سه نسخه قوانین

سه نسخه قوانین

با گذشت یازده سال ازحکومت رییس جمهورکرزی،هنوزافغانستان قوانین انتخابات ندارد.چهارانتخابات درکشوربرگزارشد اما نه با قوانین نافذه کشور.چراچنین است؟این پرسش جواب دشواری دارد.حکومت متمرکز،ریاستی مخالف احزاب سیاسی،درواقع استراتژی مهندسان تیم حاکم است.آنها فکرمی کنند نظام پارلمانی غیرمتمرکزبا حضوراحزاب،اصل سنت واستمرارقدرت تاریخی را با چالش روبرومی کند.سنت اقتدارونظام سلطه درافغانستان،تباری متمرکز سلطنتی ویاریاستی بوده است.نظام پارلمانی درتضاد با ساختارسنتی قدرت دانسته شده اند.

قانون انتخابات بدلیل اینکه هویت احزاب وایتلافهای سیاسی را برجسته می کند وبرای آنها حضورمعنی دار درنظام سیاسی می دهد.قاعده دموکراسی ومردم سالاری با مشارکت احزاب،درجامعه شکل می گیرد.مولفه های نوین چون، نقش احزاب،نظام پارلمانی ،ساختارغیرمتمرکز،با نظام ریاستی، تباری ومتمرکز وضد حزبی حاضردرتقابل است به همین دلیل است که حکومت درتمامی عرصه ها قانون مصوب ونافذه دارد اما درمورد انتخابات هنوزقانون ومقررات فیصله شده ندارد.احزاب سیاسی وایتلافهای ملی،درشرایط حاضرگامهای استواری درجهت تثبیت قوانین واصلاحات درتشکیل کمیسیونهای مستقل انتخابات وشکایات برداشته اند.نشست تاریخی ماه گذشته درهتل انترکانتیننتال ونشر"منشوردموکراسی" وتشکیل "شورای همکاری احزاب وایتلافهای سیاسی"ازجمله اقدامات درمسیرانتخابات قانونمند وشفاف درسال2014 می تواند باشد.درکناراین مسایل شورای همکاری احزاب موفق شده است،پیش نویس قانون انتخابات ومقررات اصلاحی تشکیل کمیسیونها را،تهیه وترتیب نماید.گذشته ازاین موضوعات درمورد بی طرفی میکانیزم های اجرایی وعملیاتی انتخابات مانند نهادهای حکومتی،سازمان ملل،بحثها وتبادل نظرهای سودمندی صورت گرفته است.مساله نظارت ملی وبین المللی نیزیکی ازعمده ترین موضوعات مورد تاکید احزاب وایتلافهای سیاسی بوده است.

درحال حاضر،حکومت بزرگترین چالش که دربرابرخود احساس می کند همین نظارت بین المللی است.رییس جمهورازنظارت بین المللی درپروسه انتخابات تعبیر به مداخله خارجیها کرده وبه شدت با مساله نظارت بی طرفانه ای بین المللی مخالفت کرده است.ایمل فیضی سخنگوی رییس جمهورهمه محتویات گزارش گروه بین الملل را که درهشتاد صفحه تنظیم شده است را به ناف نظارت بین المللی چسپانده است.وی به وضوح ازموضوع نظارت بی طرفانه درامرانتخابات به نام مداخلات خارجی نام گرفته وتاکید کرده که حکومت به شدت با آن مقابله می کند.شایعات مطرح شده که حکومت، حتی با حضوردوخارجی وابسته به سازمان ملل، درکمیسیون سمع شکایات مخالفت کرده است.شورای همکاری احزاب وایتلافهای سیاسی، درحال توسعه وباپیشنهادات اعضای جدید،روبروشده است ممکن است همه ای احزاب تاثیرگذاردراین شورا گردهم آید.بیست دوحزب سیاسی به اضافه دوایتلاف بزرگ  جبهه ملی وایتلاف دراین شورا گردهم آمده اند.آنها برنامه های روی دست دارندکه عمده ترین آن تهیه وترتیب قوانین انتخابات،ومقررات اصلاحات گسترده کمیسیونها می باشد.قوانین وطرح مبنایی آن ازطرف شورای همکاری احزاب تهیه شده است.

این طرح درموازی با دوپیشنهاد دیگر،ممکن است درپارلمان مطرح شود.نسخه ای راحکومت افغانستان ووزارت عدلیه درموردانتخابات تهیه کرده است ونسخه دیگری  گفته می شود ازطرف جمعی برای پارلمان،درنظرگرفته شده است.خانم شکریه بارکزی نماینده پارلمان، مدعی داشتن نسخه قوانین انتخابات شده وی گفته است که اگرحکومت قانون انتخابات را درپارلمان برای بحث ارایه نمی کند ما ازطرف احزاب،جامعه مدنی وشخصیتهای ملی طرحی رابرای بحث پارلمان داریم.نسخه بارکزی معلوم نیست ازطرف چه مراجع سیاسی تهیه شده زیرا محورهای سیاسی تماما در"شورای همکاری احزاب وایتلافهای سیاسی"گردهم آمده اند که گفتم درحال حاضرتعداد آنها به بیش ازبیست حزب وجریان سیاسی رسیده اند.خانم بارکزی درجمع این مرجعیت سیاسی شناخته شده نیست بهرحال ایشان مدعی شده که طرح وقانونی برای بحث درپارلمان دارد.نسخه حکومت درهاله ازشک وتردید قرارگرفته است زیرا اولا حکومت اعتقادی به تصویت قانون انتخابات ندارد . تجربه ده ساله همین را نشان داده است که حکومت به هیچ وجه مایل نیست که انتخابات قوانین مصوب داشته باشد ترس ونگرانی حکومت همان تغییرساختارسیاسی  ونقش احزاب درانتخابات است امریکه حکومت افغانستان هم با احزاب مخالف است وهم با تغییرساختارسیاسی.

 البته کسی درقانون انتخابات بحث ازتغییرساختارنظام سیاسی ندارد اما اگرپارلمان قوانین انتخابات را که درآن احزاب، مشارکت پنجاه درصدی را درتدوین سیستم مختلط سی ان تی وی. و پی آر،خواهد داشت.نسخه قانونی "شورای همکاری احزاب وایتلافهای سیاسی" برمبنایی تیوری مختلط  ازدوسیستم پی آر وسی ان تی وی ساخته شده است ودراین قانون احزاب گفته می شود تا پنجاه درصد،نقش درانتخابات دارد.اما قانون حکومت با ماهیت کاملا سی ان تی وی تهیه شده که درآن احزاب نمی توانند نقش اساسی داشته باشند.رای واحد غیرقابل انتقال،درامرانتخابات استراتژی حکومت افغانستان می باشد.شایعات مطرح شده که وزارت عدلیه با طرح پیشنهادی "شورا احزاب" مخالفت کرده است دریک مورد نقل شده است که رییس جمهورگفته است طرح کمیسیون عدلی وقضایی پارلمان مورد قبول نمی تواند باشد این اشاره ظریفی است به اینکه رییس کمیسیون عدلی وقضایی استاد محقق است رییس جمهوراین طرح را ازجانب وی دانسته باشد.

