نرگس

نرگس

یاداشت ها و نوشته های محمد ناطقی
نرگس

نرگس

یاداشت ها و نوشته های محمد ناطقی

اتهامات دردادگاه باید ثابت شود

محمد ناطقی

اتهامات دردادگاه باید ثابت شود

 

رویداد امروزدرنوع خود بی نظیربود.عمرزاخیلوال وزیرمالیه که برای استیضاح خواسته شده بود شش نفرازاعضای مجلس را متهم به قاچاق آرد،تیل مواد الکلی ودلالی درامورمجمتع مسکونی کرد.آقای زاخیلوال، با ذکرنامهای شش وکیل دریک رای گیری علنی با لاترین رای را برای ادامه کارش بدست آورد.پیامدهای سخنان آقای زاخیلوال، با ستایشهای زیاد فیسبوکی روبروگردید.شبکه های اجتماعی از، وی یک "هیرو" ساخت.تعداد ی ازشجاعت ودلاوری وی ستایش کردند وبرخی هم اقدام وی را بی نظیرخواندند وگروهی ازاعضای پارلمان با افشا نام تعداد ازهمکاران شان،خود شان را، مبرا ازهرگونه فساد وخیانت دانسته، ابرازخرسندی کرده اند وبرخی ازوکلا هم گفته اند که وزیرمالیه کارخوبی کرده ولی بازهم کم گفته تعدادنمایندگان فاسد وآلوده خیلی بشترازاینها هستند.

 

اقلیت که متهم شده اند بشد ت ازرویداد امروزناراحت هستند واینکه فرصتی برای شان دردفاع داده نشد را یک نوع ظلم وبی عدالتی دانسته اند. بهرصورت افشا نام شش نفر،بازتابهای زیادی را ایجادکرده است.برخی گفته اند این برنامه مهندسی شده وهدف خلع سلاح کردن مجلس وبی خاصیت کردن آن ازسوی حکومت بود که صورت گرفت با رویداد امروزدیگرمجلس بخود جرئت وجسارت اینکه اعضای کابینه را، بازخواست نماید را ندارد یک وزیربراحتی می یاید ونام چند وکیل را بصورت گزینشی می گیرد وبعد هم ازپارلمان با موفقیت بیرون می شود.دراین گونه برخورد ها قطعا مساله سیاسی وجناحی نیزمطرح می شود وممکن است اغراض جناحی وسیاسی بکار گرفته شود،حثیت واعتباراعضای پارلمان وخود پارلمان زیرسوال برود.

 

 کارامروزضربه مهلکی به این گروه بود وموفق ترین مرد میدان دراین رویداد آقای عمرزاخیل وال باید باشد وی با اقدام امروزخود مسایل مرتبط به حسابهای بانکی خود را بکلی محو کرد امروزفضای رسانه های مجازی بگونه ای ایجاد شده بود که اگرگفته می شد جناب عمرزاخیلوال یک دوسیه حساب بانکی که تلویزیون طلوع آن را افشاکرده بود را هم روزی داشته است وچرا آن دوسیه را مطرح نمی کنید.کسی به این گونه مسایل گوش نمی داد وهزارها کامنت برای مسخره وله لگد کردن این شش نفر راه افتاده بودند.ازنقل حوادث که بگذریم باید به عوامل وریشه های چنین رویداد ها، پرداخته شود وهدف این باشد که حق وعدالت بکرسی بنشیند وشرایط نابودی فساد درکشورفراهم گردد.

 

اگرهدف این باشد که به چنین هدفی دست یافته باشیم بنابراین باید به عنصراساسی ومهم دیگر توجه داشته باشیم.سه مولفه حکومت،پارلمان وقوه قضائیه را درنظرداشته باشیم.دراین گونه موارد باید مراجع قضایی نقش اصلی را داشته باشد.وزیرمالیه آمد چند نفررا متهم کرد ورای خودراگرفت ورفت وخود ش شش ماه پیش ازاین متهم به داشتن حسابهای بانکی مشکوک بود وبعد معلوم نشد که آیا اتهامات حسابهای بانکی و واریزکردن پول به حساب ایشان چه بود؟ وچه شد؟.درجوامع مثل افغانستان که همه امورآلوده به سیاست شده، جناحهای سیاسی براحتی درصدد انتقام گیری برآمده وطرف مقابل خودرا نابود می کنند،راه حل این نیست که امروزصورت گرفت.این درست که جناب وزیر اسنادی را برای پارلمان آورده بود وبا مستندات به حرفهای افراد،مسایلی را مطرح کرد وشاید خیلی ازمسایل نمی توانیست مدرک محکمه پسند باشد.

 

وزیرمالیه ازسوی مجلس نمایندگان فرا خوانده شد واین حق مجلس است که وزیرمورد نظرشان را استیضاح نمایند.وزیرهم باید به موارد مطرح شده جواب ودلایلی خود را بیان نماید.درنشست امروزبحث به این صورت بود که وزیراسنادی داشت مبنی براین که وکلا مجلس، دست به قاچاق زده اند ودرفساد دخیل هستند اینها هم اسناد شان واینها هم نامهای شان.مدعی ومدعی علیه واسناد جرم درکار بوده است. مدعی علیه هم  باید اسناد ،مدارک بی گناهی خود را ،ارایه نماید امروزاین کاردرمجلس نشد این وزیربود که نامها را گرفت واوراق خود را نشان وتکان می داد ولی متهمین هرچه فریادکشیدند کسی بحرف آنها گوش نداد که چه می گویند وچه دارند.درمناقشات حکومت وپارلمان واتهامات وارده، این دستگاه عدلی وقضایی است که باید حکم نماید.

 

 شما پاکستان را نگاه کنید به دلیل اینکه سیستم قضایی توانا ومعتبری دارد می بینیم که بالاترین مقام حکومتی را درمحضردادگاه حاضرمی کند وازوی می پرسد که چه شده؟ وباید متهم ازخود دفاع نماید وبه سئوالات واتهامات وارده پاسخ بگوید.رویداد امروزپارلمان یکجانبه بسود حکومت بود وحتی بخش بزرگی ازاعضای مجلس ادعاهای وزیرحکومت را تاییدکرد وهمکاران شان را، بدون اثبات جرم شان درمحکمه، با شدید ترین الفاظ محکوم می کردند. این گونه رفتارها با عدالت سازگاری ندارد متهم بدون اثبات جرم دریک دادگاه،خرد وخمیرشود کاری که امروزصورت گرفت.عدالت اجازه نمی دهد که افراد بدون اثبات جرم شان درمحکمه،مورد اهانت قراربگیرد.امروزآقای زاخیلوال اتهامات شان را، به اعضای پارلمان وارد کرد وباید اعضای متهم مجلس دربرابراتهامات، اجازه می داشت که آنها هم حرفهای شان رامی گفتند واوراق شان را، مثل خود وزیربالا وپایین می کردند.بهرحال راه حل رویداد امروزدرچهارچوب حق وعدالت این است که ادعاهای هردوطرف به محاکم قضایی سپرده شود واین دستگاه قضایی است که بررسی نمایدکه جناب وزیرچه مدارکی برای اثبات ادعاهای شان دارد وکلا متهم چه مدارکی برای  رد اتهامات دارد.

