بهاء دموکراسی در افغانستان

بهاء دموکراسی در افغانستان

هزینه دموکراسی در هرجای زیاد ولی در افغانستان بسیار سنگین بوده است. دیروز با پایان انتخابات، یازده نفر از هموطنان ما هنگام بازگشت به خانه های شان، توسط طالبان در هرات منطقه ای کشک، دستگیر و انگشتان شان را با بیرحمی تمام قطع می کنند. این تبهکاران با چاقوی های کندی به جان یازده نفر حمله ور می شوند تا رای دهنده به شدت عذاب بکشد، اقدام به قطع انگشت هموطنان مظلوم ما می کنند. "بوکوحرامهای افغان" با بیشرمی تمام پس از بریدن انگشت رای دهنده گان، ناخنهای بریده شان را به آنها می دهند و می گویند: بروید به کسیکه رای داده اید برای تان انگشت تان را پس دهد. این جنایت در نوع خود بی نظیر و استثنایی است. این هزینه ای است که مردم مظلوم و شجاع افغانستان به دموکراسی پرداخته و می پردازد. این خبر بسیار تکان دهنده و ترسناک بود با شنیدن این خبر، شب کابوس می دیدم. این رویداد عرصه های مسوولیت رییس جمهور منتخب را بسیار سنگین ساخته است. رییس جمهور آینده هر امری را می تواند اغماض نماید اما نسبت به عاملان این جنایت نمی تواند بی تفاوت باشد این تبهکاران، برادر مردم افغانستان نیستند.

این جماعت اولا در حق انسان بی گناه ظلم کرده و باید به سزای اعمال خود برسد درثانی رفتار این گروه اهانت و تجاوز به حریم ملی و ارزشهای ملی مردم افغانستان است. این نامحرمان به دلیل اینکه به حریم ملی ما تجاوز کرده اند و ازسوی شان به پروسه ملی تجاوزصورت گرفته است،  باید به سزای اعمال خود برسند. بوکوحرامهای افغانستان در دور پیشین نیز چنین جنایتها را مرتکب شدند و انگشت تعداد از هموطنان ما را بریدند ولی می دانیم که برخورد رییس جمهورکرزی با آنها، مناسب نبود. رییس جمهور انگشت مردم را که بگذاریم بل روی جنازه قربانیان طالبان و در حضور خانواده های شان و مردم شریف افغانستان، بوکوحرامهای افغان را برادر خطاب کرد. رییس جمهوری که این قدر نسبت به سرنوشت مردم شان بی تفاوت باشد دیگر چه انتظاری می توان از وی داشت. مهربانی و روحیه تلطیف امردرستی است و لی وقتیکه پای حق مظلوم در میان باشد و یا تعرض به حریم ملی وارزشهای ملی صورت بگیرد، دراین صورت مهربانی و ترحم به ظالم و پایمال شدن حق مظلوم است. "ترحم برپلنگ تیز دندان، ستمکاری بود برگوسفندان."

تفاوت های دوردوم انتخابات و میزان مشارکت مرد

درکنار جنایت طالبان و بریدن انگشت هموطنان، مساله ای دیگری که طرح شده این است که میزان مشارکت مردم درانتخابات 93 چه گونه بود؟ این مساله در فضای جمعی بسیار جدی مطرح شده است.امروز هم رسانه های کشور و رسانه های بین المللی مطالبی زیادی دراین خصوص نوشته اند. روزنامه های کشور، عموما مشارکت مردم را کم رنگ نسبت به دور قبلی بررسی کرده اند و هرکدام هم،  دلایلی را برای کمرنگ بودن دور دوم ، ذکرکرده است. و لی واقعیت این است که میزان مشارکت نسبت به دور قبلی نباید تفاوت عمده ای داشته باشد. زیرا دراین دور رای گیری،  برای دو نامزد داکترعبدالله و اشرف غنی احمد زی بود و خیلی سریع جریان رای دهی تمام می شد و به این دلیل کسی در صف انتظار نمی کشید شاید از وقت ورود به محل تا انداختن برگه در داخل صندوق بین 15 و تا 20 ثانیه زمان در برنمی گرفت. در دور قبلی ما هشت نامزد ریاست جمهوری داشتیم درکنارآن هزاران وکیل شورای ولایتی طبعا پیدا کردن نامزد مورد نظروقت می گرفت. نکته دیگری که روی روند و زمان تاثیرگذار بود مساله ازدیاد چهار هزار محل در این دور بود. در دوراول 21 هزار ششصد محل رای دهی در سراسر کشور درنظر گرفته شد و لی دراین دور بالای 23 هزار محل رای دهی درنظرگرفته شد. این مساله نیز تاثیرروی روند انتخابات داشته است.