قانون انتخابات حکومت که وزارت عدلیه باید به پارلمان ارایه نماید،هنوزسرنوشت نامعلومی دارد معلوم نیست کی به پارلمان می رسد درثانی این قانون ضد مشارکت احزاب با سیستم سی ان تی وی تدوین شده است.احزاب بصورت قطع با چنین محتویاتی مخالفت می کنند.نسخه دوم منسوب است به خانم شکریه بارکزی.برخی گفته اند طرح بارکزی همان طرح بدیل وجانشین طرح اصلی حکومت است.به این معنی که حکومت ازهم اکنون متیقن شده که طرح اصلی قانون انتخابات حکومتی وزارت عدلیه با مخالفت شدید نمایندگان احزاب درپارلمان رو برو می شود وامکان تصویب آن با چالش روبرومی شود لذا طرح بدیل را توسط خانم بارکزی می خواهد درپارلمان بصورت مستقل ارایه نماید. نسخه سوم ،خامه ای " شورای همکاری احزاب وایتلافهای سیاسی" است این طرح بصورت بسیارشفاف درمورد نقش احزاب سخن گفته است ونقش احزاب را تاحدی پنجاه درصد بالا برده است.نسخه سوم ،اقبال بسیارزیادی درمحافل سیاسی وجامعه مدنی داشته گفته شده است که دپلماتهای خارجی وسازمان ملل بصورت جدی ازآن حمایت کرده اند.بیست دوحزب سیاسی،دوایتلاف ملی مالک این طرح است.

فیفا سازمان معتبرافغانی درمورد انتخابات،قویا ازاین پیشنهاد حمایت کرده است فیفا سازمان غیردولتی شاخص ترین آدرس جامعه مدنی است این سازما ماده های را اضافه کرده که تماما مورد قبول احزاب قراردارد حدس گمانها براین است که رهبران احزاب با سازمان فیفا دوش به دوش هم واردکارزار قوانین انتخابات می شوند.فیفا با احزاب سیاسی وجامعه مدنی،تشکیلات مشترک نظارتی ایجاد کرده است این کمیسیون مشترک نظارت ازهم اکنون تا ختم انتخابات با هم تشریک مساعی وکارمی کند.اینها ازترجیحات وامتیازات نسخه سوم است.حال این سه نسخه ممکن است همزمان وبا تاخیروتقدیم وارد اطاق پارلما شود. دراین صورت پارلمان بخصوص اعضای وابسته به احزاب سیاسی باید دین تاریخی خود را اداء نمایند.نسخه سوم به نفع مردم واحزاب سیاسی است اما حکومت ممکن است نگذارد این نسخه به تصویب برسد.درپارلمان مستقلین فضای آن را اشغال کرده اند آنهاییکه سالها دراحزاب سیاسی عضویت داشته ولی درحال حاضر خود را مستقل می گویند.فضای ضد حزبی بخاطراستراتژی حکومت ایجاد شده است.اعضای پارلمان دربرابراین سه نسخه معلوم نیست کدام یکی را مورد تایید قرارمی دهد.سه نسخه می تواند با ایجاد کمیسیون ازسوی پارلمان تبدیل به یک نسخه قابل گفتگودرآید.پارلمان درحساس ترین لحظه بحث قانون انتخابات قرارمی گیرد اما اینکه ازآن چه بیرون داده می شود این را زمان روشن خواهد کرد.  

هشدارهای گروه بین المللی بحران

هشدارهای گروه بین المللی بحران

گروه بین المللی بحران مستقردربروگسیل،گزارشی مفصلی را درمورد افغانستان تهیه کرده این گزارش با همه جزئیات دررسانه های خبری منتشرشده است. تحلیل به این صورت که گروه بین المللی بحران  درمورد افغانستان وپرداختن به مسایل مهم کشورواشاره به خروج نیروهای بین المللی درسال 2014 ،جدالهای بزرگی روحی واجتماعی را ایجاد کرده است.این گزارش علیرغم مباحث وتذکرات مثبت درمورد انتخابات، درکل یگ گزارش مفید برای افغانستان ومردم ما نیست آگاهان مسایل می گویند : این متن به سود طالبان وگروهای شورشی وبه زیان مردم افغانستان می باشد.تاثیرات اجتماعی آن ایجاد تحیر،تشویش درعمق جامعه افغانی شناخت شده است.

 مردم با شنیدن این گزارش علاقمندی به زندگی صلح آمیزرا پس ازسال 2014 ازدست می دهند.مردم افغانستان می دانند که تاریخ وضرب الاجل خروج نیروهای بین المللی ازافغانستان،تاثیرات منفی درزندگی شان، گذاشت.طالبان ازجدول زمانی خروج نیروهای بین المللی خرسند ی شان را بیان داشته آنها گفته اند : که ما کفارراشکست داده ایم وحال ازافغانستان خارج می شوند.طالبان این مساله را نیزکتمان نکرده اند که نیروهای خارجی را تا آخرین سربازشان ،مورد هدف قرارمی دهند وعملا همین کارها را می کنند.استخبارات که طالبان بصورت نیابتی ازطرف آنها می جنگند،یکی دیگرازنفع برنده گان جدول زمانی خروج است.درآمریکا نیزجدالهای زیادی بین جمهوری خواهان ودموکراتها،ایجاد شد خروج نیروها درزمان معین،تاثیرات منفی وپریشانی را دربین مردم بوجود آورد.گروه بین المللی بحران گزارشش دراین موارد وحشتناک است وبصورت قطع مورد استقبال مردم افغانستان ومحافل سیاسی نیست این گزارش ازهم اکنون مورد نقد قرارگرفته است.