 

 گرچه دستگاه عدلی وقضایی ما چنان توانا نیست ولی بازهم این گونه مسایلی که امروزدرپارلمان مطرح شد،مرجع رسیدگی آن،محاکم قضایی است.راه معقول این است زیراکه ماهیت قضیه ابعاد حقوقی دارد بنابراین باید این گونه موضوعات به سارنوالی ومحکمه برگردانده شود حال وزیرمالیه بگفته عوام " نوش جانش" رای اعتماد خود را گرفت ولی نمی تواند به همین آسانی ازنوع اتهامات که وارد کرده بگریزد اگرچنین شود یعنی اینکه مجموعه اوراق واتهامات وی بررسی نشود ویا اینکه گروه که متهم گردید برای دفاع ازخود شان اقدامی نداشته باشد معنی اش این است که رویداد امروز یک بازی سیاسی بیش نبوده است که وزیربا مهارت خاصی این بازی را کارگردانی کرد وبه هدف خود دست یافت ودیگرهیچ مرجعی درکارنیست که به شکایات رسیدگی نماید.وظیفه ومسولیت دستگاه قضایی دربرابراین موضوع، تاریخی ومهم است.محکمه باید اوراق وزیرمالیه را به دقت مطالعه نماید که چه هست؟ واصولا اتهامات حقیقت دارد ویانه؟.

 

ازسوی دیگرشش وکیل متهم، هم باید دراین مورد بی تفاوت نباشند اگرآنها ازرویداد امروز که سخت به زیان شان تمام شد همین گونه بی تفاوت بگذرند معنی اش این است که هرآنچه آقای زاخیل وال امروزدرپارلمان گفت،عین حقیقت بوده و وکلا جرئت اینکه مسایل شان را درمحاکم پیش ببرد را ندارد.نتیجه چه می شود.این واضح است که مردم وکیل فاسد،قاچاقبرودوز را نمی خواهند این دسته باید ازخانه مردم بیرون شوند زیرا که شایسته گی نمایندگی مردم را ندارند. رویداد امروزبرای تثبیت عدالت باید به مرجع حقوقی اش برگردانده شود واین مساله بدلیل پیامدهای بعدی آن بدقت بررسی گردد تا این مساله  پیامدهای حقوقی قوی ومعنی داری درپی داشته باشد.

 

ابعاد حقوقی قضیه به این دلیل اهمیت دارد که حقیقت روشن شود.اگرتوجه به این مساله نباشد معنی اش این خواهد شد که دیگرکسی درپارلمان جرئت گرفتن نام وزیری را نداشته باشد.براحتی وزیری وارد پارلمان شود نام چند وکیل را بگیرد واتهاماتی را وارد نماید آنگاه برود وهیچ کسی هم بازخواست نکند.ماجرای امروزدرصورت غفلت وکوتاهی ،عواقب خطرناکی برای مجلس نمایند گان باید داشته باشد ودست کابینه وزرا، را درهرکاری بازخواهد گذاشت زیرا که کسی ازوزیرصحت اسناد ومدارکش را نمی پرسد آقای زاخیلوال باید دردادگاه ثابت نماید که متهمانش فاسد وقاچاقبربوده اند.درحال حاضررویداد امروزدرهاله ای ، میان سیاست وعدالت گیرافتاده است اگربعد عدالتی وحقوقی قضیه "فربه" نشود وبه آن اهمیت وتوجه صورت نگیرد،بصورت قطعی ابعاد،سیاسی قضیه بزرگ می شود ودراین صورت این پارلمان است که باید بهاء سنگین آن را بپردازد.  

 

 

قرارداد امنیتی

 

 ویژه مجله ستورشماره 63 وزارت خارجه نوشته شده است.

 

 

قرارداد امنیتی

 

 

ویلیام برنزمعاون وزارت خارجه آمریکا وارد کابل شد.وی قراراست درمورد قرارداد امنیتی با همتایان افغانی خود مذاکرات جدی داشته باشد.قرارداد امنیتی درحقیقت یک سند مکمل گفته می شود.اصل "موافقتنامه استراتژیک" دوسال پیش ازاین با ایالات متحده آمریکا به امضا رسید.درپیمان استراتژیک اشاره شد که این سند درادامه خود یک "قرارداد امنیتی"را نیزدربردارد.گفته می شود،افغانستان  تاحالا نزدیک به، بیست موافقتنامه استراتژیک با کشورهای مختلف بامضا رسانده است. اما موافقتنامه استرتژیک با آمریکا، درادمه خود مکملی دارد بنام" پیمان امنیتی" این سند ازاصل سند مادرجدی تروجنجالی ترشده است.زیرا حرف وحدیث درمورد قرارداد امنیتی خیلی زیاد شنیده شده است.کشورهای زیادی نسبت به این سند اظهارنظرکرده اند ازجمله مسکودرمورد مندرجات آن که شامل پایگاه نظامی آمریکا درافغانستان می شود،ابرازنظرکرده است.مسکودرمورد پایگاه نظامی همواره با اعتراض موضع شان را اعلام داشته است.

 

 

مساله پایگاه نظامی درمتن "پیمان امنیتی " گنجانده می شود وبه همین دلیل است که مسکو نسبت به آن ابرازنگرانی کرده وآن را پرسش برانگیزدانسته است.آمریکا همیشه وقتیکه صحبت ازقراداد امنیتی ومساله پایگاه نظامی درافغانستان صورت گرفته به این موضوع تاکید داشته که آمریکا هرگزدرفکرایجاد پایگاه دایمی درافغانستان نیست.رییس جمهوردردانشگاه کابل به این مساله اشاره داشت که درقرارداد امنیتی که قراراست بین افغانستان وآمریکا امضا شود،آمریکا نه،پایگاه نظامی درتمام افغانستان خواسته است رییس جمهورتعداد ازپایگاه ها را درسراسرکشورنام گرفت.رییس جمهوربه پایه گاه های نظامی "شیندن درهرات"،مزارشریف"،قندهار"،جلال آباد"،وبگرام اشاره داشت ایشان گفت آمریکا نه،پایگاه نظامی ازافغانستان خواسته است.سخنگوی کاخ سفید نسبت به این مساله، موقف آمریکا به این صورت بیان داشت که آمریکا هرگزدرصدد تاسیس پایگاه دایمی درافغانستان نمی باشد.دلیل اظهارات جاکرنی سخنگوی کاخ سفید، خیلی واضح است آنها می خواهد به این پرسش پاسخ دهد که پایگاه نظامی آمریکا درافغانستان به چه معنی  است؟ پاسخ آمریکا نسبت به این پرسش به این گونه بیان شده که : آمریکا هرگزبدنبال پایگاه دایمی درافغانستان نمی باشد.