کمیسیون مستقل انتخابات میزان مشارکت مردم را بالای هفت میلیون ذکر کرده و کمیسیون گفته است که میزان دست برد و تقلب دراین دور محدود بوده است. کمیسیون منطق و  استدلال روشنی برای اظهارات شان ارایه نکرده است. برخی هم نسبت به موضع کمیسیون به دیده شک نگریسته و آن را نشانه ای از توجیه تقلبات دانسته اند. این دست اعتقاد دارد که میزان مشارکت کم تر ازدوراول است ولی تقلب های گسترده ای صورت گرفته و برای توجیه آن و صندوقهای تقلبی، باید گفته شود که میزان مشارکت مردم بالای هفت میلیون بوده است. این دسته که نسبت به کارکردهای کمیسیون و پیش داوری آنها، بد بین هستند می گویند که تقلب ازسوی بالاترین مقامات کمیسیون صورت گرفته است. مثال آن دستگیری عاملان انتقال اوراق و اسناد حساسی است که در روز انتخابات توسط پولیس به دست آمده است. آقای ضیاء الحق امرخیل خود درانتقال این مواد حساس مستقیما دخالت داشته و در ماشیهای ا نتقال مواد حساس، حضور داشته است. درحال حاضر جنجال بزرگی بین پولیس و آقای امرخیل رییس دارالانشاء کمیسیون درجریان است.پولیس مدعی است که انتقال مواد حساس بدون هماهنگی نیروهای امنیتی غیرممکن است و این توافق ما و  کمیسیون است که مواد حساس انتخابات با هماهنگی پولیس و نیروهای امنیتی باید صورت بگیرد دلیل آن با خود آن است زیرا که حساس  است  و امنیت و حفاظت آن به عهده پولیس می باشد اما آقای امرخیل گفته است که درمواردی ما بدون همکاری  و هماهنگی مواد حساس را منتقل می کنیم. در هرصورت رویداد دستگیری عاملان انتقال مواد حساس انتخابات امری مشکوک و قابل تحقیق وبررسی شده است و این مساله ضربه سختی به حیثیت کمیسیون مستقل انتخابات و شخص آقای امرخیل وارد ساخته است.

انتخابات استثنایی

انتخابات افغانستان در عرصه ها و ساحه های خود، استثنایی است . اولین عرصه آن "زمان" است. انتخابات از ماه دلو92 شروع و و قرار است که در 31 سرطان 93 اعلام نتایج نهایی انتخابات اعلام شود. این فاصله زمانی، در یک کشوری که جمعیت آن سی میلیون نفر باشد و میزان مشارکت مرد به هفت میلیون برسد. این جمعیت اندک در درد موکراسی هند، شاید جمعیت یک علاقه داری هند باشد. ولی می بینیم که درافغانستان انتخابات به چنین روزی کشیده شده است. ششماه پیکارهای انتخاباتی ششماه رقابت و کمپین در هیچ جای عالم تکرارنشده است اما در افغانستان مردم این گرفتاری را دارد. زمان طولانی انتخابات ، تاثیرات بدی روی زندگی مردم گذاشته  است البته انتخابات خوب است ولی این همه کشمکش و گرفتاری و سرگردانی واقعا غیرقابل تحمل شده و تاثیرات منفی روی زندگی مردم گذاشته است. زمان یکی از استثنائات انتخابات افغانستان می باشد.

دومین عرصه که انتخابات افغانستان را مزمن ساخته مساله " تقلب" است. این مرض در تمام انتخابات افغانستان در دهه کرزی، صورت گرفته است. تقلب و جعل، مصیبتی بزرگی برای مردم افغانستان و انتخابات کشور شده است. تقلب انتخاباتی در هیچ کشوری به پیمانه افغانستان صورت نمی گیرد در کشورهای که انتخابات برگزارمی شود، مساله تقلب حل شده است شما به انتخابات پاکستان نگاه کنید و همین گونه انتخابات ایران و اخیرا انتخابات در عراق و در هرجای دیگررا نگاه کنید می بینید که کم ترین شکایت ازتقلب صورت گرفته است اما در افغانستان بالاترین درد سر انتخابات ،  تقلب و جعل بوده است. عوامل جعل و تقلب انتخاباتی بسیار گسترده نشان داده شده  است. در انتخابات افغانستان دو کمیسیون انتخابات شفاف عمل نمی کنند اشکالاتی زیادی به کارکرد آنها صورت گرفته است. کمیسیون مستقل انتخابات دراین مرحله اعلام داشته که بالای پنج هزار کار مند متقلب داشته است. در دور قبلی،  انتخابات ریاست جمهوری با تقلبهای بسیار گسترده ای روبرو شد ولی در نهایت امر با یک میلیون رای متقلب انتخابات 88 صورت گرفت دراین دور انتخابات هم انتخابات با گرفتاریها و تقلبها روبرو شد. حالا که دور دوم انتخابات برگزار شد،  عمده ترین نگرانی مساله تقلب انتخابات دانسته شده است. جامعه جهانی سازمان ملل در پیامهای خود به گونه مکرر به این مساله اشاره کرده اند.

عرصه سوم که انتخابات افغانستان را ازسایر انتخابات جدا ساخته است مساله " امنیت" است. مردم افغانستان خود استثناء شده در شرایط دشوار و چالشهای عظیم امنیتی ، مردم افغانستان حماسه خلق کردند. مردم به پای صندوقهای رفتنند و تهیدات  امنیتی را نادیده گرفته اند. مردم بالاترین قربانی را در  انتخابات داده و در روزهای انتخابات گرفتاریهای امنیتی زیادی داشتند. همان گونه که اشاره کردم در ولایت هرات یازده انسان بی گناه دستگیر و انگشت شان را طالبان قطع کردند در ولایت سمنگان کارمندان کمیسیون مستقل انتخابات هنگام بازگشت به خانه های شان مورد حمله قرار می گیرد. ماشین شان با مین کنار جاده اصابت و همه سرنشینان آن در جا کشته می شوند. حادثه سمنگان، هرات حملات راکتی روی صندوقهای رای گیری و حمله به مردم درصف های رای دهی از جمله مواردی استثنایی انتخابات افغانستان می باشد. درکنار این مساله ده ها نمونه دیگر ازتفاوتهای انتخابات افغانستان با سایر انتخابات در دنیا را داریم. و این موارد، انتخابات افغانستان را ازسایر انتخابات دیگر، استثناء کرده است. دریک کلام انتخابات افغانستان ارزش بسیار زیادی دارد مردم سالاری نهادینه می شود و مردم به درستی و علیرغم گرفتاریها، تمرین دموکراسی شان را می کنند. دموکراسی افغانستان بهاء سنگینی داشته است.