گروه بین المللی بحران درگزارشی ویران گر خود، درده ها صفحه،اشاره به مسایلی دارد که با مراجعه  به بخشهای ازآن که گفته است: نظام سرنگون می شود ،جنگهای داخلی شعله ور ونیروهای امنیتی افغانستان،توان مقابله را ندارد این قسمتها،مغرضانه علیه حکومت رییس کرزی، دانسته شده است تردیدی نیست که این متن به ضررحکومت رییس جمهورکرزی است اما زیان کلی آن متوجه مردم افغانستان می باشد تهیه کنندگان گزارش با نفرت ازحکومت رییس جمهور،کاری کرده که به ضررزندگی مردم تمام شده است بدون شک این گونه گزارشها،اختلالات بزرگی توام با یاس اززندگی دربین عموم مردم ایجا می کند.این بخشها به سود تروریستها وخیلی آزاردهنده وبه زیان مردم افغانستان می باشد.اما بخشهای دیگری ازگزارش که مربوط به انتخابات می شود به نظرم حرف تازه ای ندارد .شورای همکاری احزاب وایتلافهای سیاسی.جامعه مدنی،جامعه زنان وخلاصه مردم افغانستان می خواهند که انتخابات برگزارشود،قوانین انتخابات تصویب واصلاحات جدی درکمیسیونها،بوجود آیند نظارت ملی وبین المللی درامر انتخابات داشته باشیم ونظارت بین المللی که متکفل آن سازمان ملل است را، تعبیر به مداخلات خارجی نکنیم.نهادهای حکومتی بی طرف باشند.

امریکه خود رییس جمهور وسخنگویانش آنها را به چالش کشانده آقای فیضی را نگاه کنید چه می گوید:گزارش به این خاطرتهیه شده که مداخلات خارجی درامر انتخابات صورت بگیرد.مداخلات خارجی همان نظارت بی طرفانه جامعه بین المللی است که تیم حاکم آن را قبول ندارد.موضع گیریهای حکومت درمساله انتخابات،غیرشفاق و مبهم است تاکید به این گونه مسایل ازسوی محافل امری درستی است.گروه بین المللی تاکیدات درستی درموضوع انتخابات دارد.سخنگویان رییس جمهور،بدلیل نداشتن سواد ودرایت کافی صرف به نازونعمت خود فکرمی کنند وبگونه غیرمنطقی با مسایل اشاره می کنند تا حالا دونفرمرتبط به ارگ ریاست جمهوری حرف گفته اند. حامد علمی معاون سخنگوی ریاست جمهور وجوان رشید ایمیل فیضی سخنگوی رییس جمهور اولی درپاسخ به خبرنگاران می گوید: افغانستان قدامت پنج هزارسال تاریخ وتمدن دارد.وی درمورد دیگر می گوید: حکومت افغانستان ازسال2001 تاسیس نشده.حامد علمی به همین مضمون با رسانه های خارجی حرف زده است.کشوریکه پنج هزارسال تاریخ دارد که دارد هرچه داشته با خود برده است آثاریکه ازپنج هزارباقی مانده با شد ما آن را ویران کرده  ایم ومی کنیم من ندانستم که چه نسبت بین پنج هزارسال تاریخ وتغییردرحکومتها است.گزارش گروه بین المللی بحران، سخن ازسقوط نظام سیاسی درافغانستان پس ازسال دوهزارچهارده گفته است.حامد علمی می گوید: نه ما پنج هزارسال قدمت تاریخی داریم. یعنی اینکه گزارش بی پایه است وحکومت فرو نمی پاشد. درحالیکه پنج هزارسال بگذاریم درهمین چهارده افغانستان یکی ازاستثنایی ترین کشوردرجهان درسقوط پی هم  نظام های سیاسی ،شناخته شده است.

ایمیل فیضی سخنگوی اصلی را نگاه کنید چه می گوید:گزارش بخاطراین تهیه شده که مداخلات خارجی درانتخابات صورت بگیرد.مفهوم سخنان فیضی سخنگوی رییس جمهور، این افاده را می کند که همه مسایل را به ناف انتخابات بسته کرده است درحالیکه بخش مثبت گزارش گروه بین المللی بحران همین مساله انتخابات است. سخنان فیضی نشان می دهد که ازهمه گزارش طولانی 85 صفحه تنها بخش مربوط به انتخابات برای شان مهم بوده وگفته است : گزارش بدلیل مداخله درانتخابات تنظیم شده است.اظهارات این نازدانه ای ارگ نشان می دهد که حکومت ویا تیم حاکم درنظرندارد که مساله نظارت بین المللی درامورانتخابات،اعمال شود.نفی نظارت بین المللی درمساله انتخابات،بحران سازاست بی طرفی ومشروعیت انتخابات را زیرسئوال می برد.مخالفان این سئوال بی پاسخ را که چرا حکومت درمقابل نظارت بین المللی انتخابات حساس است ،را نمی داند.نظارت بین المللی ازانتخابات درهرجای توسط ناظران تایید شده سازمان ملل انجام می شود انتخابات سه کشورمصر،لیبی وتونس را هزاران ناظربین المللی تایید کردند وبه همین دلیل همه طرفها،دربرابرنتایج انتخابات تمکین کردند.نفس اینکه سخنگویان حکومت همه مسایل گزارش را که برخی آن نهایت خطرناک ومغرضانه ترتیب شده است را نادیده می گیرند وکل گزارش را به یک نقطه پیوند می دهند ومی گوید:بخاطرمداخلات درانتخابات این گزارش را ساخته است.گزارش گروه درموردانتخابات حرف تایید شده ومنطقی را گفته است وحرفی تازه ای هم نیست همان موضوعاتی است که رهبران سیاسی جامعه مدنی ودیگراقشاراجتماعی روی آن تاکید دارند.

انتخابات درموقع وزمانش، قوانین انتخابات،اصلاحات درکمیسیونها ومیکانیزم های اجرایی بی طرفی حکومت،نظارت ملی وبین المللی ،اموری است که گروه بین المللی بحران به آن اشاره کرده است.این مسایل با مطالبات گروهای سیاسی وشورای همکاری احزاب وایتلافهای سیاسی ،طی منشوردموکراسی،همین چند روزپیش ازاین اعلام شد.ولی این قسمت ازگزارش گروه، که نظام افغانستان سقوط می کند جنگهای داخلی دهه ای نود تکرار می شود اردو وپلیس افغانستان نا توان وضعیف دانسته شده ،ازجمله بدترین بخشهای ازاین گزارش را نشان می دهد.نظام به دست طالبان ساقط نمی شود،مردم به جنگهای داخلی روی نمی آورند352 هزارنیروی مسلح با حمایت جامعه جهانی درمقابله با گروهای تروریستی کافی است وازهمه مهمتر مردم دربرابر تروریستها می استند طالبان دربرابر قیام های برنامه ریزی شده مردم، ببرکاغذی بیش نستند.