 

 

 درکنارمساله پایگاه نظامی،مساله دیگری که درقرارداد امنیتی گنجانده شده موضوع بسیارمهم "مصونیت قضایی" است.آمریکا درمورد مصونیت قضایی حساسیت زیادی دارد اگرچنانچه این مساله درافغانستان حل نشود دیگرهرگونه بحث درمورد" پیمان امنیتی" بی فایده است هردوطرف معاهده ومعامله به این مساله واقف هستند ومی دانند که "مصونیت قضایی" اصولا قابل بحث نمی تواند باشد.این مساله درعراق تجربه شد هیچ مساله ای، بین آمریکا وعراق غیرقابل حل نبود یگانه موضوع ،همان "مصونیت قضایی" بود.پارلمان عراق درمورد مصونیت قضایی بحثهای طولانی را پیش کشید وسرانجام رای به "مصونیت قضایی" سربازان آمریکایی نداد.آمریکا بدون اینکه وارد چانه زنی شود با اینکه عراق کشوری است که منبع عظیم  انرژی فسیلی را باخود، دارد. ولی دیدیم که همه سربازان شان را ازعراق خارج وبه کشورهای عربستان سعودی،کویت بحرین وامارات منتقل کردند.منطق آمریکا دربرابرعراق دوچیزبود یکی اینکه هرگزچنین کاری امکان ندارد آمریکا قوانین بسیارپیچیده ودشواری درمورد حضورسربازان شان درخارج دارد. ودیگراینکه آمریکا نزدیک به نهصد پایگاه درسراسرجهان دارد که همه آن ازمصونیت قضایی برخوردارهستند.آنها می گفتند درکشورهای خلیج پایگاه های نظامی دارند اما هیچ گاهی مساله "مصونیت قضایی" ازسوی این دسته ازکشورهای عربی، مطرح نشده است.

 

 

 سه سال پیش ازاین با یک دپلمات درمورد نیروهای آمریکایی درعراق صحبت می کردیم وی می گفت: آمریکا هرکشوری را که ترک نماید اما ازعراق نمی گذرد وی دواستدلال ومنطق، سیاسی واقتصادی را مثال می زد و می گفت: اگرامریکا عراق را ترک نماید دراین صورت عراق را به دشمن دیرینه اش، ایران تحویل داده است آمریکا هرگزاین کار را نمی کند که عراق،تحت تاثیرونفوذ ایران قراربگیرد.آمریکا بشترین مصارف را درعراق داشته است. میزان مصارف آمریکا درعراق به نیم تریلیون دالرمی رسد آمریکا این همه مخارج را برای این نداشته که ازعراق به همین ساده گی خارج شود ولی دیدیم که شد.نکته دومی که این دپلمات درآن زمان مطرح می کرد مساله انرژی وسوخت فسیلی بود عراق دومین کشور درحوزه نفتی خاورمیانه است وآمریکا نباید ازاین منبع عظیم نفتی چشم پوشی نماید.اما دیدیم که هیچ یک ازاین استدلالهای دپلماتیک، بجای نرسید وآمریکا تمامی نیروهای شان را ازعراق خارج کرد ویگانه دلیل آن همان "مصونیت قضایی" بود.وقتیکه پارلمان عراق مصونیت را رد کرد آمریکا یک لحظه درنک نکرد وازخاک عراق خارج شد.

 

 

ویلیام برنزمعاون وزارت خارجه آمریکا درحال حاضربا مقامات افغانستان روی همین موضوع بحث گفتگودارد.رییس جمهورباصراحت اعلام داشته است که این سند را امضا می کند واین موافقت نامه امنیتی بسود افغانستان است.صحبت با اطمینا، ازامضای قرارداد امنیتی، نشان دهنده این مساله است که مندرجات ومحتویات مهم آن باید حل شده باشد.این سند تاکنون به مرحله پایانی خود نرسیده ولی طرفین اظهارخوش بینی کرده که این سند بزودی روی میزبرای امضا،گذاشته می شود ومقامات طرفین "قرارداد امنیتی" را امضا می کنند.افغانستان درتاریخ مناسبات سیاسی خود، چنین موافقتنامه های گسترده را نداشته است.تاحالا نزدیک به بیست کشوربا افغانستان موافقت نامه استراتژیک را بامضا رسانده اند.فکرمی کنم اولین سند با هند امضا شد این موافقت نامه، پریشانی پاکستان را درپی داشت ورییس جمهورمیزان حساسیت پاکستان را نسبت به موافقتنامه استراتژیک درک می کرد ودرهمان زمان دردهلی گفت: موافقت نامه استراتژیک با دوست بزرگ،باعث رنجش برادردوقلونباید شود.این مضمون سخنان رییس جمهورنشان می داد که پاکستان نسبت به این مساله حساسیت زیادی دارد وهمین موضوع است که می بینیم پاکستان پس ازامضای موافقتنامه استرتژیک با هند،متحدان ودوستان خودرا تحریک می کند که افغانستان باید با پاکستان موافقتنامه استراتژیک امضا نماید.انگلیس حد اقل درسه نشست" سه جانبه" خود با افغانستان ،روی موافقتنامه استراتژیک تاکید داشته است.کامرون نخست وزیرانگلیس، بارها درگفتگوهای شان با رییس جمهوربه این موضوع اشاره داشته که موافقتنامه استراتژیک را امضا نماید.

 

 

خانم حنا ربانی کهردرآخرین نشست خود با وزیرخارجه کشور، مسوده پیمان استراتژیک مورد نظرش را، دراختیاروزیرخارجه افغانستان گذاشت.دلیل این همه پافشاری،واکنش نسبت به امضای موافقت نامه استراتژیک با هند است. افغانستان درامضا موافقتنامه های خود با کشورها،خالی ازدرد سرنبوده است.حال پاکستان خود درد سردراین مورد می تواند باشد.کشورهای اروپایی شاید کم درد سرترین درامضای موافقتنامه های استراتژیک باشد.افغانستان درامضای موافقتنامه های استراتژیک، چالش با همسایه های خود دارد.اما مساله موافقت نامه امنیتی با آمریکا،توام با حساسیتها همراه است. اصل پیمان استراتژیک که امضا شد هم، خالی ازدرد سرنبود.ایران بعنوان نمونه کمکهای خود را به دفترریاست جمهوی قطع کرد وحال داشتن پیمان امنیتی با آمریکا، توجیه کردنش انرژی زیادی می خواهد.مسکو،پکن،ایران ودیگرکشورهای منطقه می خواهند بدانند که افغانستان با متحد آمریکایی خود چه کرده است؟.این حرفی درست است که  افغانستان خود کشورمستقل است وهیچ کشوری حق مداخله وامر، نهی را ندارد ولی مساله منافع  مهم است. خیلی ازکشورها هستند که می گویند پایگاه نظامی آمریکا بضررمنافع ما است ونسبت به آن ابرازنگرانی کرده اند.

