهای پاکستانی را دنبال می کنیم و موشکهای که در خاک افغانستان اصابت کرده به همین دلیل بوده است. جواب درست و منطقی همان است که اشاره کردم خاموشی و بی تفاوتی نیست. پاسخ درحدی که لازم باشد، ضروری است.
اما راه حل مساله هرگز جنگ و حملات راکتی به خاک هم دیگر نمی باشد.افغانستان دو کشورهمسایه است و باید روابط و گرفتاریهای که در مناسبات دو کشور سایه انداخته باید آنها را برطرف کرد. افغانستان با پاکستان مسایل تاریخی دارد، مسایل مرزی و تجاری دارد خصومت هند و پاکستان نیز در مناسبات دو کشور تاثیرگذاشته است. تروریستهای دو کشور از پردرد سرترین گرفتاری برای دو کشورشده اند وده ها مسایل ازاین دست در روابط دو کشور مشکل خلق کرده است. این مسایل را نمی شود با جنگ حل کرد و یا تروریستها را ابزار دست قرارداد و از آنها به عنوان ابزار تصفیه حساب، کار گرفت. تمامی این مسایل قابل گفتگو و بحث است و هردو کشور باید به حل دپلماسی اهمیت قایل شوند کاریکه نه ما کرده ایم و نه هم پاکستان به آن اهمیت قایل است.
مجری برنامه تلویزیون: شما به صورت مشخص بفرمایید که حکومت افغانستان دربرابراین حملات چه باید بکند و چه اولویتهای از نظرشما مهم است که باید آن را عملی نماید؟
محمد ناطقی: چند نکته اساسی به عنوان اولویتهای افغانستان ضروری است. اولین مساله تقویت نیروهای امنیتی افغانستان می باشد افغانستان هم برای امنیت داخلی خود و هم در مقابل تجاوزات خارخی به نیروهای امنیتی و نظامی ورزیده احتیاج دارد. درحال حاضر352 هزار نیرو نظامی را داریم این نیرو به لحاظ کمیت مناسب افغانستان می باشد اما این عدد کافی نیست نیروهای نظامی کشور باید تقویت و تجهیز شود. به همین دلیل است که موافقت نامه ا منیتی باید امضا می شد که نشده است اولین کاری رییس جمهوربعدی، امضای سند همکاریهای امنیتی است در چارچوب این سند جامعه جهانی ملزم می شود که به نیروهای افغانستان کمک نماید. اولین اولویت برای مقابله ، تقویت و تجهیز نیروهای امنیتی افغانستان هست اینکه گفته می شود نیروهای ناتو به نفع افغانستان باید وارد جنگ با پاکستان شوند این حرف توهمی بیش نیست آنها هیچ دلیلی برای خود نمی بینند که بخاطر افغانستان با پاکستان وارد جنگ شوند. اینها توقعات بی جای باید باشد این خود افغانستان است که باید از مرزهای خود دفاع نماید و امنیت خودرا تامین نماید مسولیتها به دوش خود افغانها گذاشته می شود همین که جامعه جهانی به نیروهای افغانستان کمک نماید و درامر آموزش و تجهیز آنها بکوشد جای قدر دانی است.
نکته دوم عنصر دپلماسی است افغانستان همان گونه که عرض کردم باید مسایل محل نزاع را روی میز بگذارد با پاکستان وارد گفتگو شود. هرچه دارد آنها را با طرف مقابل خود طرح نماید. مساله تروریزم ریشه درهمین فقدان اعتماد دارد دو کشور باهم اعتماد ندارند و می خواهند مسایل شان را در قالب مزاحمتها علیه هم دیگر پیش ببرند. از تروریزم به عنوان ابزار استفاده نمایند. کاریکه طرف پاکستانی به خوبی انجام می دهد. همین دیروزتصاویری در ولایت کنرپخش گردید که نشان دهنده اوج جنایت و بیرحمی را نشان می داد کسی جزئیات مساله را نمی داند ولی گفته شده است که بالای صد نفراز اعضای لشکر طیبه پاکستان وارد کوهای ولایت کنر شده و ده ها طالب مسلح را دستگیر و به جوخه اعدام فرستاده اند. تصاویر نشان می دهد که مردان نقاب پوش آدمهای را به نام طالب دستگیر و پای تیره آهن می برند و ریسمانهای پلاستیکی را به گردن شان می اندازند این نوع جنایت در گوشه ای از خاک کشورما انجام می شود.لشکرطیبه، همان گروهای وابسته به استخبارات است که در هرجا آدم می کشند و حالا وارد خاک افغانستان شده و طالبان که به درستی نتوانسته امر انتخابات را اخلال نمایند را این گونه اعدام می کنند.
استفاده ابزاری از تروریستها برای ایجاد بی نظمی در افغانستان کار استخبارات است. حمله انتحاری به کاروان داکتر عبدالله و سوء قصد به جان ایشان و معاونان شان کارهای استخباراتی است. ما همه این رویدادهارا داریم و هرروز آن را با گوشت و پوست خود لمس می کنیم و واقعا برای ما بسیار تلخ و ناگوار است اما یگانه راه حل آن دپلماسی است. هر آنچه می بینیم در غیبت دپلماسی و در فضای مصیبت بار مناسبات سیاسی صورت می گیرد. عنصر دپلماسی بی نهایت مهم است. نکته سوم هم این است که حکومت افغانستان در سیاست خارجی خود تعریف و دسته بندیهای متحدان خود را داشته باشد. ما روابط بسیار نا مناسب با دوستان خود داریم و آنها در حالات و شرایط سخت ما را تنها می گذارند دلیل آن همین بی ثباتی و بی نظمی در سیاست خارجی ما هست و نه چیزی دیگر. درطی 13 سال گذشته ما می توانستیم از تسهیلات متحدان خود در همه عرصه ها کمک بگیریم که نگرفتیم درحال حاضر این پاکستان است که با جامعه جهانی یک دست شده و به خود و به ضرر ما کار می کند. از این مسایل که بگذریم وحدت ملی و یک پارچگی ما خیلی مهم است از تفرقه های اجتماعی و سیاسی ما مخالفان ما سودی زیادی می برند ما باید خلاء های تفرقه را که اقامت گاه شیطان است را پر نماییم. اینها در واقع کارهای مهمی است که ماباید انجام دهیم. تقویت نیروها امنیتی با امضای موافقتهای امنیتی، راه حل دپلماسی و طرح موضوعات مهم روی میز مذاکره، اعتماد سازی در مناسبات و و حدت ملی از جمله کارها و اولویتهای است که باید انجام دهیم. درکناراین مسایل پاسخهای مقابله به مثل را درحد ضرورت نباید فراموش نماییم.
تشکر فروان