هفتم اکتبر2001

هفتم اکتبر2001

پس ازآن که طالبان به آمریکا وغرب جواب رد داد .اسامه  والقاعد را باخود ودرکنف خود، نگهداشت.آنها بین دوگزینه ای مرگ و القاعده ،درواقع مرگ سیاسی شان را انتخاب کردند.امارت اسلامی را فدایی چشم وابروی اسامه ودوشیزه گان عرب که ملای یک چشم وجلاالدین حقانی ودیگرهم قطاران شان با آنها وصلت کرده بود،نمودند.هفتم اکتبر2001 آغازانهدام طالبان شد.با گذشت بیش ازیک ماه جنگ، سرانجام طالبان هزیمت وشکست امارت اسلامی شان را قبول کردند ومیدان جنگ را برای نیروهای بین المللی،واگذارنمود.نشست بن 2001 با گذشت دوازده روز،سرانجام بجای طالبان اداره جدیدی رابه ریاست حامد کرزی،اعلام کرد.

حامد کرزی درابتداء سال 2002 رسما قدرت سیاسی را طی مراسمی ازاستاد برها الدین ربانی تحویل گرفت .مراسم انتقال قدرت بصورت مسالمت آمیزبگفته صلاح الدین ربانی،برای اولین باردرتاریخ افغانستان برگزارشد. البته چنین اتفاقی به هرترتیب درسال 1371نیزصورت گرفت حکومت داکترنجیب الله به صورت مسالمت آمیزبه جناب صبغت الله مجددی ،منتقل شد.مراسم انتقال قدرت وحکومت ازاستاد ربابی به حامد کرز،مطابق با فیصله بن انجام شد.حضورنیروهای بین المللی درافغانستان نیز،براساس توافق چهارجبهه سیاسی افغانستان(جبهه شمال ،جبهه روم،گروه قبرص، وگروه پاکستان)صورت گرفت.حضورنیروهای بین المللی درافغانستان برمبنایی توافق بود ونه تجاوز.حکومت جنرال مشرف نیزبه این نتیجه رسید که طالبان آن قدرارزش ندارد که بخاطرآنها پاکستان نابود شود.مشرف همه حمایتهایش را ازطالبان پس گرفت وسه کشوریکه امارت طالبان را برسمیت شناخته بود به تبع پاکستان ،طالبان را درمیدان جنگ رها کرد.نیروهای بین المللی باهماهنگی نیروهای اتحادیه شمال،طالبان را درسال2002 ساقط کرد.امرالله صالح درجای ازخاطرات آنزمان می نویسد که همکاری آمریکا با نیروهای شمال سازنده بود وی می گوید: جانشین آمر شهید مارشال صاحب فهیم بود آمریکا دریک مورد هفت ملیون دالردراختیارفهیم گذاشت.مضمون سخنان آمرالله صالح رییس پیشین امنیت ملی ویکی ازرهبران شناخته شده مخالفان ،نشان می دهد که آمریکا همکاریهای بزرگی با اتحادیه شمال داشته است.

48 کشورعضوناتو وایساف درافغانستان حضورسیاسی ونظامی شان را اعلام کردند.28 کشورازاین دسته کشورها عضو پیمان ناتومی باشند.درحال حاضررییس این پیمان نظامی آقای راسموسن است.یازده سال ازحضورنیروهای بین المللی درافغانستان گذشت وحال آنها آهنگ بازگشت سریع ازافغانستان را دارند.33 هزارسربازآمریکا،با هزاران کانتی نراموال خود به ناوه گانهای دریایی آمریکا برای بازگشت به آمریکا ازطریق خاک پاکستان ملحق شدند وما بقی نیزقراراست که درسال 2013 پیش ازموعدمقرروجدول زمانی لیسبون، خاک افغانستان را ترک نمایند.گفته شده است بین ده تا بیست هزارنیروی آمریکا وناتودرچهارپایگاه نظامی درافغانستان،می مانند.روسها می گویند: سازمان ناتوماموریتهای خودرا ناتمام گذاشته ازافغانستان خارج می شود واین تهدیدی بزرگی برای افغانستان است.روسها البته متفاوت موضع گرفته اند درمواردی به شدت با حضورنیروهای بین المللی مخالفت کرده وآن را پرسش برانگیزدانسته اند آنها ازمقامات ناتو خواسته  اند که دلیلی موجه برای بقاء شان درافغانستان باید داشته باشد روسها قانع نشده اند که بیست هزارنیرودرافغانستان برای چه می مانند آنها خواهان توضیح دراین مورد ازمقامات ناتوشده اند. البته سازمان ناتواعلام کرده است که بخاطرکمک به نیروهای امنیتی درافغانستان می ماند ومی خواهد با تقویت نیروهای امنیتی افغانستان، خطرتروریزم را ازبین ببرد.

ازجانب دگر،روسها علاقمند است که ناتودرگیربا شورشیان باشد وبا اطمینان ازنابودی آنها،خاک افغانستان را ترک نماید ولی پایگاه دایمی دراین کشورایجادنکند.توقعات روسها ازسازمان ناتوکمی زیادی به نظرمی رسد.آنها فکرمی کنند که ناتوبه حرف آنها گوش می دهند.سازمان ناتوبه این نمی اندیشند که حوزه امنیتی شوروی درمرزهای آسیای میانه،درمعرض تهدید تند روان مسلمان قرارمی گیرد روسیه نسبت به این مساله بسیارحساس می باشد حوادث خونین درخارق تاجیکستان روسها را تکان داد وگفته شده است که تروریستها عمدتا ازخاک افغانستان وارد تاجیکستان شده اند وبرخی می گویند دراین نقل وانتقال استخبارات انگلیس دست دارند.با این وضع توقع اینکه سازمان ناتومرزها وحوزه های امنیتی آسیایی میانه را امن بسازند، زیادی است.ناتوبصورت قطع افغانستان را ترک می کند واین افغانستان وکشورهای آسیامیانه است که خود بفکرجان شان باشند.غرب باگذشت یازده سال جنگ درعرصه های امنیتی آن چنان دست آوردی نداشته است.دلایلی ناکامی سازمان ناتو به چند صورت مطرح شده است یکی اینکه استراتژی اشتباه جنگی آمریکا درافغانستان،سبب شد که آنها دراین نبرد موفق نشوتد.