 

 

سه وچهارنکته اساسی درپیمان الزاما باید مطرح گردد یکی  اینکه رقم سربازان آمریکا درافغانستان است.روزنامه نیویورک تایمزاین گونه تحلیل کرده که افغانستان علاقمند حضوربشتری نیروهای آمریکایی درافغانستان باید باشد. تحلیلگرروزنامه این استنباط را، ازسخنان رییس جمهورداشته است که ایشان گفته است آمریکا نه پایگاه درافغانستان برای حضورشان لازم دارد. نه پایگاه،طبعا نیروهای زیادی لازم دارد.نکته دوم درقرارداد امنیتی مساله مصونیت قضایی سربازان آمریکایی ومساله سوم نحوه ماموریت کارسربازان آمریکا درافغانستان است.گرچه خطوط واستراتژی حضورنیروها، ازسوی راسموسن دبیرکل ناتواعلام شده است: آموزش،تجهیز ومشوره دهی درجنگ با تروریزم. ومساله چهارم درقرارداد امنیتی تعهدات آمریکا وناتودربرابرحملات کشورثالث درافغانستان است. این موضوع درموافقتنامه استراتژیک که دوسال پیش امضا شد، به یک نحوی گنجانده شده ولی می شود ازآن تفاسیرمتعدد داشت.همه این مسایل درقرارداد امنیتی که درپیش رو داریم ،اهمیت زیادی دارد.مولفه های چهارگانه" رقم نیروهای آمریکا درافغانستان،مصونیت قضایی نیروها،نحوه ماموریت وظایف نیروها درافغانستان وتعهدات دربرابرتهاجم یک کشورسوم به افغانستان" ازفوری ترین مسایل افغانستان دربحث قرارداد امنیتی باید باشد.تیم افغانستان با متانت وخونسردی، همه زوایای منافع ملی افغانستان را درنظرگرفته وبه تدوین موفقیت آمیز"پیمان امنیتی" قابل قبولی دست یابد این آ روزوی ملت افغانستان دراین برهه ازتاریخ است.

دومین دورگفتگوهای پیمان امنیتی ومساله انتخابات


دومین دورگفتگوهای پیمان امنیتی ومساله انتخابات

 

 

آقای ویلیام برنز،معاون وزارت خارجه آمریکا درکابل است. ایشان دومین دورمذاکرات پیمان امنیتی را با مقامات افغانستان، مورد بحث قرارداده است.ویلیام برنزمعاون وزارت خارجه آمریکا با رییس جمهورملاقات داشت.ایمل فیضی سخنگوی رییس جمهور محتوای گفتگوهای ویلیام برنز با رییس جمهورکرزی را به این مضمون با رسانه ها درمیان گذاشت.دراین مذاکرات رییس جمهورخواهان آزادی زندانیان طالب ازگوانتوناما گردید.زندانیان القاعده درگوانتونما، دست به اعتصاب غذازده وگفته می شود که بخش عمده ازآنها ازاتباع کشورهای عربی هستند.آقای ایمل فیضی رقم زندانیان طالبا درگوانتونما را بین پانزده تا بیست نفراعلام داشت آقای فیضی اطلاع دقیقی ندارد که چند نفرافغان درگوانتونما زندانی است وی با تردید رقم پانزده تا بیست نفررا با رسانه ها اعلام داشت.

 

 

دوستی که درکنارمن نشسته بود گفت این ازدنیا بی خبررا نگاه کن حرف ازحقوق افغانها وزندانیان طالب وخواستارآزادی شان اززندان گوانتونما است اما نمی داند که چند زندانی درجزیره کوبا دارد. مساله تازه هم نیست بیش ازده سال است که تعداد ازافغانها بجرم ارتباط با القاعده درزندان گوانتونما زندانی است ولی سخنگوی رییس جمهور،هنوزرقم دقیق را نمی داند.رییس جمهوردراین مذاکرات ازویلیام برنزخواست که زندانیان طالبان را اززندان گوانتونما آزاد نماید.آقای برنز دراین گفتگو وعده سپرد که نظرات حکومت افغانستان ورییس جمهوررا درمورد آزادی زنداندانیان افغان اززندان گوانتونما را با مقامات کشورش درواشنگتن درمیان می گذارد.درکنارمساله زندانیان طالب درگوانتونما،دومساله دیگرنیزمورد بحث قرارگرفت.

 

 

موضوع انتخابات ازعمده ترین مسایلی بود که ویلیام برنزمعاون وزارت امورخارجه با رییس جمهورودیگرمقامات افغانستان درمیان گذاشته است.وی گفت: ما خواهان برگزاری انتخابات درافغانستان هستیم ودیگراینکه ایشان تاکید داشت که برگزاری انتخابات شفاف وعادلانه باید باشد.مساله دیگری که مورد گفتگوی طرفین قرارگرفت موضوع پیمان امنیتی بود.گفته شده که دومین دورگفتگوها درمورد محتویات پیمان امنیتی انجام شده است.وزیرخارجه افغانستان اظهارامید واری کرد که این پیمان تکمیل ومناسبات افغانستان با جامعه جهانی وآمریکا درچهارچوب تعریف شده خود استوارشود. مضمون سخنان وزیرخارجه افغانستان تاکید برایجاد مناسبات خوب با جامعه جهانی بود وی به این مساله اشاره داشت که افغانستان به روابط ومناسبات دوستانه با جامعه جهانی اهمیت زیادی قایل است.

 

 

پیش ازاین، رییس جمهوردرمورد پیمان امنیتی گفته بود که آمریکا ازافغانستان نه پایگاه خواسته است.رییس جمهوردرمورد سند همکاری  امنیتی با خرسندی وخوشبینی صحبت کرد وگفت: ما این سند را امضا می کنیم وشروط خود را گنجانده ایم این پیمان بسود افغانستان است.ازاظهارات مقامات افغانستان این گونه استنباط می شود که این سند بمراحل نهایی وحساسی رسیده وطرفین به مندرجات آن تن داده وبه توافقاتی باید رسیده باشد درحال حاضر،بشترین تاکیدات درمورد سند ازسوی افغانستان صورت می گیرد.روزنامه های غرب وآمریکا دیروزنوشته بود که اظهارات درمورد محتویات سند واینکه آمریکا ازافغانستان پایگاه نظامی خواسته ودرچه جاهای این نوع اظهارات زود هنگام باید باشد.شکی وجود ندارد که آمریکا درمورد سند وتبلیغات درمورد آن با احیتاط برخورد می کند دلیل آن همان حساسیتهای است که درمورد سند همکاری امنیتی ابرازشده است.