جنگ درعراق بخش بزرگ امکانات را درآن جا کشاند وافغانستان درحاشیه نبرد واقع شد درحالیکه تروریستها مکانهای امنی درپاکستان داشتند واستخبارات پاکستان آنها را پرورش می داد.مساله دوم سیاست خود افغانستان ماشین جنگی ناتورا عقیم وبی خاصیت کرد افغانستان همکاری درستی با ناتونداشت.سوء ظن های حکومت کابل درمورد عملیات ناتو،سبب گردید که رییس جمهورکرزی باهمه اقدامات جنگی غرب وناتو به مخالفت برخیزد.عملیات شبانه را ازآنها گرفت ودرمورد عملیات روزانه نیزبه مخالفت برخواست وطالبان را بجای دشمن برادرخطاب کرد.ناتوهم درجنگ های خود بدون هماهنگی با نیروهای افغان ومخالفت سیاست مداران،اشتباهات بزرگی را مرتکب شد آنها بجای هدف گیری دقیق دشمن باعث مرگ افراد ملکی درافغانستان گردید زنان ومردان بیگناه را کشتن وبه این صورت بجای تسخیردل ودماغ مردم،نفرت ایجاد کردند.فقدان همکاری حکومت افغانستان، سبب گردید که نیروهای بین المللی، خود ناکام بماند.پاکستان که همه تلاش شان را براین گذاشت که نیروهای بین المللی درافغانستان شکست بخورد آنها شبکه های تروریستی را درحدی تجهیزکردند که جنگ نیابتی شان را با سازمان ناتووارتش آمریکا،راه انداختن.برخی براساس تیوری توطئه می گویند: اتفاقات جاری وطولانی ترشدن جنگ درافغانستان،طراحی شده ومهندسی شده ازسوی غرب وآمریکا است البته آنها دلایلی قانع کننده ای ارایه نمی کنند اما مصراند که آنها برای ماندن شان درافغانستان عمدا این کارها را کرده اند.

پیامد هفتم اکتبر2001 درعرصه های امنیتی با چالشهای عمده روبروبوده وبه یک معنی باید گفت که ناتودراین ماموریت ناکام بوده است. اما ازجانب دیگرفراموش نکنیم که علیرغم ناکامی ناتو با دلایلی که برشمردیم برنده میدان طالبان هم نیست.مردم افغانستان درسال 2014 حکومتی را انتخاب می کنند که می توانند،با سیاست تازه مانع سلطه ونفوذ طالبان شود مردم ازدست آوردهای ده ساله حمایت می کنند.دموکراسی،آزادی بیان،دست آوردهای علمی، میدانهای آموزش وبهداشت وده ها،برنامه های دیگر،قابل ازبین رفتن نیست طالبان نمی توانند نظام سیاسی افغانستان را سرنگون نمایند ودست آوردهای ده ساله رامنهدم اما جنگ به یک نحوی برای مدتی نامعلومی ادامه می یابد.زیرا جنگ دلایلی استخباراتی وبیرونی دارد تازمانیکه بن بست جنگ پذیرفته نشود،طبیعی است که ادامه می یابد.مردم هفتم اکتبر2001 را آغازمثبت درزندگی شان دانسته وهمین مردم مصمم هستند که سالهای پس از2014 را به درستی طی نمایند وبه زندگی شان علیرغم دشواریها،ادامه دهند.

حرف چیزی وعمل چیزی دیگر

حرف چیزی وعمل چیزی دیگر

این مساله سراسرزندگی مارا فراگرفته است.حرف ما با عمل ما متفاوت است.رییس جمهورکرزی آمریکا را متهم کرد که حرف شان چیزی وعمل شان چیزدیگری است این مساله درمورد خود رییس جمهورکرزی نیزصادق است حرف ایشان چیزی وعمل شان چیزی دیگری بوده این موضوع درحدی معمولی ومتعارف شده که مردم حتا به کوه وطبیعت بی جان نیزآن را چسپانده است دوستی می گفت:کوه دماوند بزرگترین قله درایران،پنج شبانه روزفریاد درد زایمان کشید.پس از پنج شبانه روزمردم فکرمی کردند که این قله رفیع چه هیولایی به دنیاخواهدآورد باالاخره مردم دیدن که ازدامن آن قله ای رفیع، موشی خارج شد.

فریادها وشعارها همواره متفاوت با عملکردها بوده است.پنج شنبه هفته گذشته رییس جمهوکرزی درفرمایشات سیاسی خود به آمریکا حمله کرد وگفت: حرف شان چیزی است وعمل شان چیزی دیگر.شان نزول گفته های رییس جمهور کرزی واظهارات وی به این خاطربود که آمریکا وناتودرجنگ با تروریستها درافغانستان آمده رییس جمهوربه آمریکاییها گفته است که افغانستان وقریه های آن لانه وکاشانه تروریستها نیست.تروریستها درخاک پاکستان ودرآن سوی مرز افغانستان پناه گاه دارند رییس جمهوازآمریکا وناتوخواسته است که تروریستهارا درخاک پاکستان موردحمله قراردهد اما ناتووآمریکا گویا به سخنان رییس جمهورگوش نداده به همین دلیل رییس جمهوراستدلال کرده وبه ناتو گفته  که اگرشما حرف می زنید وشعارمی دهید که بخاطرجنگ با تروریستها آمده اید، تروریستها که درآن سویی مرزپنهان شده اند پس چرا آنهارانمی کشید.رییس جمهوربه ناراحتی می گوید: آنها  که برای جنگ باتروریزم آمده اما تروریستها را مورد حمله قرارنمی دهند پس آنها دوگانه عمل می کنند حرف شان چیزی وعمل شان چیزی دیگری هستند.

البته حرف رییس جمهورکاملا درست است ناتووایساف برای مقابله با تروریست درافغانستان آمده اند اما اینکه رییس جمهورخاک پاکستان را برای شان داده ومنکرتروریستها درافغانستان شود،برای ناتوقابل قبول نیست این حرف رییس حتی برای مردم افغانستان مورد پذیرش نیست که درقریه های افغانستان تروریستی وجود ندارد تروریستها درآن سوی مرزها،می باشند.مقامات امنیتی افغانستان تخمین زده اند که تروریستهای طالب درخاک افغانستان بین سی پنج تا چهل هزارنیروی مسلح دارند آنها درخیلی ازجاها،حکومت محلی تشکیل داده وبرای خود تشکیلات دولتی باعنوان "امارت اسلامی" ایجاد کرده اند.رییس جمهورمنکروجود تروریستها درافغانستان می شود وده روزپیش درکنفرانس ویدیویی خود با رییس جمهوراباما می گوید: قریه های افغانستان خالی ازتروریست است تروریستها درآن سویی مرزافغانستان مخفی شده وپناه گاه های امنی دارند.اساس حرف رییس جمهور،انکارتروریستهادرافغانستان می باشد ولی درعمل می بینیم که قریه های افغانستان پرازتروریست طالب است.