 

 

البته نظرسنجیهای مردمی این را نشان می دهد که موافقتنامه امنیتی امضا شود بهتراست.مردم افغانستان با این پیمان، مخالفتی چندانی ندارد وحال حکومت افغانستان با علاقمندی درمورد پیمان حرف می زند.دلایلی این علاقمندی چه باشد کسی بدرستی نمی داند. بدون تردید یکی ازدلایل مساله انتخابات درکشوراست همه علاقمند است که انتخابات درافغانستان بگونه ای برگزارشود که برنده آن باشد.منتقدان می گویند: تیم حکومت درمورد انتخابات اهمیتی زیادی قایل است وبه همین دلیل است که قوانین انتخابات بگونه نوشته شده که حکومت افغانستان آنرا خواسته است.روند دراثرفعالیتهای حکومت درداخل پارلمان بگونه ای است که درانتخابات سال2014 یا انتخابات بدون قانون داشته باشیم ویا هم اگرقوانین انتخابات را داشته باشیم آن قوانین مطابق با خواست حکومت باشد.

 

 

دوقانون تشکیل وظایف وصلاحیتهای کمیسیون انتخاباتی وقوانین کلی انتخابات بگونه نوشته شده که حکومت آن را طراحی ومهندسی کرده است.مسوده وزارت عدلیه درپارلمان، مورد بحث قرارگرفت وپارلمان دربحثهای گذشته خود سیستم اس.ان.تی .وی را، مورد تایید قرارداد این نظام قانونی، همان فکرحکومت ووزارت عدلیه است که درمجلس نمایند گان تصویب گردید.درمورد قانون تشکیل صلاحیتها هم که ازسوی رییس جمهورتوشیح نشد وبا ملاحظات استره محکمه،این قانون به پارلمان برگشته است.حال معلوم نیست که پارلمان ملاحظات ویا داشتهای اعتراضی استره محکمه را مورد بحث قرارمی دهد ویا  اینکه اعتراضات استره محکمه را نادیده گرفته با دوثلث اراء قانون وظایف وصلاحیتها را تصویب می کند.پارلمان درحال حاضر بمسایلی پرداخته است که مساله قوانین انتخابات را درگوشه ای انداخته ودرمصاف با وزرا کابینه پرداخته است. درهفته گذشته ودرآغازهمین هفته، فضای حاکم درپارلمان، فضای قانون برسی انتخابات هرگزنیست.جو مسلط درمجلس، جدالهای شدید درمورد وزیرمالیه ووزیرداخله است.

 

 

هفته گذشته درگیریهای لفظی توام با مشت یخن اعضای پارلمان را داشتیم درابتدا هفته جاری مجلس روی استیضاح وزیرمالیه بحث شان را آغازکرد ودیروزفیصله کرد که برای استیضاح وزیرمالیه تنها ده رای دیگر لازم است که ایشان برای استیضاح درمجلس فراخوانده شود درنشست دیروزتصویب شد که امضای استیضاح مسترد وباطل نمی شود کسیکه درمورد وزیرمالیه یک بارامضا استیضاح را داشته دیگرنمی تواند امضای خودرا پس بگیرد.درحال حاضراعضای پارلمان بدنبال ده رای بعدی است  که تا وزیرمالیه را درمجلس فرا خواند این مساله سبب گردیده که بحث قانون انتخابات کنارگذاشته شود.اگرمدیریت پارلمان به این صورت باشد بدون تردید انتخابات پیش رو، محروم ازقانون خواهد بود وانتخابات با همان فرمانهای تقنینی برگزارخواهد شد. انتخابات بافرمانهای تقنینی خواست وزارت عدلیه است هم اکنون گفته شده که پارلمان نمی خواهد قوانین انتخابات را نهایی نماید جنگهای پارلمان وکشیده شدن به مسایل فرعی جنگ زرگری است که راه انداخته شده.برخی هم گفته است که وکلا طرف دارحکومت ودیگرمسایلی که وکلا بهم نسبت می دهند،فضای مجلس را بگونه عیارساخته است که قوانین هم اگرمورد بحث قراربگیرد بازهم همان قوانین ومسوده وزارت عدلیه خواهد بود ونه چیزی دیگر.

 

 

این درست است که مقامات حکومتی ودوستان بین المللی شان روی انتخابات تاکید دارند وآقای ویلیام برنز،درکنارمسایل امنیتی وبحث پیمان امنیتی،بشترین صحبتهایش با مقامات کشور وبا رییس جمهور،همین مساله انتقال سیاسی بود.آقای برنزعلاقمندی کشورش را درانتقال امورسیاسی که همان انتخابات است را مطرح کرد وازآن با جدیت نام گرفت.آقای ویلیام برنزدرهرات که درجمع گروهی صحبت می کرد ازوضعیت زندگی زنان درهرات ابرازخرسندی کرد وبازهم وی تاکید داشت به مساله انتخابات وانتقال سیاسی.حال انتقال سیاسی درسال2014 براساس قوانین صورت می گیرد ویا  اینکه انتخابات بدون قوانین برگزارمی شود.توپ قانون درمیدان پارلمان قرارگرفته است وپارلمان حالا،با این توپ قانون بازی می  کند ویانه. درحال حاضرمجلس نمایندگان با توپ اعضای کابینه بازی می کنند ومی خواهند آقای زاخیلوال را استیضاح نمایند وبعدش به دنبال وزیردیگرازکابینه خواهند رفت نتیجه اینکه انتخابات بدون قانون ویا با قانون مورد نظروزارت عدلیه را خواهیم داشت.

اظهارات پیش ازوقت

اظهارات پیش ازوقت

 

 

البته این چستی وچالاکی درسیاست است.سیاست، روان شناسی خاص خودرا دارد که دراین خصوص غرب،پرچم داردانسته شده است آنها درمسایل سیاسی بگونه حرف می زنند که هم ،کارخودرا کرده باشند وهم می خواهند دل یارنرنجیده باشد.مساله پایگاه آمریکا درافغانستان نسبت مستقیم با حضورنیروهای آمریکایی پس ازسال2014 دارد وقتیکه صغیروکبیرغرب می گویند که درافغانستان می ماند ونیروهای افغانستان را پس ازسال 2014 آموزش،تجهیز می کنند ومشوره درامورجنگ با تروریزم با آنها خواهد داشت این بسیارطبیعی  است که آنها باید درافغانستان قرارگاه وپایگاه داشته باشند. خانم مارکل صدراعظم آلمان، محافظه کارترین کشوراروپایی درمساله جنگ، هم اکنون درشمال کشورمشغول بازدید از4500 سربازخود درولایت قندوز است.ایشان دراین سفربا سربازان خود سخن گفت وبه این مساله تاکید داشت که پس ازسال2014 درکنارمردم افغانستان می باشد.

 

 

هدف ازحضورشان را درافغانستان نیزبیان داشت وگفت که ما نیروهای افغان را آموزش می دهیم با آنها مشوره می کنیم وبرای بازسازی افغانستان کمک می کنیم ایشان گفت تابحال کمکهای ما، جریان داشته درموارد پیشرفت صورت گرفته است واما موارد دیگری است که کارها بکندی پیش رفته است.خانم مارکل حال کابل می یاید ویانه ولی حرفهای شان را، درادامه کارسربازان آلمانی پس ازسال 2014شنیدیم.آلمان سومین کشوری است که درافغانستان بشترین نیرورا درافغانستان وارد کرده است.آمریکا وانگلیس وسپس آلمان است که بشترین سربازرا درافغانستان،جابجا کرده اند.هفته گذشته یک افسرآلمانی هنگام گشت گذاردرولایت بغلان کشته شد واین اولین افسرکماندویی آلمان است که با گذشت دوسال درشمال کشورکشته می شود.آلمانها تلفات شان نسبت به آمریکا وانگلیس خیلی کم تراست.دلیل آن همان جغرافیای جنگ باید باشد.بهرصورت آلمان درافغانستان پس ازسال 2014 حضوردارد.

 

 

حال سوال این است وقتیکه نیروهای خارجی درافغانستان می مانند بصورت طبیعی این پرسش مطرح می شود که درکجا ودرچه پایگاهای مستقرخواهند شد؟.رییس جمهورهنگام بازدید ازدانشگاه کابل دراین مورد با صراحت اعلام داشت که آمریکا  درسراسرافغانستان نه پایگاه ازافغانستان خواسته است.ایشان پایگاه ها را هم نام گرفت" شیندن هرات"،بگرام"،قندهار"،جلال آباد" ومزارشریف" و... ازجمله مناطقی است که رییس جمهورازآن نام گرفت.ولی بدنبال اظهارات رییس جمهور،آقای جاکرنی سخنگوی کاخ سفید اعلام داشت که آمریکا درافغانستان هرگزپایگاه دایمی نمی خواهد این موضع ادامه همان موضع قبلی آمریکا درافغانستان است.زیرا درجریان این دوسال مرتب به این مساله اشاره شده که آمریکا پایگاه دایمی را برای  چه می خواهد؟ روسیه ازسازمان ناتودراین مورد خواهان توضیحات شده است وشاید چین هم می خواهد دلایلی پایگاه دایمی را بداند ودرکل گروه" شانگهای" با پایگاه دایمی ناتودرافغانستان،موافق نیست واهداف آنرا، توجیه ناشده وتعریف ناشده می داند.

 

 

به همین دلیل است که غرب وآمریکا هروقت صحبت ازپایگاه درافغانستان می شود،بلافاصله واداربه عکس العمل می شود.رییس جمهوردرمورد قرارداد امنیتی دردانشگاه کابل حرف می زند وموافقت خود را با امضای پیمان امنیتی اعلام می دارد وآن را بسود منافع ملی افغانستان تعبیرکرد ودرادامه آن گفت که آمریکا مشخصا نه پایگاه ازافغانستان درنقاط مختلف ازکشوررا خواسته است.رییس جمهورگفت مذاکرات ما با امریکا درجریان است وبه مرحله حساسی رسیده است.کاخ سفید نسبت به اظهارات رییس جمهورواکنش نشان داد وبه دومساله اشاره داشت یکی اینکه پایگاه دایمی درافغانستان نمی خواهیم ودیگراینکه به یک نحوی اظهارات رییس جمهوررا زود هنگام دانست.آمریکا درمورد تعداد سربازان شان درافغانستان تصمیم نگرفته است.اعداد وارقام ازشش هزارتا بیست هزارگفته شده است دیروزروزنامه های غربی نوشته بود که ممکن است رقم دوازده هزارنفری را آمریکا درافغانستان باقی بگذارد ومابقی ازسایراعضای ناتوخواهد بود جمعا رقم 15000را، تخمین زده بود.

 

 

بهرصورت این مساله چرا مطرح شده ؟ که رییس جمهوردراظهارات خود شتاب داشته است ومقامات آمریکا به یک نحوی گفتگو دراین مورد را زودهنگام دانسته است فکرمی کنید سخنان رییس جمهور، زود هنگام بود.شاید درمورد پایگاه ها تفاوت نظربین آمریکا افغانستان باشد آمریکا نمی خواهد این مساله بگونه حساسیت برانگیزی مطرح شود.این مساله ازخود دلیل دارد آمریکا حساسیت مسکورا درک می کند ونمی خواهد مساله پایگاه بگونه ای مطرح شود که با واکنش مسکو روبرو شود لذا هروقت مساله پایگاه مطرح شده بلافاصله مقامات آمریکا موضع گرفته وتوضیح داده که هرگزبدنبال پایگاه دایمی درافغانستان نمی باشد به همین خاطرآقای جاکرنی سخنگوی کاخ سفید درواکنش به اظهارات روزپنجشنبه رییس جمهورگفت که ما درافغانستان پایگاه دایمی نمی خواهیم.اما پس از سال 2014 درافغانستان می ماند.حال که درافغانستان نیروهای شان می ماند این نیروها پایگاه  درافغانستان لازم دارند. رییس جمهورمراکزوپایگاه ها را نیزروشن ساخت ونقاط ازکشوررا نام گرفت اما اینکه اظها رات رییس جمهورپیش ازوقت بوده،این مساله دیگرقابل درک نیست که به چه دلیل قبل ازوقت رییس جمهورافغانستان این سخن را گفته باشد.

 

 

امروزکسی ازدوستان صاحب نظرم می گفت: رییس جمهورحرف درستی گفته است وپیش ازوقت هم نیست زیرا غرب وآمریکا اعلام داشته که درافغانستان می ماند بنابراین آنها مراکزی برا ماندن شان لازم دارند رییس جمهوردردانشگاه به آن مراکزاشاره کرده وگفته است که نه، پایگاه را ازما خواسته است این نمی تواند پیش ازوقت باشد این مساله درحال بحث ورییس جمهورروند را اعلام داشته است.وی می گفت: برداشت آمریکاییها یکی همان حساسیت است که هروقت پایگاه درافغانستان مطرح می شود آنها باید این قید را اضافه نماید که منظورپایگاه دایمی درافغانستان نیست.نکته دومی که آمریکا سخنان رییس جمهوررا پیش ازوقت گفته باشد شاید همان نهایی نشدن قرارداد امنیتی است این سند تحت  بحث قراردارد وهنوزنهایی نشده رییس جمهورافغانستان مساله ای که مورد گفتگو ومذاکره قراردارد،را اعلام داشته است ورسانه های غرب اظهارات رییس جمهوررا به این دلیل زود هنگام دانسته است.این دوست می گفت: شاید دلیلی دیگری هم درکارباشد که غرب برخلاف آنچه که گفته شده، خیلی خود رامی خواهد علاقمند ومشتاق دربودن درافغانستان نشان ندهد.