طبیعی است که ناتو، حرف رییس جمهورومقامات افغانستان را قبول نمی کنند زیرآنها با چشم سرمی بینند که تروریستها درداخل سیستم ارتش افغانستان حمله های سبزبرآبی را سازمان دهی می کنند ودرسال جاری سی سه حمله ازنوع سبزبرآبی صورت گرفته است که تنها شانزده موردآن درماه های اگوست وسپتامبر،روی داده است.مقامات نظامی ناتو،شدید ترین جنگ با تروریزم را درقریه های افغانستان درشهرهای کوچک وبزرگ تجربه کرده اند وخود مقامات امنیتی اذعان دارند که چهل هزارتروریست مسلح درخاک افغانستان می باشند.رییس جمهورهمه این واقعیتها را منکرمی شود وازناتو وآمریکا می خواهد که تروریستها را درخاک پاکستان مورد حمله قراردهند.شعارهای رییس جمهوردرموردنفی تروریستهای طالب درافغانستان،بامیدانهای عملی متفاوت است.ایشان ناتو را متهم می کند که حرف شان جنگ با تروریست است وعمل شان چیزی دیگروبا تروریستها درخاک پاکستان نمی جنگند.سخنان رییس جمهورریشه های سیاسی دارد.ایشان می داند که مناسباتش را پاکستان خراب کرده است وآنهارا نسبت به افغانستان بدبین کرده است.

این حرف دقیق است که لابیهای پاکستان کارهای زیادی علیه افغانستان انجام داده اند وروابط افغانستان راباغرب، خراب کرده اند دراین مورد شکی نیست وانتظاراینکه پاکستان ولابیهای آن کشوربرضد افغانستان کاری نکند،خطا است.ولی افغانستان با این  سیاستهای که درپیش گرفته خود بشترین ضربه را درمناسبات خود باغرب ومتحدانش وارد ساخته است.امروزآقای لیون پانتا وزیردفاع آمریکا گفت: رییس جمهوکرزی باید ازفداکاریهای آمریکا سپاس گذارباشد. وی می گوید: ما درافغانستان وبخاطرافغانستان تلفات بسیارزیادی داده ایم هزاران سربازما درآنجا کشته شده اند.هزینه های زیادی درافغانستان کرده ایم بااین حال رییس جمهوربجای انتقاد ازما، باید سپاس گذارآمریکا باشد.لیون پانیتا مثالهای را ذکرمی کند وی می گوید: امریکا هزاران زن ومرد افغان را دراردو وپولیس افغانستان آموزش داده وامروزصدهاهزارسربازوپولیس درافغانستان هستندکه انها امورامنیتی کشورشان راپس ازسال2014 بدوش می گیرند.انتقادات رییس جمهورکرزی ازآمریکا،باعکس العمل وزیردفاع آمریکا مواجه شد.کارهای دیگری رییس جمهورنیزمایه نگرانی مردم افغانستان ودلسردی متحدانش شده است.

ایشان پیش ازشرکت درنشست مجمع عمومی سازمان ملل با یک مقام امنیتی چین موافقت نامه ای راهبردی واستراتژیک امضا کرد،این مساله برای آمریکا معنی دارد ونمی تواند درمورد آن بی تفاوت بماند آمریکا وچین دوکشوری اند با هزاران تفاوتهای سیاسی نظامی وامنیتی،رییس جمهوربدون اینکه این تفاوتها را درنظربگیرد به راحتی وارد امضای موافقتنامه های استراتژیک می شود همین کاررا با فشاربریتانیا می خواهد با پاکستان انجام دهد پیمان استراتژیک با پاکستان وهند، دوکشوریکه باهم خصومت تاریخی دارند،چه گونه قابل جمع است.شعاروحرف دوستی باهند سازگاری، با عملی کردن پیمان استراتژیک با پاکستان ندارد همین گونه حرف دوستی با آمریکا منافی، بستن قرارداد امنیتی واستراتژیک با کشورچین است امریکه رییس جمهوافغانستان این کارها راکرده ومی کند.تناقضات رفتاری ایشان غیرقابل درک است. متحدان غربی رییس جمهورنمی دانند که دم خروس، قرارداد استراتژِیک با چین را قبول نماید ویا اینکه شعارها وقسم های دوستی با غرب را.ایشان غرب وآمریکا را متهم می کند که حرف شان با عمل وکردارشان یکی نیست درحالیکه همین اتفاقات درحرف وعمل رییس جمهور،بارها وبارها،تکرارشده است.

ایشان دراین آواخرکه مناسباتش با غرب وآمریکا دچاراشکال شده واین گونه نشان داده می شود که به شدت ازآمریکا وناتوناراضی است زیرا که آنها وارد جنگ با تروریزم درخاک پاکستان نشده است وتوقعات رییس جمهوررا براورده نکرده اند به همین دلیل ناراحت است وسه روزپیش با صراحت اعلام داشت که اسلحه ازچین،روسیه وهند ودیگرکشورها،خریداری می کند.خرید اسلحه ازهند برای مقابله با پاکستان خود فاجعه برای سیاست افغانستان است.اما رییس جمهورما به راحتی می گوید که مرزهای ما توسط پاکستان مورد،تعرض قرار گرفته است اگرآمریکا سلاحهای سنگین توپ وطیاره دراختیارافغانستان برای دفاع ازمرزهای افغانستان ،نگذارد ما ازهند اسلحه می خریم وبا پاکستان مقابله می کنیم وازروسیه وچین اسلحه می خریم وازمرزهای خود دفاع می کنیم.ایشان این حرفها را با همه ای رسانه های داخلی وخارجی درارگ ریاست جمهوری گفته است ولی امروز شنبه ازایشان نقل قول شده است که روی پیمان امنیتی با آمریکا درادامه امضای موافقتنامه استراتژیک،کاررا شروع کرده است وامضای پیمان امنیتی با آمریکارا به سود افغانستان،تعبیرکرده است.

تناقضات رفتاروکرداردرهمین جاها دیده می شود.شعارهای خرید اسلحه ازچین ،وروسیه وکشورهند با کارکردن روی پیمان امنیتی با آمریکا دوامرمتفاوت است.طرف داران حکومت این گونه استدلال می کنند که رییس جمهورکرزی می خواهد فضای دوستی ودوستانه را با کل دنیا ،ایجاد نماید وراه آن امضا قراردادهای استرتژیک است.این منطق درعمل مشکل سازمی شود ودرتاریخ دیده نشده که بادوکشورمتخاصم پیمان استراتژیک امضا شود مثالهای ژاپن،کره وآلمان همین را نشان می دهد که این کشورها طرف قراردادهای استراتژِیک شان را، مشخص کردند. ژاپن هرگزقراردادی ،با پیمان ورشو وحتی با ضعیف ترین کشورکمونیستی وابسته به شوروی امضا نکرده است.دلیل مساله خیلی واضح است نمی شود دوکشورمتخاصم رادریک کشورجای داد وازآنها به سود منافع ملی کارکشید.این دسته ازکشورها که پس ازجنگ جهانی خیلی موفق شدند،هیچ دلیلی جز،اتحاد حرف وعمل، نداشتن آنها دوستان شان را درسطح جهان تعریف کردند واین حرف شان بود که پیمان ناتو،متحدان باالفعل وباالقوه کشورهای شان است درعمل همان کاررا کرد وبا این دسته ازکشورها،اسنادراهبردی را امضا کردند وخیال خود ومردم شان را،راحت ساختند.