 

 

زیرا موجی ازتبلیغات به این جهت راه افتاده که آمریکا بخاطراهداف بلند مدت خود می خواهد درافغانستان پایگاه وقرارگاه داشته باشد.مقامات غربی وآمریکا بگونه حرفی می زنند که بودن ما درافغانستان ازباب ناگزیری خطروتهدید تروریزم است والا اگراین تهدید کناررفته باشد ما یک روزهم درافغانستان نستیم. غرب سعی  می کند حضورشان را درافغانستان پیوند به مسایل تروریزم دهد وهیچ هدفی غیرازآن را درتبلیغات خود نشان نمی دهد البته مقابله با تروریزم وجوهی مشترکی با مسکوحتی پکن وخیلی ازکشورها درآسیای میانه می تواند ایجاد نماید.این منطق همیشه مورد استقبال بوده مسکوهمیشه این مساله را عنوان کرده که ناتوماموریت جنگ ومقابله با تروریزم را ناتمام نباید بگذارد.

 

 

بهرصورت اظهارات رییس جمهوردررسانه های آمریکا وغرب با تحلیلهای زیادی روبرو شد وبرخی ازنشریات معتبربه نقل ازمقامات حکومتی شان اظهارات رییس جمهوردرمورد پایگاه ها را،زود هنگام تعبیرکرده است.وبخش دیگری ازخبرگزاریها سخنان رییس جمهورکرزی را، نشانه ای ازبهبودی روابط ومناسبات کابل وواشنگتن دانسته است. واظهارات رییس جمهوررا پیش ازامضای پیمان امنیتی،نشانه ازتوافق رییس جمهوربا آمریکا درمندرجات قرارداد امنیتی ذکرکرده است رییس جمهوربا امضای پیما ن موافق است واعلا م داشته که به آمریکا ییها، برای ماندن درافغانستان پایگاه دراخیتارشان می گذارد وطبعا دربرابرقبول مطالبات غرب وآمریکا،رییس جمهور نیزفهرست ازانتظارات سیاسی وکمک ازآمریکا وغرب را باید داشته باشد همکاری متقابل یکی  ازموارد ش همین است که ما خواسته های شما را قبول داریم وشما هم این کارها را برا ی ما انجام دهید.یک نوع داد وستد درقالب همکاریهای دوجانبه وچند جانبه انجام می شود.سخنان رییس جمهور،زود هنگام ویا بموقع،حکایت ازیک توافق وهمکاری کابل وواشنگتن را درمورد قرارداد امنیتی،پایگاه نظامی ودیگرهمکاریها را نشان می دهد.  

نه پایگاه برای آمریکا

نه پایگاه برای آمریکا

 

دیروزرییس جمهوربه دانشگاه کابل رفت.دانشگاه دیروزهشتاد ساله شد.ایشان درهشتاد مین سالگرد تولد دانشگاه حضوریافت وازاین پایگاه علمی تجلیل وتقدیربعمل آورد.من موقع که درتهران با یک استاد دانشگاه تهران حرف می زدم وی یک مساله جالبی را برای من ازخاطرات دانشگاه تهران وکابل صحبت می کرد او می گفت: شصت سال پیش ازاین ما ازدانشگاه کابل، برای دانشگاه تهران استادانی را برای تدریس دعوت می کردیم. این حرف برای من خیلی جالب بود که افغانستان درنیم قرن گذشته بلحاظ علمی چه قدراعتبارداشته که مراکزعلمی مثل تهران ازدانشگاه کابل، استاد برای تدریس می خواسته است.

 

اگرحدیث این استاد درست باشد که باید باشد زیرا دلیلی نداشت که وی با من حرف خلافی را گفته باشد،این مساله نشان می دهد که درنیم قرن پیش ازاین افغانستان وضعیت بسیاربهتری بلحاظ علمی داشته است.دریک مورد رییس جمهوراذعان داشت که ما چهل سال بعقب برگشته ایم.بازگشت ورجعیت به عقب، خیلی دردناک باید باشد درحال حاضردانشگاه کابل که دیروزهشتادمین سالگرد تولدش بود،چندان تفاوتی با موسسات تحصیلات عالی که عمرهفت ساله دارد،را ندارد. کیفیت تدریس درخشان نیست افت علمی زیادی داریم استادان این دانشگاه بسیارکهنه گرا هستند وآنها با روشهای مدرن تدریس آشنایی ندارند ودرموارد گفته شده که با نوآوریهای تدریسی وعلمی سرسازش ندارند وبه شدت مخالفت می کنند. بهرصورت جزئیات مساله را نمی دانم ولی این حرف عام است که وضعیت دانشگاه کابل چندان تعریفی نداشته وچندان تفاوتی با موسسات ومراکزعلمی نوظهورهم ندارد.

 

رییس جمهور، پهنتون هشتاد ساله کابل را تقدیروستایش کرد وهشتادمین پیدایش آن را به همه وازجمله به سالمندان این دانشگاه تبریک گفت.رییس جمهور،یگانه راه ترقی را درمدارج علمی اولا دافغانستان شمرد ومحصلان کشوررا تشویق به کسب علم ودانش نمود .ازصحبتهای مرتبط به دانشگاه،تحصیل، کمیت وکیفیت که بگذریم،رییس جمهوربه مسایل روزافغانستان وسیاست پرداخت.ایشان بازهم مساله "خط دیورند" را مورد تاکید قرارداد وگفت: این خط برسمیت شناخته نمی شود.رییس جمهوردلیل آن را مخالفت مردم افغانستان دانسته است به این صورت که مردم افغانستان با "خط دیورند" مخالف هستند وآنرا قبول ندارد.رییس جمهوربرای دیگرحکومت های بعدی نیزتعیین تکلیف داشت وگفت: هیچ حکومتی نمی تواند "خط دیورند" را برسمیت بشناسد واگراین کاررانماید مورد نفرت وغضب مردم افغانستان قرارمی گیرد.

 

رییس جمهور چند روزپیش ازاین هم گفته بود که این خط برما، تحمیل شده معاهده امیرعبد الرحمان با انگلیستان یک معاهده تحمیلی است وافغانستان زیرباراین قرارتحمیل نمی رود. رییس جمهوردرکناراین مسایل به مساله مهم دیگری نیزاشاره داشت وگفت: قرارداد امنیتی درآستانه توافق قرارگرفته است.ایشان این سند را به نفع افغانستان تعبیرکرد وگفت امضای پیمان امنیتی با قبول شروط افغانستان به نفع افغانستان است وافغانستان این قرارداد امنیتی را امضا می کند.ایشان چند روزپیش ازاین به دو،متن افغانی وآمریکایی سند اشاره داشت وگفت: هردومتن تهیه شده است وافغانستان شروط خود را داخل کرده است.مضمون سخنان رییس جمهورنشان می دهد که ایشان مصمم است که این سند را امضا نماید سخنان ایشان هیچ شبهه ای نمی گذارد.

 

 البته این مساله طبیعی هم است وقتیکه سند مادرکه همان موافقت نامه استراتژیک باشد بین دوکشورامضا شده ،سند مکمل که پیمان امنیتی است نیزامضا خواهد شد.سخنان رییس جمهوردراین جهت قابل درک است واین پیمان امنیتی امضا می شود. نکته مهم درسخنان رییس جمهورپایگاه های نظامی آمریکا درافغانستان است ایشا درهشتادمین سالگرد پهنتون کابل به مساله پایگاه ها اشاره کرد وگفت: آمریکا نه پایگاه نظامی ازافغانستان خواسته است.رییس جمهوردیگرمشخص نکرد که نه پایگاه درکجا وکدامها باید باشد ایشان به جزئیات مساله اشاره نکرد اما بصورت کلی اعلام داشت که آمریکا خواهان نه پایگاه نظامی درافغانستان است.این مساله طبعا درپیمان امنیتی ازمواد عمده واولیه آن خواهد بود.درکناراین مساله مصونیت قضایی است که رییس جمهوردرمورد آن اشاراتی صریحی مثل گذشته نداشت درحالیکه گفته می شودعمده ترین مساله همان مصونیت قضایی است که درپیمان امنیتی باید آن مساله حل شود.

 

درگذشته رییس جمهوردرمورد مصونیت قضایی حرفهای صریحی داشت وگاهی برای حل آن تدویرلوی جرگه را مطرح می کرد.چیزیکه دراظهارات رییس جمهوربصورت شفاف مطرح گردید همان نه پایگاه بود که ایشان روی آن تاکید داشت وامروزهمه خبرگزاریها درمورد این نه پایگاه، مطالبی زیادی را نوشتند وبگونه تفسیرداشتند که گویا رییس جمهورافغانستان با آمریکاییها دراین گونه موارد کنارآمده باشد.سهل گیری وادبیات رضایت مندانه می تواند ازتفاهم رییس جمهوربا مقامات آمریکایی روی مواردی زیادی باشد.برخی گفته اند که کوتاه آمدن رییس جمهوردرمورد پیمان امنیتی به یک نحوی برمی گردد به تنشهای مرزی وتجاوزات پاکستان زیرا پاکستانیها ازفاصله کابل و واشنگتن بهره می برود وفشارها وتجاوزات خود را شدت می بخشد وحتی اگرمناسبات کابل وواشنگتن خوب نشود دراین صورت ممکن است ناتو وآمریکا بشترجانب پاکستان را بگیرد درمرزهمین کارها صورت گرفته است.

 

 ناتو،تاسیسات نظامی شان را دراختیارپاکستان قرارداده وهمین مساله عامل بروز درگیری درمرزشده است.درمورد انتخابات هم، تیره گی روابط کابل وواشنگتن، تاثیرات منفی خود را می گذارد رییس جمهوربه همه این ظرافتها ونکات وقوف کامل دارد وموضع گیریها درمورد نه پایگاه برای آمریکا ونزدیک شدن موعد امضا پیمان امنیتی به یک نحوی برمی گردد به این مسایل رییس جمهورمی خواهد پیمان امضا شود،پایگاه هم برای آمریکا داده می شود مساله مصونیت قضایی هم به یک نحوی حل می شود.اگرهمه این موارد که برشمردیم درخط توافق کابل وواشنگتن قرارگرفته باشد،این مساله، تاثیرات جنبی دیگری را نیزدرپی دارد.اروپا هم پس ازسال دوهزارچهارده مطالبات مشابه را خواهد داشت اروپا دومساله برای شان مهم وحیاتی است یکی اینکه نیروهای شان درافغانستان به تبع نیروهای آمریکا باقی می ماند این مساله ازهم اکنون محرزشده است که کشورهای اروپایی درصورت که آمریکا درافغانستان نیرو داشته باشد، آنها هم درافغانستان نیرو خواهند داشت.

 

 امروزدربرخی روزنامه های اروپایی به این مساله اشاره شد که آمریکا احتمالا دوازده هزار نیرو درافغانستان می گذارد وسه هزارنیروی دیگرازکشورهای اروپایی درافغانستان  خواهد ماند با این محاسبه پس ازسال 2014 پانزده هزارنیرو درافغانستان باقی می ماند هدف ازماموریت شان را نیزاعلام کرده اند،آموزش،تجهیز ومشوره دهی نیروهای افغان اما درمورد ماموریت جنگی شان تنها یک مساله را، نام گرفته وآن حمله به مراکزالقاعده است ولی بشترازاین درنشست بروگسیل ودیگرنشسهای رهبران ناتو گفته نشده است.نکته دومی که کشورهای اروپایی روی آن تاکید دارند وآن این است که نیروهای اروپایی مثل سربازان آمریکایی مصونیت قضایی داشته باشند.اگراین دوخواسته برآورده شود درآن صورت تردیدی نیست که نیروهای اروپایی درافغانستان نیزحضورخواهند داشت.سربازان اروپایی ناتو با دوشرط درافغانستان می مانند یکی آمریکا حضورشان را درافغانستان داشته باشد ودیگر اینکه مصونیت قضایی شان حل شده باشد.

 

درقرارداد امنیتی همه این مسایل باید درج شده باشد.گفته های رییس جمهوردردانشگاه کابل چند مساله را روشن می سازد نیروهای آمریکا درافغانستان پس ازسال دوهزارچهارده، می ماند وآنها نه پایگاه برای نیروهای شان خواسته اند.نکته دیگراینکه قرارداد امنیتی با آمریکا امضا می شود ورییس جمهورآنرا بسود افغانستان ارزیابی کرده است ومساله سوم مصونیت قضایی هم باید دراین پیمان حل شده باشد وچهارمین موضوع این است که نیروهای اروپایی ناتو هم به نحوی تکلیف شان معلوم شده است.آنها درسایه نیروهای آمریکایی درافغانستان می مانند ومصونیت قضای شان هم باید حل شده باشد.رییس جمهورمساله نه پایگاه نظامی را مطرح کرد ولی به این مساله که این پایگاه تا چه زمانی دراختیارناتو قرارمی گیرد اشاره نداشت البته مقامات آمریکایی بارها اعلام داشته اند که هرگزدرفکرایجاد پایگاه دایمی درافغانستان نستند ونمی خواهند درافغانستان پایگاه دایمی داشته باشند. پایگاه برای مدت زمان کوتاهی درافغانستان درنظرگرفته شده است.

 

 سقف زمانی آن را بین سه سال تا پنج سال درنظرگرفته است نظا میان روی ضرورت پنج ساله آن تاکید دارند ومقامات سیاسی مساله سه ساله را مد نظرگرفته اند البته درکناراین روایتها،بحث 2024 هم منتفی دانسته نشده است دهه تحول همراه با حضورنیروهای بین المللی درپایگاه ها ادامه خواهد داشت اینها مسایلی است که درمورد پایگاه ها وحضورآمریکاییها درافغانستان مطرح شده است ورییس جمهورهم دیروزدردانشگاه کابل گفت که آمریکا نه پایگاه ازافغانستان خواسته است.