افغانستان چه می کند؟ رییس جمهورهوس می کند که باهند پیمان استراتژیک امضا نماید وهند را دوست بزرگ افغانستان می خواند وحال می خواهد با پاکستان دشمن تاریخی هند،موافقتنامه استراتژیک را امضا نماید،با آمریکا سند راهبردی را امضا کرد وحالا همان کار را با چین کشورکه رقیب غرب وآمریکا است ،کرده است.وحدت عمل وحرف وجود ندارد.این حرف رییس جمهورکه آمریکا حرفش چیزی وعمل شان چیزی دیگراست،دراصل حرف عام ودرست است وعین همین کلام درمورد خود رییس جمهورمحترم نیزصادق است.شعارها وفریاد های بزرگ،کارها وعملهای کوچک،فقدان اتحاد رفتاری وگفتاری،اگردرمورد آمریکا وغرب درست است ،این سخن درمورد ما نیزصحیح وغیرقابل انکاراست.ما عادت کرده ایم به همه اعتراض نماییم  وازهمه هم طلب کارهستیم اما ازخود هیچ چیزنمی گوییم وبه هیچ گناهی اعتراف نداریم حقیقتا مشکل ما،همین است.

دیدگاه تان را بنویسید

رویا ویا واقعیت

رویا ویا واقعیت

خلیل رومان تحلیل گر افغان گفته است: اظهارات واخطارهای رییس جمهورکرزی به آمریکا مصرف داخلی دارد.وی برای توضیح سخنان خود این گونه استدلال می کند که رییس جمهورکرزی می خواهد به مردم افغانستان بگوید که رهبردست نشانده غرب وآمریکا نیست وی، رییس جمهورمستقل وصاحب اراده است ودربرابرخارجیها به خاطر منافع مردم افغانستان، استاده است.طالبان همواره حکومت افغانستان ورییس جمهورکرزی رادست نشانده ای غرب دانسته اند وبه همین دلیل گفته اند: که با حکومت رییس جمهورهرگزگفتگوندارد.این ازعجایب روزگارسیاست افغانستان شده که طالبان حکومت افغانستان را دست نشانده می خوانند وخودرا که به صورت نیابتی ازسوی ارتش واستخبارات پاکستان می جنگند ووطن را ویران وبرکوچک وبزرگ این مردم رحم ندارند وکودک دوازده ساله مردم را سربریده اند.مستقل اعلام کرده اند.

حکومت افغانستان هم چنان مصراست که باطالبان وارد مذاکره وبهرقیمت که شده صلح با طالبان را،راه می اندازد.زلمی رسول وزیرخارجه افغانستان با تمام روزنامه های غربی همین حرف را گفته است.ارک ریاست جمهوری سه روزپیش، نیزبیانیه صادرکرده وگفته است که اصل مذاکره با طالبان خدشه ناپذیروخط قرمزنظام است ورسانه های کشورحق ندارند این اصل را خدشه دارنمایند.مذاکره با طالبان برای حکومت رییس جمهور،تبدیل به یک رویا شده است وباید این رویا تعبیروتحقق یابد.موضع دیگررییس جمهورکرزی وحکومت افغانستان ،اخطارهای متوالی به غرب وآمریکا درمورد تجهیزات نظامی می باشد رییس جمهوردیروزدرارک ریاست جمهوری به مسایلی مهمی اشاره داشت که رسانه ها ازآن به اخطارهای رییس جمهوربه آمریکا وغرب تعبیرکرده اند.وی درمورد نقش نیروهای بین المللی درافغانستان گفت: آنها برای چه درافغانستان آمده واگرهدف شان مبارزه با تروریزم هستند پناه گاه امن تروریستها آن سوی مرزها وخاک پاکستان است.رییس جمهورناتورا متهم به بازی دوگانه کرد وگفت: آنها با تروریستها نمی جنگند ما ازآمریکا خواسته ایم که تروریستها درآن سوی مرزهستند جنگ باتروریستها درآن سوی مرز،صورت بگیرد.رییس جمهورگفت: پاکستان خاک ومرزهای مارا مورد تعرض قرارداده ولی آمریکا می گویند: این مساله برای ما ثابت نشده است.

رییس جمهوربه شدت به آمریکا درمورد جنگ با تروریستها،حمله کرد وآنها را متهم کرد که با تروریستها نمی جنگند.مخالفان رییس جمهورکرزی این موضع ایشان را قبول ندارند ومی گویند: چهل هشت کشورعضو ناتو وایساف وآمریکا درافغانستان برای نان خوردن به این کشور نیامده بودند آنها براساس فیصله بن 2001 وارد افغانستان شدند تا تروریستها را درافغانستان نابود نمایند اما این حکومت افغانستان بود که نخواست تروریستهای طالب درافغانستان ازبین برود.حکومت افغانستان هرگزبه غرب وبه مردم افغانستان نگفت که طالبان دشمن وتروریست هستند بل حکومت ورییس جمهور،بارها گفته است که طالبان برادران ناراضی مردم افغانستان می باشند.منتقدان رییس جمهورکرزی می گویند: این حکومت رییس جمهوربود که چوب لای چرخ ماشین جنگی ناتووایساف گذاشت وعملیات شبانه وروزانه را علیه طالبان لغو کرد.استاد محقق یکی ازرهبران مهم کشوردریک مورد گفت: عملیات شبانه کمرتروریستها را شکسته بود وتلفات بسیاراندک ملکی داشت اما حکومت رییس جمهورمانع آن گردید.درحال حاضرنیروهای بین المللی را نمی گذارد که عملیات شبانه وروزانه علیه تروریستهای طالب داشته باشند.

رییس جمهوردیروزگفت: که مانمی توانیم منتظربمانیم برای دفاع ازوطن خود احتیاج به سلاحهای سنگین داریم اگراین سلاح وتجهیزات دراختیارما ازسوی آمریکا گذاشته نشود ما این سلاحها را ازروسیه ،چین وهند تهیه وخریداری می کنیم.سخنان رییس جمهوردلایلی دارد ایشان می داند که مناسبات وروابطش با غرب خراب شده آنها آنچنان احترام واعتباری که قبلا به رییس جمهورقایل بود دیگرظاهرا آن حرمت واعتبارباقی نمانده است.غرب وآمریکا درمورد تجهیزات اردو وپولیس ونیروهای امنیتی افغانستان تعهد سپرده که سالانه چهارمیلیارد ویک صد ملیون دالردراختیارنیروهای امنیتی افغانستان می گذارند آگاهان امورمی گویند این مبلغ بالاترین رقم مالی درمورد نیروهای امنیتی افغانستان است.با این مبلغ می شود بهترین ارتش رابرای افغانستان ساخت ومجهزکرد.آگاه هان گفته اند: رییس جمهورمشکل سیاسی با غرب وآمریکا پیداکرده وبا رفتن رایان کراکراین مناسبات با آمریکا درسطح بسیارنامناسبی قرارگرفته است.تحلیل گران امورکشورمعتقد هستند که : سفیرتازه آمریکا وهمینطورجنرال آلن روابط دوستانه ای با رییس جمهورکرزی ندارند.

برخی گفته اند که رییس جمهوردریک مورد با روزنامه جیوپاکستان درسال 2011 گفته بود که اگرجنگی بین آمریکا وپاکستان دربگیرد،افغانستان درکنارپاکستان استاده است حال چطورازآمریکا می خواهد که وارد خاک پاکستان برای کشتن تروریستها شود رییس جمهورهمین دیروزگفت: ما ازآمریکا خواسته ایم ولی قبول ندارد.آمریکا به این خواست رییس جمهورکه وارد خاک پاکستان شود ولانه های امن تروریستها را درآن سوی مرزهدف قراردهد،قبول نکرده است.خواست افغانستان به این ترتیب درواقع، همان نقض حاکمیت ملی وجنگ با پاکستان است وافغانستان چه گونه ازامریکا می خواهد که وارد خاک پاکستان شود درحالیکه رییس جمهورگفت: درجنگ آمریکا وپاکستان ،افغانستان درکنارپاکستان استاده است.درنوامبر2011 دریک مورد آمریکا بیست چهارسربازپاکستانی را درپایگاه" سلاله " کشت واین تجاوزآمریکا به خاک پاکستان قلم داد شد امریکه درنهایت مقامات آمریکایی ازاین بابت اظهارتاسف کردند. اما حکومت افغانستان نسبت به آن بی تفاوت ماند وبرخی می گویند افغانستان حتی عملیات سلاله آمریکاییها را، تاییدکرد.

مخالفان حکومت می گویند: سیاست های افغانستان بین رویا وواقعیت گیرکرده است ونمی تواند خود را ازاین تناقض وپرادوکس خارج نماید.حمله به خاک پاکستان ازسوی آمریکا،رویایی است که افغانستان دنبال آن هست امادرواقعیت این اتفاق هرگزروی نمی دهد آمریکا وپاکستان تمامی مسایل خودرا حل کرده امریکه رییس جمهوربه خوبی عمق این داستان را می داند.برخی ازتحلیل گران می گویند: ناراحتی رییس جمهور،ریشه درآن دارد.ایشان می داند که آمریکا مسایل وموضوعات مربوط به افغانستان را با پاکستانیها درمیان می گذارد واین رای زنیهای مشترک درمورد افغانستان با نزدیک شدن زمان خروج  نیروهای بین المللی زیاد وزیاد ترمی شود.حتی این نگرانی وجود دارد که روزی آمریکا همه ای دوسیه افغانستان را تحویل پاکستان دهد.افغانستان اکنون به دنبال آدرسهای دیگری برا آمده وقراردادهای مشابه را با چین به امضا رسانده است موافقتنامه استراتژیک با چین ازنظرغرب معنی دارد آگاهان امورامنیتی این کاررا،هرگزبه سود افغانستان نمی دانند وحتی برخی گفته اند این گونه رفتارهای سیاسی ،ممکن است تاثیرمنفی درکمکهای غرب بخصوص درمورد امورامنیتی بگذارد.

رییس جمهوربا اظهارات خود درمورد روی آوردن به چین وروسیه درمورد تهیه سلاح،رسکهای خطرناکی را قبول می کند.البته درصورتیکه واقعیت داشته باشد ومساله ازنوع مصارف داخلی نباشد.آقای خلیل رمان می گوید: این گونه حرف زدن تنها مصرف داخلی دارد رییس جمهورمی خواهد به مردم ومخالفان مسلح نشان دهد که رهبر مستقل است ولی مفسران اموربه این مساله تسلیم نشده آنها می گویند: رییس جمهوربا روی کارآمدن رجاپرویزاشرف بازی را باخته است ومناسباتش با غرب وآمریکا خراب شده این یک واقعیت است.موضع گیریهای رییس جمهوربدون شک درماه های آخیربه خصوص باروی کارآمدن اشرف درپاکستان،تغییرکرده است ایشان ازآمریکا بارها خواسته است که خاک پاکستان را مورد حمله قراردهد تروریستها درآن سوی مرزها مستقرهستند مردم را درقریه های افغانستان نکشید.رییس جمهوپیش ازسفربه نیویورک دریک کنفرانس ویدیویی با رییس جمهوراوباما همین خواست را مطرح کرد که تروریستها درآن سوی مرزمکانهای امنی دارد وآمریکا باید آنها را درخاک پاکستان مورد حمله قراردهد.

رییس جمهور،همین موضع گیری را درارک ریاست جمهوری بارسانه ها داشت.ایشان ازکشورهند به خاطرتهیه ای سلاحهای سنگین درکنارچین وروسیه، نیزنام گرفت.پاکستان می داند که رییس جمهورحامدکرزی چه می گوید این مساله بالاترین میزان تیره گی روابط کابل واسلام آباد را نشان می دهد افغانستان ازهند اسلحه سنگین درجنگ با پاکستان خریداری می کند.این سیاستها مایه نگرانی عمیق جامعه افغانی شده است.مردم نمی دانند که واقعیت چیست؟ افغانستان به کدام سمت روان است؟ خریدن اسلحه سنگین ازروسیه وچین وهند درمقابله با پاکستان،رویای قابل تعبیراست ویا اینکه این صحبت ها واقعیت ندارد رییس جمهوربخاطرهزینه های داخلی ومردمی ومشغول نگهداشتن مردم ،چنین شوخیهای را با متحدان واقعی خود دارد.طرح این نوع مسایل که افغانستان نمی تواند منتظربماند،آمریکا باید سلاحهای سنگین برای دفاع ازمرزهای کشوردراختیارافغانستان بگذارد.افغانستان برای دفاع ازمرزهای خود ازهند چین وروسیه سلاح خریداری می کند.امریکا بازی دوگانه نداشته باشد تروریستهارا درخاک پاکستان مورد حمله قراردهد.این ها درواقع موضوعاتی است که ازسوی افغانستان درطی همین چند روزمطرح شده است.آیا این موارد رویا درموضع گیری افغانستان است؟ ویا اینکه واقعیت دارد وچنین متغیرات درچرخه ای سیاست افغانستان درحال شکل گیری است .